Μόνη λύση, η «κατάργηση» του υπουργείου Οικονομικών

Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 07:51

Μόνη λύση, η «κατάργηση» του υπουργείου Οικονομικών

• Moιραστείτε το στο facebook 
• μέγεθος γραμματοσειράς   
•  
•  
• Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

(1 Ψήφος)

Πριν από μερικά χρόνια σε ένα συνέδριο στο ΕΒΕΑ, εισηγήθηκα την «κατάργηση» του υπουργείου Οικονομικών, ως μια λύση για την καλύτερη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας και τη δημιουργία ενός φοροελεγκτικού μηχανισμού που θα εξυπηρετεί τον στόχο του. Σήμερα το υποστηρίζω ακόμη περισσότερο, βλέποντας την κατάσταση τόσο στις ΔΟΥ, όσο και στην κεντρική υπηρεσία.

Γράφει ο Απόστολος Αλωνιάτης

Κάποιοι δεν έχουν διαβάσει το νόμο, που… συνέταξαν

Είναι γνωστό ότι άγνοια νόμου απαγορεύεται στη χώρα μας. Αυτό βέβαια ισχύει για τους πολίτες κι όχι για τους κρατικούς λειτουργούς.

Σύμφωνα με τον ν. 4172/2014, δηλαδή το νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και την παράγραφο 26 του άρθρου 72 αναφέρεται: «Από την έναρξη ισχύος του ν. 4172/2013 παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 2238/1994 (Α' 151), συμπεριλαμβανομένων και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτού του νόμου».

Κάποιοι, λοιπόν, στην κεντρική διοίκηση δεν το ξέρουν ακόμη και σκέπτονται, απαντούν και το χειρότερο ενεργούν με την νοοτροπία και τη λογική του προηγούμενου νόμου.

Ο νόμος λέει… Με την παράγραφο 6 του άρθρου 60 του Ν. 4172/2013 ορίζεται ρητά: «Ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής του υποκείμενου σε παρακράτηση εισοδήματος».

Στην απόφαση ΠΟΛ. 1049/11.2.2014 που εκδόθηκε βάσει της εξουσιοδοτικής διάταξης της παραγράφου 4 του άρθρου 60, ορίζονται ρητά ότι:

α) Η δήλωση αυτή περιλαμβάνει τα ακαθάριστα ποσά που έχουν καταβληθεί, τον φόρο και την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 29 του Ν. 3986/2011 που παρακρατήθηκαν, (παράγραφος 1 του άρθρου 2 της απόφασης).

β) Όσοι παρακρατούν φόρο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 60 και της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 υποχρεούνται να υποβάλουν προσωρινή δήλωση το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής του υποκείμενου σε παρακράτηση εισοδήματος ή της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής του ασφαλίσματος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 (άρθρο 4 της απόφασης).

Βάσει των ανωτέρω, η παρακράτηση διενεργείται όταν καταβάλλονται οι αποδοχές στους εργαζόμενους, συνεπώς ο φόρος αποδίδεται μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την παρακράτηση.

Η υπηρεσία ερμηνεύει

Με την Αρ. πρωτ.: Δ12A 1126595 ΕΞ 2014/16.9.2014 απάντηση που υπογράφει ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Φορολογίας Εισοδήματος κι αφορά «Υποβολή και απόδοση του παρακρατούμενου φόρου για μισθοδοσία», αναιρείται ο νόμος 4172/2013 και όσα επιτάσσει για το θέμα.

1. (…) ο φόρος που παρακρατείται αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής.

2. Με την παρ. 4 του άρθρ. 8 του ν. 4172/2013 χρόνος κτήσης του εισοδήματος θεωρείται ο χρόνος που ο δικαιούχος απέκτησε το δικαίωμα είσπραξης του.

3. Ενόψει των ανωτέρω, χρόνος απόκτησης του εισοδήματος είναι ο χρόνος που προσφέρονται οι υπηρεσίες, διότι ο χρόνος φορολογίας συνδέεται με την απόκτηση του δικαιώματος προς είσπραξη και δεν εξαρτάται από τον πραγματικό χρόνο της είσπραξης ή μη του αντιτίμου της υπηρεσίας.

Το εισόδημα από μισθωτή υπηρεσία, προκύπτει και καθίσταται απαιτητό με την ολοκλήρωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, είτε ανά μήνα για τους παρέχοντες έμμισθη υπηρεσία, είτε ανά ημέρα για το ημερομίσθιο προσωπικό, δηλαδή όταν ο δικαιούχος απέκτησε δικαίωμα είσπραξης και γι’ αυτό φορολογείται στο έτος αυτό… (σ.σ. όπως γίνεται κατανοητό η συγκεκριμένη παράγραφο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πρώτη).

4. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι για μισθοδοσία Ιανουαρίου 2014 ανεξάρτητα εάν αυτή έχει καταβληθεί μεταγενέστερα (Ιούνιο 2014), η υποβολή και η απόδοση του παρακρατούμενου φόρου για τη μισθοδοσία αυτή πρέπει να γίνει μέχρι τέλη Μαρτίου διαφορετικά έως 30 Απριλίου (λόγω παράτασης) σύμφωνα με την ΠΟΛ.1046/7.2.2014.

Πρόστιμα σε επιχειρήσεις

Το αποτέλεσμα της απάντησης, που αποτελεί θέση της διοίκησης και όχι νομοθετική ρύθμιση, πρόκειται να κοστίσει χιλιάδες ευρώ σε πρόστιμα στις επιχειρήσεις. Ως γνωστό πάνω από 800.000 εργαζόμενοι πληρώνονται με τρεις έως δώδεκα μήνες καθυστέρηση. Με βάση το νόμο, οι επιχειρήσεις δεν κατέθεσαν δήλωση ΦΜΥ, περιμένοντας να τις καταθέσουν όταν θα πλήρωναν τους εργαζόμενους.

Όπως αναφέραμε την προηγούμενη εβδομάδα, η μη κατάθεση και εμπρόθεσμη εξόφληση παρακρατούμενου φόρου, επιφέρει ισόποσα πρόστιμα.

Πρέπει να γίνει κατανοητό από τη διοίκηση ότι δεν μπορεί να ερμηνεύονται κατά το δοκούν οι νόμοι και να δίνονται απαντήσεις, «παρερμηνεύοντάς» τους με ό,τι ίσχυε στην παλιά νομοθεσία. Όποιος από τα στελέχη και τους υπαλλήλους δεν μπορούν να το κατανοήσουν, ας πάνε σπίτι τους.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Markets Voice, της Πέμπτης 30 Οκτωβρίου