Τα κουλά του συστήματος τεκμηρίων

Σάββατο, 20 Ιουνίου 2015 09:52

Τα κουλά του συστήματος τεκμηρίων

• Moιραστείτε το στο facebook 
• μέγεθος γραμματοσειράς   
•  
•  
• Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.

Με την ψήφιση του μίνι-εξπρές φορολογικού, νομίζω ότι απέκτησαν ουσία τα όσα διαβάσατε στα τελευταία άρθρα αυτής της στήλης. Όσοι μας κάνετε την τιμή να μας διαβάζετε, έχετε πλέον αποκτήσει μία σαφή άποψη για το ποιος ήταν ο σκοπός της αλλαγής του βασικού νόμου της φορολογίας εισοδήματος, καθώς και για το πώς δεν είναι δυνατόν αυτός να επιτευχθεί.

Γράφει ο Χάρης Τσοχαντάρης

Οι αλλαγές του μίνι φορολογικού έχουν ακριβώς σκοπό να απαλλάξουν τα πολύ χαμηλά εισοδήματα από τις δυσανάλογες επιβαρύνσεις που δημιουργούν τα τεκμήρια.

Είναι πολύ λογικό που το υπουργείο Οικονομικών αντελήφθη ότι το να ζητάς 2.000 ή 2.500 ευρώ, από κάποιον που είχε εισόδημα όλο το χρόνο 200 ή 300 ευρώ είναι όχι μόνο παρανοϊκό και κοινωνικά ανάλγητο, αλλά και οικονομικά ατελέσφορο, μιας και ο άνθρωπος αυτός δεν θα είναι πιθανότατα σε θέση να πληρώσει τους φόρους του για το ορατό μέλλον.

Στο παρά πέντε…

Μπράβο λοιπόν στο υπουργείο Οικονομικών που το σκέφτηκε, αλλά καθόλου μπράβο που το σκέφτηκε τώρα. Όχι, μόνο, γιατί βρισκόμαστε πρακτικά στο τέλος της περιόδου υποβολής των δηλώσεων, αλλά και γιατί ακριβώς το ίδιο πρόβλημα είχε παρουσιαστεί και πέρυσι και τότε δόθηκε μία λύση για έναν μόνο χρόνο, ακριβώς όπως γίνεται και τώρα.

Αν το αγαπημένο μας υπουργείο προσπαθεί πραγματικά να βρει μία απάντηση για το τι συμβαίνει και παρουσιάζεται μονίμως αυτό το πρόβλημα, θέλω να το πληροφορήσω ότι δεν θα τη βρει. Δεν θα τη βρει, αν δεν αποδεχτεί αυτό που βλέπουν όλοι, αρκεί να διαβάσουν το μίνι φορολογικό.

Και στα πολλά!

Το 80% των διατάξεών του προσπαθεί να λύσει προβλήματα που δημιουργούνται από τα τεκμήρια ή που έχουν άμεση σχέση με αυτά. Επειδή συνεχώς αναφερόμαστε στην κατώτερη κλίμακα των εισοδημάτων, ας δούμε σήμερα μία άλλη κακή επίδραση των τεκμηρίων στην οικονομία ευρύτερα, σε ένα άλλο εισοδηματικό επίπεδο.

Ας φανταστούμε λοιπόν ένα ζευγάρι ανώτερων ιδιωτικών υπαλλήλων μιας πολυεθνικής. Μαζί και οι δύο (ή ο ένας, αν έχετε πρόβλημα να μοιράζεστε) έχουν ένα ετήσιο εισόδημα 300.000 ευρώ. Μεσήλικες, τα παιδιά τους, αφού σπούδασαν στο εξωτερικό, φρόντισαν να ξεκινήσουν μία νέα ζωή και καριέρα εκεί.

Φαντάζομαι ότι σας φέρνει αρκετές εικόνες από τη σύγχρονη Ελλάδα. Σύμφωνα λοιπόν με την εισοδηματική τους κατηγορία, οι δύο φίλοι μας μένουν σε μονοκατοικία 350 τ.μ. σε πολυτελές προάστιο των Αθηνών και οδηγούν ο καθένας από ένα επίσης πολυτελές τζιπ.

Έχουμε και λέμε: 110.000 ευρώ το χρόνο είναι το τεκμήριο του σπιτιού (ασχέτως εάν είναι δικό τους ή νοικιασμένο) και περίπου 50.000 ευρώ το χρόνο είναι το τεκμήριο των αυτοκινήτων. Αυτό σημαίνει ότι θεωρούμε ότι δαπανούν απλά και μόνο για να μένουν στο σπίτι τους και να οδηγούν το αυτοκίνητό τους 160.000 ευρώ το χρόνο ή 1.600.000 ευρώ σε μια δεκαετία.

Τα πραγματικά εισοδήματα αυτών των ανθρώπων, που σίγουρα δεν θεωρούνται και φτωχοί, είναι σε σταθερές τιμές 3.000.000 ευρώ μέσα στην ίδια δεκαετία. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι εάν αποφασίσουν, μετά από δέκα χρόνια δουλειάς, να διαθέσουν 2.000.000 ευρώ για να δημιουργήσουν μία επιχείρηση, θα κληθούν από τις φορολογικές αρχές να δώσουν λόγο πού βρήκαν τα λεφτά.

Αν αντί να κάνουν κάτι τέτοιο, πάρουν το 1.400.000 ευρώ που το κράτος μας τους επιτρέπει να έχουν σαν οικονομίες αυτό το διάστημα και τα τοποθετήσουν σε μια γερμανική τράπεζα, θα έχουν άδικο; Δεν νομίζω ότι θα βρεθεί κάποιος, όσο φανατικός υποστηρικτής της ελληνικής οικονομίας και αν είναι, που θα τους ρίξει άδικο.

Ανασταλτικός παράγοντας

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το σύστημα των τεκμηρίων δεν επιδρά μόνο σε εκείνους που δεν έχουν γιατί τους επιβαρύνει δυσανάλογα, αλλά αποτελεί και έναν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα για εκείνους που θα ήθελαν να επενδύσουν.

Πιστεύουμε ότι, μόνο όταν αποδεχτεί το φορολογικό μας σύστημα τον παραλογισμό αυτού του μέτρου και καταργήσει το περίφημο άρθρο 31 του Ν.4172/2013, θα υπάρξει προοπτική για τη δημιουργία ενός πραγματικού, δίκαιου και απλού φορολογικού συστήματος.

Ξέρω πως ακούγεται σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο, αλλά αν ψάξετε με προσοχή τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στις φορολογικές δηλώσεις, όχι μόνο φέτος αλλά τα τελευταία 35 χρόνια, πιστεύω ότι θα μου δώσετε δίκιο.

Όσο για εκείνους που πιστεύουν πως έχουν πραγματικά εισοδήματα έως 6.000 ευρώ και συγχρόνως τεκμήρια (εμμέσως το υπουργείο παραδέχεται ότι τα τεκμήρια δεν είναι πραγματικά εισοδήματα) έως 9.500 ευρώ, τους θυμίζω ότι ένα σπίτι ιδιόκτητο ή ενοικιασμένο 70 τ.μ. έχει τεκμήριο 2.800 ευρώ, ένα αυτοκίνητο 1.000 κυβικών έχει τεκμήριο 4.000 ευρώ και η ελάχιστη προσωπική δαπάνη διαβίωσης του φορολογούμενου είναι 3.000 ευρώ. Σύνολο 9.800 ευρώ. Κουφό;

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Merkats Voice, της Πέμπτης 18 Ιουνίου 2015