Χρήμα στα κρατικά ταμεία από τις 100 δόσεις
geniko-logistirio.jpg
Οι αιτήσεις που «τρέχουν» εδώ και 13 μέρες έχουν αρχικό ρυθμιζόμενο κεφάλαιο 1,92δισ. ευρώ
Τουλάχιστον 278 χιλιάδες αιτήσεις (93% από φυσικά πρόσωπα και 7% από νομικά) έχουν υποβληθεί για τη ρύθμιση των 100 δόσεων μέχρι τις 30 Απρίλη και έχουν εισπραχθεί 101 εκατομμύρια ευρώ. Οι αιτήσεις που «τρέχουν» εδώ και 13 μέρες έχουν αρχικό ρυθμιζόμενο κεφάλαιο 1,92δισ. ευρώ, στο οποίο αντιστοιχούν 280 εκ. ευρώ προσαυξήσεις, δηλ. συνολικά 2,2 δισ. ευρώ. Η συνολική καταβολή από εφάπαξ εξόφληση, μερική καταβολή ή και πρώτη δόση για τον Απρίλιο είναι 110 εκ.
Η ρύθμιση έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, που συνοψίζονται στη δυνατότητα καταβολής προκαταβολής με ισόποση απαλλαγή προσαυξήσεων, στη γενναιότερη μείωση προσαυξήσεων και τόκων, στη δυνατότητα ελάχιστης μηνιαίας καταβολής μικρότερου ποσού (από 50€ σε 20€) και στη μη περαιτέρω επιβάρυνση με τόκους, όταν το ποσό βασικής οφειλής δεν ξεπερνά τις 5.000 €.
Να σημειώσουμε πως στην προγενέστερη διαδικασία ρύθμισης των 100 δόσεων του 2014 υποβλήθηκαν συνολικά 230 χιλ. αιτήσεις υπαγωγής κατά το χρονικό διάστημα από 25 Νοεμβρίου 2014 μέχρι 31 Μαρτίου 2015. Από αυτές, έχουν επικυρωθεί / κλείσει 193 χιλ. αιτήσεις με ρυθμισμένο κεφάλαιο 1,5 δισ. και έχουν εισπραχθεί περίπου 220 εκ. ευρώ.
«Η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές δεν αρκεί»
Θετικό είναι το περιεχόμενο που διέπει τη πλειοψηφία των διατάξεων του νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία αλλά δεν αρκεί για την καταπολέμηση των χρόνιων παθογενειών της πραγματικής οικονομίας.
Αυτό εκτιμά η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας και επισημαίνει τις 10 βασικές εκκρεμότητες που συνιστούν πάγια αιτήματα του εμπορικού κόσμου και οι οποίες ευελπιστεί πως θα αποτελέσουν άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες για να συμπληρώσουν θετικά το υφιστάμενο πλαίσιο στην κατεύθυνση της αποτελεσματικότητας και της δικαιοσύνης. Οι εκκρεμότητες αυτές έχουν ως εξής:
1. Μη πρόβλεψη επιβράβευσης των συνεπών φορολογουμένων μέσω π.χ. ενός ποσοστού απομείωσης (παροχής bonus) του επικείμενου φόρου. Ό,τι επιβάλλεται ως ποινή για τους μη συνεπείς φορολογουμένους (πχ. 3% ετησίως για τις 100 δόσεις) να δίνεται αντίστοιχα ως bonus έκπτωσης στους συνεπείς φορολογούμενους.
2. Πλήρης απουσία θέσπισης εισοδηματικών κριτηρίων, όσον αφορά στο ανώτατο ποσό οφειλής που καλείται να καταβάλλει ο υπόχρεος. Θα έπρεπε να αποτελεί βασική προτεραιότητα η κατοχύρωση του μηνιαίου εισοδήματός τους (20% ή 30%).
3. Η επιβολή προληπτικού φόρου 26% στις συναλλαγές των επιχειρήσεων με μη συνεργάσιμα κράτη ή με κράτη που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς (φορολογικός συντελεστής χαμηλότερος του 13%) και η επιστροφή του προκατεληφθέντος φόρου εντός τριμήνου από το κράτος σε περίπτωση νομιμότητας των συναλλαγών, συνιστά μία διάταξη, η οποία επιδεινώνει περαιτέρω την ήδη συρρικνωμένη ταμειακή ρευστότητα των επιχειρήσεων και δε συνάδει με το πνεύμα προώθησης του εγχώριου επιχειρείν.
4. Τα ληφθέντα δάνεια του ΤΕΜΠΜΕ με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου δεν μπορούν να ενταχθούν στα «κόκκινα δάνεια», αλλά -υπό μία ευρεία αλλά βασική έννοια- δεν παύουν να αποτελούν υποχρεώσεις προς το Δημόσιο, καθώς όταν καλυφθεί η εγγύηση, το Δημόσιο είναι αυτό που θα κληθεί να λάβει όλα τα αναγκαστικά μέτρα κατά του επιχειρηματία για την αποπληρωμή του δανείου. Για το λόγο αυτό, προτείνεται η ένταξη των συγκεκριμένων δανείων στη ρύθμιση των 100 δόσεων, κατόπιν αίτησης του οφειλέτη και συνεργασία των 3 μερών (Δημοσίου, επιχειρηματία, τράπεζας).
5. Η ένταξη του υπόχρεου σε προηγούμενη ρύθμιση τον αποκόπτει από την ρύθμιση των 100 δόσεων, όταν υπάρχει δέσμευση λογαριασμού. Οι τράπεζες αρνούνται να αναπροσαρμόσουν το ποσό της δέσμευσης στο νέο (χαμηλότερο) επίπεδο, επικαλούμενες ΠΟΛ και υπουργικές αποφάσεις που ίσχυαν για τις προηγούμενες ρυθμίσεις. Πρέπει άμεσα να αναπροσαρμοστεί το υφιστάμενο πλαίσιο προκειμένου να επιτραπεί στις Τράπεζες ο περιορισμός της δέσμευσης λογαριασμού στο νέο ποσό δόσης που προκύπτει, ώστε να μπορούν οι επιχειρήσεις να χρησιμοποιήσουν απρόσκοπτα την ρύθμιση των 100 δόσεων.
6. Επανενεργοποίηση των περίπου 240.000 ανενεργών οφειλετών του ΟΑΕΕ, μέσω της υπαγωγής τους στη χαμηλότερη ασφαλιστική κατηγορία με την ταυτόχρονη υποχρέωση καταβολής των τρεχουσών εισφορών.
7. Καθιέρωση μίας «πραγματικής» κεφαλαιοποίησης των μέχρι σήμερα - ληξιπρόθεσμων οφειλών των ασφαλισμένων, η οποία θα περιλαμβάνει και οφειλές που υπερβαίνουν τα 20.000 ευρώ (κύρια οφειλή + προσαυξήσεις). Ταυτόχρονα, η απουσία πρόβλεψης για την επέκταση των μηνιαίων δόσεων-παρακρατήσεων αποπληρωμής, οι οποίες με βάση το υφιστάμενο καθεστώς ανέρχονται στις 40, στερεί την προοπτική διεξόδου σε ασφαλισμένους, που παρότι πληρούν τις προϋποθέσεις δεν μπορούν, λόγω υψηλών οφειλών, να συνταξιοδοτηθούν.
8. Δεν έχει προχωρήσει η μετατροπή της διαρκούς οφειλής σε πραγματικό ασφαλιστικό χρόνο, η οποία ενώ δεν συνεπάγεται κόστος για τον ΟΑΕΕ είναι ευεργετική για τον ασφαλισμένο, καθώς θα εισπράξει την αναλογία των εισφορών που έχει καταβάλλει στον ΟΑΕΕ, ενώ τα οφειλόμενα θα συνυπολογιστούν στις απολαβές της σύνταξης.
9. Χρήζει ριζικής αναδιάρθρωσης ή ακόμη και ολικής απαλοιφής το άρθρο 31 του κειμένου του νομοσχεδίου περί αλληλέγγυας, προσωπικής και εις ολόκληρον ευθύνη των εκπροσώπων και των λοιπών νομικών προσώπων των ΑΕ και ΕΠΕ που χρωστάνε ασφαλιστικές εισφορές, πρόσθετα τέλη, προσαυξήσειςκαι λοιπές επιβαρύνσεις στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη συνιστά έναν έντονα αποτρεπτικό παράγοντα ανάληψης οποιασδήποτε επενδυτικής και επιχειρηματικής πρωτοβουλίας.
10. Έκπτωση του ΦΠΑ της κάθε απόδειξης από το εισόδημα, ως κίνητρο στους καταναλωτές των προϊόντων και των υπηρεσιών, για να συγκεντρώνουν όσο το δυνατόν περισσότερες αποδείξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου