Πως ο Υπολογιστής προάγεται σε Λογιστή – Ο «Αρχιλογιστής» και ο « Διπλογράφος » - Η «Λογιστική» των Βυζαντινών.
Πως ο Υπολογιστής προάγεται σε Λογιστή – Ο «Αρχιλογιστής» και ο « Διπλογράφος » - Η «Λογιστική» των Βυζαντινών.
[ Οι « περιπέτειες » των λέξεων ]
«Μικρά Κατάστιχα» από την Ιστορία της Λογιστικής, της Φορολογίας & του Εμπορίου.
Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός Ελεγκτής – Λογιστής
Οι λέξεις «Λογιστής », «Λογιστική » και «Λογιστήριο », καθώς και τα παράγωγα αυτών, έχουν αποκτήσει κατά την μακραίωνη Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας, διαφοροποιημένες έννοιες.
Στην παρακάτω ανάλυση θα δούμε πως κατά εποχές, χρησιμοποιούνταν οι λέξεις αυτές.
1) Η προαγωγή του Υπολογιστή σε Λογιστή
Ξεκινάμε από μια λέξη ( παράγωγο της λέξης «Λογιστής»), τον «Υπολογιστή» . Ο Νόμος 2134/1920, όριζε πως ένας Υπολογιστής, προάγεται σε Λογιστή.
Σήμερα αυτό μας προξενεί εντύπωση και δικαίως το θεωρούμε καταρχήν λογοπαίγνιο.
Όμως ο «Υπολογιστής», ήταν βαθμός ( ο αμέσως κατώτερος του «Λογιστή» ) στο Πολεμικό Ναυτικό και οι «Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές» (που σήμερα χάριν συντομίας λέμε «Υπολογιστές») , είχαν αρχικά ονομαστεί «Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί» .
Η σημερινή έννοια της λέξης «Υπολογιστής» , είναι βέβαια ο «Ηλεκτρονικός Υπολογιστής ( Η/Υ) », έννοια που επικράτησε από την δεκαετία του ΄70 και μετά, ενώ πριν οι Η/Υ, λέγονταν «Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί».
«Το Μάιο του 1965 διοργανώνεται οπό τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη το «Πρώτο Ελληνικό Σεμινάριο περί ηλεκτρονικών διερευνητών» .
Οι Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί, όπως ονομάζονται σε πολλά έντυπα της εποχής [οι Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές ] , έχουν κάνει πλέον την δυναμική είσοδό τους στη δημόσια ζωή της χώρας: «Αύριον 7.30 μμ εις το Αθηναϊκόν Τεχνολογικόν Ινστιτούτον (Στρατιωτικού Συνδέσμου 24) θα ομιλήσει ο πολιτικός μηχανικός κ. Αλεξ. Αθανασιάδης με θέμα.· "Νεώτεραι εξελίξεις των ηλεκτρονικών διερευνητών’’. Η διάλεξις οργανούται υπό της Αστροναυτικής Εταιρίας». (01.05.1960 εφημερίδα Καθημερινή)
Διερευνώντας το θέμα των εκδόσεων Πληροφορικής στην Ελλάδα, η πρώτη αυτόνομη έκδοση που εντοπίστηκε είναι το ανάτυπο με την περίληψη της εισήγησης της κ. Τασίας Μπάφη, τμηματάρχου του Υπουργείου Οικονομικών, στο Α' Πανελλαδικό Λογιστικό Συνέδριο που διοργάνωσε το1956 στην Αθήνα ο Σύλλογος Αποφοίτων της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. με θέμα της εισήγησης «Λογιστική Μηχανογραφία» [ και όχι «Μηχανογράφηση» ] »
(Πηγή : Περιοδικό Άβαξ. ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ).
2 ) Η έννοια της λέξεως «Λογιστής» και «Λογιστική » στην Αρχαία Ελλάδα .
Οι Λογιστές
«Στο Κράτος των Αθηνών, πριν το έτος 300 π.Χ., είχε ιδρυθεί ένα Σώμα ή «Συνέδριο των λογιστών», ως θεσμός επιτήρησης των οικονομικών του Κράτους. Οι «λογιστές» αυτοί, έλεγχαν τους λογαριασμούς των δημοσίων ταμιών (αρχόντων οι όποιοι ήσαν υπόλογοι) και ενήγαν ενώπιον της δικαιοσύνης τούς τυχόν μη ανεπίληπτους. Επρόκειτο δηλαδή για ένα Σώμα ελεγκτών.
Οι Αθηναίοι, είχαν και ένα άλλο ακόμα Σώμα Αναθεωρητών (ελεγκτών), από δέκα Αθηναίους Εφόρους, εκλεγόμενους από το λαό (το Δήμο), οι οποίοι ονομάζονταν «εύθυνοι» και ήσαν επιφορτισμένοι, μαζί με τους λογιστές, να ελέγχουν τους «λογαριασμούς διαχειρίσεως» των αρχόντων, οι όποιοι αποχωρούσαν από το αξίωμά τους. Με τον τρόπο αυτό, οι άρχοντες, όχι μόνον εκείνοι που είχαν διαχειριστεί δημόσιο χρήμα, αλλά και οι υπόλοιποι, υποβάλλονταν σε διπλό έλεγχο. Επίσης, στην Αθήνα, για πρώτη φορά, περί το 400 π.Χ., ό νόμος όριζε να δημοσιεύονται οι λογαριασμοί των τότε εταιρειών.
Στην υπόλοιπη αρχαία Ελλάδα, απαντούμε τους «εξεταστές», τους «συνηγόρους», τους «δοκιμαστήρες» (στην Αχαϊκή Συμπολιτεία), τους «αρχησκόπους» (στη Φθιώτιδα), τους «κατόπτες» (στη Βοιωτία) τους «απολόγους» (στη Θάσο) ».
(Πηγή : Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΚΩΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ (Ι.Μ. Καμπλούρης 1969))
Η «Λογιστική»
Η «Λογιστική», (με την έννοια του όρου που έδιναν οι Αρχαίοι Έλληνες ), ως κλάδος της Μαθηματικής επιστήμης χρησίμευε κυρίως στις καθημερινές συναλλαγές των ανθρώπων (πρακτικά μαθηματικά) η οποία στην συνέχεια εξελίχθηκε μαζί με την εξέλιξη του εμπορίου. «Η δημιουργία και η εξέλιξη των Μαθηματικών βοήθησε στη δημιουργία και στην εξέλιξη άλλων επιστημών … Με δυο λόγια θα δούμε τα συστήματα των αριθμών που κατασκεύασαν οι άνθρωποι και την Πρακτική Αριθμητική στην πορεία του χρόνου, δηλαδή τα σύμβολα (ψηφία) και τους κανόνες που διατύπωσαν και τις πρακτικές μεθόδους που επινόησαν για την εκτέλεση υπολογισμών με αριθμούς για να διευκολύνουν τη ζωή τους και το έργο του εμπορίου.
(Πηγή : Ηλέκτρα Καμπουράκη – Πατεράκη, Μαθηματικός. Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ)
Στο λεξικό «ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» των LIDDELL and SCOTT, καταγράφονται τα εξής σχετικά, με την έννοια της «Λογιστικής», στην αρχαία Ελληνική γλώσσα :
λογισμός, ο (λογίζομαι)˙ Ι. 1. λογαριασμός, υπολογισμός, εκτίμηση, σε Θουκ., Πλάτ.στον πληθ., αριθμητική, σε Ξεν., Πλάτ. 2. λογαριασμός, το χαρτί του λογαριασμού, σε Δημ. ΙΙ. 1. χωρίς αναφορά σε αριθμούς, υπολογισμός, εκτίμηση, συλλογισμός, σε Θουκ., Δημ. 2. λόγος, συμπέρασμα, σε Ξεν. ΙΙΙ. δύναμη συλλογισμού, λογική ικανότητα, ορθός λόγος, στον ίδ.
λογιστής, -ου, ο (λογίζομαι)˙ Ι. 1. Αυτός που υπολογίζει, δάσκαλος της αριθμητικής, σε Πλάτ. 2. αυτός που υπολογίζει, που συλλογίζεται, που σκέφτεται λογικά, σε Αριστοφ., Δημ. ΙΙ. στον πληθ., ελεγκτές Λογαριασμών στην Αθήνα, σωματείο από δέκα άνδρες εκλεγμένους με κλήρο από τη Βουλήν, στους οποίους οι άρχοντες μετά τη λήξη της θητείας τους υπέβαλλαν τον απολογισμό τους σε Δημ., κ.λ.π.
λογιστικός, -ή, -όν˙ Ι. επιτήδειος ή έμπειρος, ικανός στους υπολογισμούς, σε Ξεν. Πλάτ. η λογιστική (ενν. τέχνη), πρακτική αριθμητική, σε Πλάτ. ΙΙ. 1. προικισμένος με λογική, έλλογος σε Αριστ.˙ το λογιστικόν, η δύναμη του συλλογίζεσθαι, σε Πλάτ. 2. αυτός που χρησιμοποιεί το λογικό του, λογικός, σε Ξεν.
Επίσης στο «Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης / συνταχθέν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου και πλουτισθέν διαφόροις πίναξι χρονομετρικοίς νομισματολογικοίς κτλ. κατά το εν Ελλάδι νενομοθετημένον μετρικόν σύστημα οις προσετέθη εν τέλει και λεξικόν επίτομον των εν τοις ελληνικοίς συγγράμμασιν απαντώντων κυρίων ονομάτων» του Βυζάντιος, Σκαρλάτος Δ.,1798-1878, Εν Αθήναις : 1895, Εκ του τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου », αναφέρονται οι εξής έννοιες των λέξεων :
Επεξηγήσεις :
(Θουκ. : Ο Θουκυδίδης (περίπου 460 – περίπου 398 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Ξεν. : Ο Ξενοφών (περ. 427 π.Χ.-355 π.Χ.) ο Αθηναίος, ήταν ιστορικός συγγραφέας και σωκρατικός φιλόσοφος.
Πλάτ. : Ο Πλάτων (428 π.Χ.–347 π.Χ.) αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη.
Δημ.: Ο Δημοσθένης (384 π.Χ.–322 π.Χ.) ήταν ρήτορας που αναδείχθηκε πολιτικός και στρατηγός της αρχαίας Αθήνας.
Αριστοφ. : Ο Αριστοφάνης, ήταν Αθηναίος σατιρικός ποιητής του 5ου αιώνα (περίπου 445 - 386 π.Χ.).)
Αριστ. : Ο Αριστοτέλης (384 - 322 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος , μαθητής του Πλάτωνα και διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Αριστοτέλης είναι η διασημότερη προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την κατάταξη του Tεχνολογικού Iνστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το οποίο συγκέντρωσε και ανέλυσε δεδομένα σχετικά με την ιστορία και τον πολιτισμό σε όλο τον πλανήτη από το 4.000 π.Χ. έως το 2010.
(Πηγή : www.tanea.gr/news/world/article/5098226, 17/03/2014 )
3) Η έννοια της λέξεως «Λογιστική» στο Βυζάντιο.
«Το 726 μ.Χ. ενώ το Πανδιδακτήριο τής Κωνσταντινούπολης είχε πλέον παρακμάσει δίδασκαν ακόμα λογιστική και γεωδαισία, ή οποία θεωρείτο κλάδος τής λογιστικής.
Ή πρακτική αριθμητική ονομαζόταν άπό τους αρχαίους Έλληνες λογιστική, και δέν άνηκε στις μαθηματικές επιστήμες. Το Ίδιο ίσχυε και στο Βυζάντιο μέ τή μόνη διαφορά ότι οι Βυζαντινοί εκτιμούσαν 'ιδιαιτέρως τή λογιστική, επειδή εφαρμοζόταν σέ προβλήματα καθημερινής ζωής.( Βλ. Ε. ΣΤΑΜΑΤΗΣ. Κριτική βυζαντινού βιβλίου 'Αριθμητικής, Αθήνα 1965)»
Έπί τής βασιλείας τοΰ Μανουήλ Α' Κομνηνού (1143-1180), το Βυζάντιο ήταν πιο προηγμένο σέ σχέση μέ τή Δύση στον τομέα των μαθηματικών'5. Περί το 1300 μ.Χ. γίνεται πλέον ό διαχωρισμός τών εμπορικών (πρακτικών)16 από τα ακαδημαϊκά (τα διδασκόμενα στις ανώτερες σχολές) μαθηματικά.
