Οι αργίες της Δευτέρας του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς
Οι αργίες της Δευτέρας του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς
Η Δευτέρα ημέρα του Πάσχα, όπως είναι γνωστό, ορίζεται από το νόμο (Β.Δ.748/1966), ως υποχρεωτική ημέρα αργίας κάθε χρόνο, ενώ η εορτή της 1ης Μαΐου ορίζεται ως προαιρετική ημέρα αργίας, με δυνατότητα όμως του Υπουργού Εργασίας να κηρύσσει και αυτή με απόφασή του ως υποχρεωτική, για όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα του Κράτους.
Έτσι παρότι στο Β.Δ. 748/66 η 1η Μαΐου χαρακτηρίζεται ως ημέρα προαιρετικής αργίας, με βάση το άρθρο 1 του Α.Ν. 380/68, που εξακολουθεί να ισχύει, κάθε χρόνο η εορτή αυτή με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, χαρακτηρίζεται ως υποχρεωτική αργία και επομένως έχουν εφαρμογή κατ' αυτήν οι διατάξεις που ισχύουν για τις Κυριακές και λοιπές ημέρες υποχρεωτικής αργίας του παραπάνω Β.Δ/τος.
Όταν η 1η Μαΐου συμπίπτει με την Κυριακή του Πάσχα, εκτός από την κήρυξή της ως υποχρεωτικής ημέρας αργίας, ο Υπουργός Εργασίας μπορεί, σύμφωνα με το νόμο 74/1975, με απόφαση που εκδίδει, να κηρύξει την εορτή αυτή ως υποχρεωτική αργία και να την μεταφέρει συγχρόνως σε άλλη ημέρα της εβδομάδας μετά το Πάσχα.
Με βάση τις παραπάνω διατάξεις δημοσιεύθηκε ήδη στο ΦΕΚ 826 τ. Β΄ της 28-3-2016, η αριθμ. 12618/288/2016 Απόφαση του Υπ. Εργασίας με την οποία η εορτή της 1ης Μαΐου θα εορτασθεί εφέτος την Τρίτη ημέρα του Πάσχα (3-5-2016) ως υποχρεωτική αργία για όλες τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού τομέα με εξαίρεση τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες, οι οποίες λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές, σύμφωνα με το παραπάνω Δ/γμα του έτους 1966.
Οι επιχειρήσεις αυτές που εξαιρούνται είναι αφενός οι βιομηχανικές, που λειτουργούν συνεχώς χωρίς διακοπή σε τρεις (3) ή τέσσερις (4) ομάδες εργασίας (βάρδιες), ανεξαρτήτως του είδους και της παραγωγικής τους διαδικασίας, αυτές που εκτελούνται στην ύπαιθρο, αυτές που εξυπηρετούν κοινωνικές ανάγκες των πολιτών, (εστιατόρια, καφενεία, μπαρ και άλλα συναφή καταστήματα τουριστικού ενδιαφέροντος, νοσοκομεία, κλινικές, μεταφορικά μέσα, ταξί κ.λπ.).
Αφού επομένως οι ημέρες αυτές (Δευτέρα και Τρίτη του Πάσχα), θα είναι υποχρεωτικές ημέρες αργίας, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται στις επιχειρήσεις που παραμένουν κλειστές τις Κυριακές και που αμείβονται με ημερομίσθιο, κατά την εβδομάδα 2-7 Μαΐου 2016 θα λάβουν, πλήρεις τις αποδοχές της εβδομάδας αυτής για έξι (6) ημερομίσθια. Δηλαδή θα λάβουν τα ημερομίσθια της Δευτέρας και Τρίτης του Πάσχα, που είναι υποχρεωτικές αργίες εκ του νόμου χωρίς να εργασθούν και τα ημερομίσθια της Τετάρτης, της Πέμπτης, και της Παρασκευής για όσους εργάζονται με 5θήμερο ή και του Σαββάτου, για όσους εργάζονται με 6ήμερο, αν εργασθούν κανονικά, ή αν λάβουν μέρος της κανονικής τους αδείας έτους 2016, με κατάτμηση.
Όσοι δε εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας, αμείβονται με μηνιαίες αποδοχές, θα λάβουν πλήρεις τις αποδοχές τους του μηνός Μαΐου καίτοι δεν θα έχουν εργασθεί κατά τις 2 και 3 Μαΐου, που είναι υποχρεωτικές ημέρες αργίας.
Αντίθετα όσοι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως του τρόπου αμοιβής τους, με ημερομίσθιο ή μηνιαίο μισθό, εργασθούν κατά τις ημέρες αυτές (2 και 3 Μαΐου), νόμιμα ή παράνομα, θα λάβουν το ημερομίσθιό τους ή το 1/25ο των μηνιαίων αποδοχών τους με προσαύξηση κατά 75%. Η προσαύξηση αυτή, για όσους εργαζομένους λαμβάνουν αποδοχές ανώτερες των νομίμων, αυτών δηλαδή που προκύπτουν από την οικεία Σ.Σ.Ε. στην οποία υπάγονται, μπορεί να υπολογισθεί επί του αντίστοιχου νομίμου ημερομισθίου τους.
Να σημειωθεί επίσης ότι σε περίπτωση σύμπτωσης των ημερών αυτών (2 και 3 Μαΐου) με ημέρα προγραμματισμένου ρεπό για εργαζομένους που απασχολούνται σε εργασίες συνεχούς λειτουργίας, το ρεπό τους πραγματοποιείται κανονικά κατ’ αυτές και δεν μεταφέρεται σε άλλη ημέρα της ίδιας ή της επομένης εβδομάδας.
Όσον αφορά την ημέρα της Μ. Παρασκευής σύμφωνα με τη διάταξη της παραγρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 435/1976, ορίσθηκε ότι κατά την ημέρα αυτή απαγορεύεται η λειτουργία των καταστημάτων ως και η απασχόληση των μισθωτών τους, μέχρι της 13.00 ώρας. Με απόφαση του αρμόδιου Αντιπεριφερειάρχη, μετά από γνώμη των οικείων επαγγελματικών οργανώσεων εργοδοτών και μισθωτών, δύνανται να ορίζονται διαφορετικά τα της λειτουργίας των καταστημάτων κατά την ημέρα αυτή, εφόσον οι τοπικές συνθήκες το επιβάλλουν.
Τέλος να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν μόνο για εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα αφού για τους εργαζομένους σε επιχειρήσεις ή Υπηρεσίες, του Δημοσίου τομέα με σχέση δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, έχουν εφαρμογή οι αντίστοιχες διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, εκτός αν οι αρμόδιοι για το προσωπικό αυτό Υπουργοί, εκδώσουν σχετική απόφαση με βάση άλλες εξουσιοδοτικές για το θέμα αυτό διατάξεις νόμου.
Αρθρο της ΠΙΜ Εργασιακή
Οι αργίες της Δευτέρας του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς
Η Δευτέρα ημέρα του Πάσχα, όπως είναι γνωστό, ορίζεται από το νόμο (Β.Δ.748/1966), ως υποχρεωτική ημέρα αργίας κάθε χρόνο, ενώ η εορτή της 1ης Μαΐου ορίζεται ως προαιρετική ημέρα αργίας, με δυνατότητα όμως του Υπουργού Εργασίας να κηρύσσει και αυτή με απόφασή του ως υποχρεωτική, για όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα του Κράτους.
Έτσι παρότι στο Β.Δ. 748/66 η 1η Μαΐου χαρακτηρίζεται ως ημέρα προαιρετικής αργίας, με βάση το άρθρο 1 του Α.Ν. 380/68, που εξακολουθεί να ισχύει, κάθε χρόνο η εορτή αυτή με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, χαρακτηρίζεται ως υποχρεωτική αργία και επομένως έχουν εφαρμογή κατ' αυτήν οι διατάξεις που ισχύουν για τις Κυριακές και λοιπές ημέρες υποχρεωτικής αργίας του παραπάνω Β.Δ/τος.
Όταν η 1η Μαΐου συμπίπτει με την Κυριακή του Πάσχα, εκτός από την κήρυξή της ως υποχρεωτικής ημέρας αργίας, ο Υπουργός Εργασίας μπορεί, σύμφωνα με το νόμο 74/1975, με απόφαση που εκδίδει, να κηρύξει την εορτή αυτή ως υποχρεωτική αργία και να την μεταφέρει συγχρόνως σε άλλη ημέρα της εβδομάδας μετά το Πάσχα.
Με βάση τις παραπάνω διατάξεις δημοσιεύθηκε ήδη στο ΦΕΚ 826 τ. Β΄ της 28-3-2016, η αριθμ. 12618/288/2016 Απόφαση του Υπ. Εργασίας με την οποία η εορτή της 1ης Μαΐου θα εορτασθεί εφέτος την Τρίτη ημέρα του Πάσχα (3-5-2016) ως υποχρεωτική αργία για όλες τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού τομέα με εξαίρεση τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες, οι οποίες λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές, σύμφωνα με το παραπάνω Δ/γμα του έτους 1966.
Οι επιχειρήσεις αυτές που εξαιρούνται είναι αφενός οι βιομηχανικές, που λειτουργούν συνεχώς χωρίς διακοπή σε τρεις (3) ή τέσσερις (4) ομάδες εργασίας (βάρδιες), ανεξαρτήτως του είδους και της παραγωγικής τους διαδικασίας, αυτές που εκτελούνται στην ύπαιθρο, αυτές που εξυπηρετούν κοινωνικές ανάγκες των πολιτών, (εστιατόρια, καφενεία, μπαρ και άλλα συναφή καταστήματα τουριστικού ενδιαφέροντος, νοσοκομεία, κλινικές, μεταφορικά μέσα, ταξί κ.λπ.).
Αφού επομένως οι ημέρες αυτές (Δευτέρα και Τρίτη του Πάσχα), θα είναι υποχρεωτικές ημέρες αργίας, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται στις επιχειρήσεις που παραμένουν κλειστές τις Κυριακές και που αμείβονται με ημερομίσθιο, κατά την εβδομάδα 2-7 Μαΐου 2016 θα λάβουν, πλήρεις τις αποδοχές της εβδομάδας αυτής για έξι (6) ημερομίσθια. Δηλαδή θα λάβουν τα ημερομίσθια της Δευτέρας και Τρίτης του Πάσχα, που είναι υποχρεωτικές αργίες εκ του νόμου χωρίς να εργασθούν και τα ημερομίσθια της Τετάρτης, της Πέμπτης, και της Παρασκευής για όσους εργάζονται με 5θήμερο ή και του Σαββάτου, για όσους εργάζονται με 6ήμερο, αν εργασθούν κανονικά, ή αν λάβουν μέρος της κανονικής τους αδείας έτους 2016, με κατάτμηση.
Όσοι δε εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας, αμείβονται με μηνιαίες αποδοχές, θα λάβουν πλήρεις τις αποδοχές τους του μηνός Μαΐου καίτοι δεν θα έχουν εργασθεί κατά τις 2 και 3 Μαΐου, που είναι υποχρεωτικές ημέρες αργίας.
Αντίθετα όσοι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως του τρόπου αμοιβής τους, με ημερομίσθιο ή μηνιαίο μισθό, εργασθούν κατά τις ημέρες αυτές (2 και 3 Μαΐου), νόμιμα ή παράνομα, θα λάβουν το ημερομίσθιό τους ή το 1/25ο των μηνιαίων αποδοχών τους με προσαύξηση κατά 75%. Η προσαύξηση αυτή, για όσους εργαζομένους λαμβάνουν αποδοχές ανώτερες των νομίμων, αυτών δηλαδή που προκύπτουν από την οικεία Σ.Σ.Ε. στην οποία υπάγονται, μπορεί να υπολογισθεί επί του αντίστοιχου νομίμου ημερομισθίου τους.
Να σημειωθεί επίσης ότι σε περίπτωση σύμπτωσης των ημερών αυτών (2 και 3 Μαΐου) με ημέρα προγραμματισμένου ρεπό για εργαζομένους που απασχολούνται σε εργασίες συνεχούς λειτουργίας, το ρεπό τους πραγματοποιείται κανονικά κατ’ αυτές και δεν μεταφέρεται σε άλλη ημέρα της ίδιας ή της επομένης εβδομάδας.
Όσον αφορά την ημέρα της Μ. Παρασκευής σύμφωνα με τη διάταξη της παραγρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 435/1976, ορίσθηκε ότι κατά την ημέρα αυτή απαγορεύεται η λειτουργία των καταστημάτων ως και η απασχόληση των μισθωτών τους, μέχρι της 13.00 ώρας. Με απόφαση του αρμόδιου Αντιπεριφερειάρχη, μετά από γνώμη των οικείων επαγγελματικών οργανώσεων εργοδοτών και μισθωτών, δύνανται να ορίζονται διαφορετικά τα της λειτουργίας των καταστημάτων κατά την ημέρα αυτή, εφόσον οι τοπικές συνθήκες το επιβάλλουν.
Τέλος να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν μόνο για εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα αφού για τους εργαζομένους σε επιχειρήσεις ή Υπηρεσίες, του Δημοσίου τομέα με σχέση δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, έχουν εφαρμογή οι αντίστοιχες διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, εκτός αν οι αρμόδιοι για το προσωπικό αυτό Υπουργοί, εκδώσουν σχετική απόφαση με βάση άλλες εξουσιοδοτικές για το θέμα αυτό διατάξεις νόμου.
Αρθρο της ΠΙΜ Εργασιακή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου