To Πανεπιστήμιο Αθηνών παρουσίασε μελέτη για το “τι πταίει” για την κρίση και προτάσεις για έξοδο από αυτή
Της Ελένης Κωσταρέλου
«Μακροχρόνια την έχουμε βαμμένη» αν επιλεγούν μοντέλα χαμηλού εργατικού κόστους για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, διεμήνυσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πάνος Καζάκος, απευθυνόμενος στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ελίτ της Ελλάδας.
Η ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα, μετά από τρία χρόνια εφαρμογής των πιο σκληρών μνημονίων που έχουν ακολουθηθεί παγκοσμίως, βρίσκεται πλέον στην αναζήτηση ενός εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση.
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών παρουσίασε μια πρώτη μελέτη και καταγραφή τόσο για το «τι πταίει» για τη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση όσο και για το τι πρέπει να γίνει, στη διημερίδα «Η έξοδος από την κρίση: Εφαρμόσιμες εναλλακτικές πρακτικές», οι εργασίες της οποίας ξεκίνησαν χθες.
Η μελέτη, η οποία καταρτίστηκε υπό την επιμέλεια των καθηγητών Γιάννη Βαληνάκη, Παναγιώτη Καζάκου και Ναπολέοντα Μαραβέγια, εστιάζει σε ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την οικονομική κρίση υπό την προϋπόθεση παραμονής στην ευρωζώνη.
Ο κ. Καζάκος, ο οποίος και παρουσίασε τη μελέτη, ήταν ιδιαίτερα επικριτικός έναντι των Ευρωπαίων ηγετών που επέλεξαν μια ελαττωματική αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, αλλά και των πολιτικών επιλογών των ελληνικών κυβερνήσεων, που πάντοτε αποφάσιζαν με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές και κυρίως υποτιμώντας τη δυναμική του χρέους, το οποίο τους έπνιξε όταν σταμάτησε ο δανεισμός της χώρας από τις αγορές.
«Οι χώρες αποτυγχάνουν όταν κυβερνώνται από μια “εξορυκτική ελίτ” (extractive elite, σύμφωνα με τους Robinson – Acemoglou), που δεν φροντίζει για κανόνες γενικής ισχύος που δίνουν ευκαιρίες σε όλους και δεν λογοδοτεί πουθενά» είναι η διαπίστωση των τριών καθηγητών, οι οποίοι στην πολιτική του Μνημονίου, «που βρίσκεται επί ξυρού ακμής», και για να γίνει η Ελλάδα ένα «κανονικό ευρωπαϊκό κράτος», αντιπροτείνουν μια τετράδα μέτρων καθεστωτικής αλλαγής:
1. Αμεσης απόδοσης, που αφορούν ΕΣΠΑ, «μεγάλα έργα», αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, επιδότηση θέσεων εργασίας κ.λπ. και τα οποία βρίσκονται σε εφαρμογή.
2. Διατηρήσιμης ανάπτυξης, με οριζόντιο χαρακτήρα, κοντά στο πρότυπο ενός «κανονικού δυτικού κράτους». Δηλαδή, σταθερό φορολογικό σύστημα, σύγχρονη χωροταξία, σύγχρονη δημόσια διοίκηση, καταπολέμηση φοροδιαφυγής, κ.λπ.
3. Δομικές επιλογές, που αφορούν τη βελτίωση της διεθνούς ειδίκευσης σε τομείς όπως η βιολογική γεωργία, η μεσογειακού προτύπου διατροφή, οι νέες τεχνολογίες και ο τουρισμός. Ο κ. Καζάκος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου προς τους κυβερνώντες, επισημαίνοντάς τους ότι αν επιλέξουμε μια οικονομική πολιτική με μοντέλα χαμηλού εργατικού κόστους, τότε «μακροχρόνια την έχουμε βαμμένη».
4. Νέο σύστημα διακυβέρνησης, με προεξάρχουσα κίνηση την αναθεώρηση του Συντάγματος (αριθμός βουλευτών και ασυλία τους, ευθύνη υπουργών, μέγεθος υπουργικού συμβουλίου, συνταγματικοί περιορισμοί στη δημοσιονομική διαχείριση κ.λπ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου