Η ρύθμιση χρεών δεν σε γλιτώνει από κατασχέσεις
dimosio_xrei_ofiles.jpg
Αρση της κατάσχεσης γίνεται μόνο στην περίπτωση που ο φορολογούμενος καταβάλει το 50% της ρύθμισης καθώς και των φόρων που εκκρεμούν μετά την 1η Οκτωβρίου
Σε κοροϊδία τεραστίων διαστάσεων εξελίσσεται για χιλιάδες οφειλέτες του Δημοσίου η ρύθμιση των 72-100 δόσεων, αφού η ένταξή τους σ’ αυτήν είναι ουσιαστικά άνευ αντικρίσματος λόγω των προαπαιτούμενων που τίθενται στο… όνομα της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.
Οφειλέτες που εντάχθηκαν ήδη στη ρύθμιση, αφού προηγουμένως τακτοποίησαν όλες τις υπόλοιπες εκκρεμότητες που έχουν σχέση με τα χρέη που δημιούργησαν μετά την 1η Οκτωβρίου 2014, διαπιστώνουν ότι η εφορία συνεχίζει να τους κυνηγάει με αναγκαστικά μέτρα είσπραξης.
Η ψήφιση του κατ’ ευφημισμόν ευνοϊκού νόμου 4035 -τροποποιήθηκε στις αρχές Νοεμβρίου- δεν απάλλαξε τους οφειλέτες από τον εφιάλτη του ΚΕΔΕ (Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων), πέρα από την υποχρέωση που έχουν να είναι συνεπείς από ’δώ και στο εξής με την εφορία, διότι θα βρεθούν εκτός ρύθμισης.
Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στις περιπτώσεις για τις οποίες είχε κινηθεί -πριν από την ένταξη στη ρύθμιση- η διαδικασία της αναγκαστικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων. Αντί να «παγώσει» κάθε διαδικασία από τη στιγμή που ο φορολογούμενος εντάσσεται στη ρύθμιση με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται και εξυπηρετεί κανονικά τις δόσεις, η εφορία συνεχίζει ακάθεκτη τη δέσμευση των όποιων εισοδημάτων του οφειλέτη εντοπίζει.
Αρση της κατάσχεσης γίνεται μόνο στην περίπτωση που ο φορολογούμενος καταβάλει το 50% της ρύθμισης καθώς και των φόρων που εκκρεμούν μετά την 1η Οκτωβρίου. Οφειλές που δημιουργούνται μετά την ημερομηνία αυτήν μπορούν να ενταχθούν μόνο στην παλαιά ρύθμιση και τα χρέη να καταβληθούν έως και σε 12 δόσεις, που κάθε μία από αυτές δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη των 50 ευρώ.
Παράδειγμα
Φορολογούμενος με χρέη 14.303 ευρώ (μαζί με τις προσαυξήσεις) στην εφορία Λάρισας, ο οποίος από την 1η Δεκεμβρίου έχει ενταχθεί στη νέα ρύθμιση, συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με την κατάσχεση από το Δημόσιο του ενοικίου (1.550 ευρώ) που εισπράττει από το κατάστημα που εκμισθώνει.
Ενώ ρύθμισε το χρέος του σε 60 δόσεις (περίπου 240 ευρώ η δόση), δεν έχει γίνει άρση της κατάσχεσης καθώς του ζητούν να καταβάλει 7.150 ευρώ για να προχωρήσει η διαδικασία.
Προφανώς ο συγκεκριμένος φορολογούμενος δεν έχει να καταβάλει αυτό το ποσό και γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε προχώρησε σε ρύθμιση χρεών. Παράλληλα δε με την καταβολή των δόσεων θα πρέπει να εξυπηρετεί και τις όποιες τρέχουσες υποχρεώσεις (φόρους εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ κ.λπ.), γιατί διαφορετικά κινδυνεύει να βρεθεί εκτός ρύθμισης.
Ο παραλογισμός και η αυστηρότητα του νόμου αποτυπώνεται ξεκάθαρα στη διάταξη που ορίζει ότι: «Οι ήδη επιβληθείσες κατασχέσεις στα χέρια τρίτων αίρονται μετά από αίτηση του οφειλέτη, αφού εξοφληθεί το 50% της αρχικής βασικής ρυθμιζόμενης οφειλής. Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να εξετάζει αίτημα περιορισμού κατασχέσεων εις χείρας τρίτων, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 30 του ΚΕΔΕ». Είναι στο χέρι λοιπόν του εφόρου να αντιμετωπίσει με επιείκεια τις χιλιάδες αντίστοιχες περιπτώσεις, για να καταστεί αποτελεσματική η νέα ρύθμιση, για την οποία εκφράζει ακόμα τις αντιρρήσεις της η τρόικα.
Αλλωστε είναι σαφής η εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων που εκδόθηκε τον περασμένο Απρίλιο:
«Η κατάσχεση μπορεί να περιοριστεί σε μικρότερο ποσό ή ποσοστό, μετά από αιτιολογημένη απόφαση εκείνου που την επέβαλε». Συνεπώς, παρασχέθηκε η δυνατότητα στον κατά περίπτωση αρμόδιο για την επιδίωξη είσπραξης της οφειλής, η αρμοδιότητα έκδοσης απόφασης περιορισμού κατάσχεσης στα χέρια τρίτων σε μικρότερο ποσό ή ποσοστό μετά από αίτηση του οφειλέτη, κατ’ εφαρμογή της διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 30 του ΚΕΔΕ.
Δύο μέτρα…
Και ενώ οι εξαθλιωμένοι φορολογούμενοι των μνημονίων προσπαθούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, κόντρα στους παραλογισμούς της φορολογικής νομοθεσίας, μόλις πριν από λίγους μήνες σταμάτησε η φορολογική ασυλία που απολάμβαναν ορισμένοι οφειλέτες των τελωνείων.
Η «τρύπα» που υπήρχε μεταξύ των ηλεκτρονικών συστημάτων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων και των τελωνείων έδινε τη δυνατότητα σ’ αυτούς να λαμβάνουν φορολογική ενημερότητα και να ασκούν τις όποιες οικονομικές τους δραστηριότητες χωρίς κανένα πρόβλημα.
Πριν από τη «σύζευξη» των δύο συστημάτων, αν τα τελωνεία δεν ενημέρωναν την εφορία γι’ αυτά τα χρέη, μέχρι και κονδύλια από τα κοινοτικά προγράμματα έπαιρναν οι επιτήδειοι, χωρίς φυσικά να αντιμετωπίζουν κανένα μέτρο αναγκαστικής είσπραξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου