Στους νέους της Ελλάδας το υψηλότερο κόστος στέγασης στην Ευρώπη. Οι συνθήκες στέγασης των νέων στην Ε.Ε.
Μελέτη της Eurostat: Οι νέοι άνθρωποι και οι συνθήκες στέγασης στην Ε.Ε.
Ανάλυση ανά ηλικιακή ομάδα και ανά κατάσταση φτώχειας. Τα δεδομένα είναι από τον Ιούνιο του 2016.
Το 2014, στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ-28), υπήρχαν 89,6 εκατομμύρια άτομα ηλικίας μεταξύ 15 και 29 (17,7% του πληθυσμού).
Για τους νέους, όπως ακριβώς και για τον πληθυσμό στο σύνολό του, το κόστος και η ποιότητα της στέγασης είναι το κλειδί για το βιοτικό επίπεδο και την ευημερία, ένα στοιχείο της κοινωνικής ένταξης.
Αυτό το άρθρο αναλύει τις συνθήκες στέγασης των νέων (άτομα ηλικίας 15-29 ετών - τόσο αυτών που ζουν με τους γονείς τους όσο και αυτών που ζουν ανεξάρτητα) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξετάζοντας τρεις κύριες πτυχές:
- Σοβαρή στέρηση στέγασης
- Υπερπλήρη νοικοκυριά (Διαθεσιμότητα επαρκούς χώρου στην κατοικία)
- Υψηλό κόστος στέγασης.
Η κατάσταση της φτώχειας των νέων λαμβάνεται υπόψη στην παρακάτω ανάλυση διαιρώντας το νεαρό πληθυσμό σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας (αυτά δηλαδή για τα οποία το ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα ανά άτομο ήταν κάτω από 60 % της εθνικής διάμεσης τιμής) και όχι αυτά που είναι ήδη σε κίνδυνο φτώχειας (άνω του 60% του διάμεσου ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος).
Infographic: Ο συνωστισμός των νοικοκυριών - νεαρού πληθυσμού της ΕΕ
Κύρια στατιστικά ευρήματα - Σοβαρή στέρηση κατοικίας.
Όταν σε κατοικίες λείπει τουλάχιστον ένα από ορισμένα βασικά αγαθά, όπως το φως, ένα μπάνιο / ντους ή τουαλέτα, και επιπλέον η κατοικία είναι υπερπλήρεις, τα άτομα που ζουν σε αυτή την κατοικία αντιμετωπίζουν πολύ κακές συνθήκες στέγασης.
Στέρηση στέγασης έχουμε σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές όταν στην κατοικία υπάρχουν ελλείψεις, όπως η έλλειψη λουτρού ή τουαλέτας, πρόβλημα στεγανότητας στη στέγη της κατοικίας ή κατοικία που θεωρείται πολύ σκοτεινή. Τα άτομα που ζουν σε τέτοιες κατοικίες αντιμετωπίζουν πολύ κακές συνθήκες στέγασης.
Το 2014, το 7,8% των νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ηλικίας μεταξύ 15 και 29) αντιμετώπιζε πολύ κακές συνθήκες στέγασης.
Το ποσοστό αυτό ήταν 2,7 ποσοστιαίες μονάδες (π.μ.) υψηλότερο από το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης για το σύνολο του πληθυσμού.
Tο ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης ορίζεται ως το ποσοστό των ατόμων που ζουν σε κατοικία η οποία θεωρείται υπερπλήρης (βλέπε παρακάτω) και ταυτόχρονα έχει τουλάχιστον ένα από τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά της στέρησης στέγασης.
(Εικόνα 1).
Κοιτάζοντας με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις ηλικιακές, η ομάδα που άνηκε στο υψηλότερο ποσοστό με πολύ κακές συνθήκες στέγασης (8,6%) ήταν η νεαρότερη ηλικιακή ομάδα (15-19 ετών).
Η γεωγραφική κατανομή αποκάλυψε μια μεγάλη διαφορά σχετικά με τις πολύ κακές συνθήκες στέγασης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, η οποία κυμαίνεται από 30,0% στη Ρουμανία με 1,2% στη Φινλανδία και το Βέλγιο για την ηλικιακή ομάδα 15-29 ετών. Εκτός από τη Ρουμανία, 10 άλλα κράτη μέλη της ΕΕ είχαν τιμές πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ-28 (Σχήμα 2).
Σε 15 από τα κράτη μέλη της ΕΕ, το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης για τους νέους (ηλικίας 15-29) ήταν κάτω από 5%, και, επιπλέον, στη Φινλανδία το Βέλγιο και στην Ολλανδία το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης για τους νέους ήταν κάτω από 2%: ( 1,7%).
Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης των νέων (ηλικίας 15-29) ήταν αισθητά υψηλότερο από ό, τι για το σύνολο του πληθυσμού.
Σε ποσοστιαίες μονάδες (π.μ.), παρατηρήθηκαν οι μεγαλύτερες διαφορές, πάνω από 4 ποσοστιαίες μονάδες, μεταξύ του νεανικού πληθυσμού (ηλικίας 15-29) και το σύνολο του πληθυσμού στη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Λετονία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία.
Το ποσοστό των πολύ κακών συνθηκών στέγασης στην ηλικιακή ομάδα 15-29 ετών ήταν περισσότερο από το διπλάσιο του ποσοστού για το σύνολο του πληθυσμού (αλλά σε σχετικά χαμηλά επίπεδα) στις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία και τη Νορβηγία.
Ποσοστό υπερπληρότητας κατοικιών
Μία από τις θεμελιώδεις παραμέτρους για την αξιολόγηση της ποιότητας της στέγασης είναι η διαθεσιμότητα επαρκούς χώρου στην κατοικία. Tο ποσοστό υπερπληρότητας περιγράφει την αναλογία των ατόμων που ζουν σε υπερπλήρεις κατοικίες, όπως ορίζεται από τον αριθμό των δωματίων που διαθέτει το νοικοκυριό, το μέγεθος του νοικοκυριού, καθώς και τις ηλικίες των μελών του και την οικογενειακή τους κατάσταση.
Το 2014, το 25,7% του νεανικού πληθυσμού της ΕΕ (ηλικίας 15-29) ζούσε σε υπερπλήρεις κατοικίες.
Ένα άτομο θεωρείται ως ζει σε ένα υπερπλήρες (κατάμεστο /overcroweded) νοικοκυριό, αν το νοικοκυριό δεν έχει στη διάθεσή του:
- ένα δωμάτιο για το νοικοκυριό
- ένα δωμάτιο, ανά ζευγάρι στο νοικοκυριό
- ένα δωμάτιο ανά άτομο ηλικίας 18 ετών και περισσότερο.
- ένα δωμάτιο, ανά ζεύγος για άτομα του ιδίου φύλου μεταξύ 12 και 17 ετών
- ένα δωμάτιο για άτομο μεταξύ 12 και 17 ετών που δεν περιλαμβάνονται στην προηγούμενη κατηγορία
- ένα δωμάτιο, ανά ζευγάρι παιδιών κάτω των 12 ετών.
Το 2014, το ποσοστό υπερπληρότητας (25,7%) για το νεαρό πληθυσμό της ΕΕ (ηλικίας 15-29) ήταν πάνω από τρεις φορές υψηλότερο από το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης (7,8%).
Το ποσοστό υπερπληρότητας για τους νέους (ηλικίας 15-29) ήταν 8,8 υψηλότερο από το ποσοστό που αφορούσε το σύνολο του πληθυσμού (16,9%).
Το ποσοστό υπερπληρότητας για την ηλικιακή ομάδα 20-24 ετών ήταν το υψηλότερο μεταξύ των νέων πληθυσμού .
Το ποσοστό υπερπληρότητας για τον πληθυσμό των νέων (ηλικίας 15-29) που αντιμετώπιζε κίνδυνο φτώχειας ήταν 40,6%, σχεδόν διπλάσιο από το ποσοστό που ίσχυε για τους νέους οι οποίοι δεν αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο φτώχειας (21,7%).
Στους νέους (έφηβους) (15-19 ετών), οι οποίοι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο φτώχειας (με άλλα λόγια, άτομα που ζουν σε νοικοκυριά όπου το ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα ανά άτομο ήταν κάτω από 60 % της εθνικής διάμεσης τιμής) παρουσιάστηκε το υψηλότερο ποσοστό υπερπληρότητας: 44,2%.
Στις ηλικίες μεταξύ 25-29 ετών παρουσιάστηκε το χαμηλότερο ποσοστό υπερπληθυσμού (22,6%), ανάμεσα στο σύνολο των νέων ηλικίας 15-29 ετών.
