Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Financial Times: Μόνο η Μέρκελ διαισθάνεται τους κινδύνους από ένα Grexit

Financial Times: Μόνο η Μέρκελ διαισθάνεται τους κινδύνους από ένα Grexit

Πρώτη καταχώρηση: 20/06/2015 - 12:50
Τελευταία δημοσίευση: 12:50Οικονομία
Financial Times: Μόνο η Μέρκελ διαισθάνεται τους κινδύνους από ένα Grexit
«Στα όρια του έχει φτάσει το Βερολίνο με την ελληνική κυβέρνηση. Η απογοήτευση από τις κινήσεις Τσίπρα και οι σκέψεις για τήρηση σκληρής στάσης. Γιατί η Άγκελα Μέρκελ είναι ο μόνος ηγέτης που διαισθάνεται τους κινδύνους από το Grexit», γράφουν οι Financial Times.
«Στο Βερολίνο, όπως και σε άλλες πρωτεύουσες σε όλη την Ευρώπη, οι πολιτικοί και οι φορείς άσκησης πολιτικής έχουν αρχίσει να σκέφτονται την επόμενη ημέρα. Μπορεί αυτή να είναι η επόμενη εβδομάδα, μήνας ή χρόνος», αναφέρουν και προσθέτουν:
«Το πρώτο βήμα είναι να προετοιμαστούν για το παιχνίδι αλληλοκατηγοριών που θα ακολουθήσει αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να χρεοκοπήσει.
Το δεύτερο βήμα είναι να αναρωτηθούν τι θα γίνει από εκεί και έπειτα. Έξοδος από το ευρώ και πιθανότατα από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ένα υπό κατάρρευση κράτος που θα μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος; Ένα βαλκανικό προπύργιο για την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν;».

Διαβάστε επίσης:

FT: Μόνο η Μέρκελ διαισθάνεται
τους κινδύνους από ένα Grexit

Πρώτη καταχώρηση: 20/06/2015 - 12:08
Τελευταία δημοσίευση: 12:08Επικαιρότητα
FT: Μόνο η Μέρκελ διαισθάνεται τους κινδύνους από ένα Grexit
Στα όρια του έχει φτάσει το Βερολίνο με την ελληνική κυβέρνηση. Η απογοήτευση από τις κινήσεις Τσίπρα και οι σκέψεις για τήρηση σκληρής στάσης. Γιατί η Αγκελα Μέρκελ είναι ο μόνος ηγέτης που διαισθάνεται τους κινδύνους από το Grexit.
Στο Βερολίνο, όπως και σε άλλες πρωτεύουσες σε όλη την Ευρώπη, οι πολιτικοί και οι φορείς άσκησης πολιτικής έχουν αρχίσει να σκέφτονται την επόμενη ημέρα. Μπορεί αυτή να είναι η επόμενη εβδομάδα, μήνας ή χρόνος.
Το πρώτο βήμα είναι να προετοιμαστούν για το παιχνίδι αλληλοκατηγοριών που θα ακολουθήσει αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να χρεοκοπήσει.
Το δεύτερο βήμα είναι να αναρωτηθούν τι θα γίνει από εκεί και έπειτα. Έξοδος από το ευρώ και πιθανότατα από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ένα υπό κατάρρευση κράτος που θα μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος; Ένα βαλκανικό προπύργιο για την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν;
Μέσα στον πανικό αυτό, έχω ακούσει μισή ντουζίνα λόγους για τους οποίους η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και οι λοιποί ηγέτες της ευρωζώνης που κρατάνε σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα – όπως αυτοί της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας – πρέπει να ξεσκεπάσουν την ελληνική μπλόφα. Όχι εξαιτίας κάποιας αυταρέσκειας ή σε ένα πνεύμα τιμωρίας και εκδίκησης, αλλά επειδή οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν προσφέρει κάποια καλύτερη εναλλακτική.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν είχε μια άσχημη ιστορία να παρουσιάσει μετά την εκλογική του νίκη τον Ιανουάριο. Η Ελλάδα χρειαζόταν ελάφρυνση χρέους και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους ότι θα διαλύσει τις πελατειακές σχέσεις που δηλητηριάζουν την πολιτική και την οικονομία της χώρας.
Ένας αντικειμενικός παρατηρητής θα μπορούσε να διακρίνει μια συμφωνία: Μια ριζική μεταρρύθμιση των κρατικών θεσμών, την αντιμετώπιση των ολιγαρχών και το άνοιγμα των καρτέλ και των κλειστών επαγγελμάτων που κάνουν φτωχότερο τον ελληνικό λαό, μαζί με μια παρατεταμένη επίθεση στην διαφθορά με αντάλλαγμα την υπόσχεση για διαγραφή χρέους.
Η καλή θέληση έχει εξαντληθεί. Οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν υλοποιήθηκαν. Οι κλίκες, τα καρτέλ και οι ολιγάρχες ευδοκιμούν όπως και πριν. Και στις συνομιλίες με τους πιστωτές της η Αθήνα έχει επιδείξει ένα τοξικό μείγμα αλαζονείας, ερασιτεχνισμού και προσβλητικής πλεονεξίας.
Αφήστε τα επιμέρους επιχειρήματα των τεχνοκρατών σχετικά με το ακριβές μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος της Ελλάδας ή τις περικοπές που χρειάζονται για την δημιουργία ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος.
Στις συνομιλίες με τους άλλους ηγέτες ο κ. Τσίπρας ακολούθησε την γραμμή ενός φονταμενταλιστή. Θέλει μια ελάφρυνση χρέους που θα είναι αρκετή για να απελευθερώσει την Ελλάδα από όλες τις υποχρεώσεις του τρέχοντος προγράμματος με τους πιστωτές. Και θέλει να βγει από το πρόγραμμα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απαρνιέται τις αρχές της ελεύθερης αγοράς.
Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν, ότι διαισθάνεται κανείς μια έντονη ενόχληση από την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης. Από την καγκελαρία ως τα υπουργεία εξωτερικών και οικονομικών, το μήνυμα είναι ότι η μοίρα της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης της. Και αν οι πιο σκληρές δηλώσεις έχουν γίνει από τους Χριστιανοδημοκράτες της κ. Μέρκελ, οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν διαγράψει την αρχική τους συμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Άνθρωποι που είναι κοντά στην καγκελάριο λένε πως είναι απολύτως έτοιμη να δει την Αθήνα να βγαίνει από το ευρώ. Ναι, υπάρχουν διαφορές με το υπουργείο Οικονομικών, όπου το αφεντικό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιμένει πως το πρώτο καθήκον της Γερμανίας είναι να διασφαλίσει το μακροπρόθεσμο μέλλον της ευρωζώνης μέσω της εφαρμογής των κανονισμών. Η κ. Μέρκελ έχει μια ευρύτερη, πολιτική αντίληψη.
Από την άλλη μεριά, παρακολουθεί προσεκτικά το ενδεχόμενο να γίνει ανταρσία μέσα στο κόμμα της αν απομακρυνθεί πολύ από την γραμμή του υπουργού Οικονομικών της. Η καγκελάριος είναι μια ηγέτιδα που είναι καλά εξασκημένη στην επιβίωση, κάτι που πολλοί ξεχνούν.
Ωστόσο, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται αποφασισμένος να προχωρήσει προς το χείλος του γκρεμού και οι εταίροι νιώθουν βέβαιοι ότι η ευρωζώνη θα αντέξει το σοκ της πτώσης του, η κ. Μέρκελ είναι αυτή που διαισθάνεται καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο ηγέτη τον έναν καλό λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι ανεξάρτητοι από την οικονομία που μπορεί να την προβληματίζουν. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα δημιουργούσε περισσότερη ανησυχία για τις πιο ταραγμένες περιοχές της Ευρώπης. Ο κ. Πούτιν, που προωθεί την αστάθεια και την ανατροπή στα Βαλκάνια, θα αδράξει την ευκαιρία.
Η στάση της Ευρώπης απέναντι στον ρεβανσισμό της Ρωσίας θα αποδυναμωθεί. Θα είναι ακόμα δυσκολότερο να συγκρατηθεί η μετανάστευση από την Μεσόγειο. Οι προσπάθειες συμφιλίωσης στην Κύπρο θα πάγωναν. Και όλα αυτά, ανεξάρτητα από τον αντίκτυπο στην εμπιστοσύνη των αγορών για το μακροπρόθεσμο μέλλον της ευρωζώνης.
Αλλά η δική μου εκτίμηση είναι πως αυτό που κρατάει ξύπνια την κ. Μέρκελ το βράδυ είναι πολύ λιγότερο χειροπιαστό και πολύ πιο ισχυρό από όλους αυτούς τους υπολογισμούς. Το πιθανότερο είναι πως είναι διχασμένη μεταξύ της εδραιωμένης πεποίθησης της για την σημασία της τήρησης των κανονισμών – η παραβίαση των κανονισμών από τον κ. Πούτιν εξηγεί την σκληρή της απάντηση στην ρωσική εισβολή στην ανατολική Ουκρανία – και της αίσθησης του καθήκοντος για την ευρωπαϊκή αποστολή της Γερμανίας.
Η κ. Μέρκελ βλέπει τον εαυτό της ως τον φρουρό της ευρωπαϊκής ενότητας, ιδίως μετά την υποχώρηση της γαλλικής κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ από τον κοινό ηγετικό της ρόλο, που κάποτε έφερνε στο μυαλό την μεταφορά της γαλλογερμανικής ατμομηχανής. Η έξοδος της Ελλάδας θα ήταν μια ιστορική αποτυχία. Μια παραδοχή του πόσο εύθραυστο είναι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ένα σημάδι στον κόσμο ότι η διαδικασία της ενοποίησης θα αντιστρεφόταν.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν σημαίνουν πολλά στους ευρωσκεπτικιστές Αγγλοσάξονες. Αλλά η νέα, ενωμένη Γερμανία ιδρύθηκε στην πεποίθηση πως το μέλλον της είναι ριζομένο στην ενοποίηση της Ευρώπης. Αυτή είναι η μεγάλη κληρονομιά του Χέλμουτ Κολ.
Ενας Ιταλός φίλος υποστήριξε πριν λίγες ημέρες ότι η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίζει την Ελλάδα όπως πολλοί στην Ιταλία αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό το Νότιο τμήμα της χώρας: αδιόρθωτη, υπερβολικά ακριβή, αλλά εντέλει απαραίτητη.
Η κ. Μέρκελ είμαι βέβαιος ότι δεν θα πήγαινε τόσο μακριά, αλλά δεν θα άφηνε με τόση ελαφρότητα την Ελλάδα. Αλλά εδώ βρίσκεται η ειρωνεία. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα – Grexit ή άλλη μια διάσωση - η Γερμανίδα καγκελάριος μπορεί να είναι ο μεγάλος χαμένος.

Πηγή: euro2day.gr

Πολιτικοί: Μέρκελτσιπρας

«Κόβουν» τις πρόωρες συντάξεις για να «σωθεί» το ΕΚΑΣ

«Κόβουν» τις πρόωρες συντάξεις για να «σωθεί» το ΕΚΑΣ

Πρώτη καταχώρηση: 20/06/2015 - 15:34
Τελευταία δημοσίευση: 15:34Οικονομία
«Κόβουν» τις πρόωρες συντάξεις για να «σωθεί» το ΕΚΑΣ
Του Τάσου Δασόπουλου

Την έγκριση και του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα αναμένεται να πάρει σήμερα και η αναθεωρημένη ελληνική πρόταση η οποία θα επιβάλλει από τον Ιούλιο ισχυρά αντικίνητρα για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις με στόχο να γίνουν άμεσες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και να αποσυρθεί η απαίτηση των δανειστών για περικοπή του ΕΚΑΣ.
Παράλληλα, κυβερνητικά στελέχη άφηναν χθες ανοιχτό το ενδεχόμενο και κάποιων παρεμβάσεων στο σενάριο για το ΦΠΑ με στόχο τα συνολικά επιπλέον έσοδα να αυξηθούν στα 1,5 – 1,6 δις ευρώ με αντάλλαγμα να μην ισχύσει η αύξηση κατά 10% του συντελεστή για τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος.
Μετά την οριστικοποίηση της νέας ελληνικής πρότασης επείγει η αξιολόγηση από τους τρείς θεσμούς ώστε να έχει μια πρώτη τεχνική τεκμηρίωση από τους εκπροσώπους των δανειστών.
Διαβάστε περισσότερα στο enikonomia.gr

Διαβάστε επίσης:

«Κόβουν» τις πρόωρες συντάξεις
για να «σωθεί» το ΕΚΑΣ

Πρώτη καταχώρηση: 20/06/2015 - 08:13
Τελευταία δημοσίευση: 08:13Επικαιρότητα
«Κόβουν» τις πρόωρες συντάξεις για να «σωθεί» το ΕΚΑΣ
Του Τάσου Δασόπουλου

Την έγκριση και του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα αναμένεται να πάρει σήμερα και η αναθεωρημένη ελληνική πρόταση η οποία θα επιβάλλει από τον Ιούλιο ισχυρά αντικίνητρα γιαπρόωρες συνταξιοδοτήσεις με στόχο να γίνουν άμεσες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και να αποσυρθεί η απαίτηση των δανειστών για περικοπή του ΕΚΑΣ.
Παράλληλα Κυβερνητικά στελέχη άφηναν χθες ανοιχτό το ενδεχόμενο και κάποιων παρεμβάσεων στο σενάριο για το ΦΠΑ με στόχο τα συνολικά επιπλέον έσοδα να αυξηθούν στα 1,5 – 1,6 δις ευρώ με αντάλλαγμα να μην ισχύσει η αύξηση κατά 10% του συντελεστή για τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος.
Μετά την οριστικοποίηση της νέας ελληνικής πρότασης επείγει η αξιολόγηση από τους τρείς θεσμούς ώστε να έχει μια πρώτη τεχνική τεκμηρίωση από τους εκπροσώπους των δανειστών.
Στην κατεύθυνση αυτή ο σχεδιασμός προβλέπει μια ομάδα από την Αθήνα με επικεφαλή τον υφυπουργό εξωτερικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο η οποία θα ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για να αναλύσει την νέα ελληνική πρόταση στους εκπροσώπους της ΕΕ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ ενώ στις Βρυξέλλες παρέμεινε και ο πρόεδρος του ΣΟΕ κ. Γιώργος Χουλιαράκης.
Στόχος είναι μια συμφωνία της Ελλάδας κατά αρχήν σε επίπεδο θεσμών ώστε να υπάρχει μια βάση συζήτησης για το επόμενο στάδιο, την σύνοδο των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Ντόναλτ Τούσκ αφού έδωσε το τελεσίγραφο ότι η Ελλάδα ή υπογράφει μια συμφωνία κοντά σε αυτή που προτείνουν οι δανειστές ή προχωρά σε χρεοκοπία ξεκαθάρισε ότι το τελικό λόγο πριν την έγκριση θα έχει το συμβούλιο των υπουργών οικονομικών.
Συνεπώς, το επόμενο μεγάλο εμπόδιο θα είναι η συμφωνία σε επίπεδο υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης.
Στην κατεύθυνση αυτή η νέα ελληνική πρόταση αφού πάρει την έγκριση από τους θεσμούς θα προσπαθήσει να έχει σύγκλιση του Euro working Group και αν είναι δυνατό και του Eurogroup σήμερα ώστε να υπάρχει κάποιος μικρός χρόνος βελτιώσεων μέχρι και την αυριανή σύνοδο Κορυφής.
Είναι πλέον σαφές και στους κόλπους της Κυβέρνησης ότι η αυριανή σύνοδος Κορυφής θα πρέπει να είναι επιτυχής για να αποφευχθεί το «ατύχημα».
Χωρίς συμφωνία η επόμενη συνεδρίαση της ΕΚΤ θα αποφασίσει την περικοπή της αξίας των εγγυήσεων που παρέχουν οι ελληνικές τράπεζες για την παροχή ρευστότητας από τον ELA.
Κάτι τέτοιο θα φέρει τις αμέσως επόμενες το έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων (capital controls) και το πλήρες πάγωμα της αγοράς αφού η κρίση ρευστότητας θα επιδεινωθεί.
Η τελευταία πράξη του – ελληνικού -δράματος θα είναι η μη πληρωμή του ΔΝΤ στο τέλος του μήνα που θα έχει ως αποτέλεσμα την πτώχευση σε ότι αφορά το Ταμείο και το αποκλεισμό της Ελλάδας από τις αγορές κεφαλαίων επ αόριστο.

Πολιτικοί: Αλέξης Τσίπρας

Αριθμ. πρωτ.: 7295/Δ9 2166/25.2.2015 Yποχρέωση ηλεκτρονικής υποβολής Eντύπου E11 στο Πληροφοριακό Σύστημα EPΓANH



Αθήνα, 25/02/2015
Αρ.πρ.: 7295/Δ9 2166

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Ταχ. Δ/νση : Σταδίου 29
Ταχ.Κώδικας :10110-Αθήνα
Πληροφορίες :
Τηλέφωνο :

Θέμα: «Yποχρέωση ηλεκτρονικής υποβολής Eντύπου E11 στο Πληροφοριακό Σύστημα EPΓANH».

Σύμφωνα με το άρθρο 4 της υπ’ αριθμ. 29502/85/1.9.2014 (ΦEK B 2390/8-9-2014) απόφασης του Yπουργού Eργασίας Kοινωνικής Aσφάλισης και Πρόνοιας, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την υπ’ αριθ. πρωτ. οικ. 49327/10702/22.12.2014 (ΦEK Bʹ 3456/23-12-2014) όμοια απόφασή του(παρ. 7) «...η) Mε το έντυπο E11 (Γνωστοποίηση στοιχείων ετήσιας κανονικής άδειας) γνωστοποιούνται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην Yποπαράγραφο IA.5. παρ. 2 περ. 3β του N. 4254/2014 (ΦEK 85 Aʹ) εντός του μηνός Iανουαρίου (από 1/01 έως και 31/01 εκάστου έτους), στοιχεία των εργαζομένων που έλαβαν την ετήσια άδεια και το επίδομα αδείας κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος και έχουν καταχωρισθεί στο ειδικό «Bιβλίο Aδειών».

Προσδιορίζεται δε σαφώς και προς άρση παρερμηνειών το πεδίο εφαρμογής της Yπουργικής Aπόφασης με τη ρητή αναφορά στο άρθρο 1 αυτής, ότι στην έννοια του υπόχρεου ηλεκτρονικής υποβολής των στοιχείων που προβλέπει η Yπουργική Aπόφαση νοείται κάθε εργοδότης, συμπεριλαμβανομένων και των αναφερομένων στο «Mητρώο Δημοσίων Φορέων της Eλληνικής Διοίκησης» του Yπουργείου Διοικητικής Mεταρρύθμισης και Hλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που απασχολεί εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου (είτε ορισμένου είτε αορίστου χρόνου).

Σύμφωνα δε με το άρθρο 9 της ίδιας ως άνω απόφασης «...ε) Aπό τη διαδικασία ηλεκτρονικής υποβολής του εντύπου E11 (Γνωστοποίηση στοιχείων ετήσιας κανονικής άδειας), που καθίσταται υποχρεωτική από 1-1-2015, εξαιρούνται οι φορείς του «Mητρώου Δημοσίων Φορέων της Eλληνικής Διοίκησης» του Yπουργείου Διοικητικής Mεταρρύθμισης και Hλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που ακολουθούν για τη χορήγηση αδειών στο με εξαρτημένη σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου προσωπικό τους τις διατάξεις του N. 3528/2007 «Yπαλληλικός Kώδικας» (ΦEK 26 Aʹ) και του N. 3584/2007 «Kύρωση του Kώδικα Kατάστασης Δημοτικών και Kοινοτικών Yπαλλήλων» (ΦEK 143 Aʹ), όπως ισχύουν».

Έχει δε δημοσιευθεί υπό AΔA : 6EMIΛ-EΞE η υπ’ αριθ. πρωτ. 50033/10904/29.12.2014 «Γνωστοποίηση δημοσίευσης Yπουργικής Aπόφασης - Eγκύκλιος εφαρμογής της», σύμφωνα με την οποία η εισαγωγή του νέου Eντύπου E11: Γνωστοποίηση στοιχείων ετήσιας κανονικής άδειας στα άρθρα 1 και 2 και στο Παράρτημα της υπ’ αριθμ. 29502/85/1.9.2014 (ΦEK Bʹ 2390/8-9-2014) Aπόφασης του Yπουργού Eργασίας, Kοινωνικής Aσφάλισης και Πρόνοιας ήταν απαραίτητη προκειμένου το Πληροφοριακό Σύστημα EPΓANH να είναι έτοιμο από 1-1-2015 να υποδεχθεί τις υποχρεωτικές υποβολές της γνωστοποίησης στοιχείων της ετήσιας κανονικής άδειας της παραγράφου 2 της υποπαραγράφου IA.5 του άρθρου πρώτου του N. 4254/2014 (ΦEK 85 Aʹ).

Aπό το ως άνω περιγραφόμενο νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο καθίστανται σαφή τα κάτωθι :

1. Στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω υπουργικής απόφασης περιλαμβάνεται κάθε εργοδότης, συμπεριλαμβανομένων και των αναφερομένων στο «Mητρώο Δημοσίων Φορέων της Eλληνικής Διοίκησης» του Yπουργείου Διοικητικής Mεταρρύθμισης και Hλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που απασχολεί εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου (είτε ορισμένου είτε αορίστου χρόνου).

2. Yπάγονται στην εξαίρεση του άρθρου 9 περ. ε) της ίδιας ως άνω υπουργικής απόφασης μόνο οι αναφερόμενοι φορείς στο «Mητρώο Δημοσίων Φορέων της Eλληνικής Διοίκησης» του Yπουργείου Διοικητικής Mεταρρύθμισης και Hλεκτρονικής Διακυβέρνησης που ακολουθούν για τη χορήγηση αδειών στο με εξαρτημένη σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου προσωπικό τους τις διατάξεις του N. 3528/2007 «Yπαλληλικός Kώδικας» (ΦEK 26 Aʹ) και του N. 3584/2007 «Kύρωση του Kώδικα Kατάστασης Δημοτικών και Kοινοτικών Yπαλλήλων» (ΦEK 143 Aʹ), όπως ισχύουν.(παρ. 8)

3. Σε περίπτωση που στο προσωπικό ιδιωτικού δικαίου, για το οποίο εφαρμόζεται η εργατική νομοθεσία ως προς τη χορήγηση ετήσιας κανονικής άδειας, δεν χορηγείται επίδομα αδείας λόγω υπαγωγής του στο Eνιαίο Mισθολόγιο,(παρ. 9) το αντίστοιχο πεδίο του εντύπου E11 συμπληρώνεται μηδενικό και αναγράφεται η σχετική πληροφορία στο πεδίο παρατηρήσεων. Στο τελευταίο δε πεδίο μπορεί να αναγράφεται κάθε χρήσιμη διευκρίνιση που αφορά είτε τις αποδοχές αδείας, επιδόματος αδείας, είτε τον ίδιο τον εργαζόμενο και την εργασιακή του σχέση κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους, στο οποίο αναφέρεται το έντυπο E11.

Τα κουλά του συστήματος τεκμηρίων

Σάββατο, 20 Ιουνίου 2015 09:52

Τα κουλά του συστήματος τεκμηρίων

Τα κουλά του συστήματος τεκμηρίων
Με την ψήφιση του μίνι-εξπρές φορολογικού, νομίζω ότι απέκτησαν ουσία τα όσα διαβάσατε στα τελευταία άρθρα αυτής της στήλης. Όσοι μας κάνετε την τιμή να μας διαβάζετε, έχετε πλέον αποκτήσει μία σαφή άποψη για το ποιος ήταν ο σκοπός της αλλαγής του βασικού νόμου της φορολογίας εισοδήματος, καθώς και για το πώς δεν είναι δυνατόν αυτός να επιτευχθεί.
Γράφει ο Χάρης Τσοχαντάρης
Οι αλλαγές του μίνι φορολογικού έχουν ακριβώς σκοπό να απαλλάξουν τα πολύ χαμηλά εισοδήματα από τις δυσανάλογες επιβαρύνσεις που δημιουργούν τα τεκμήρια.
Είναι πολύ λογικό που το υπουργείο Οικονομικών αντελήφθη ότι το να ζητάς 2.000 ή 2.500 ευρώ, από κάποιον που είχε εισόδημα όλο το χρόνο 200 ή 300 ευρώ είναι όχι μόνο παρανοϊκό και κοινωνικά ανάλγητο, αλλά και οικονομικά ατελέσφορο, μιας και ο άνθρωπος αυτός δεν θα είναι πιθανότατα σε θέση να πληρώσει τους φόρους του για το ορατό μέλλον.
Στο παρά πέντε…
Μπράβο λοιπόν στο υπουργείο Οικονομικών που το σκέφτηκε, αλλά καθόλου μπράβο που το σκέφτηκε τώρα. Όχι, μόνο, γιατί βρισκόμαστε πρακτικά στο τέλος της περιόδου υποβολής των δηλώσεων, αλλά και γιατί ακριβώς το ίδιο πρόβλημα είχε παρουσιαστεί και πέρυσι και τότε δόθηκε μία λύση για έναν μόνο χρόνο, ακριβώς όπως γίνεται και τώρα.
Αν το αγαπημένο μας υπουργείο προσπαθεί πραγματικά να βρει μία απάντηση για το τι συμβαίνει και παρουσιάζεται μονίμως αυτό το πρόβλημα, θέλω να το πληροφορήσω ότι δεν θα τη βρει. Δεν θα τη βρει, αν δεν αποδεχτεί αυτό που βλέπουν όλοι, αρκεί να διαβάσουν το μίνι φορολογικό.
Και στα πολλά!
Το 80% των διατάξεών του προσπαθεί να λύσει προβλήματα που δημιουργούνται από τα τεκμήρια ή που έχουν άμεση σχέση με αυτά. Επειδή συνεχώς αναφερόμαστε στην κατώτερη κλίμακα των εισοδημάτων, ας δούμε σήμερα μία άλλη κακή επίδραση των τεκμηρίων στην οικονομία ευρύτερα, σε ένα άλλο εισοδηματικό επίπεδο.
Ας φανταστούμε λοιπόν ένα ζευγάρι ανώτερων ιδιωτικών υπαλλήλων μιας πολυεθνικής. Μαζί και οι δύο (ή ο ένας, αν έχετε πρόβλημα να μοιράζεστε) έχουν ένα ετήσιο εισόδημα 300.000 ευρώ. Μεσήλικες, τα παιδιά τους, αφού σπούδασαν στο εξωτερικό, φρόντισαν να ξεκινήσουν μία νέα ζωή και καριέρα εκεί.
Φαντάζομαι ότι σας φέρνει αρκετές εικόνες από τη σύγχρονη Ελλάδα. Σύμφωνα λοιπόν με την εισοδηματική τους κατηγορία, οι δύο φίλοι μας μένουν σε μονοκατοικία 350 τ.μ. σε πολυτελές προάστιο των Αθηνών και οδηγούν ο καθένας από ένα επίσης πολυτελές τζιπ.
Έχουμε και λέμε: 110.000 ευρώ το χρόνο είναι το τεκμήριο του σπιτιού (ασχέτως εάν είναι δικό τους ή νοικιασμένο) και περίπου 50.000 ευρώ το χρόνο είναι το τεκμήριο των αυτοκινήτων. Αυτό σημαίνει ότι θεωρούμε ότι δαπανούν απλά και μόνο για να μένουν στο σπίτι τους και να οδηγούν το αυτοκίνητό τους 160.000 ευρώ το χρόνο ή 1.600.000 ευρώ σε μια δεκαετία.
Τα πραγματικά εισοδήματα αυτών των ανθρώπων, που σίγουρα δεν θεωρούνται και φτωχοί, είναι σε σταθερές τιμές 3.000.000 ευρώ μέσα στην ίδια δεκαετία. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι εάν αποφασίσουν, μετά από δέκα χρόνια δουλειάς, να διαθέσουν 2.000.000 ευρώ για να δημιουργήσουν μία επιχείρηση, θα κληθούν από τις φορολογικές αρχές να δώσουν λόγο πού βρήκαν τα λεφτά.
Αν αντί να κάνουν κάτι τέτοιο, πάρουν το 1.400.000 ευρώ που το κράτος μας τους επιτρέπει να έχουν σαν οικονομίες αυτό το διάστημα και τα τοποθετήσουν σε μια γερμανική τράπεζα, θα έχουν άδικο; Δεν νομίζω ότι θα βρεθεί κάποιος, όσο φανατικός υποστηρικτής της ελληνικής οικονομίας και αν είναι, που θα τους ρίξει άδικο.
Ανασταλτικός παράγοντας
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το σύστημα των τεκμηρίων δεν επιδρά μόνο σε εκείνους που δεν έχουν γιατί τους επιβαρύνει δυσανάλογα, αλλά αποτελεί και έναν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα για εκείνους που θα ήθελαν να επενδύσουν.
Πιστεύουμε ότι, μόνο όταν αποδεχτεί το φορολογικό μας σύστημα τον παραλογισμό αυτού του μέτρου και καταργήσει το περίφημο άρθρο 31 του Ν.4172/2013, θα υπάρξει προοπτική για τη δημιουργία ενός πραγματικού, δίκαιου και απλού φορολογικού συστήματος.
Ξέρω πως ακούγεται σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο, αλλά αν ψάξετε με προσοχή τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στις φορολογικές δηλώσεις, όχι μόνο φέτος αλλά τα τελευταία 35 χρόνια, πιστεύω ότι θα μου δώσετε δίκιο.
Όσο για εκείνους που πιστεύουν πως έχουν πραγματικά εισοδήματα έως 6.000 ευρώ και συγχρόνως τεκμήρια (εμμέσως το υπουργείο παραδέχεται ότι τα τεκμήρια δεν είναι πραγματικά εισοδήματα) έως 9.500 ευρώ, τους θυμίζω ότι ένα σπίτι ιδιόκτητο ή ενοικιασμένο 70 τ.μ. έχει τεκμήριο 2.800 ευρώ, ένα αυτοκίνητο 1.000 κυβικών έχει τεκμήριο 4.000 ευρώ και η ελάχιστη προσωπική δαπάνη διαβίωσης του φορολογούμενου είναι 3.000 ευρώ. Σύνολο 9.800 ευρώ. Κουφό;
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Merkats Voice, της Πέμπτης 18 Ιουνίου 2015

"Σφαλιάρα" ύψους 85,2 δισ. ευρώ για τη Γερμανία σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας

Παρασκευή, 19 Ιουνίου 2015 22:57

"Σφαλιάρα" ύψους 85,2 δισ. ευρώ για τη Γερμανία σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας

"Σφαλιάρα" ύψους 85,2 δισ. ευρώ για τη Γερμανία σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας
Κατά 85,2 δισεκατομμύρια ευρώ θα ζημιωνόταν η Γερμανία σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας, σύμφωνα με την γερμανική οικονομική επιθεώρηση "Wirtschaftswoche", η οποία επικαλείται υπολογισμούς του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Μονάχου. Συνολικά η Ευρωζώνη θα υφίστατο ζημιές ύψους 305 δισεκατομμυρίων.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το ποσό αναλογεί σε 1055 ευρώ για κάθε Γερμανό φορολογούμενο, ενώ στην περίπτωση του Λουξεμβούργου οι απώλειες θα ανέρχονταν σε 1637 ευρώ κατά κεφαλήν. Κάθε Ολλανδός θα ζημιωνόταν κατά 1099 ευρώ, κάθε Γάλλος κατά 989 και κάθε Λετονός κατά 250 ευρώ.

Ανακοίνωση της ΓΓΠΣ για διακοπή πρόσβασης στο σύστημα εισροών-εκροών τη Δευτέρα 22/06/2015



Ανακοίνωση

19.06.2015

Σας ενημερώνουμε ότι το πρωί της Δευτέρας 22/06/2015, από τις 06.30 έως τις 08.00, δεν θα είναι δυνατή η πρόσβαση στην ηλεκτρονική πύλη του Υπουργείου Οικονομικών (www.minfin.gr) και στο σύστημα εισροών-εκροών καυσίμων, λόγω εργασιών αναβάθμισης. Σας ευχαριστούμε πολύ για την κατανόησή σας.


Πηγή: http://www.taxheaven.gr © Taxheaven Δείτε περισσότερα http://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/24142

ΠΟΛ.1125/16.6.2015 Τέλη Χαρτοσήμου κατά την εξόφληση των πρόσθετων φόρων και προστίμων



Αθήνα, 16 Ιουνίου 2015

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Δ/ΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΜΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β' ΤΕΛΩΝ και ΕΙΔΙΚΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΩΝ

Ταχ. Δ/νση: Σίνα 2-4
Τ.Κ: 10672 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες: Σ. Κολιοπούλου
Τηλ.: 210 3642922

ΠΟΛ 1125/2015

ΘΕΜΑ: Τέλη Χαρτοσήμου κατά την εξόφληση των πρόσθετων φόρων και προστίμων.


Με αφορμή πλήθος ερωτημάτων, τα οποία υποβάλλονται στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το θέμα, διευκρινίζουμε τα εξής:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις, του πρώτου εδαφίου της παρ. 19 του άρθρου 15 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου, ορίζεται ρητά, ότι κάθε απόδειξη που εκδίδεται από τη Φορολογική Διοίκηση και για πληρωμή που ενεργείται για το Δημόσιο, υπόκειται σε τέλος χαρτοσήμου 2% (πλέον εισφορά ΟΓΑ 20% ) εφόσον δεν προβλέπεται από άλλες διατάξεις του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου μεγαλύτερο ή μικρότερο τέλος ή ατέλεια.

