ΠΑΡΑ ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ Απρόθυμοι οι νέοι να εργαστούν στην ελληνική ναυτιλία

ΠΑΡΑ ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ

Απρόθυμοι οι νέοι να εργαστούν στην ελληνική ναυτιλία

Παρά τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στη χώρα, η πλειοψηφία των νέων δεν αντιμετωπίζει θετικά την προοπτική απασχόλησης στον κλάδο της ναυτιλίας. Αυτό προκύπτει από πρόσφατη έρευνα της ΕΥ Ελλάδας, μεταξύ 1.000 νέων ηλικίας 16-30 ετών, και μέσω συνεντεύξεων με στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών και εκπροσώπους της Ακαδημαϊκής Κοινότητας.

Μόλις το 6% του δείγματος ανέφερε αυθόρμητα ότι θα ήθελαν να εργασθούν στη ναυτιλία, ενώ, όταν κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ διαφορετικών κλάδων της οικονομίας, μόλις το 23% δήλωσε ότι είναι πιθανό να αναζητήσει εργασία σε ναυτιλιακές θέσεις στη θάλασσα. Πιο θετική είναι η εικόνα ως προς την απασχόληση σε ναυτιλιακές θέσεις στην ξηρά, όπου το 41% χαρακτήρισε την επιλογή αυτή ως πιθανή.

Ωστόσο, και αυτή η επιλογή υστερεί έναντι της προοπτικής της απασχόλησης στον τουρισμό (49%), ενώ κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με το λιανικό εμπόριο (41%), πράγμα το οποίο υποδηλώνει ότι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της απασχόλησης στη ναυτιλία (υψηλές αποδοχές, προοπτικές εξέλιξης, απουσία εποχικότητας κ.λπ.) δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητά. Η πρόθεση εργασίας στη θάλασσα είναι αισθητά χαμηλότερη μεταξύ των νέων γυναικών (15%), ενώ σε θέσεις εργασίας στην ξηρά τα ποσοστά μεταξύ των δύο φύλων είναι συγκρίσιμα.

Η πλειοψηφία των νέων θεωρεί επίσης, ότι η ναυτιλία είναι ένα κλάδος δυναμικός (47%), με κύρος (45%) και παράδοση (50%). Συγχρόνως, όμως, διαπιστώνεται μία αποστασιοποίηση των νέων από τον κλάδο, καθώς μόνο το 16% δηλώνει ότι «τον αισθάνεται κοντά του», ενώ μόνο το 24% πιστεύει ότι «προσφέρει θέσεις εργασίας σε νέους σαν εμένα».

Σύμφωνα το στέλεχος της ΕΥ Ελλάδας, Γ. Πιέρρο, η επανασύνδεση των νέων με την ελληνική ναυτική παράδοση είναι κεφαλαιώδους σημασίας, και μάλιστα σε μια εποχή υψηλης ανεργίας και μετανάστευσης των νέων. «Είναι κρίμα», όπως λέει, «να μην προσανατολίζεται προς τον κατεξοχήν δυναμικό, εξωστρεφή και διεθνώς ανταγωνιστικό κλάδο της ελληνικής ναυτιλίας». Στο πλαίσιο αυτό, η έρευνα καταθέτει τις εξής τέσσερις προτάσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος:

1. Υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών από τις ναυτιλιακές εταιρείες, ως προς την προσέλκυση και τη διαχείριση ταλέντου.

2. Αποτελεσματικότερη επικοινωνία των επιτευγμάτων του κλάδου και των αλλαγών που συντελούνται, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στα πλοία.

3. Αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, μέσα από την αποκατάσταση της χρηματοδότησης των ΑΕΝ.

4. Πρωτοβουλίες αρμοδιότητας της πολιτείας για την αναγνώριση της συμβολής της ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Παγκόσμια δύναμη 
Να σημειωθεί ότι η ελληνική ναυτιλία αποτελεί πηγή εσόδων, απασχόλησης και κύρους για την Ελλάδα και αντιπροσωπεύει πάνω από 6,5% του ελληνικού ΑΕΠ. Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, θα μπορούσε να δημιουργήσει προστιθέμενη αξία μέχρι 25,9 δισ. ευρώ και πάνω από 550.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας.

Επιπλέον, ο ελληνόκτητος στόλος είναι σήμερα ο μεγαλύτερος στον κόσμο, με περισσότερα από 4.200 πλοία εκτιμώμενης αξίας 105 δισ. δολαρίων στα τέλη του 2015, μεγαλύτερης από τη συνολική αξία των στόλων της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Νορβηγίας, ενώ παρά το δύσκολο περιβάλλον, οι Έλληνες εφοπλιστές εξακολουθούν να επενδύουν, στην ενίσχυση του στόλου τους. Μόνο πέρυσι δαπάνησαν πάνω από 12 δισ. δολάρια για την αγορά νέων και μεταχειρισμένων πλοίων.