Σε επίπεδο κράτους μέλους, το ποσοστό υπερπληρότητας ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ένωση των 28 χωρών.
Στο Βέλγιο 3,4% του πληθυσμού των νέων (15-29) έζησε σε μια υπερπλήρη κατοικία, ενώ στη Ρουμανία το αντίστοιχο ποσοστό έφτασε το 68,6%.
Έντεκα κράτη μέλη είχαν ποσοστό υψηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ-28.
Μεταξύ αυτών, επτά (Λετονία, Σλοβακία, την Κροατία, την Πολωνία, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία) είχαν μεγαλύτερο ποσοστό από το ήμισυ του πληθυσμού των νέων (ηλικίας 15-29) που ζουν σε υπερπλήρη νοικοκυριά (κατοικίες) (Σχήμα 4).
Η μεγαλύτερη διαφορά σε ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του ποσοστού υπεπληρότητας στην ηλικιακή ομάδα 15-29 ετών (46,8%) και του συνολικού πληθυσμού (27,4%) παρατηρήθηκε στην Ελλάδα (19,4 ποσοστιαίες μονάδες).
Στη Σουηδία, την Ολλανδία, τη Δανία και την Ιρλανδία (καθώς και στη Νορβηγία), αν και οι τιμές ήταν χαμηλότερες από το μέσο όρο της ΕΕ-28, το ποσοστό υπεπληρότητας του νεανικού πληθυσμού (ηλικίας 15-29) ήταν περισσότερο από το διπλάσιο του ποσοστού της του συνολικού πληθυσμού.
Κόστος στέγασης.
Το 2014 εκτιμάται ότι το 13,6% του νεανικού πληθυσμού της ΕΕ (ηλικίας 15-29) ζούσε σε νοικοκυριά που δαπανούσαν το 40 % ή και περισσότερο του ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση.
Το σχήμα 6 παρουσιάζει την το κόστος στέγασης το 2014 ανά χώρα.
Στους νέους ηλικίας 15-29 ετών, η Μάλτα παρουσίασε το χαμηλότερο ποσοστό (1,2%), ενώ η Ελλάδα είχε το υψηλότερο (45,0%).
http://taxheaven.gr
Μελέτη της Eurostat: Οι νέοι άνθρωποι και οι συνθήκες στέγασης στην Ε.Ε.
Ανάλυση ανά ηλικιακή ομάδα και ανά κατάσταση φτώχειας. Τα δεδομένα είναι από τον Ιούνιο του 2016.
Το 2014, στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ-28), υπήρχαν 89,6 εκατομμύρια άτομα ηλικίας μεταξύ 15 και 29 (17,7% του πληθυσμού).
Για τους νέους, όπως ακριβώς και για τον πληθυσμό στο σύνολό του, το κόστος και η ποιότητα της στέγασης είναι το κλειδί για το βιοτικό επίπεδο και την ευημερία, ένα στοιχείο της κοινωνικής ένταξης.
Αυτό το άρθρο αναλύει τις συνθήκες στέγασης των νέων (άτομα ηλικίας 15-29 ετών - τόσο αυτών που ζουν με τους γονείς τους όσο και αυτών που ζουν ανεξάρτητα) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξετάζοντας τρεις κύριες πτυχές:
- Σοβαρή στέρηση στέγασης
- Υπερπλήρη νοικοκυριά (Διαθεσιμότητα επαρκούς χώρου στην κατοικία)
- Υψηλό κόστος στέγασης.
Η κατάσταση της φτώχειας των νέων λαμβάνεται υπόψη στην παρακάτω ανάλυση διαιρώντας το νεαρό πληθυσμό σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας (αυτά δηλαδή για τα οποία το ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα ανά άτομο ήταν κάτω από 60 % της εθνικής διάμεσης τιμής) και όχι αυτά που είναι ήδη σε κίνδυνο φτώχειας (άνω του 60% του διάμεσου ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος).
Infographic: Ο συνωστισμός των νοικοκυριών - νεαρού πληθυσμού της ΕΕ
Κύρια στατιστικά ευρήματα - Σοβαρή στέρηση κατοικίας.
Όταν σε κατοικίες λείπει τουλάχιστον ένα από ορισμένα βασικά αγαθά, όπως το φως, ένα μπάνιο / ντους ή τουαλέτα, και επιπλέον η κατοικία είναι υπερπλήρεις, τα άτομα που ζουν σε αυτή την κατοικία αντιμετωπίζουν πολύ κακές συνθήκες στέγασης.
Στέρηση στέγασης έχουμε σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές όταν στην κατοικία υπάρχουν ελλείψεις, όπως η έλλειψη λουτρού ή τουαλέτας, πρόβλημα στεγανότητας στη στέγη της κατοικίας ή κατοικία που θεωρείται πολύ σκοτεινή. Τα άτομα που ζουν σε τέτοιες κατοικίες αντιμετωπίζουν πολύ κακές συνθήκες στέγασης.
Το 2014, το 7,8% των νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ηλικίας μεταξύ 15 και 29) αντιμετώπιζε πολύ κακές συνθήκες στέγασης.
Το ποσοστό αυτό ήταν 2,7 ποσοστιαίες μονάδες (π.μ.) υψηλότερο από το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης για το σύνολο του πληθυσμού.
Tο ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης ορίζεται ως το ποσοστό των ατόμων που ζουν σε κατοικία η οποία θεωρείται υπερπλήρης (βλέπε παρακάτω) και ταυτόχρονα έχει τουλάχιστον ένα από τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά της στέρησης στέγασης.
(Εικόνα 1).
Κοιτάζοντας με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις ηλικιακές, η ομάδα που άνηκε στο υψηλότερο ποσοστό με πολύ κακές συνθήκες στέγασης (8,6%) ήταν η νεαρότερη ηλικιακή ομάδα (15-19 ετών).
Η γεωγραφική κατανομή αποκάλυψε μια μεγάλη διαφορά σχετικά με τις πολύ κακές συνθήκες στέγασης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, η οποία κυμαίνεται από 30,0% στη Ρουμανία με 1,2% στη Φινλανδία και το Βέλγιο για την ηλικιακή ομάδα 15-29 ετών. Εκτός από τη Ρουμανία, 10 άλλα κράτη μέλη της ΕΕ είχαν τιμές πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ-28 (Σχήμα 2).
Σε 15 από τα κράτη μέλη της ΕΕ, το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης για τους νέους (ηλικίας 15-29) ήταν κάτω από 5%, και, επιπλέον, στη Φινλανδία το Βέλγιο και στην Ολλανδία το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης για τους νέους ήταν κάτω από 2%: ( 1,7%).
Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης των νέων (ηλικίας 15-29) ήταν αισθητά υψηλότερο από ό, τι για το σύνολο του πληθυσμού.
Σε ποσοστιαίες μονάδες (π.μ.), παρατηρήθηκαν οι μεγαλύτερες διαφορές, πάνω από 4 ποσοστιαίες μονάδες, μεταξύ του νεανικού πληθυσμού (ηλικίας 15-29) και το σύνολο του πληθυσμού στη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Λετονία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία.
Το ποσοστό των πολύ κακών συνθηκών στέγασης στην ηλικιακή ομάδα 15-29 ετών ήταν περισσότερο από το διπλάσιο του ποσοστού για το σύνολο του πληθυσμού (αλλά σε σχετικά χαμηλά επίπεδα) στις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία και τη Νορβηγία.
Ποσοστό υπερπληρότητας κατοικιών
Μία από τις θεμελιώδεις παραμέτρους για την αξιολόγηση της ποιότητας της στέγασης είναι η διαθεσιμότητα επαρκούς χώρου στην κατοικία. Tο ποσοστό υπερπληρότητας περιγράφει την αναλογία των ατόμων που ζουν σε υπερπλήρεις κατοικίες, όπως ορίζεται από τον αριθμό των δωματίων που διαθέτει το νοικοκυριό, το μέγεθος του νοικοκυριού, καθώς και τις ηλικίες των μελών του και την οικογενειακή τους κατάσταση.
Το 2014, το 25,7% του νεανικού πληθυσμού της ΕΕ (ηλικίας 15-29) ζούσε σε υπερπλήρεις κατοικίες.
Ένα άτομο θεωρείται ως ζει σε ένα υπερπλήρες (κατάμεστο /overcroweded) νοικοκυριό, αν το νοικοκυριό δεν έχει στη διάθεσή του:
- ένα δωμάτιο για το νοικοκυριό
- ένα δωμάτιο, ανά ζευγάρι στο νοικοκυριό
- ένα δωμάτιο ανά άτομο ηλικίας 18 ετών και περισσότερο.
- ένα δωμάτιο, ανά ζεύγος για άτομα του ιδίου φύλου μεταξύ 12 και 17 ετών
- ένα δωμάτιο για άτομο μεταξύ 12 και 17 ετών που δεν περιλαμβάνονται στην προηγούμενη κατηγορία
- ένα δωμάτιο, ανά ζευγάρι παιδιών κάτω των 12 ετών.
Το 2014, το ποσοστό υπερπληρότητας (25,7%) για το νεαρό πληθυσμό της ΕΕ (ηλικίας 15-29) ήταν πάνω από τρεις φορές υψηλότερο από το ποσοστό σοβαρής στέρησης στέγασης (7,8%).
Το ποσοστό υπερπληρότητας για τους νέους (ηλικίας 15-29) ήταν 8,8 υψηλότερο από το ποσοστό που αφορούσε το σύνολο του πληθυσμού (16,9%).
Το ποσοστό υπερπληρότητας για την ηλικιακή ομάδα 20-24 ετών ήταν το υψηλότερο μεταξύ των νέων πληθυσμού .
Το ποσοστό υπερπληρότητας για τον πληθυσμό των νέων (ηλικίας 15-29) που αντιμετώπιζε κίνδυνο φτώχειας ήταν 40,6%, σχεδόν διπλάσιο από το ποσοστό που ίσχυε για τους νέους οι οποίοι δεν αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο φτώχειας (21,7%).
Στους νέους (έφηβους) (15-19 ετών), οι οποίοι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο φτώχειας (με άλλα λόγια, άτομα που ζουν σε νοικοκυριά όπου το ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα ανά άτομο ήταν κάτω από 60 % της εθνικής διάμεσης τιμής) παρουσιάστηκε το υψηλότερο ποσοστό υπερπληρότητας: 44,2%.
Στις ηλικίες μεταξύ 25-29 ετών παρουσιάστηκε το χαμηλότερο ποσοστό υπερπληθυσμού (22,6%), ανάμεσα στο σύνολο των νέων ηλικίας 15-29 ετών.
Σε επίπεδο κράτους μέλους, το ποσοστό υπερπληρότητας ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ένωση των 28 χωρών.
Στο Βέλγιο 3,4% του πληθυσμού των νέων (15-29) έζησε σε μια υπερπλήρη κατοικία, ενώ στη Ρουμανία το αντίστοιχο ποσοστό έφτασε το 68,6%.
Έντεκα κράτη μέλη είχαν ποσοστό υψηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ-28.
Μεταξύ αυτών, επτά (Λετονία, Σλοβακία, την Κροατία, την Πολωνία, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία) είχαν μεγαλύτερο ποσοστό από το ήμισυ του πληθυσμού των νέων (ηλικίας 15-29) που ζουν σε υπερπλήρη νοικοκυριά (κατοικίες) (Σχήμα 4).
Η μεγαλύτερη διαφορά σε ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του ποσοστού υπεπληρότητας στην ηλικιακή ομάδα 15-29 ετών (46,8%) και του συνολικού πληθυσμού (27,4%) παρατηρήθηκε στην Ελλάδα (19,4 ποσοστιαίες μονάδες).
Στη Σουηδία, την Ολλανδία, τη Δανία και την Ιρλανδία (καθώς και στη Νορβηγία), αν και οι τιμές ήταν χαμηλότερες από το μέσο όρο της ΕΕ-28, το ποσοστό υπεπληρότητας του νεανικού πληθυσμού (ηλικίας 15-29) ήταν περισσότερο από το διπλάσιο του ποσοστού της του συνολικού πληθυσμού.
Κόστος στέγασης.
Το 2014 εκτιμάται ότι το 13,6% του νεανικού πληθυσμού της ΕΕ (ηλικίας 15-29) ζούσε σε νοικοκυριά που δαπανούσαν το 40 % ή και περισσότερο του ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση.
Το σχήμα 6 παρουσιάζει την το κόστος στέγασης το 2014 ανά χώρα.
Στους νέους ηλικίας 15-29 ετών, η Μάλτα παρουσίασε το χαμηλότερο ποσοστό (1,2%), ενώ η Ελλάδα είχε το υψηλότερο (45,0%).
http://taxheaven.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου