Ο παραλογισμός στη φορολογία των φυσικών προσώπων

Γράφει ο Γιώργος Α. Κορομηλάς, Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

Πολλές φορές έχω αναφερθεί στον παραλογισμό του νέου τρόπου φορολογίας του εισοδήματος των φυσικών προσώπων, τρόπου ο οποίος φορολογεί το εισόδημα από κάθε πηγή προέλευσης με διαφορετικό τρόπο.

Αλλη μια φορά λοιπόν θα δούμε το πρόβλημα με την ελπίδα ότι οι αδικίες που παράγει θα γίνουν επιτέλους αντιληπτές από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών η οποία πρέπει να προχωρήσει, το ταχύτερο δυνατόν, στην αντικατάσταση των σχετικών διατάξεων με άλλες οι οποίες θα φορολογούν δίκαια το εισόδημα των πολιτών έχοντας λάβει υπόψη και τη συνταγματική επιταγή που ορίζει ότι ο κάθε ένας εισφέρει στα κοινά σύμφωνα με τη φοροδοτική του ικανότητα.

Μέχρι και το οικονομικό έτος 2013 (εισοδήματα του 2012) για τη φορολογία του εισοδήματος των πολιτών υπήρχε μια και μοναδική προοδευτική κλίμακα. Ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσης του εισοδήματος ίσχυε η ίδια κλίμακα η οποία είχε και αφορολόγητο όριο εισοδήματος, μικρό μεν αλλά ίσχυε για όλους.

Για τα εισοδήματα του 2013 (οικονομικό έτος 2014) αλλά και για τα εισοδήματα του 2014, για τα οποία θα κληθούμε να υποβάλουμε τις σχετικές δηλώσεις σύντομα, το σύστημα άλλαξε προς το χειρότερο για τους πολίτες και ίσως και για τα κρατικά έσοδα, κάτι που φαίνεται από τη δραματική αύξηση των ληξιπρόθεσμων.

Ειδικότερα το ισχύον σύστημα φορολόγησης προβλέπει ότι αν ο φορολογούμενος έχει εισόδημα από μισθωτή εργασία, επιχειρηματική δραστηριότητα και ενοίκια, δεν αθροίζεται έτσι ώστε να φορολογηθεί με την ίδια κλίμακα αλλά φορολογείται το εισόδημα από μισθωτή εργασία με την κλίμακα της μισθωτής εργασίας, το εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα με την κλίμακα της επιχειρηματικής δραστηριότητας και το εισόδημα από τα ενοίκια με την κλίμακα που προβλέπεται για το εισόδημα αυτό.

Η μέθοδος αυτή παράγει πολλές στρεβλώσεις και αδικίες, διότι φορολογούμενος με εισόδημα από μισθωτή εργασία π.χ. 32.000 ευρώ καλείται να καταβάλει παραπάνω φόρο ύψους 3.120 ευρώ από τον φορολογούμενο με συνολικό εισόδημα 32.000 ευρώ από το οποίο 20.000 ευρώ προέρχεται από μισθωτή εργασία και 12.000 ευρώ προέρχεται από επιχειρηματική δραστηριότητα.

Οι δύο φορολογούμενοι του παραδείγματος έχουν ακριβώς το ίδιο συνολικό εισόδημα αλλά με βάση, τον έξω από τη λογική τρόπο φορολόγησης, φαίνεται να έχουν διαφορετική φοροδοτική ικανότητα.

Πέραν αυτού πρέπει να επισημανθεί ότι αντί για αφορολόγητο όριο εισοδήματος το οποίο καταργήθηκε, δίδεται μόνο σε όσους έχουν εισόδημα από μισθωτή εργασία ? συντάξεις, μείωση φόρου 2.100 ευρώ για όσους έχουν εισόδημα μέχρι 21.000 ευρώ, η οποία μειώνεται κατά 100 ευρω για κάθε 1.000 ευρώ αύξησης του εισοδήματος.

Για τους άλλους φορολογούμενους δεν προβλέπεται καμία ελάφρυνση, με αποτέλεσμα για ετήσιο εισόδημα ύψους 10.000 ευρώ ο μισθωτός θα κληθεί να καταβάλει φόρο 100 ευρώ, ο αυτοαπασχολούμενος θα κληθεί να καταβάλει φόρο ύψους 2.600 ευρώ (πλέον προκαταβολή 55% η οποία θα εκτοξεύσει την οφειλή στο ποσό των 4.030 ευρώ) και αυτός που έχει αποκτήσει το εισόδημα αυτό από ενοίκια θα κληθεί να καταβάλει φόρο ύψους 1.100 ευρώ, ήτοι ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Η αλλαγή του τρόπου φορολόγησης των φυσικών προσώπων είναι επιβεβλημένη για να αποκατασταθούν οι αδικίες που έχει δημιουργήσει και να φορολογείται δίκαια το παραγόμενο εισόδημα. Οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο, οι πολιτικοί το καταλαβαίνουν;