Εξάλλου σύμφωνα με τις διατάξεις του δεύτερου εδαφίου της ίδιας ως άνω παραγράφου 19 του άρθρου 15 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου δεν υπόκεινται σε τέλη χαρτοσήμου τα αποδεικτικά καταβολής φόρων γενικά, τελών, δικαιωμάτων, εισφορών  και δασμών υπέρ του Δημοσίου, τόσο για το ποσό της κύριας οφειλής, όσο και για την τυχόν προσαύξηση ή το πρόστιμο ή τους τόκους  κ.λ.π.

2. Όπως έχει γίνει δεκτό από τη Διοίκηση (Ν.Σ.Κ. Ολομ.757/1977,ΥΠΟΙΚ.Τ 219/27/ΠΟΛ.9/1978, εγκύκλιος 9/Σ.1786/258/1982, 1003048/40/Τ. και Ε.Φ./ΠΟΛ.1004/7.1.1998), τα αποδεικτικά καταβολής προσαυξήσεων και προστίμων, απαλλάσσονται από τα κατά τα ανωτέρω τέλη χαρτοσήμου μόνο εφόσον αυτά είναι παρακολούθημα κύριας φορολογικής οφειλής.

Αντίθετα, τα αυτοτελή πρόστιμα, τα οποία δεν είναι παρεπόμενα κύριας οφειλής, φόρων, τελών, δικαιωμάτων, εισφορών και δασμών υπέρ του Δημοσίου, υπόκεινται κατά την εξόφλησή τους σε τέλη χαρτοσήμου 2% (πλέον εισφορά ΟΓΑ 20%) σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 15 παρ. 19 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου.

3. Με βάση τα ανωτέρω, ως προς τα επιβαλλόμενα πρόστιμα με τις διατάξεις των άρθρων 5455 και 56 του ΚΦΔ , που αφορούν αντίστοιχα σε επιβολή κυρώσεων για διαδικαστικές παραβάσεις, παραβάσεις φοροδιαφυγής καθώς και πρόστιμο εκπρόθεσμης υποβολής ή μη υποβολής Συνοπτικού Πίνακα Πληροφοριών διευκρινίζεται ότι, οι αποδείξεις πληρωμής αυτών υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου, σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 19 του άρθρου 15 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου καθώς δεν είναι παρεπόμενα κύριας οφειλής. Αντίθετα, δεν υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου τα πρόστιμα των άρθρων 58 και 59 του ΚΦΔ, καθώς δεν έχουν αυτοτέλεια, αλλά αποτελούν παρακολούθημα κύριας φορολογικής οφειλής.

Ως προς τους πρόσθετους φόρους και τα πρόστιμα, που επιβάλλονται με τις διατάξεις του ν. 2523/1997, τυγχάνουν εφαρμογής οι οδηγίες που έχουν παρασχεθεί με την με αρ. πρωτ. 1003048/40/Τ και ΕΦ/ΠΟΛ.1004/7.1.1998 Εγκύκλιό μας.




ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΑΒΒΑΪΔΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Τι είπε ο Βαρουφάκης στο Eurogroup

Τι είπε ο Βαρουφάκης στο Eurogroup

varoufakis.jpg

Γιάνης ΒαρουφάκηςΒαρουφάκης: «Διαβάστε και κρίνετε μόνοι σας εάν οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης αποτελούν βάση για συμφωνία» | ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA/JULIEN WARNAND
Ως «αντίδοτο στην προπαγάνδα και τις κακεντρεχείς "διαρροές"», ο υπουργός Οικονομικών έδωσε στη δημοσιότητα ολόκληρη την ομιλία του στη χθεσινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης. «Διαβάστε και κρίνετε μόνοι σας εάν οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης αποτελούν βάση για συμφωνία», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι χθες ασφυκτικές πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση, με τη μορφή διαρροών, βρήκαν γόνιμο έδαφος σε «φιλικά» ΜΜΕ. Θυμίζουμε τη «διαρροή» που φιλοξένησε το Reuters, αναφέροντας ότι, σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, η ΕΚΤ είπε στη συνάντηση του Eurogroup ότι δεν είναι καθόλου βέβαιο εάν οι ελληνικές τράπεζες θα είναι σε θέση να ανοίξουν την ερχόμενη Δευτέρα.  Λίγο αργότερα η ΕΚΤ διέψευδε το δημοσίευμα του Reuters...
Ολόκληρη η ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη
Συνάδελφοι,
Πριν πέντε μήνες, με την πρώτη μου παρέμβαση στο Eurogroup εξέφρασα την άποψη ότι η νέα Ελληνική κυβέρνηση αντιμετώπιζε μια διπλή πρόκληση:
Έπρεπε να κερδίσουμε μια πολύτιμη αξία χωρίς να εξαντλήσουμε ένα σημαντικό κεφάλαιο.
Η πολύτιμη αξία που έπρεπε να κερδίσουμε είναι η εμπιστοσύνη, εδώ, με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και τους θεσμούς. Η επίτευξη αυτού θα απαιτούσε μια σημαντική δέσμη μεταρρυθμίσεων και ένα αξιόπιστο σχέδιο δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Όσον αφορά το σημαντικό κεφάλαιο που δεν έπρεπε να εξαντλήσουμε, αυτό ήταν η εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού ο οποίος θα έπρεπε να συμπλεύσει με ένα συμφωνημένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα τερματίσει την Ελληνική κρίση. Η προϋπόθεση για να μην εξαντληθεί αυτό το κεφάλαιο ήταν και παραμένει μία: η απτή ελπίδα ότι η συμφωνία με την οποία θα επιστρέψουμε πίσω στην Αθήνα:
  • είναι η τελευταία που σφυρηλατείται μέσα σε συνθήκες κρίσης
  • αποτελείται από μία δέσμη μεταρρυθμίσεων που βάζουν τέλος στην 6-ετή και συνεχιζόμενη ύφεση
  • δεν χτυπάει άγρια τους πιο φτωχούς όπως οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις
  • καθιστά το χρέος μας βιώσιμο και δημιουργεί πραγματική προοπτική για επιστροφή στις αγορές χρήματος, βάζοντας έτσι τέλος στην αναξιοπρεπή εξάρτησή μας από τους εταίρους μας για να πληρώσουμε τα δάνεια που έχουμε λάβει από αυτούς.
Πέντε μήνες έχουν περάσει, το τέλος του δρόμου είναι κοντά, αλλά αυτήν τη λεπτή πράξη εξισορρόπησης δεν την έχουμε ακόμα επιτύχει. Πράγματι, στο Brussels Group έχουμε έρθει κοντά. Αλλά πόσο κοντά; Στο δημοσιονομικό κομμάτι οι θέσεις είναι πραγματικά κοντά, ειδικά για το 2015. Για το 2016, το υπολειπόμενο κενό είναι της τάξης του 0.5% του ΑΕΠ. Έχουμε προτείνει παραμετρικά μέτρα που ανέρχονται στο 2% του ΑΕΠ, έναντι του 2.5% στο οποίο επιμένουν οι θεσμοί. Το υπόλοιπο 0.5% έχουμε προτείνει να καλυφθεί με διοικητικά μέτρα. Θα ήταν, κατά την άποψή μου, μείζον σφάλμα να αφήσουμε μια τέτοια ελάχιστη διαφορά να προκαλέσει τεράστια ζημιά στην ακεραιότητα της Ευρωζώνης. Έχουμε επίσης επιτύχει σύγκλιση σε μια ευρεία σειρά θεμάτων.
Ωστόσο, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι οι προτάσεις μας δεν φαίνεται να σάς έχουν εμπνεύσει την εμπιστοσύνη που χρειάζεστε. Παράλληλα, οι προτάσεις των θεσμών που ο κ. Juncker έχει μεταφέρει στον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα δεν προκαλούν την ελπίδα που ο λαός μας έχει τόση ανάγκη. Έτσι, έχουμε έρθει κοντά σχεδόν σε αδιέξοδο.
Σε αυτή την ύστατη στιγμή, στο στάδιο των διαπραγματεύσεων στο οποίο βρισκόμαστε τώρα, και πριν μας προλάβουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, έχουμε ηθικό καθήκον, πόσο μάλλον πολιτικό και οικονομικό, να ξεπεράσουμε αυτό το αδιέξοδο. Δεν είναι η ώρα για αντεγκλήσεις και αλληλοκατηγορίες. Οι Ευρωπαίοι πολίτες θα μας καταστήσουν συλλογικά υπεύθυνους, όλους όσους θα έχουμε αποτύχει να καταλήξουμε σε μια βιώσιμη λύση.
Ακόμα και εάν κάποιοι, έχοντας παραπλανηθεί από φήμες ότι μια Ελληνική έξοδος από το ευρώ δεν μπορεί να είναι και τόσο τραγική, ή ακόμα και ότι μπορεί να είναι και επωφελής για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, έχουν ήδη αποδεχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αυτό είναι ένα γεγονός που θα απελευθερώσει καταστρεπτικές δυνάμεις που κανένας δεν μπορεί να δαμάσει. Οι λαοί σε κάθε γωνιά της Ευρώπης θα στοχεύσουν, όχι τους θεσμούς, αλλά τους δικούς τους εκλεγμένους υπουργούς οικονομικών, τους δικούς τους Πρωθυπουργούς και Προέδρους. Εξάλλου, μάς εξέλεξαν να προωθήσουμε την κοινή μας ευημερία στην Ευρώπη και να αποφύγουμε τις παγίδες που θα βλάψουν την Ευρώπη.
Η πολιτική μας εντολή είναι να βρούμε έναν έντιμο, λειτουργικό συμβιβασμό. Είναι τόσο δύσκολο; Δεν νομίζουμε. Πριν λίγες μέρες ο Olivier Blanchard, επικεφαλής Οικονομολόγος του ΔΝΤ, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Ελλάδα: Μία αξιόπιστη συμφωνία θα απαιτήσει δύσκολες αποφάσεις από όλες τις πλευρές». Έχει δίκιο, και η έμφαση είναι στο «από όλες τις πλευρές». Ο Δρ Blanchard πρόσθεσε τα εξής: «Στην καρδιά της διαπραγμάτευσης είναι βρίσκεται απλό ερώτημα. Πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει από την Ελλάδα, και πόση από τους επίσημους πιστωτές της;»
Ότι η Ελλάδα χρειάζεται να προσαρμοστεί δεν υπάρχει αμφιβολία. Το ερώτημα ωστόσο δεν είναι πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει. Είναι μάλλον τι είδους προσαρμογή πρέπει να γίνει. Αν με «προσαρμογή» εννοούμε τη δημοσιονομική εξυγίανση, μειώσεις μισθών και συντάξεων και αυξήσεις φόρων, τότε είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε προσαρμοστεί περισσότερο από κάθε άλλη χώρα σε καιρό ειρήνης.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα, σε δομική ή κυκλικά προσαρμοσμένη βάση, μετατράπηκε σε πλεόνασμα με προσαρμογή της τάξης του 20% - ένα «παγκόσμιο ρεκόρ» προσαρμογής
  • Οι μισθοί μειώθηκαν κατά 37%
  • Οι συντάξεις κόπηκαν μέχρι και 48%
  • Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 30%
  • Η καταναλωτική δαπάνη περιορίστηκε κατά 33%
Ακόμα και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών - ένα χρόνιο εθνικό πρόβλημα, έπεσε κατά 16%.
Δεν μπορεί κανένας να ισχυριστεί ότι η Ελλάδα δεν έχει προσαρμοστεί στις καινούργιες, μετά το 2008, συνθήκες. Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτή η γιγαντιαία προσαρμογή, είτε απαραίτητη είτε όχι, έχει προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που έχει λύσει:
  • Το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 27% ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ συνεχίζει να πέφτει - κάθε τρίμηνο για 18 συνεχόμενα τρίμηνα χωρίς διακοπή μέχρι σήμερα
  • Η ανεργία ανέβηκε στο δυσθεώρητο 27%
  • Η μη δηλωμένη και ανασφάλιστη εργασία έφτασε το 34%
  • Οι τράπεζες πασχίζουν να δουλέψουν με τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια να υπερβαίνουν το 40% της αξίας των δανείων τους
  • Το δημόσιο χρέος έχει υπερβεί το 180% του ΑΕΠ
  • Νέοι με προσόντα εγκαταλείπουν μαζικά την Ελλάδα
  • Η φτώχεια, η πείνα και η στέρηση ενεργειακών αγαθών έχουν αυξηθεί με ταχύτητα που παρατηρείται συνήθως σε συνθήκες πολέμου
  • Οι επενδύσεις στο παραγωγικό δυναμικό έχουν εξανεμιστεί.
Συμπερασματικά, το πρώτο σκέλος του ερωτήματος του Δρα Blanchard «πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει από την Ελλάδα;» πρέπει να απαντηθεί ως εξής: Πάρα πολλή. Αλλά όχι η ίδια προσαρμογή που έγινε στο παρελθόν. Χρειαζόμαστε περισσότερες μεταρρυθμίσεις, όχι περισσότερες μειώσεις. Για παράδειγμα:
  • Θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε νέα ήθη όσον αφορά την πληρωμή των φόρων, όχι σε πιο ψηλούς συντελεστές ΦΠΑ που ενισχύουν τη φοροδιαφυγή και σπρώχνουν τίμιους συμπολίτες μας σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια
  • Θα πρέπει να καταστήσουμε το συνταξιοδοτικό σύστημα βιώσιμο με το να εξαλείψουμε την ανασφάλιστη εργασία, να ελαχιστοποιήσουμε τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, να εξαλείψουμε την απάτη, να ενισχύσουμε την απασχόληση – όχι με το να καταργήσουμε τα επιδόματα αλληλεγγύης στους φτωχότερους συνταξιούχους, όπως έχουν απαιτήσει οι θεσμοί, σπρώχνοντας έτσι τους φτωχότερους σε περισσότερη φτώχεια και ανακινώντας την λαϊκή έχθρα προς μια ακόμα δήθεν μεταρρύθμιση.
Στις προτάσεις μας προς τους θεσμούς, έχουμε συμπεριλάβει:
  • Μια εκτενή (αλλά βελτιστοποιημένη) ατζέντα ιδιωτικοποιήσεων για την περίοδο 2015-2025
  • Τη δημιουργία μια εντελώς ανεξάρτητης Αρχής Φόρων και Τελωνείων (υπό την αιγίδα και την επίβλεψη του Κοινοβουλίου)
  • Τη δημιουργία του Δημοσιονομικού Συμβουλίου που θα επιβλέπει την υλοποίηση του προϋπολογισμού
  • Ένα βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα για περιορισμένους πλειστηριασμούς και για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων
  • Μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη και αλλαγές στον αστικό κώδικα
  • Την απελευθέρωση κλειστών αγορών προϊόντων και υπηρεσιών (παρέχοντας προστασία στην μεσαία τάξη και σε επαγγέλματα που άπτονται του κοινωνικού ιστού)
  • Κατάργηση πολλών εισφορών προς τρίτους
  • Μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση (εισάγοντας το κατάλληλο σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού της, μειώνοντας τα μη-μισθολογικά κόστη και εκμοντερνίζοντας και ενοποιώντας την μισθοδοσία του δημοσίου).
Επιπλέον των ανωτέρω μεταρρυθμίσεων, οι ελληνικές Αρχές εξασφάλισαν την συνεργασία του ΟΟΣΑ για να μας βοηθήσουν να σχεδιάσουμε, υλοποιήσουμε και διαχειριστούμε ένα δεύτερο κύκλο αλλαγών. Χθες συναντήθηκα με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ, τον κ. Άνχελ Γκουρία και την Ομάδα του, με σκοπό την ανακοίνωση της νέας –κοινής – ατζέντας, που συνοδεύεται και από τον αντίστοιχο οδικό χάρτη, για τα ακόλουθα:
  • Μια μεγάλη προσπάθεια κατά της διαφθοράς, αποτυπώνοντας και τα κατάλληλα εργαλεία για την υποστήριξή της, κυρίως στον τομέα των προμηθειών
  • Απελευθέρωση του κατασκευαστικού τομέα και αγοράς, συμπεριλαμβανομένων και των σχετικών προτύπων που αφορούν στα αντίστοιχα υλικά
  • Απελευθέρωση του χονδρικού εμπορίου
  • Δημιουργία κώδικα για τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα
  • Κέντρα εξυπηρέτησης επιχειρήσεων one-stop, που θα ελαχιστοποιούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την λειτουργία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα
Μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα, μέσω μιας σωστής και μακρόχρονης αναλογιστικής μελέτης, την σταδιακή μείωση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, την μείωση του λειτουργικού κόστους των ασφαλιστικών ταμείων, την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων- εν αντιθέσει με απλή μείωση των συντάξεων.
Ναι, συνάδελφοι, οι Έλληνες χρειάζονται περαιτέρω προσαρμογές. Χρειαζόμαστε επειγόντως βαθιές μεταρρυθμίσεις. Όμως σας καλώ να λάβετε σοβαρά υπόψη αυτή τη σημαντική διαφορά μεταξύ:
  • Αλλαγών που αντιμετωπίζουν παρασιτικές συμπεριφορές, προσοδοθηρία και αναποτελεσματικότητες, και
  • Παραμετρικών αλλαγών που μόνο αυξάνουν τους φόρους και μειώνουν τις παροχές προς τους πιο αδύναμους.
  • Χρειαζόμαστε περισσότερες αλλαγές της πρώτης κατηγορίας και πολύ λιγότερες της δεύτερης.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τις υπαναχωρήσεις μας στο θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών στην αγορά εργασίας και την απόφασή μας να επαναφέρουμε την προστασία της μισθωτής εργασίας μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Είναι αυτή μια δική μας αριστερή εμμονή που θέτει σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα; Όχι, συνάδελφοι, δεν είναι. Πάρτε για παράδειγμα το χάλι των νέων εργαζομένων σε διάφορες αλυσίδες καταστημάτων, που απολύονται μόλις φτάνουν το 24ο έτος της ηλικίας τους, ώστε οι εργοδότες να προσλάβουν στη θέση τους νεότερους εργαζομένους , τους οποίους θα συνεχίσουν να πληρώνουν με το μειωμένο μισθολόγιο που ισχύει για νέους κάτω των 24 ετών. Ή πάρτε την περίπτωση υπαλλήλων μερικής απασχόλησης με €300 το μήνα, που αναγκάζονται να εργάζονται full-time και απειλούνται με απόλυση αν δεν το κάνουν. Χωρίς τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αυτές οι καταχρηστικές συμπεριφορές προκαλούν επιπλέον ανταγωνιστικό βάρος στους σωστούς εργοδότες, και στερούν πόρους από τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δημόσια έσοδα. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει σοβαρά ότι η υιοθέτηση των καλά σχεδιασμένων συλλογικών διαπραγματεύσεων σε συνεργασία με τον ILO και τον OOΣΑ, αποτελούν «αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων» ή υπαναχώρηση;
Επανερχόμενος σύντομα στο θέμα των συντάξεων, πολλά έχουν γίνει για την αντιμετώπιση του γεγονότος ότι οι συντάξεις κοστίζουν περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν και φθάνουν περίπου το 16% του ΑΕΠ. Αναλογιστείτε όμως αυτό: Αφενός οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 40%, και αφετέρου ο αριθμός των συνταξιούχων παρέμεινε σταθερός. Άρα η δαπάνη για τις συντάξεις μειώθηκε, δεν αυξήθηκε. Αυτό το ποσοστό δεν οφείλεται λοιπόν στην αύξηση της δαπάνης αλλά στη δραματική πτώση του ΑΕΠ, που έφερε και μια δραματική πτώση στα έσοδα των ασφαλιστικών εισφορών λόγω της μείωσης της απασχόλησης και της αύξησης της αδήλωτης εργασίας.
Οι υποτιθέμενες λοιπόν υπαναχωρήσεις μας στο συνταξιοδοτικό είναι ότι αναστείλαμε την περαιτέρω μείωση των συντάξεων, που έχουν ήδη χάσει το 40% της αξίας τους, όταν οι τιμές των προϊόντων που οι συνταξιούχοι έχουν πρωτίστως ανάγκη, όπως είναι τα φάρμακα, σχεδόν δεν έχουν μειωθεί καθόλου. Λάβετε δε υπόψη σας και αυτό το σχεδόν άγνωστο γεγονός: περίπου ένα εκατομμύριο οικογένειες επιβιώνουν σήμερα με την πενιχρή σύνταξη του παππού ή της γιαγιάς όταν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας είναι άνεργοι, σε μια χώρα που μόνο το 9% των ανέργων λαμβάνει κάποιο επίδομα ανεργίας. Μειώνοντας και αυτή τη μοναχική πηγή εισοδήματος, ισοδυναμεί με το να «βγάζουμε την οικογένεια στο δρόμο».
Αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζουμε να λέμε στους θεσμούς ότι, ναι, χρειαζόμαστε αλλαγές στο συνταξιοδοτικό μας σύστημα, αλλά, όχι, δεν μπορούμε να κόψουμε τη συνταξιοδοτική δαπάνη κατά 1% του ΑΕΠ, γιατί αυτό θα επιφέρει όχι μόνο ένα νέο κύμα μιζέριας αλλά και ένα νέο υφεσιακό κύκλο, δεδομένου ότι το €1.8 δις πολλαπλασιαζόμενο με έναν μεγάλο δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή (περίπου 1.5) αφαιρείται από την κυκλική ροή του εισοδήματος. Αν υπήρχαν ακόμα υψηλές συντάξεις, των οποίων η περικοπή θα είχε θετική δημοσιονομική επίπτωση, θα το κάναμε. Όμως, η κατανομή των συντάξεων είναι τόσο συμπιεσμένη που εξοικονομήσεις τέτοιου μεγέθους θα εξαφάνιζαν τις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων. Για το λόγο αυτό, υποθέτω ότι οι θεσμοί ζητούν την κατάργηση των επικουρικών συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων. Και είναι για το λόγο αυτό που εμείς αντιπροτείνουμε σωστές μεταρρυθμίσεις: δραστική μείωση έως εξαφάνιση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας για πάταξη της αδήλωτης εργασίας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές ενισχύουν το αναπτυξιακό δυναμικό. Όμως, μόνο περικοπές σε μια οικονομία όπως η Ελληνική σήμερα, θα επιφέρει περαιτέρω ύφεση. Η Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί, με την υιοθέτηση ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων. Ταυτόχρονα όμως, και πηγαίνοντας πίσω στην απάντηση του Δρα Blanchard, και οι θεσμοί θα πρέπει να προσαρμόσουν τον ορισμό που δίνουν στις αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις και να αναγνωρίσουν ότι, οι παραμετρικές περικοπές και οι φορολογικές επιδρομές δεν είναι μεταρρυθμίσεις και ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, υπέσκαψαν την ανάπτυξη.
Ορισμένοι συνάδελφοι έχουν επισημάνει στο παρελθόν, και ενδεχομένως να το ξαναεπισημάνουν, ότι οι συντάξεις μας είναι πολύ υψηλές αν συγκριθούν με εκείνες που λαμβάνουν οι πιο ηλικιωμένοι στις χώρες τους, και ότι είναι απαράδεκτο η Ελληνική κυβέρνηση να περιμένει από τις χώρες αυτές να συνεισφέρουν στο λογαριασμό για τις συντάξεις. Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής σε αυτό: Δεν θα σας ζητήσουμε ποτέ να επιδοτήσετε το κράτος μας, τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας, τις δημόσιες δαπάνες μας. Το Ελληνικό κράτος ζει με τα μέσα που διαθέτει. Τους τελευταίους μήνες καταφέραμε εξάλλου να αποπληρώσουμε τους δανειστές μας, παρά τη μηδενική πρόσβαση στις αγορές και τις μηδενικές εκταμιεύσεις. Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Κατανοώ ότι υπάρχει ανησυχία ότι η κυβέρνησή μας μπορεί να παρουσιάσει ξανά πρωτογενές έλλειμμα και ότι αυτός είναι ο λόγος που οι θεσμοί μάς πιέζουν να δεχτούμε μεγάλες αυξήσεις στον ΦΠΑ και μεγάλες περικοπές στις συντάξεις. Παρόλο που η άποψή μας είναι ότι η ανακοίνωση μιας βιώσιμης συμφωνίας θα είναι αρκετή για να ενισχύσει την οικονομική δραστηριότητα ώστε να υπάρξει υγιές πρωτογενές πλεόνασμα, καταλαβαίνω απόλυτα ότι οι δανειστές και οι εταίροι μας ενδεχομένως να έχουν λόγο να αμφιβάλλουν και να ζητούν εξασφάλιση: μια πολιτική που να τους ασφαλίζει για το τυχόν ενδεχόμενο που η κυβέρνησή μας δείξει ανεντιμότητα. Αυτό είναι που βρίσκεται πίσω από την προτροπή του Δρα Blanchard η Ελληνική κυβέρνηση να προσφέρει «πραγματικά αξιόπιστα μέτρα». Έτσι, προτείνουμε την παρακάτω ιδέα. Ένα «πραγματικά αξιόπιστο μέτρο».
Αντί να διαφωνούμε για μισές ποσοστιαίες μονάδες σχετικά με τα μέτρα (ή για το αν αυτά τα φορολογικά μέτρα θα πρέπει να είναι παραμετρικά ή όχι), γιατί να μην κάνουμε μια βαθύτερη, πιο λεπτομερή και μόνιμη μεταρρύθμιση; Ένα αυτόματο φρενάρισμα του ελλείμματος που να είναι θεσμοθετημένο και να εποπτεύεται από το ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο πάνω στο οποίο οι θεσμοί κι εμείς έχουμε ήδη συμφωνήσει. To Δημοσιονομικό Συμβούλιο θα εποπτεύει την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού σε εβδομαδιαία βάση, θα προειδοποιεί αν ένας επιμέρους στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα πάει να καταπατηθεί και, αν χρειαστεί, θα εφαρμόζει αυτόματα οριζόντιες μειώσεις σε όλες τις δαπάνες με σκοπό να αποτρέψει τον εκτροχιασμό του στόχου κάτω από το προ-συμφωνηθέν όριο. Με τον τρόπο αυτό τίθεται σε εφαρμογή ένα αλάνθαστο σύστημα που εξασφαλίζει την φερεγγυότητα του Ελληνικού κράτους, ενώ η Ελληνική κυβέρνηση διατηρεί την ελευθερία που χρειάζεται για χάραξη πολιτικής, για να παραμείνει κυρίαρχη και ικανή να κυβερνήσει σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο. Θεωρήστε αυτή την ιδέα ως μια απτή πρόταση που η κυβέρνησή μας θα υλοποιήσει αμέσως μετά την ύπαρξη μιας συμφωνίας.
Με δεδομένο ότι η κυβέρνησή μας δε θα χρειαστεί ποτέ ξανά να δανειστεί από τους φορολογούμενούς σας ή τους φορολογούμενους που βρίσκονται πίσω από το ΔΝΤ, δεν έχει νόημα μια συζήτηση μεταξύ κρατών-μελών σχετικά με το ποιας χώρας οι συνταξιούχοι είναι φτωχότεροι, οδηγώντας τελικά όλους στα χαμηλότερα επίπεδα. Αντί για αυτό, η συζήτηση προχωράει στις αποπληρωμές του χρέους. Πόσο μεγάλα θα πρέπει να είναι τα πρωτογενή μας πλεονάσματα; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει σοβαρά ότι ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ανεξάρτητος από το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος; Το ΔΝΤ κατανοεί πλήρως ότι αυτοί οι δύο αριθμοί είναι ενδογενώς συνδεδεμένοι, και αυτός είναι ο λόγος που το δημόσιο χρέος της Ελλάδας πρέπει να εξεταστεί άμεσα.
Το μεγάλο μας υπερβολικό χρέος πρέπει να το σκεφτούμε ως μια μεγάλη μη χρηματοδοτούμενη φορολογική υποχρέωση. Παρόλο που είναι αλήθεια ότι τα κομμάτια του χρέους στο EFSF και το GLF αργούν να λήξουν και το επιτόκιό τους δεν είναι υψηλό, η μη χρηματοδοτούμενη φορολογική υποχρέωση του Ελληνικού κράτους, το χρέος μας, περιέχει μια εξέχουσα συνιστούσα που εμποδίζει τις επενδύσεις και την ανάκαμψη σήμερα. Αναφέρομαι εδώ στα €27 δις των ομολόγων του προγράμματος SPM που κρατούνται ακόμα από την ΕΚΤ. Πρόκειται για μια βραχυπρόθεσμη μη χρηματοδοτούμενη υποχρέωση που οι πιθανοί επενδυτές στην Ελλάδα κοιτούν και μετά αποχωρούν, επειδή αναγνωρίζουν το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργείται από αυτό το κομμάτι χρέους, και επειδή κατανοούν ότι αυτά τα 27 δις στα βιβλία της ΕΚΤ απαγορεύουν στην Ελλάδα να εκμεταλλευτεί την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, ακριβώς τη στιγμή που αυτό το πρόγραμμα είναι σε εξέλιξη και αγγίζει τα όρια των δυνατοτήτων του προκειμένου να βοηθήσει τις χώρες που έχουν πληγεί από τον αποπληθωρισμό. Είναι τραγική ειρωνία που η χώρα που έχει χτυπηθεί περισσότερο από τον αποπληθωρισμό είναι και η μοναδική που έχει εξαιρεθεί από το πρόγραμμα της ΕΚΤ κατά του αποπληθωρισμού. Και έχει εξαιρεθεί εξαιτίας αυτών των 27 δις.
Η πρότασή μας για αυτό είναι απλή, αποδοτική και αμοιβαία επωφελής. Δεν προτείνουμε νέα χρήματα, ούτε ένα φρέσκο ευρώ για το κράτος μας. Φανταστείτε ότι η ακόλουθη συμφωνία σε τρία βήματα ανακοινώνεται μέσα στις επόμενες ημέρες:
Βήμα 1: Βαθιές μεταρρυθμίσεις, που θα περιλαμβάνουν και το αυτόματο φρενάρισμα του ελλείμματος που προανέφερα.
Βήμα 2: Ένας εξορθολογισμός του σχεδίου αποπληρωμών του χρέους της Ελλάδας με την ακόλουθη λογική. Πρώτον, μια επαναγορά των ομολόγων από το πρόγραμμα SMP: η Ελλάδα να πάρει ένα νέο δάνειο από τον μηχανισμό ESM, να αγοράσει τα ομόλογα SMP από την EKT και να τα αποσύρει. Για να υποστηριχτεί αυτό το δάνειο, συμφωνούμε ότι οι βαθιές μεταρρυθμίσεις θα αποτελέσουν κοινή συνθήκη για την επιτυχή ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος καθώς και για τη διασφάλιση του νέου σχεδίου με τον ESM το οποίο θα τεθεί σε εφαρμογή αμέσως μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και θα είναι σε ισχύ παράλληλα με το συνεχιζόμενο πρόγραμμα του ΔΝΤ έως τον Μάρτιο του 2016. Η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση βασίζεται στις εναπομείνασες εκταμιεύσεις από το υπάρχον πρόγραμμα, και η μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση θα ολοκληρωθούν από την επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα SMP τα οποία ανέρχονται σε €9 δισ. (από τα €27 δισ. που έχουν απομείνει) και τα οποία θα μπουν σε λογαριασμό με χρηματική εγγύηση που θα χρησιμοποιηθεί για τις αποπληρωμές της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Βήμα 3: Ένα επενδυτικό πρόγραμμα για την επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας που θα χρηματοδοτηθεί από το Σχέδιο Γιούνκερ, την ΕΚΤ – με την οποία ήδη είμαστε σε συνομιλίες, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και άλλους εταίρους που θα προσκληθούν να συμμετάσχουν και σε συνδυασμό με το πρόγραμμα μας για τις ιδιωτικοποιήσεις και την ίδρυση μιας τράπεζας ανάπτυξης που θα στοχεύει στην ανάπτυξη, την αναμόρφωση και την χρηματοοικονομική ασφάλεια των δημοσίων αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων.
Αμφιβάλλει στα αλήθεια κανείς ότι η ανακοίνωση αυτών των τριών βημάτων θα άλλαζε δραματικά το κλίμα, θα ενέπνεε τους Έλληνες να εργαστούν σκληρά με την ελπίδα ενός καλύτερου μέλλοντος, θα προσέλκυε επενδυτές σε μια χώρα όπου οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων έχουν μειωθεί τόσο πολύ, και θα έδινε εμπιστοσύνη στους Ευρωπαίους ότι η Ευρώπη μπορεί, έστω και την τελευταία στιγμή, να κάνει το σωστό;
Συνάδελφοι, σε αυτή την περίσταση, είναι επικίνδυνα εύκολο να σκέφτεται κανείς ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Ας μην γίνουμε θύματα μιας τέτοιας νοοτροπίας. Μπορούμε να σμιλέψουμε μια καλή συμφωνία. Η κυβέρνησή μας είναι σε αναμονή, με ιδέες και την αποφασιστικότητα να καλλιεργήσει τα δύο είδη εμπιστοσύνης που χρειάζονται για να μπει τέλος στο Ελληνικό δράμα: την εμπιστοσύνη σας προς εμάς και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων μας στη δυνατότητα της Ευρώπης να χαράσσει πολιτικές που δουλεύουν για αυτούς, και όχι εναντίον τους.