Του Κώστα Τσάβαλου
Στον λαβύρινθο των κριτηρίων και των προϋποθέσεων για την απαλλαγή των ξενοίκιαστων μη ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων από τον ΕΝΦΙΑ έμπλεξε τώρα η κυβέρνηση, καθώς είναι πολλές οι «τεχνικές» δυσκολίες που υπάρχουν για τον ορισμό των δικαιούχων. Η υλοποίηση της απόφασης να ελαφρυνθούν τελικώς οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων ακινήτων, χωρίς να καταστεί επισφαλής ο εισπρακτικός στόχος των 3,2 δισ. ευρώ, προκαλεί νέο αλαλούμ και νέες καθυστερήσεις στην οριστικοποίηση των ρυθμίσεων, οι οποίες αναμένονται στη Βουλή μέχρι την Παρασκευή.
Πόσα ακριβώς είναι τα ξενοίκιαστα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, πόσα χρόνια είναι ξενοίκιαστα, ποια είναι τα πραγματικά ή τεκμαρτά εισοδήματα των ιδιοκτητών τους; Θα είναι βασικό κριτήριο η κατάσταση του ακινήτου κατά το τρέχον έτος, για το οποίο πληρώνουμε πρώτη φορά ΕΝΦΙΑ; Πόσο θα στοιχίσει συνολικά η έκπτωση; Είναι μερικές από τις πτυχές που πρέπει να διευκρινιστούν προκειμένου να αποφευχθούν νέες τραγελαφικές καταστάσεις, όπως αυτές που δημιουργήθηκαν με τα αρχικά εκκαθαριστικά του φόρου. Σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που έχει δώσει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών:
● Το κόστος της απαλλαγής για τα κενά μη ηλεκτροδοτούμενα σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ξεπεράσει τα 100 εκατ. ευρώ.
● Προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στα ακίνητα που δεν έχουν τώρα ηλεκτρικό ρεύμα ή έχουν προχωρήσει σε διακοπή της ηλεκτροδότησης από την αρχή του τρέχοντος έτους.
● Το κριτήριο που θα τεθεί δεν θα πρέπει να συνδέεται με την κατάσταση των ακινήτων την περίοδο του «χαρατσιού».
● Το ποσοστό της έκπτωσης να φθάνει το πολύ το 30%, καθώς όσο αυτό αυξάνεται, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το κόστος για το Δημόσιο.
Η Ελληνική Στατιστική Αρχή, η οποία ανακοίνωσε χθες στοιχεία για τις κατοικίες στην Ελλάδα με βάση την απογραφή του 2011, δεν φαίνεται να βοηθάει ιδιαίτερα το υπουργείο Οικονομικών. Τα στοιχεία αυτά έχουν διαφοροποιηθεί την τελευταία διετία, δεν απεικονίζουν τη σημερινή πραγματικότητα και εν πολλοίς είναι παρωχημένα. Αντίθετα, η όποια «λύση» θα δοθεί από τα στοιχεία που διαθέτει για τα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα ο διαχειριστής του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Παράλληλα, θα ζητηθεί να δηλωθούν από τους ιδιοκτήτες τους τα κενά μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα και θα ακολουθήσουν οι απαραίτητες διασταυρώσεις με τα στοιχεία του Διαχειριστή.
Εκτός χιλιάδες αδύναμοι λόγω τεκμηρίων
Χωρίς έκπτωση ή πλήρη απαλλαγή από τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων θα μείνουν τελικώς και εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικά αδύναμοι φορολογούμενοι λόγω… των τεκμηρίων διαβίωσης. Οταν τα εισοδηματικά όρια, που έχουν τεθεί για την απαλλαγή ή την έκπτωση κατά 50% από τον φόρο, καλύπτονται από το τεκμαρτό εισόδημα του φορολογούμενου, οι απαλλαγές δεν χορηγούνται. Ο νόμος για τον ΕΝΦΙΑ προβλέπει ότι σε περιπτώσεις διαπιστωμένης οικονομικής αδυναμίας πληρωμής του νέου φόρου θα χορηγείται έκπτωση 50% επί του συνολικού φόρου που βεβαιώθηκε για τον φορολογούμενο, τη σύζυγο που συνυποβάλλει δήλωση και τα εξαρτώμενα μέλη. Για τη χορήγηση της έκπτωσης θα πρέπει να πληρούνται ταυτόχρονα οι εξής προϋποθέσεις:
● Το σύνολο της επιφάνειας των κτισμάτων στα οποία κατέχουν δικαιώματα πλήρους ή ψιλής κυριότητας ή επικαρπίας ο υπόχρεος υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, η σύζυγος και τα εξαρτώμενα τέκνα της οικογένειάς του να μην υπερβαίνει τα 150 τετραγωνικά μέτρα. Μάλιστα στο υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζουν τώρα, εκτός από την επιφάνεια των κτισμάτων, να προσθέσουν και κριτήριο συνολικής αξίας της ακίνητης περιουσίας, που αναμένεται να περιορίσει ακόμη περισσότερο τον αριθμό των δικαιούχων της έκπτωσης ή της πλήρους απαλλαγής.
● Το συνολικό φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα του έτους 2013 να μην έχει υπερβεί τις 9.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 1.000 ευρώ για τον ή τη σύζυγο και για κάθε εξαρτώμενο μέλος.
● Για τις οικογένειες που είναι τρίτεκνες ή πολύτεκνες ή περιλαμβάνουν ανάπηρα άτομα κατά ποσοστά 80% και άνω, ο νόμος προβλέπει πλήρη απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, υπό την προϋπόθεση ότι το σύνολο της επιφάνειας των κτισμάτων δεν υπερβαίνει τα 150 τετραγωνικά μέτρα και το συνολικό φορολογητέο οικογενειακό -δηλωθέν ή τεκμαρτό- εισόδημα του 2013, να μην έχει υπερβαίνει τις 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 1.000 ευρώ για τον ή τη σύζυγο και κάθε εξαρτώμενο μέλος.
………………………………………………………………………………………………………………………………..
Ενα στα τρία σπίτια δεν κατοικείται
Ενα από τα μεγαλύτερα ποσοστά κενών κατοικιών στην Ευρωπαϊκή Ενωση εμφανίζει η Ελλάδα, τη στιγμή που οι τιμές των ακινήτων έχουν κατρακυλήσει μεσοσταθμικά κατά περίπου 35% στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δείχνουν ότι περίπου ένα στα τρία σπίτια στην Ελλάδα ήταν μη κατοικούμενο το 2011.
Πρόκειται για το 35,3% των 6.384.533 κατοικιών που κατέγραψε μέτρησε η ΕΛΣΤΑΤ στην τελευταία απογραφή, από τις οποίες 453.901 ήταν κενές προς ενοικίαση και άλλες 88.996 κενές προς πώληση. Περίπου 1.352.000 σπίτια δηλώθηκαν ως κενά επειδή λειτουργούν ως εξοχικά ή δευτερεύουσες κατοικίες. Στις κενές κατοικίες, οι 729.964 (το 11,5% του συνόλου των κανονικών) είναι κενές εξοχικές, οι 621.881 (το 9,8%) είναι δευτερεύουσες, οι 453.901 (το 7,1%) διατίθενται προς ενοικίαση, οι 355.071 (το 5,6%) είναι κενές για άλλο λόγο και οι 88.996 κατοικίες (το 1,4%) διατίθενται προς πώληση.
Οι τρεις πρώτες περιφέρειες της χώρας με τις περισσότερες σε αριθμό κενές κατοικίες, είναι η Αττική (609.058), η Κεντρική Μακεδονία (360.990) και η Πελοπόννησος (198.386). Από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υψηλά ποσοστά κενών κατοικιών εμφανίζουν επίσης η Πορτογαλία (31,9%), η Μάλτα (31,8%), η Βουλγαρία (31,4%) και η Κύπρος (31,1%).
Στον αντίποδα, χαμηλά ποσοστά κενών κατοικιών εμφανίζουν η Πολωνία (2,5%), το Ηνωμένο Βασίλειο (3,6%) και το Λουξεμβούργο (7,2%).
Σύμφωνα, επίσης, με τα αποτελέσματα της απογραφής, το μεγαλύτερο ποσοστό των κανονικών κατοικιών (22,6%), κατασκευάστηκαν την περίοδο 1971-1980. Μεταξύ 2001 και 2011, κατασκευάστηκαν 986.843 κατοικίες, ενώ 163.759 κατοικίες κατασκευάστηκαν προ του 1919 (από τις τελευταίες, κατοικούνταν οι 74.905 και ήταν προς ενοικίαση οι 4.623 κατοικίες). Παράλληλα, ποσοστό 44,7% του συνόλου των κανονικών κατοικιών βρίσκεται σε πολυκατοικίες, με τη συντριπτική πλειονότητά τους (96,1%) να είναι σε αστικά κέντρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό (73,2%) των κατοικούμενων κανονικών κατοικιών είναι ιδιοκατοικούμενες, ακολουθούμενο από ποσοστό 21,7% αυτές που είναι ενοικιαζόμενες, ενώ το υπόλοιπο 5,1% συγκαταλέγεται σε άλλο τύπο κυριότητας, συμπεριλαμβανομένης της συνεταιριστικής ιδιοκτησίας.
…………………………………………………………………………………………………………………………………
«Η ιδιοκτησία είναι κλοπή»
Ο ουτοπικός σοσιαλιστής Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν, ένας από τους πιο πρωτοπόρους αλλά και παρεξηγημένους διανοητές της επαναστατικής Αριστεράς, έχει μείνει στην Ιστορία ως ο «πατέρας της αναρχίας», χάρη ακριβώς στη διάσημη φράση του «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή».
Στην πραγματικότητα, το «σλόγκαν» αυτό –που περιλαμβανόταν στην πρώτη του μπροσούρα που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1840, με τίτλο «Τι είναι η ιδιοκτησία»- διαστρεβλώνει τις απόψεις του Προυντόν, ο οποίος ήταν υπέρ της μικρής (αγροτικής) ιδιοκτησίας και είχε αναπτύξει την έννοια του «μουτουαλισμού» (αμοιβαιότητας), ενός είδους πρωτο-σοσιαλιστικής αγοράς βασισμένης στη χρησικτησία της γης, την ελεύθερη πίστωση και την ανταλλαγή αγαθών, στο πλαίσιο ενός εναλλακτικού συστήματος χαλαρής συνομοσπονδίας μεταξύ αγροτικών κοινοτήτων και συνεταιρισμών. Είχε ιδρύσει μάλιστα το 1848 και μια Λαϊκή Τράπεζα, η οποία έδινε άτοκα δάνεια, με τον όρο οι δανειολήπτες να επιστρέφουν τα χρήματα όταν και εφόσον μπορούσαν – μια τράπεζα που γρήγορα χρεοκόπησε, με αποτέλεσμα ο δυστυχής Προυντόν να καταλήξει στη φυλακή… Πάντως οι «μπακουνινικοί», διεθνιστές αναρχικοί της Πρώτης Διεθνούς, είχαν διαχωρίσει τα τσανάκια τους από τους προυντονικούς «μουτουαλιστές», τους οποίους αντιμετώπιζαν –όπως άλλωστε και ο μεγάλος αντίπαλός τους, ο Μαρξ- ως αφελείς, ονειροπόλους μικροαστούς!
Γ.Τσ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου