Για να εισπραχθούν τα ληξιπρόθεσμα χρειάζεται νέα ρύθμιση

Γράφει ο Γιώργος Α. Κορομηλάς, Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ), μόνο τον Μάιο φυσικά και νομικά πρόσωπα άφησαν απλήρωτες φορολογικές οφειλές ύψους 1,25 δισ. ευρώ, εκτινάσσοντας τις συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές στο αστρονομικό ποσό των 88,88 δισ. ευρώ ήτοι λίγο πιο κάτω από το μισό ΑΕΠ της χώρας μας και με περαιτέρω δυσοίωνες εκτιμήσεις που κάνουν λόγο για συνολικό ύψος ληξιπρόθεσμων οφειλών στο τέλος του 2016 ύψους 95 δισ. ευρώ.

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι στο τέλος του μήνα πρέπει να καταβληθεί η 1η δόση του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων αλλά και η δόση του φόρου των νομικών προσώπων, από την εκκαθάριση των δηλώσεων του φορολογικού έτους 2015, άρα στην περίπτωση αδυναμίας καταβολής τους τότε τα ληξιπρόθεσμα μέσα στον τρέχοντα μήνα θα εκτοξευθούν.

Όλοι θυμόμαστε ότι στο πρόσφατο παρελθόν το ΔΝΤ, το γνωστό «φιλανθρωπικό» ίδρυμα από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, ήταν αντίθετο σε οποιαδήποτε ρύθμιση χρεών την οποία μάλιστα αποκαλούσε «χαριστική» διότι όπως εκτιμούσε μπορούσε να δημιουργήσει προσδοκίες για μια ακόμη καλύτερη που ενδεχομένως να έλθει στο μέλλον άρα θα οδηγούσε σε απροθυμία καταβολής χρεών! Δηλαδή το ΔΝΤ μας έλεγε τότε ότι αν π.χ. αποφασισθεί ρύθμιση ληξιπροθέσμων χρεών με 48, 60, 72 ή 100 δόσεις τότε κανείς δεν θα είναι συνεπής γιατί θα περιμένει μια νεώτερη ρύθμιση με πάνω από 100 δόσεις (sic)! Τι έπιναν; τι πίνουν και δεν μας δίνουν; Μάλλον ληγμένα γενόσημα, δεν εξηγείται αλλιώς!

Με δεδομένα τα προαναφερόμενα ποσά ληξιπρόθεσμων χρεών τα οποία αναμένεται να αυξηθούν μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε μια ρύθμιση η οποία αφενός θα τονώσει τα έσοδα και θα δώσει μια βαθιά ανάσα στα ασφαλιστικά ταμεία και αφετέρου θα ανακουφίσει τα φυσικά και νομικά πρόσωπα με ληξιπρόθεσμες φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές, ανεξάρτητα αν διαφωνούν οι δανειστές τα επιχειρήματα των οποίων, αναμένεται να είναι τα ίδια, δηλαδή σαθρά.

Ας ρωτήσει λοιπόν κάποιος τους δανειστές ποιος ή/και ποιοι ευθύνονται για την εκτίναξη στα ύψη των ληξιπροθέσμων χρεών. Τι θα απαντήσουν; Η πλειοψηφία των μέτρων που έχουν ληφθεί τα τελευταία χρόνια είναι δικής τους «έμπνευσης». Μέτρα που συρρίκνωσαν το επιχειρείν, γιγάντωσαν την ανεργία, εξαθλίωσαν τους πολίτες και θέριεψαν τα ληξιπρόθεσμα.

Αυτοί λοιπόν που με τις «οδηγίες» τους και τις «τεχνικές συμβουλές» τους οδήγησαν στην ιλιγγιώδη αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών, αυτοί που οδήγησαν σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας μισθωτούς, συνταξιούχους και επιχειρηματίες δεν νομιμοποιούνται σήμερα να πουν για άλλη μια φορά όχι σε μια ρύθμιση η οποία αφενός θα δώσει ανάσα σε αυτούς που χρωστούν από τις αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές και αφετέρου θα φέρει ζεστό χρήμα στα κρατικά ταμεία.

Επιβάλλεται λοιπόν να προχωρήσει το ταχύτερο δυνατόν η κυβέρνηση σε μια νέα ρύθμιση με όσο το δυνατόν περισσότερες δόσεις και να μην υποκύψει στη διαφαινόμενη άρνηση των δανειστών γιατί τυχόν αποδοχή των «συμβουλών» τους θα οδηγήσει σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Με εξαίρεση κάποιους λίγους που, ενώ έχουν τη δυνατότητα, δεν προχωρούν στην καταβολή των οφειλών τους, η συντριπτική πλειονότητα των οφειλετών αδυνατούν πραγματικά να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, θύματα της φορολαίλαπας που ενέσκηψε τα τελευταία χρόνια.