Της Αρτέμιδος Σπηλιώτη
Σε δυσθεώρητα ύψη θα φτάσει το κόστος των μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και τον… λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν οι συνήθεις «γνωστοί–άγνωστοι»: οι καταναλωτές μέσω του ειδικού τέλους στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Σύμφωνα με το μηνιαίο δελτίο του ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός της Αγοράς), η έκδοση του οποίου είναι υποχρεωτική βάσει του Μνημονίου, το 2013 η αξία της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγουν οι μονάδες ΑΠΕ (σ.σ. στον λογαριασμό της ΔΕΗ αναζητήστε το ως ΕΤΜΕΑΡ) θα φτάσει στα 1,9 δισ. ευρώ, το έλλειμμα στα 336,5 εκατ. ευρώ και το σωρευτικό έλλειμμα του σχετικού λογαριασμού, μέσω που οποίου πληρώνονται οι παραγωγοί ΑΠΕ, στα 670 εκατ. ευρώ. Το 2014 το σωρευτικό έλλειμμα θα ανέλθει σε 1,32 δισ. ευρώ – όταν η πολυπόθητη «τροϊκανή» δόση του Φεβρουαρίου ήταν 2,8 δισ. ευρώ.
Η εξέλιξη των μεγεθών, δηλαδή οι μεσοσταθμικές τιμές με τις οποίες πληρώθηκαν οι επιμέρους τεχνολογίες των ΑΠΕ ανά κιλοβατώρα, η συνεχώς αυξανόμενη «μαύρη τρύπα» του λογαριασμού δεν μπορεί να καλυφθεί από τις υφιστάμενες πηγές (μέρος της εισφοράς υπέρ της ΕΡΤ, ειδική φορολόγηση επί του τζίρου των μονάδων ΑΠΕ, δημοπράτηση ρύπων).
Ο λογαριασμός αυτός για το 2013 εκτιμάται ότι θα έχει έσοδα 418,7 εκατ. από τις πωλήσεις ηλεκτρικού στο σύστημα, 505 εκατ. από το τέλος ΑΠΕ που καταβάλλουν οι καταναλωτές, 53,3 εκατ. από το τέλος λιγνίτη, 136 εκατ. (που μάλλον θα είναι πολύ λιγότερα) από την αξία δημοπρατούμενων δικαιωμάτων ρύπων, 70 εκατ. από το τέλος ΕΡΤ, και περίπου 380 εκατ. από την έκτακτη εισφορά που έχει επιβληθεί επί του τζίρου των επιχειρήσεων ΑΠΕ.
Συνεπώς η μόνη… εύκολη λύση είναι η αύξηση του τέλους που πληρώνουν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Η «πράσινη ανάπτυξη» που έγινε σημαία της κυβέρνησης Παπανδρέου και των «κηπουρών» του αποδεικνύεται πολύ ακριβή υπόθεση καθώς δεν υπήρχε καμία στρατηγική και ουσιαστικός σχεδιασμός. Αντίθετα, προωθήθηκε ως μέσο άμεσου και γρήγορου κέρδους λόγω των υψηλών τιμών κιλοβατώρας από ΑΠΕ που αγόραζε το σύστημα από τους παραγωγούς φωτοβολταϊκών, αιολικών κ.λπ. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε οι λογικές και έμπειρες φωνές ήδη από το 2005 έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζονταν ότι οι ΑΠΕ, έτσι όπως σχεδιάστηκαν, θα γίνουν το νέο «Χρηματιστήριο του ’99» και πολύ σύντομα θα σκάσει η φούσκα.
Ηταν τόσο… σοφός ο σχεδιασμός του ΥΠΕΚΑ της Τίνας Μπιρμπίλη ότι πρώτα μοιράστηκαν άδειες –κυρίως για αγροτικά φωτοβολταϊκά- και ακολούθησε η καταγραφή των αναγκών και της αντοχής του δικτύου. Η επίτευξη του υπερφιλόδοξου στόχου που είχε θέσει το υπουργείο το 2010 για διείσδυση κατά 40% των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή το 2020 απαιτεί επενδύσεις στα δίκτυα της τάξης των 4,5 δισ. ευρώ, ποσό που είναι υπερδιπλάσιο της αξίας των δικτύων που έχει κάνει η ΔΕΗ από το 1950.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου