ΥΠΟΙΚ: Οι φορολογικοί παράδεισοι που δεν συνεργάζονται με την Ελλάδα Ενεργοποιούνται δύο κρίσιμα άρθρα του νέου φορολογικού νόμου που αποσκοπούν στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής

ΥΠΟΙΚ: Οι φορολογικοί παράδεισοι που δεν συνεργάζονται με την Ελλάδα

Ενεργοποιούνται δύο κρίσιμα άρθρα του νέου φορολογικού νόμου που αποσκοπούν στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής

Την υπουργική απόφαση που καθορίζει «τα μη συνεργάσιμα κράτη» αλλά και τα κράτη που έχουν «προνομιακό φορολογικό καθεστώς» υπέγραψε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας και ο υφυπουργός Οικονομικών, Γιώργος Μαυραγάνης.

 

Με αυτό τον τρόπο ενεργοποιούνται δύο κρίσιμα άρθρα του νέου φορολογικού νόμου που αποσκοπούν στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

 

Όπως προκύπτει από τον νέο νόμο 4172/2013, επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με χώρες που αναφέρονται στον κατάλογο, θα πληρώνουν –τελικώς- περισσότερο φόρο καθώς είτε τα τιμολόγια δεν θα αναγνωρίζονται ως δαπάνες (όπως προβλέπεται για τις χώρες του άρθρου 65 του ν. 4172/2013) είτε τα κέρδη των θυγατρικών ή συνδεδεμένων επιχειρήσεων στις συγκεκριμένες χώρες θα συνυπολογίζονται σε αυτά της ελληνικής «μητρικής» ώστε να φορολογηθούν με υψηλότερο συντελεστή.

 

Η απόφαση του υπουργού Οικονομικών περιλαμβάνει δύο διαφορετικές «λίστες» χωρών καθώς αυτό προβλέπει και ο σχετικός νόμος. Η πρώτη λίστα αφορά στις χώρες του άρθρου 65 για τις οποίες η νομοθεσία (βάσει του άρθρου 23 του ν. 4172/2013) προβλέπει το εξής: «Δεν εκπίπτει το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο ή που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε., εκτός εάν ο φορολογούμενος αποδείξει ότι οι δαπάνες αυτές αφορούν πραγματικές και συνήθεις συναλλαγές και δεν έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταφορά κερδών ή εισοδημάτων ή κεφαλαίων με σκοπό τη φοροαποφυγή ή τη φοροδιαφυγή. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν αποκλείει την έκπτωση των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι φορολογικός κάτοικος σε κράτος - μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., εφόσον υπάρχει η νομική βάση για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Ελλάδας και αυτού του κράτους – μέλους».

Το άρθρο 65, έδινε τον «τύπο» για να προσδιορίσει η φορολογική διοίκηση ποιες είναι αυτές οι χώρες. Ιδού και η πρόβλεψη του σχετικού άρθρου: Κράτος για την εφαρμογή του παρόντος κεφαλαίου νοείται το κράτος ή η περιοχή δικαιοδοσίας ή η υπερπόντια χώρα ή το έδαφος που τελεί υπό οποιοδήποτε ειδικό καθεστώς σύνδεσης ή εξάρτησης κατά την έννοια του διεθνούς δικαίου.

2. Σύμβαση διοικητικής συνδρομής, για την εφαρμογή ΚΦΕ νοείται η διεθνής σύμβαση που επιτρέπει την ανταλλαγή όλων των πληροφοριών, που είναι απαραίτητες για την εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας των συμβαλλόμενων μερών.

3. Μη συνεργάσιμα κράτη είναι εκείνα που δεν είναι κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάστασή τους σχετικά με τη διαφάνεια και την ανταλλαγή των πληροφοριών σε φορολογικά θέματα έχει εξεταστεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και τα οποία:

α) δεν έχουν συνάψει και δεν εφαρμόζουν με την Ελλάδα σύμβαση διοικητικής συνδρομής στο φορολογικό τομέα και
β) δεν έχουν υπογράψει τέτοια σύμβαση διοικητικής συνδρομής με τουλάχιστον δώδεκα άλλα κράτη.

Οι ανωτέρω προϋποθέσεις πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά.

Αυτό που έλειπε για να ενεργοποιηθεί το πλαίσιο  ήταν η απόφαση του υπουργού η οποία πλέον δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ και περιλαμβάνει για το 2014, τον ακόλουθο κατάλογο χωρών:

1. Ανδόρα
2. Αντίγκουα και Μπαρμπούντα
3. Μπαχάμες
4. Μπαχρέιν
5. Μπαρμπάντος
6. Μπρουνέι
7. Νήσοι Κουκ
8. Ντομίνικα
9. Γρενάδα
10. Γουατεμάλα
11. Τζέρσεϋ
12. Λίβανος
13. Λιβερία
14. Λιχτενστάιν
15. Μαλαισία
16. Νήσοι Μάρσαλ Islands
17. Μαυρίκιος
18. Μονακό
19. Ναούρου
20. Ολλανδικές Αντίλλες
21. ΠΓΔΜ
22. Νιούε
23. Παναμάς
24. Φιλιππίνες
25. Αγία Λουκία
26. Άγιος Χριστόφορος και Νέβις
27. Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες
28. Σαμόα
29. Σεϋχέλλες
30. Σιγκαπούρη
31. Παρθένοι νήσοι των ΗΠΑ
32. Βανουάτου
33. Ουρουγουάη
34. Χόνγκ−Κόνγκ

Ο δεύτερος κατάλογος ενεργοποιεί το άρθρο 66 του νόμου 4172/2014 που προβλέπει ότι «Το φορολογητέο εισόδημα περιλαμβάνει το μη διανεμηθέν εισόδημα νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας που είναι φορολογικός κάτοικος άλλης χώρας, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) ο φορολογούμενος, μόνος του ή από κοινού με τα συνδεδεμένα πρόσωπα, κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, μετοχές, μερίδια, δικαιώματα ψήφου ή συμμετοχής στο κεφάλαιο σε ποσοστό άνω του πενήντα τοις εκατό (50%) ή δικαιούται να εισπράττει ποσοστό άνω του πενήντα τοις εκατό (50%) των κερδών του εν λόγω νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας,

β) το παραπάνω νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα υπόκειται σε φορολογία σε μη συνεργάσιμο κράτος ή κράτος με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, ήτοι σε ειδικό καθεστώς που επιτρέπει ουσιωδώς χαμηλότερο επίπεδο φορολογίας από ό,τι το γενικό καθεστώς,

γ) άνω του τριάντα τοις εκατό (30%) του καθαρού εισοδήματος προ φόρων που πραγματοποιεί το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα εμπίπτει σε μία ή περισσότερες από τις κατηγορίες που ορίζονται στην παράγραφο 3,

δ) δεν πρόκειται για εταιρεία, της οποίας η κύρια κατηγορία μετοχών αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε οργανωμένη αγορά».

Σε αυτή την κατηγορία βάσει της απόφασης εντάσσονται για το 2014 οι ακόλουθες χώρες:

1. Άγιος Μαρίνος
2. Αλβανία
3. Ανδόρα
4. Βανουάτου
5. Βερμούδες
6. Βοσνία − Ερζεγοβίνη
7. Βουλγαρία
8. Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι
9. Γιβραλτάρ
10. Γκέρνσεϋ
11. Ιρλανδία
12. Κατάρ
13. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
14. Κύπρος
15. Λίχτενσταϊν
16. Μαυροβούνιο
17. Μακάο
18. Μονακό
19. Μονσεράτ
20. Μπαχάμες
21. Μπαχρέϊν
22. Μπελίζ
23. Ναουρού
24. Νήσοι Κέϋμαν
25. Νήσοι Μάρσαλ
26. Νήσος του Μάν
27. Νήσοι Τέρκς και Κάϊκος
28. Ομάν
29. Παραγουάη
30. Σαουδική Αραβία
31. Σεϋχέλλες
32. Τζέρσεϋ
33. ΠΓΔΜ