(Πηγή : «ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ – ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ» της ΧΑΛΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ).
Η «Λογιστικὴ» ἀνωνύμου συγγραφέα του 15ου αἰ., η οποία είναι η μαθηματικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια των Βυζαντινῶν, και πιθανότατα η πρώτη Ἐγκυκλοπαίδεια Μαθηματικῶν ( Πηγή : Βυζαντινα 27 (2007), Μαρία Χάλκου, ¨Ἡ Ἑλληνικὴ Μαθηματικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια των Βυζαντινῶν).
Το πολυδιαβασμένο για την εποχή του βιβλίο με τον τίτλο «Λογιστική» του Βαρλαάμ του Καλαβρού (περίπου 1290-1348) αναφέρεται στην Λογιστική, με την έννοια που έδιναν οι Βυζαντινοί.
4 ) Η έννοια της λέξεως «Λογιστής» από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους έως σήμερα.
( Φ.Ε.Κ , αρ. 37 /22-11-1833 – Οι πρώτοι διορισμοί «Λογιστών», στο «Ελεγκτικό Συνέδριο, που μόλις είχε ιδρυθεί » )
Από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους έως και στις αρχές του 20ου αιώνα λέγοντας «Λογιστές», εννοούσαμε κυρίως κρατικούς υπαλλήλους ( όπως π.χ στο Ελεγκτικό συνέδριο ) και βαθμοφόρους στο Στρατό και στο Ναυτικό, που ασχολούνταν με την οικονομική διαχείριση.
Το « Γενικό Λογιστήριο του Κράτους » ή «Υπουργείο Θησαυρού»
Η αναγκαιότητα μιας εποπτικής αρχής των οικονομικών λογαριασμών του Δημοσίου προέκυψε λίγα μόλις χρόνια μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Με Βασιλικό Διάταγμα της 6ης (18ης) Οκτωβρίου του 1842, από την 17η Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους «Συσταίνεται ἐντὸς τῆς ‘Ημετέρας ἑπὶ τῶν Οἰκονομικῶν Γραμματείας (αργότερα μετονομάστηκε σε «Υπουργείο»), Γενικὸν Λογιστήριον ὑπὸ τὰς ἀμέσους διαταγὰς τοῦ προϊσταμένου αὐτῆς».
Έκτοτε η διοικητική διάρθωση και λειτουργία των υπηρεσιών του ΓΛΚ έχει υποστεί πολλαπλές και σημαντικότατες μεταβολές, απηχώντας κάθε φορά τις ανάγκες επικαιροποίησης των αρμοδιοτήτων τους, αλλά και της εκάστοτε επικρατούσας αντίληψης αναφορικά με την οργανωτική δομή της υπηρεσίας προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Εξ αυτών ξεχωρίζει η ουσιαστική αναδιοργάνωση που προωθήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα (914/1917) όπου το σύνολο του προσωπικού του Λογιστηρίου διαιρέθηκε σε δύο κλάδους (Διοικητικό και Λογιστικό), παρεμβαίνοντας στην αναδιάταξη παλαιών και δημιουργία νέων διευθύνσεων. Εν συνεχεία, το ΓΛΚ αναβαθμίζεται προσωρινά σε Υπουργείο Θησαυρού (2761/1922)…..
Μέχρι σήμερα κύριες αρμοδιότητές του περιλαμβάνουν την κατάρτιση, παρακολούθηση και εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού, τη σύνταξη Ισολογισμού και Απολογισμού, όπως και τον έλεγχο της ορθής εφαρμογής των διατάξεων του Δημόσιου Λογιστικού.
(Πηγή : https://portal.gsis.gr/portal/page/portal/SYNTMIST )
Ο « Λογιστικός Νόμος»
Λέγοντας κάποιος στις αρχές του 20ου αιώνα « Λογιστικό Νόμο », δεν εννοούσε κάποιον νόμο που αναφερόταν σε « Λογιστικές αρχές και Κανόνες », ούτε βέβαια σε « Σύνταξη και Παρουσίαση Οικονομικών Καταστάσεων των επιχειρήσεων », αλλά στο νόμο που αφορούσε την ΄σύνταξη και εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού.
«Καταστιχογράφος» και «Διπλογράφος» αντί «Λογιστής»
«Καταστιχογραφία καλείτο η τέχνη της εγγραφής ( καταχώρησης ) των διαφόρων οικονομικών πράξεων του επιχειρηματία στα κατάστιχα ( εμπορικά βιβλία ) του και αποτελεί μεταφορά στα ελληνικά του γαλλικού όρου tenue des livres. Ο όρος αυτός άρχισε να αντικαθίσταται με τον όρο Λογιστική στις αρχές του 20ου αιώνα …. », ( Β. Φίλιος, « ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ » σελ. 102))
Σήμερα ο όρος « Καταστιχογραφία» και «Καταστιχογράφος », δεν χρησιμοποιείται ή χρησιμοποιείται σκωπτικά για να χαρακτηρίσει έναν Λογιστή, ως κατωτέρου επιπέδου.
Σημειώνουμε ότι, στο « Αρχείο Κωδικού Αριθμού Δραστηριότητας (Κ.Α.Δ)» του 1997, το οποίο ίσχυε έως την 1/12/2008, υπήρχε ο κωδικός : «74.13.11 Λογιστικών βιβλίων (καταστιχογραφία), εκτός από τη σύνταξη φορολογικών δηλώσεων επιστροφής φόρου, υπηρεσίες τήρησης.»
Ο «Αρχιλογιστής»
Ο «Αρχιλογιστής» όσον αφορά τις Ιδιωτικές επιχειρήσεις ήταν ένας άτυπος τίτλος, αντίστοιχος με τον σημερινό τίτλο ( που τελικά επικράτησε ) του «Προϊστάμενου Λογιστηρίου». Στις εφημερίδες της εποχής 1900-1960, βλέπουμε να υπογράφεται ο Ισολογισμός από τον Λογιστή με αυτόν τον τίτλο.
[Διαφήμιση « Ινστιτούτου », από τα πολλά που υπήρχαν τότε – δεκαετία του ’50- όπου λόγω της εφαρμογής για πρώτη φορά του « Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων», υπήρχε «κοσμογονία» στο επάγγελμα του Λογιστή. Επίσης βλέπουμε εκτός του τίτλου του «Αρχιλογιστής» και τον τίτλο «Φοροτεχνικός Εμπειρογνώμονας» ( μάλλον από τις πρώτες εμφανίσεις του τίτλου αυτού, όσον αφορά τον Ιδιωτικό τομέα ) ]
Επίσης ο τίτλος «Αρχιλογιστής», απαντάται τότε και στις Τράπεζες και αφορά αρκετούς κλάδους των Τραπεζών .
Ο «Αρχιλογιστής» του Εμπορικού Ναυτικού
Ο τίτλος του « Αρχιλογιστή » και « Λογιστή» , υπάρχει έως σήμερα στο Εμπορικό Ναυτικό, με κύρια καθήκοντα : τις εισπράξεις, να τσεκάρει τα εισιτήρια και να βοηθάει όταν υπάρχει πρόβλημα, είναι ο υπεύθυνος του Ξενοδοχειακού, των μαγαζιών του πλοίου, κ.λπ .
Εκτός της ανωτέρω περίπτωσης, η λέξη «Αρχιλογιστής», δεν χρησιμοποιείται σχεδόν καθόλου.
Λογιστές και Βοηθοί Λογιστές ( 1960 )
« Η ίδρυση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (Π.Ο.Λ) το 1956, από πέντε συλλόγους λογιστών , ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό στο χώρο της συνδικαλιστικής οργάνωσης και ενωμένης δράσης των λογιστών της χώρας. Είχε προηγηθεί η ίδρυση της Π.Ε.Ε.Λ. (σημερινής ΕΕΛΠ) το 1952. Μέχρι την ίδρυση της ΠΟΛ και παραπέρα ως την έκδοση της πρώτης απόφασης της «Διαιτησίας» για τον κλάδο μας (25/1960 ΔΔΔΔ Αθήνας), τα συμφέροντα του λογιστικού κόσμου «διαχειρίζεται» η «Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Με την 25/1960 πρώτη απόφαση του για τους λογιστές , καθιερώνει – χωριστά- αυξημένα μισθολόγια, τόσο των λογιστών όσο και των βοηθών λογιστών , σε σχέση ,με αυτά των άλλων ιδιωτικών υπαλλήλων. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε στις 22/10/60 και ίσχυσε από 1/12/59 ».
(Πηγή : ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ 1986- ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ Π.Ο.Λ)
Στην εν λόγω απόφαση ( 25/1960 ΔΔ Αθήνας, προσδιορίζεται για πρώτη φορά επίσημα η έννοια του όρου «Λογιστής» και « Βοηθός Λογιστή ».
«Λογιστής Φοροτεχνικός»
Στην περίοδο 1990-1999, επιχειρείται μια πιο συστηματική οργάνωση και κατοχύρωση του Λογιστικού επαγγέλματος με σημαντικές Νομοθετικές παρεμβάσεις. Η νομοθετική κατοχύρωση του πολυπληθούς επαγγέλματος ήταν άλλωστε πρόσφατη (σημ. η ίδρυση του Οικονομικού Επιμελητήριου της Ελλάδας (ΟΕΕ) ) και η εν συνεχεία καθιέρωση των αδειών ασκήσεως επαγγέλματος επικεντρώθηκε γύρω από το θέμα της υπογραφής των φορολογικών δηλώσεων.
ΠΔ 475/1991 «Περί Οικονομολογικού Επαγγέλματος και της αδείας ασκήσεώς του» (ΦΕΚ Α΄ 176/1991) και
Ν. 2515/1997 «Άσκηση επαγγέλματος Λογιστή Φοροτεχνικού» (ΦΕΚ Α΄ 154/1997) και
ΠΔ 340/1998 «Περί του επαγγέλματος του Λογιστή - Φοροτεχνικού και της αδείας ασκήσεώς του» (ΦΕΚ Α΄ 228/1998).
Σύμφωνα με το ΠΔ 340/1998 , όπως τροποποιήθηκε με τον Ν 2771/1999 , «Έργο των λογιστών φοροτεχνικών είναι η ορθή εφαρμογή των λογιστικών αρχών, προτύπων και σχεδίων γενικών και κλαδικών, η εποπτεία και η εφαρμογή διαδικασιών για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης και των αναλογούντων φόρων, η ενημέρωση και η τήρηση των φορολογικών βιβλίων, η κατάρτιση και η υπογραφή οικονομικών καταστάσεων, ισολογισμών και αποτελεσμάτων χρήσεως επιχειρήσεων και οργανισμών, η σύνταξη, υπογραφή και υποβολή φορολογικών δηλώσεων, συμπληρωματικών και στατιστικών στοιχείων προς τις Δημόσιες Υπηρεσίες καθώς και μισθολογικών καταστάσεων, ασφαλιστικών εισφορών και προγραμμάτων εργασίας.»
(Πηγή : Κ. Μαρκάζος, Ο ρόλος του λογιστή στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον, Περιοδικό : «Επιχείρηση», Μάρτιος, 2006 ) .
https://www.taxheaven.gr
Πως ο Υπολογιστής προάγεται σε Λογιστή – Ο «Αρχιλογιστής» και ο « Διπλογράφος » - Η «Λογιστική» των Βυζαντινών.
[ Οι « περιπέτειες » των λέξεων ]
«Μικρά Κατάστιχα» από την Ιστορία της Λογιστικής, της Φορολογίας & του Εμπορίου.
Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός Ελεγκτής – Λογιστής
Οι λέξεις «Λογιστής », «Λογιστική » και «Λογιστήριο », καθώς και τα παράγωγα αυτών, έχουν αποκτήσει κατά την μακραίωνη Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας, διαφοροποιημένες έννοιες.
Στην παρακάτω ανάλυση θα δούμε πως κατά εποχές, χρησιμοποιούνταν οι λέξεις αυτές.
1) Η προαγωγή του Υπολογιστή σε Λογιστή
Ξεκινάμε από μια λέξη ( παράγωγο της λέξης «Λογιστής»), τον «Υπολογιστή» . Ο Νόμος 2134/1920, όριζε πως ένας Υπολογιστής, προάγεται σε Λογιστή.
Σήμερα αυτό μας προξενεί εντύπωση και δικαίως το θεωρούμε καταρχήν λογοπαίγνιο.
Όμως ο «Υπολογιστής», ήταν βαθμός ( ο αμέσως κατώτερος του «Λογιστή» ) στο Πολεμικό Ναυτικό και οι «Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές» (που σήμερα χάριν συντομίας λέμε «Υπολογιστές») , είχαν αρχικά ονομαστεί «Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί» .
≑
Η σημερινή έννοια της λέξης «Υπολογιστής» , είναι βέβαια ο «Ηλεκτρονικός Υπολογιστής ( Η/Υ) », έννοια που επικράτησε από την δεκαετία του ΄70 και μετά, ενώ πριν οι Η/Υ, λέγονταν «Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί».
«Το Μάιο του 1965 διοργανώνεται οπό τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη το «Πρώτο Ελληνικό Σεμινάριο περί ηλεκτρονικών διερευνητών» .
Οι Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί, όπως ονομάζονται σε πολλά έντυπα της εποχής [οι Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές ] , έχουν κάνει πλέον την δυναμική είσοδό τους στη δημόσια ζωή της χώρας: «Αύριον 7.30 μμ εις το Αθηναϊκόν Τεχνολογικόν Ινστιτούτον (Στρατιωτικού Συνδέσμου 24) θα ομιλήσει ο πολιτικός μηχανικός κ. Αλεξ. Αθανασιάδης με θέμα.· "Νεώτεραι εξελίξεις των ηλεκτρονικών διερευνητών’’. Η διάλεξις οργανούται υπό της Αστροναυτικής Εταιρίας». (01.05.1960 εφημερίδα Καθημερινή)
Διερευνώντας το θέμα των εκδόσεων Πληροφορικής στην Ελλάδα, η πρώτη αυτόνομη έκδοση που εντοπίστηκε είναι το ανάτυπο με την περίληψη της εισήγησης της κ. Τασίας Μπάφη, τμηματάρχου του Υπουργείου Οικονομικών, στο Α' Πανελλαδικό Λογιστικό Συνέδριο που διοργάνωσε το1956 στην Αθήνα ο Σύλλογος Αποφοίτων της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. με θέμα της εισήγησης «Λογιστική Μηχανογραφία» [ και όχι «Μηχανογράφηση» ] »
(Πηγή : Περιοδικό Άβαξ. ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ).
2 ) Η έννοια της λέξεως «Λογιστής» και «Λογιστική » στην Αρχαία Ελλάδα .
Οι Λογιστές
«Στο Κράτος των Αθηνών, πριν το έτος 300 π.Χ., είχε ιδρυθεί ένα Σώμα ή «Συνέδριο των λογιστών», ως θεσμός επιτήρησης των οικονομικών του Κράτους. Οι «λογιστές» αυτοί, έλεγχαν τους λογαριασμούς των δημοσίων ταμιών (αρχόντων οι όποιοι ήσαν υπόλογοι) και ενήγαν ενώπιον της δικαιοσύνης τούς τυχόν μη ανεπίληπτους. Επρόκειτο δηλαδή για ένα Σώμα ελεγκτών.
Οι Αθηναίοι, είχαν και ένα άλλο ακόμα Σώμα Αναθεωρητών (ελεγκτών), από δέκα Αθηναίους Εφόρους, εκλεγόμενους από το λαό (το Δήμο), οι οποίοι ονομάζονταν «εύθυνοι» και ήσαν επιφορτισμένοι, μαζί με τους λογιστές, να ελέγχουν τους «λογαριασμούς διαχειρίσεως» των αρχόντων, οι όποιοι αποχωρούσαν από το αξίωμά τους. Με τον τρόπο αυτό, οι άρχοντες, όχι μόνον εκείνοι που είχαν διαχειριστεί δημόσιο χρήμα, αλλά και οι υπόλοιποι, υποβάλλονταν σε διπλό έλεγχο. Επίσης, στην Αθήνα, για πρώτη φορά, περί το 400 π.Χ., ό νόμος όριζε να δημοσιεύονται οι λογαριασμοί των τότε εταιρειών.
Στην υπόλοιπη αρχαία Ελλάδα, απαντούμε τους «εξεταστές», τους «συνηγόρους», τους «δοκιμαστήρες» (στην Αχαϊκή Συμπολιτεία), τους «αρχησκόπους» (στη Φθιώτιδα), τους «κατόπτες» (στη Βοιωτία) τους «απολόγους» (στη Θάσο) ».
(Πηγή : Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΚΩΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ (Ι.Μ. Καμπλούρης 1969))
Η «Λογιστική»
Η «Λογιστική», (με την έννοια του όρου που έδιναν οι Αρχαίοι Έλληνες ), ως κλάδος της Μαθηματικής επιστήμης χρησίμευε κυρίως στις καθημερινές συναλλαγές των ανθρώπων (πρακτικά μαθηματικά) η οποία στην συνέχεια εξελίχθηκε μαζί με την εξέλιξη του εμπορίου. «Η δημιουργία και η εξέλιξη των Μαθηματικών βοήθησε στη δημιουργία και στην εξέλιξη άλλων επιστημών … Με δυο λόγια θα δούμε τα συστήματα των αριθμών που κατασκεύασαν οι άνθρωποι και την Πρακτική Αριθμητική στην πορεία του χρόνου, δηλαδή τα σύμβολα (ψηφία) και τους κανόνες που διατύπωσαν και τις πρακτικές μεθόδους που επινόησαν για την εκτέλεση υπολογισμών με αριθμούς για να διευκολύνουν τη ζωή τους και το έργο του εμπορίου.
(Πηγή : Ηλέκτρα Καμπουράκη – Πατεράκη, Μαθηματικός. Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ)
≑
Στο λεξικό «ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» των LIDDELL and SCOTT, καταγράφονται τα εξής σχετικά, με την έννοια της «Λογιστικής», στην αρχαία Ελληνική γλώσσα :
λογισμός, ο (λογίζομαι)˙ Ι. 1. λογαριασμός, υπολογισμός, εκτίμηση, σε Θουκ., Πλάτ.στον πληθ., αριθμητική, σε Ξεν., Πλάτ. 2. λογαριασμός, το χαρτί του λογαριασμού, σε Δημ. ΙΙ. 1. χωρίς αναφορά σε αριθμούς, υπολογισμός, εκτίμηση, συλλογισμός, σε Θουκ., Δημ. 2. λόγος, συμπέρασμα, σε Ξεν. ΙΙΙ. δύναμη συλλογισμού, λογική ικανότητα, ορθός λόγος, στον ίδ.
λογιστής, -ου, ο (λογίζομαι)˙ Ι. 1. Αυτός που υπολογίζει, δάσκαλος της αριθμητικής, σε Πλάτ. 2. αυτός που υπολογίζει, που συλλογίζεται, που σκέφτεται λογικά, σε Αριστοφ., Δημ. ΙΙ. στον πληθ., ελεγκτές Λογαριασμών στην Αθήνα, σωματείο από δέκα άνδρες εκλεγμένους με κλήρο από τη Βουλήν, στους οποίους οι άρχοντες μετά τη λήξη της θητείας τους υπέβαλλαν τον απολογισμό τους σε Δημ., κ.λ.π.
λογιστικός, -ή, -όν˙ Ι. επιτήδειος ή έμπειρος, ικανός στους υπολογισμούς, σε Ξεν. Πλάτ. η λογιστική (ενν. τέχνη), πρακτική αριθμητική, σε Πλάτ. ΙΙ. 1. προικισμένος με λογική, έλλογος σε Αριστ.˙ το λογιστικόν, η δύναμη του συλλογίζεσθαι, σε Πλάτ. 2. αυτός που χρησιμοποιεί το λογικό του, λογικός, σε Ξεν.
Επίσης στο «Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης / συνταχθέν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου και πλουτισθέν διαφόροις πίναξι χρονομετρικοίς νομισματολογικοίς κτλ. κατά το εν Ελλάδι νενομοθετημένον μετρικόν σύστημα οις προσετέθη εν τέλει και λεξικόν επίτομον των εν τοις ελληνικοίς συγγράμμασιν απαντώντων κυρίων ονομάτων» του Βυζάντιος, Σκαρλάτος Δ.,1798-1878, Εν Αθήναις : 1895, Εκ του τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου », αναφέρονται οι εξής έννοιες των λέξεων :
≑
Επεξηγήσεις :
(Θουκ. : Ο Θουκυδίδης (περίπου 460 – περίπου 398 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Ξεν. : Ο Ξενοφών (περ. 427 π.Χ.-355 π.Χ.) ο Αθηναίος, ήταν ιστορικός συγγραφέας και σωκρατικός φιλόσοφος.
Πλάτ. : Ο Πλάτων (428 π.Χ.–347 π.Χ.) αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη.
Δημ.: Ο Δημοσθένης (384 π.Χ.–322 π.Χ.) ήταν ρήτορας που αναδείχθηκε πολιτικός και στρατηγός της αρχαίας Αθήνας.
Αριστοφ. : Ο Αριστοφάνης, ήταν Αθηναίος σατιρικός ποιητής του 5ου αιώνα (περίπου 445 - 386 π.Χ.).)
Αριστ. : Ο Αριστοτέλης (384 - 322 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος , μαθητής του Πλάτωνα και διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Αριστοτέλης είναι η διασημότερη προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την κατάταξη του Tεχνολογικού Iνστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το οποίο συγκέντρωσε και ανέλυσε δεδομένα σχετικά με την ιστορία και τον πολιτισμό σε όλο τον πλανήτη από το 4.000 π.Χ. έως το 2010.
(Πηγή : www.tanea.gr/news/world/article/5098226, 17/03/2014 )
3) Η έννοια της λέξεως «Λογιστική» στο Βυζάντιο.
«Το 726 μ.Χ. ενώ το Πανδιδακτήριο τής Κωνσταντινούπολης είχε πλέον παρακμάσει δίδασκαν ακόμα λογιστική και γεωδαισία, ή οποία θεωρείτο κλάδος τής λογιστικής.
Ή πρακτική αριθμητική ονομαζόταν άπό τους αρχαίους Έλληνες λογιστική, και δέν άνηκε στις μαθηματικές επιστήμες. Το Ίδιο ίσχυε και στο Βυζάντιο μέ τή μόνη διαφορά ότι οι Βυζαντινοί εκτιμούσαν 'ιδιαιτέρως τή λογιστική, επειδή εφαρμοζόταν σέ προβλήματα καθημερινής ζωής.( Βλ. Ε. ΣΤΑΜΑΤΗΣ. Κριτική βυζαντινού βιβλίου 'Αριθμητικής, Αθήνα 1965)»
Έπί τής βασιλείας τοΰ Μανουήλ Α' Κομνηνού (1143-1180), το Βυζάντιο ήταν πιο προηγμένο σέ σχέση μέ τή Δύση στον τομέα των μαθηματικών'5. Περί το 1300 μ.Χ. γίνεται πλέον ό διαχωρισμός τών εμπορικών (πρακτικών)16 από τα ακαδημαϊκά (τα διδασκόμενα στις ανώτερες σχολές) μαθηματικά.
(Πηγή : «ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ – ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ» της ΧΑΛΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ).
Η «Λογιστικὴ» ἀνωνύμου συγγραφέα του 15ου αἰ., η οποία είναι η μαθηματικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια των Βυζαντινῶν, και πιθανότατα η πρώτη Ἐγκυκλοπαίδεια Μαθηματικῶν ( Πηγή : Βυζαντινα 27 (2007), Μαρία Χάλκου, ¨Ἡ Ἑλληνικὴ Μαθηματικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια των Βυζαντινῶν).
Το πολυδιαβασμένο για την εποχή του βιβλίο με τον τίτλο «Λογιστική» του Βαρλαάμ του Καλαβρού (περίπου 1290-1348) αναφέρεται στην Λογιστική, με την έννοια που έδιναν οι Βυζαντινοί.
4 ) Η έννοια της λέξεως «Λογιστής» από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους έως σήμερα.
( Φ.Ε.Κ , αρ. 37 /22-11-1833 – Οι πρώτοι διορισμοί «Λογιστών», στο «Ελεγκτικό Συνέδριο, που μόλις είχε ιδρυθεί » )
Από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους έως και στις αρχές του 20ου αιώνα λέγοντας «Λογιστές», εννοούσαμε κυρίως κρατικούς υπαλλήλους ( όπως π.χ στο Ελεγκτικό συνέδριο ) και βαθμοφόρους στο Στρατό και στο Ναυτικό, που ασχολούνταν με την οικονομική διαχείριση.
( Φ.Ε.Κ , αρ. 8 /18-13-1833 ) [ Ο λογιστής αναφέρεται ως βαθμοφόρος του Λόχου των Τεχνιτών του Στρατού ]
(Φ.Ε.Κ , αρ. 31 /4-10-1833 ) [ Ο λογιστής αναφέρεται ως βαθμοφόρος στο διάταγμα για τον σχηματισμό Διοίκησης του Πυροβολικού ]
≑
Το « Γενικό Λογιστήριο του Κράτους » ή «Υπουργείο Θησαυρού»
Η αναγκαιότητα μιας εποπτικής αρχής των οικονομικών λογαριασμών του Δημοσίου προέκυψε λίγα μόλις χρόνια μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Με Βασιλικό Διάταγμα της 6ης (18ης) Οκτωβρίου του 1842, από την 17η Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους «Συσταίνεται ἐντὸς τῆς ‘Ημετέρας ἑπὶ τῶν Οἰκονομικῶν Γραμματείας (αργότερα μετονομάστηκε σε «Υπουργείο»), Γενικὸν Λογιστήριον ὑπὸ τὰς ἀμέσους διαταγὰς τοῦ προϊσταμένου αὐτῆς».
Έκτοτε η διοικητική διάρθωση και λειτουργία των υπηρεσιών του ΓΛΚ έχει υποστεί πολλαπλές και σημαντικότατες μεταβολές, απηχώντας κάθε φορά τις ανάγκες επικαιροποίησης των αρμοδιοτήτων τους, αλλά και της εκάστοτε επικρατούσας αντίληψης αναφορικά με την οργανωτική δομή της υπηρεσίας προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Εξ αυτών ξεχωρίζει η ουσιαστική αναδιοργάνωση που προωθήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα (914/1917) όπου το σύνολο του προσωπικού του Λογιστηρίου διαιρέθηκε σε δύο κλάδους (Διοικητικό και Λογιστικό), παρεμβαίνοντας στην αναδιάταξη παλαιών και δημιουργία νέων διευθύνσεων. Εν συνεχεία, το ΓΛΚ αναβαθμίζεται προσωρινά σε Υπουργείο Θησαυρού (2761/1922)…..
Μέχρι σήμερα κύριες αρμοδιότητές του περιλαμβάνουν την κατάρτιση, παρακολούθηση και εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού, τη σύνταξη Ισολογισμού και Απολογισμού, όπως και τον έλεγχο της ορθής εφαρμογής των διατάξεων του Δημόσιου Λογιστικού.
(Πηγή : https://portal.gsis.gr/portal/page/portal/SYNTMIST )
≑
Ο « Λογιστικός Νόμος»
Λέγοντας κάποιος στις αρχές του 20ου αιώνα « Λογιστικό Νόμο », δεν εννοούσε κάποιον νόμο που αναφερόταν σε « Λογιστικές αρχές και Κανόνες », ούτε βέβαια σε « Σύνταξη και Παρουσίαση Οικονομικών Καταστάσεων των επιχειρήσεων », αλλά στο νόμο που αφορούσε την ΄σύνταξη και εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού.
( Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 16-1-1903 )
≑
«Καταστιχογράφος» και «Διπλογράφος» αντί «Λογιστής»
(Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, 4-9-1912 )
«Καταστιχογραφία καλείτο η τέχνη της εγγραφής ( καταχώρησης ) των διαφόρων οικονομικών πράξεων του επιχειρηματία στα κατάστιχα ( εμπορικά βιβλία ) του και αποτελεί μεταφορά στα ελληνικά του γαλλικού όρου tenue des livres. Ο όρος αυτός άρχισε να αντικαθίσταται με τον όρο Λογιστική στις αρχές του 20ου αιώνα …. », ( Β. Φίλιος, « ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ » σελ. 102))
Σήμερα ο όρος « Καταστιχογραφία» και «Καταστιχογράφος », δεν χρησιμοποιείται ή χρησιμοποιείται σκωπτικά για να χαρακτηρίσει έναν Λογιστή, ως κατωτέρου επιπέδου.
Σημειώνουμε ότι, στο « Αρχείο Κωδικού Αριθμού Δραστηριότητας (Κ.Α.Δ)» του 1997, το οποίο ίσχυε έως την 1/12/2008, υπήρχε ο κωδικός : «74.13.11 Λογιστικών βιβλίων (καταστιχογραφία), εκτός από τη σύνταξη φορολογικών δηλώσεων επιστροφής φόρου, υπηρεσίες τήρησης.»
≑
Ο «Αρχιλογιστής»
Ο «Αρχιλογιστής» όσον αφορά τις Ιδιωτικές επιχειρήσεις ήταν ένας άτυπος τίτλος, αντίστοιχος με τον σημερινό τίτλο ( που τελικά επικράτησε ) του «Προϊστάμενου Λογιστηρίου». Στις εφημερίδες της εποχής 1900-1960, βλέπουμε να υπογράφεται ο Ισολογισμός από τον Λογιστή με αυτόν τον τίτλο.
(Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 16-1-1928 – Ισολογισμός της εταιρείας «Κάρολος Φιξ Α.Ε», από τις σημαντικότερες της εποχής εκείνης. [ Στην «Κατάσταση Αποτελεσμάτων» ( όπως θα λέγαμε σήμερα ), αντί «Χρέωσης και Πίστωσης» βλέπουμε το «Δούναι και Λαβείν» ] )
( Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 2-4-1961 -– Ισολογισμός της νυν εταιρείας «ΕΛ.ΠΕ Α.Ε», )
≑
(Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, 14-9-1952)
[Διαφήμιση « Ινστιτούτου », από τα πολλά που υπήρχαν τότε – δεκαετία του ’50- όπου λόγω της εφαρμογής για πρώτη φορά του « Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων», υπήρχε «κοσμογονία» στο επάγγελμα του Λογιστή. Επίσης βλέπουμε εκτός του τίτλου του «Αρχιλογιστής» και τον τίτλο «Φοροτεχνικός Εμπειρογνώμονας» ( μάλλον από τις πρώτες εμφανίσεις του τίτλου αυτού, όσον αφορά τον Ιδιωτικό τομέα ) ]
≑
Επίσης ο τίτλος «Αρχιλογιστής», απαντάται τότε και στις Τράπεζες και αφορά αρκετούς κλάδους των Τραπεζών .
( Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 20-7-1956 )
≑
Ο «Αρχιλογιστής» του Εμπορικού Ναυτικού
Ο τίτλος του « Αρχιλογιστή » και « Λογιστή» , υπάρχει έως σήμερα στο Εμπορικό Ναυτικό, με κύρια καθήκοντα : τις εισπράξεις, να τσεκάρει τα εισιτήρια και να βοηθάει όταν υπάρχει πρόβλημα, είναι ο υπεύθυνος του Ξενοδοχειακού, των μαγαζιών του πλοίου, κ.λπ .
Εκτός της ανωτέρω περίπτωσης, η λέξη «Αρχιλογιστής», δεν χρησιμοποιείται σχεδόν καθόλου.
≑
Λογιστές και Βοηθοί Λογιστές ( 1960 )
« Η ίδρυση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (Π.Ο.Λ) το 1956, από πέντε συλλόγους λογιστών , ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό στο χώρο της συνδικαλιστικής οργάνωσης και ενωμένης δράσης των λογιστών της χώρας. Είχε προηγηθεί η ίδρυση της Π.Ε.Ε.Λ. (σημερινής ΕΕΛΠ) το 1952. Μέχρι την ίδρυση της ΠΟΛ και παραπέρα ως την έκδοση της πρώτης απόφασης της «Διαιτησίας» για τον κλάδο μας (25/1960 ΔΔΔΔ Αθήνας), τα συμφέροντα του λογιστικού κόσμου «διαχειρίζεται» η «Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Με την 25/1960 πρώτη απόφαση του για τους λογιστές , καθιερώνει – χωριστά- αυξημένα μισθολόγια, τόσο των λογιστών όσο και των βοηθών λογιστών , σε σχέση ,με αυτά των άλλων ιδιωτικών υπαλλήλων. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε στις 22/10/60 και ίσχυσε από 1/12/59 ».
(Πηγή : ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ 1986- ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ Π.Ο.Λ)
Στην εν λόγω απόφαση ( 25/1960 ΔΔ Αθήνας, προσδιορίζεται για πρώτη φορά επίσημα η έννοια του όρου «Λογιστής» και « Βοηθός Λογιστή ».
≑
«Λογιστής Φοροτεχνικός»
Στην περίοδο 1990-1999, επιχειρείται μια πιο συστηματική οργάνωση και κατοχύρωση του Λογιστικού επαγγέλματος με σημαντικές Νομοθετικές παρεμβάσεις. Η νομοθετική κατοχύρωση του πολυπληθούς επαγγέλματος ήταν άλλωστε πρόσφατη (σημ. η ίδρυση του Οικονομικού Επιμελητήριου της Ελλάδας (ΟΕΕ) ) και η εν συνεχεία καθιέρωση των αδειών ασκήσεως επαγγέλματος επικεντρώθηκε γύρω από το θέμα της υπογραφής των φορολογικών δηλώσεων.
ΠΔ 475/1991 «Περί Οικονομολογικού Επαγγέλματος και της αδείας ασκήσεώς του» (ΦΕΚ Α΄ 176/1991) και
Ν. 2515/1997 «Άσκηση επαγγέλματος Λογιστή Φοροτεχνικού» (ΦΕΚ Α΄ 154/1997) και
ΠΔ 340/1998 «Περί του επαγγέλματος του Λογιστή - Φοροτεχνικού και της αδείας ασκήσεώς του» (ΦΕΚ Α΄ 228/1998).
Σύμφωνα με το ΠΔ 340/1998 , όπως τροποποιήθηκε με τον Ν 2771/1999 , «Έργο των λογιστών φοροτεχνικών είναι η ορθή εφαρμογή των λογιστικών αρχών, προτύπων και σχεδίων γενικών και κλαδικών, η εποπτεία και η εφαρμογή διαδικασιών για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης και των αναλογούντων φόρων, η ενημέρωση και η τήρηση των φορολογικών βιβλίων, η κατάρτιση και η υπογραφή οικονομικών καταστάσεων, ισολογισμών και αποτελεσμάτων χρήσεως επιχειρήσεων και οργανισμών, η σύνταξη, υπογραφή και υποβολή φορολογικών δηλώσεων, συμπληρωματικών και στατιστικών στοιχείων προς τις Δημόσιες Υπηρεσίες καθώς και μισθολογικών καταστάσεων, ασφαλιστικών εισφορών και προγραμμάτων εργασίας.»
(Πηγή : Κ. Μαρκάζος, Ο ρόλος του λογιστή στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον, Περιοδικό : «Επιχείρηση», Μάρτιος, 2006 ) .
https://www.taxheaven.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου