Της Μαρίας Δήμα
Απόφαση-ράπισμα στη φοροεισπρακτική πολιτική εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, λέγοντας «όχι» στη δυνατότητα που παρέχεται στους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους να δεσμεύουν τραπεζικούς λογαριασμούς και θυρίδες προσώπων που εμπλέκονται σε υποθέσεις οικονομικών εγκλημάτων.Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας με μια ανατρεπτική απόφαση έκρινε αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τη νομοθετική ρύθμιση που παρέχει τη δυνατότητα στο ΣΔΟΕ να δεσμεύει πάσης φύσεως τραπεζικούς λογαριασμούς και περιουσιακά στοιχεία σε περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίας.
Αν και το επίμαχο θέμα παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου, νομικοί κύκλοι κρίνουν την απόφαση σημαντική. Ειδικότερα, το Δ” Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι η διάταξη του άρθρου 30 (παράγραφος 5 περίπτωση ε’) του Ν. 3296/2004 που προβλέπει τις δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών από το ΣΔΟΕ είναι αντίθετη στα άρθρα:
* 5 (δικαίωμα συμμετοχής στην οικονομική κ.λ.π. ζωή της χώρας).
* 17 (προστασία της ιδιοκτησίας).
* 25 (αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου).
καθώς και στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (προστασία της περιουσίας).
Ο επίμαχος νόμος παρέχει ευρείες εξουσίες στο ΣΔΟΕ, μεταξύ των οποίων και η επιβολή της δέσμευσης των τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων φορολογουμένων.
Επέμβαση σε προστατευόμενα αγαθά
Στο σκεπτικό της απόφασής τους οι ανώτατοι δικαστές επισημαίνουν ότι συνεπάγεται «σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά», τονίζοντας παράλληλα τα εξής: Οσο χρόνο διαρκεί η δέσμευση, το ελεγχόμενο πρόσωπο στερείται της δυνατότητας χρήσεως και διαθέσεως περιουσιακών του στοιχείων, και μάλιστα ρευστού χρήματος και κινητών αξιών φυλασσομένων σε πιστωτικά ιδρύματα. Το μέτρο αυτό συνεπάγεται σοβαρό περιορισμό των περιουσιακών δικαιωμάτων και της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας του φορολογουμένου.
Ναι μεν το μέτρο αυτό αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση σκοπού δημοσίου συμφέροντος και συγκεκριμένα στη διασφάλιση της διατηρήσεως των περιουσιακών στοιχείων του ελεγχομένου, ώστε να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του Δημοσίου κατ” αυτού, σε περίπτωση που διαπιστωθεί η εκ μέρους του τέλεση της πιθανολογηθείσης παραβάσεως, καθώς επίσης και στη διασφάλιση της διατηρήσεως στοιχείων, τα οποία μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου κατά την διερεύνηση της τελέσεως της παράβασης. Ομως, ο σκοπός και μόνον του μέτρου αυτού δεν αρκεί για να νομιμοποιήσει από συνταγματικής άποψης την επίμαχη ρύθμιση.
Το ΣτΕ απασχόλησε η περίπτωση επιχειρηματία της Κεντρικής Μακεδονίας που διατηρεί ατομική επιχείρηση εισαγωγής αγροτικών
μηχανημάτων, όπου το ΣΔΟΕ προχώρησε στη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του, καθώς σε βάρος του προέκυψαν ενδείξεις για φοροδιαφυγή και λαθρεμπορία μεγάλης έκτασης, με χρήση τεχνασμάτων, όπως είναι οι υποτιμολογήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου