Σχέδιο για πολυετή εποπτεία της Ελλάδας και μετά το 2018
δημοσιεύθηκε: 10:31
Στη μέγγενη αυστηρής, πολυετούς εποπτείας, θα διατηρήσουν οι πιστωτές την ελληνική οικονομία ακόμη και μετά το τέλος του προγράμματος. Η νέα φάση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, που αναμένεται, πια, να πάρει σάρκα και οστά μετά τις γερμανικές εκλογές για να ξεκινήσει να υλοποιείται μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, το 2018, φέρνει -de facto- νέο μηχανισμό εποπτείας.
Το θέμα, σιωπηρά βρίσκεται στο σκεπτικό των Θεσμών, και μπορεί να μην αποτελεί φλέγουσα προτεραιότητα, αλλά είναι κεφάλαιο που δεν θα καθυστερήσει να ανοίξει. Μοιραία θα ξεκινήσει να εξετάζεται, μετά τις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο, με νέο κύκλο διαπραγματεύσεων για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα, αφού τότε θα απομένει διάστημα μικρότερο του έτους, έως τη λήξη του τρίτου Μνημονίου, το καλοκαίρι του 2018. Σε εκείνο τον κύκλο διαπραγματεύσεων θα ενταχθεί, όπως όλα δείχνουν, η εξειδίκευση της επόμενης, μεσομακροπρόθεσμης φάσης αναδιάρθρωσης του χρέους, αλλά και του πλαισίου εποπτείας που θα συνοδεύει την υλοποίησή του τα επόμενα χρόνια.
Ήδη ξένοι διπλωμάτες, «φωτογραφίζουν» καθεστώς ισχυρής αιρεσιμότητας (conditionality) - δηλαδή συγκεκριμένων όρων που πρέπει να εκπληρώνει η Ελλάδα για να «κερδίζει» τη σταδιακή, εφαρμογή του νέου πακέτου μέτρων για το χρέος.
Αν και στη φάση αυτή όλα είναι ρευστά, αφού η αξιολόγηση παραμένει ανοικτή και οι μεγάλοι χρηματοδότες της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η Γαλλία και η Γερμανία να βρίσκονται ενώπιον κρίσιμων εκλογών, η διαχείριση του ελληνικού προβλήματος, εντός ευρώ, μετά το 2018 θεωρείται πως είναι, μέσες άκρες, προδιαγεγραμμένη.
Τέταρτο Μνημόνιο και... άλλα σενάρια
Στο ιδανικό σενάριο, ξένοι θεωρούν ως πιθανότερη εξέλιξη, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος η χώρα να «γλιτώσει» ένα νέο Μνημόνιο, με παροχή δηλαδή νέου δανείου. Θα μπορούσε όμως να «περάσει» σε καθεστώς πιστωτικής διευκόλυνσης, το πλαίσιο δηλαδή που διαπραγματευόταν η χώρα, πριν από τις εκλογές του 2015, και το οποίο είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας έναντι των αγορών.
Στο ιδανικό σενάριο, ξένοι θεωρούν ως πιθανότερη εξέλιξη, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος η χώρα να «γλιτώσει» ένα νέο Μνημόνιο, με παροχή δηλαδή νέου δανείου. Θα μπορούσε όμως να «περάσει» σε καθεστώς πιστωτικής διευκόλυνσης, το πλαίσιο δηλαδή που διαπραγματευόταν η χώρα, πριν από τις εκλογές του 2015, και το οποίο είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας έναντι των αγορών.
Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα δεν θα παίρνει δόσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αφού θεωρητικά θα έχει ανοίξει ο δρόμος των αγορών για δανεισμό με ανεκτό κόστος, αλλά θα έχει την εγγύηση από την Ευρωζώνη πως θα υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια για αυτή, εφόσον τηρούνται συγκεκριμένα προαπαιτούμενα. Ο μηχανισμός αυτός λειτουργεί πρακτικά σαν ασφάλιστρο κινδύνου έναντι των αγορών, και ο σχεδιασμός του στοχεύει στη διευκόλυνση της χώρας να εδραιώσει πρόσβαση στις αγορές, τον πιο αυστηρό κριτή για μια οικονομία, αφού εκεί δεν χωρούν πολιτικές διαπραγματεύσεις και ελιγμοί.
Στο πιο δυσμενές σενάριο, η χώρα θα μπορούσε να βρεθεί ενώπιον της ανάγκης ενός τέταρτου Μνημονίου, με παροχή νέας χρηματοδότησης από την Ευρωζώνη, ίσως και από το ΔΝΤ. Εδώ σαφώς τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα, αφού μια τέτοια εξέλιξη, εγκυμονεί και άλλους, πιο ακραίους κινδύνους για τη χώρα, και στην καλή εκδοχή αυτού του σεναρίου, η εποπτεία θα είναι και πιο αυστηρή και πιο τακτική.
Σε όλα πάντως τα πιθανά σενάρια για την επόμενη μέρα, η Ελλάδα έχει διασφαλισμένο ένα πλαίσιο πολυετούς εποπτείας από τους πιστωτές, με προκαθορισμένες απαιτήσεις για δημοσιονομικούς στόχους και μεταρρυθμίσεις, και εκείνο που παραμένει απροσδιόριστο είναι πόσο ασφυκτικό θα είναι αυτό.
«Έχουμε δει πολλά από την Ελλάδα...»
Άλλωστε η διάθεση των πιστωτών διαφάνηκε και από την κατεύθυνση που αποφασίστηκε στο τελευταίο Eurogroup με τους πιστωτές, στη βάση της ατζέντας του ΔΝΤ να απαιτούν προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων που θα εφαρμοστούν τελικά, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Αυτό αποτυπώνει, όχι μόνο τις πιέσεις που δέχονται μεγάλοι πιστωτές της χώρας λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων στο εσωτερικό τους αλλά και την ισχυρή δυσπιστία που κυριαρχεί στους πιστωτές προς την ικανότητα και τη βούληση του πολιτικού δυναμικού της χώρας, ανεξαρτήτως αποχρώσεων, να κάνει κτήμα του τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Πηγή: Ημερησία
Άλλωστε η διάθεση των πιστωτών διαφάνηκε και από την κατεύθυνση που αποφασίστηκε στο τελευταίο Eurogroup με τους πιστωτές, στη βάση της ατζέντας του ΔΝΤ να απαιτούν προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων που θα εφαρμοστούν τελικά, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Αυτό αποτυπώνει, όχι μόνο τις πιέσεις που δέχονται μεγάλοι πιστωτές της χώρας λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων στο εσωτερικό τους αλλά και την ισχυρή δυσπιστία που κυριαρχεί στους πιστωτές προς την ικανότητα και τη βούληση του πολιτικού δυναμικού της χώρας, ανεξαρτήτως αποχρώσεων, να κάνει κτήμα του τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Πηγή: Ημερησία
Ρέγκλινγκ: Ο Τσίπρας έχει υπογράψει για το πλεόνασμα του 2018
Κυριακή, 26 Φεβρουαρίου 2017 17:12
UPD:17:13
INTIME NEWS/© European Union
«Δεν υπάρχει διαφωνία στο επίπεδο του πρωτογενούς πλεονάσματος που απαιτείται. Υπεγράφη από όλους τους ηγέτες περιλαμβανομένου του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα», δήλωσε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ, αναφερόμενος στον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018.
Μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα El Pais, ο κ. Ρέγκλινγκ επεσήμανε ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ευρωπαίων εταίρων, τα μέτρα τα οποία έχουν ήδη ληφθεί είναι επαρκή για να πετύχει η Ελλάδα τον συγκεκριμένο στόχο το 2018. Είπε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) διαφωνεί με αυτή την πρόβλεψη, ωστόσο, όπως πρόσθεσε, «παρ’ όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση δεν αμφισβητεί ότι πρέπει να επιτύχει αυτό το πλεόνασμα. Αμφισβητούν το για πόσο πρέπει να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο».
Συμπλήρωσε επίσης ότι αυτό το ζήτημα είναι ανοικτό προς συζήτηση, διότι η συμφωνία λέει πως πρέπει να επιτευχθεί το 2018 και να διατηρηθεί μεσοπρόθεσμα. «Δεν υπάρχει κανένας ορισμός για το τι σημαίνει μεσοπρόθεσμα, όμως έχουμε χρόνο για να το διαπραγματευτούμε», εξήγησε.
«Εργαζόμαστε σκληρά για να κρατήσουμε το ΔΝΤ στο πρόγραμμα»
Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ο κ. Ρέγκλινγκ εμφανίστηκε αισιόδοξος για γεφύρωση των διαφορών, ενώ υπογράμμισε ότι «εργαζόμαστε σκληρά για να κρατήσουμε το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα», καθώς «αρκετά εθνικά κοινοβούλια ενέκριναν το πρόγραμμα μόνο επειδή υπέθεταν πως το ΔΝΤ θα συμμετέχει σε αυτό».
Έκανε επίσης λόγο για διαφωνίες μεταξύ ευρωπαϊκών θεσμών και ΔΝΤ σε δύο σημεία:
- το ΔΝΤ είναι πιο απαισιόδοξο αναφορικά με την ανάπτυξη. «Εμείς είμαστε πιο αισιόδοξοι διότι έχουμε ενσωματώσει τις επιδόσεις του 2016, που ήταν καλύτερες του αναμενόμενου. Όταν έχουμε όλα τα στοιχεία από την Αθήνα, θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για την κατάσταση. Μακάρι να έχουμε δίκιο διότι αυτό θα διευκόλυνε την Ελλάδα», τόνισε ο επικεφαλής του ESM.
- το ΔΝΤ θέλει να ληφθούν επιπλέον μέτρα αναφορικά με την ελάφρυνση χρέους. «Αντίθετα, στην Ευρώπη εκτιμούμε ότι περισσότερα μέτρα ελάφρυνσης μπορούν να ληφθούν, μόνο όμως όταν το πρόγραμμα έχει ολοκληρωθεί, αν είναι απαραίτητο», συνέχισε ο κ. Ρέγκλινγκ.
naftemporiki.gr
ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
Το σχέδιο για πολυετή εποπτεία της Ελλάδας και μετά το 2018
Της Ελευθερίας Αρλαπάνου
Στη μέγγενη αυστηρής, πολυετούς εποπτείας, θα διατηρήσουν οι πιστωτές την ελληνική οικονομία ακόμη και μετά το τέλος του προγράμματος. Η νέα φάση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, που αναμένεται, πια, να πάρει σάρκα και οστά μετά τις γερμανικές εκλογές για να ξεκινήσει να υλοποιείται μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, το 2018, φέρνει -de facto- νέο μηχανισμό εποπτείας.
Το θέμα, σιωπηρά βρίσκεται στο σκεπτικό των Θεσμών, και μπορεί να μην αποτελεί φλέγουσα προτεραιότητα, αλλά είναι κεφάλαιο που δεν θα καθυστερήσει να ανοίξει. Μοιραία θα ξεκινήσει να εξετάζεται, μετά τις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο, με νέο κύκλο διαπραγματεύσεων για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα, αφού τότε θα απομένει διάστημα μικρότερο του έτους, έως τη λήξη του τρίτου Μνημονίου, το καλοκαίρι του 2018. Σε εκείνο τον κύκλο διαπραγματεύσεων θα ενταχθεί, όπως όλα δείχνουν, η εξειδίκευση της επόμενης, μεσομακροπρόθεσμης φάσης αναδιάρθρωσης του χρέους, αλλά και του πλαισίου εποπτείας που θα συνοδεύει την υλοποίησή του τα επόμενα χρόνια.
Ήδη ξένοι διπλωμάτες, «φωτογραφίζουν» καθεστώς ισχυρής αιρεσιμότητας (conditionality) - δηλαδή συγκεκριμένων όρων που πρέπει να εκπληρώνει η Ελλάδα για να «κερδίζει» τη σταδιακή, εφαρμογή του νέου πακέτου μέτρων για το χρέος.
Αν και στη φάση αυτή όλα είναι ρευστά, αφού η αξιολόγηση παραμένει ανοικτή και οι μεγάλοι χρηματοδότες της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η Γαλλία και η Γερμανία να βρίσκονται ενώπιον κρίσιμων εκλογών, η διαχείριση του ελληνικού προβλήματος, εντός ευρώ, μετά το 2018 θεωρείται πως είναι, μέσες άκρες, προδιαγεγραμμένη.
Τέταρτο Μνημόνιο και... άλλα σενάρια
Στο ιδανικό σενάριο, ξένοι θεωρούν ως πιθανότερη εξέλιξη, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος η χώρα να «γλιτώσει» ένα νέο Μνημόνιο, με παροχή δηλαδή νέου δανείου. Θα μπορούσε όμως να «περάσει» σε καθεστώς πιστωτικής διευκόλυνσης, το πλαίσιο δηλαδή που διαπραγματευόταν η χώρα, πριν από τις εκλογές του 2015, και το οποίο είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας έναντι των αγορών.
Στο ιδανικό σενάριο, ξένοι θεωρούν ως πιθανότερη εξέλιξη, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος η χώρα να «γλιτώσει» ένα νέο Μνημόνιο, με παροχή δηλαδή νέου δανείου. Θα μπορούσε όμως να «περάσει» σε καθεστώς πιστωτικής διευκόλυνσης, το πλαίσιο δηλαδή που διαπραγματευόταν η χώρα, πριν από τις εκλογές του 2015, και το οποίο είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας έναντι των αγορών.
Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα δεν θα παίρνει δόσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αφού θεωρητικά θα έχει ανοίξει ο δρόμος των αγορών για δανεισμό με ανεκτό κόστος, αλλά θα έχει την εγγύηση από την Ευρωζώνη πως θα υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια για αυτή, εφόσον τηρούνται συγκεκριμένα προαπαιτούμενα. Ο μηχανισμός αυτός λειτουργεί πρακτικά σαν ασφάλιστρο κινδύνου έναντι των αγορών, και ο σχεδιασμός του στοχεύει στη διευκόλυνση της χώρας να εδραιώσει πρόσβαση στις αγορές, τον πιο αυστηρό κριτή για μια οικονομία, αφού εκεί δεν χωρούν πολιτικές διαπραγματεύσεις και ελιγμοί.
Στο πιο δυσμενές σενάριο, η χώρα θα μπορούσε να βρεθεί ενώπιον της ανάγκης ενός τέταρτου Μνημονίου, με παροχή νέας χρηματοδότησης από την Ευρωζώνη, ίσως και από το ΔΝΤ. Εδώ σαφώς τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα, αφού μια τέτοια εξέλιξη, εγκυμονεί και άλλους, πιο ακραίους κινδύνους για τη χώρα, και στην καλή εκδοχή αυτού του σεναρίου, η εποπτεία θα είναι και πιο αυστηρή και πιο τακτική.
Σε όλα πάντως τα πιθανά σενάρια για την επόμενη μέρα, η Ελλάδα έχει διασφαλισμένο ένα πλαίσιο πολυετούς εποπτείας από τους πιστωτές, με προκαθορισμένες απαιτήσεις για δημοσιονομικούς στόχους και μεταρρυθμίσεις, και εκείνο που παραμένει απροσδιόριστο είναι πόσο ασφυκτικό θα είναι αυτό.
«Έχουμε δει πολλά από την Ελλάδα...»
Άλλωστε η διάθεση των πιστωτών διαφάνηκε και από την κατεύθυνση που αποφασίστηκε στο τελευταίο Eurogroup με τους πιστωτές, στη βάση της ατζέντας του ΔΝΤ να απαιτούν προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων που θα εφαρμοστούν τελικά, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Αυτό αποτυπώνει, όχι μόνο τις πιέσεις που δέχονται μεγάλοι πιστωτές της χώρας λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων στο εσωτερικό τους αλλά και την ισχυρή δυσπιστία που κυριαρχεί στους πιστωτές προς την ικανότητα και τη βούληση του πολιτικού δυναμικού της χώρας, ανεξαρτήτως αποχρώσεων, να κάνει κτήμα του τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Άλλωστε η διάθεση των πιστωτών διαφάνηκε και από την κατεύθυνση που αποφασίστηκε στο τελευταίο Eurogroup με τους πιστωτές, στη βάση της ατζέντας του ΔΝΤ να απαιτούν προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων που θα εφαρμοστούν τελικά, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Αυτό αποτυπώνει, όχι μόνο τις πιέσεις που δέχονται μεγάλοι πιστωτές της χώρας λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων στο εσωτερικό τους αλλά και την ισχυρή δυσπιστία που κυριαρχεί στους πιστωτές προς την ικανότητα και τη βούληση του πολιτικού δυναμικού της χώρας, ανεξαρτήτως αποχρώσεων, να κάνει κτήμα του τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Ρέγκλινγκ: Ο Τσίπρας έχει υπογράψει για το πλεόνασμα του 2018
- Κατηγορία Ειδήσεις
- Comments::Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.
«Δεν υπάρχει διαφωνία στο επίπεδο του πρωτογενούς πλεονάσματος που απαιτείται. Υπεγράφη από όλους τους ηγέτες περιλαμβανομένου του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα», δήλωσε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ, αναφερόμενος στον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018.
Μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα El Pais, ο κ. Ρέγκλινγκ επεσήμανε ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ευρωπαίων εταίρων, τα μέτρα τα οποία έχουν ήδη ληφθεί είναι επαρκή για να πετύχει η Ελλάδα τον συγκεκριμένο στόχο το 2018. Είπε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) διαφωνεί με αυτή την πρόβλεψη, ωστόσο, όπως πρόσθεσε, «παρ’ όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση δεν αμφισβητεί ότι πρέπει να επιτύχει αυτό το πλεόνασμα. Αμφισβητούν το για πόσο πρέπει να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο».
Συμπλήρωσε επίσης ότι αυτό το ζήτημα είναι ανοικτό προς συζήτηση, διότι η συμφωνία λέει πως πρέπει να επιτευχθεί το 2018 και να διατηρηθεί μεσοπρόθεσμα. «Δεν υπάρχει κανένας ορισμός για το τι σημαίνει μεσοπρόθεσμα, όμως έχουμε χρόνο για να το διαπραγματευτούμε», εξήγησε.
«Εργαζόμαστε σκληρά για να κρατήσουμε το ΔΝΤ στο πρόγραμμα»
Στην Ελλάδα και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα "El Pais" ο επικεφαλής του ESM, Kλάους Ρέγκλινγκ. Δήλωσε αισιόδοξος για την οικονομική πορεία της χώρας, για τις διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ, αλλά και αποκάλυψε πως η ελληνική πλευρά δεν αμφισβητεί τον στόχο του πλεονάσματος.
Αναλυτικότερα, ο κ. Ρέγκλινγκ σημείωσε πως υπάρχουν διαφωνίες σε δύο πεδία: "το ΔΝΤ είναι πιο απαισιόδοξο όσον αφορά την ανάπτυξη. Εμείς είμαστε πιο αισιόδοξοι επειδή έχουμε στα χέρια μας την πορεία της ελληνικής οικονομίας του 2016, που ήταν καλύτερη από τα αναμενόμενα. Μόλις λάβουμε όμως όλα τα στοιχεία από την Αθήνα, θα έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα της κατάστασης. Ελπίζω να έχουμε δίκιο, επειδή κάτι τέτοιο θα έκανε τα πράγματα ευκολότερα για την Ελλάδα".
Όσον αφορά την ελάφρυνση του χρέους, ο επικεφαλής του ESM σημείωσε πως "η δεύτερη πηγή της διαφωνίας έγκειται στο γεγονός ότι το Ταμείο προτείνει η Ελλάδα να πάρει επιπρόσθετα μέτρα σχετικά με την ελάφρυνση χρέους τώρα. Στην Ευρώπη πιστεύουμε πως τα επιπλέον μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα μπορούσαν να συμφωνηθούν αλλά μόνο αφού ολοκληρωθεί το πρόγραμμα. Αυτή πιστεύουμε ότι είναι η καλύτερη στρατηγική δεδομένης της παρούσας αβεβαιότητας. Αλλά οι θέσεις μας όλο και προσεγγίζονται και λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας θα είμαστε σε θέση να εξομαλύνουμε τις διαφωνίες μας. Εργαζόμαστε σκληρά να κρατήσουμε το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Αρκετά εθνικά κοινοβούλια της Ευρωζώνης ενέκριναν το ελληνικό πρόγραμμα υπό την προϋπόθεση πως το ΔΝΤ θα συμμετέχει στο πρόγραμμα".
Η ελληνική πλευρά δεν αμφισβητεί τον στόχο του πλεονάσματος
Ερωτηθείς για το κατά πόσο είναι εφικτό η Ελλάδα να πιάσει το στόχο του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος, όταν η χώρα έχει χάσει σχεδόν το 30% του ΑΕΠ της, ο κ. Ρέγκλινγκ αναφέρει ότι δεν υπάρχει κάποια διαφωνία για το ύψος του. "Το έχουν υπογράψει όλοι οι πρωθυπουργοί, συμπεριλαμβανομένου και του Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, τα μέτρα που έχουν παρθεί είναι ικανά για να πιάσει η Ελλάδα τον στόχο το 2018". Συμπληρώνει όμως ότι το ΔΝΤ διαφωνεί με τις προβλέψεις των ευρωπαϊκών θεσμών. "Ακόμα και έτσι", συνεχίζει, "η ελληνική κυβέρνηση δεν αμφισβητεί τον στόχο του πλεονάσματος. Το ερώτημα που θέτουν (σ.σ. η ελληνική πλευρά) είναι η χρονική διάρκεια που θα πρέπει να πετυχαίνονται τα πλεονάσματα σε αυτό το επίπεδο".
Ο επικεφαλής του ESM αναφέρει ότι το συγκεκριμένο ζήτημα -της χρονικής διάρκειας των πλεονασμάτων του 3,5%- είναι ανοιχτό για διαπραγμάτευση, καθώς η συμφωνία περιλαμβάνει ότι είναι ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί το 2018 και να παραμείνει για μια μεσοπρόθεσμη περίοδο. "Δεν έχει οριστεί τι ακριβώς ορίζει ο όρος μεσοπρόθεσμη περίοδος, αλλά έχουμε τον χρόνο για να συμφωνήσουμε επ' αυτού".
Ο επικεφαλής του ESM αναφέρει ότι το συγκεκριμένο ζήτημα -της χρονικής διάρκειας των πλεονασμάτων του 3,5%- είναι ανοιχτό για διαπραγμάτευση, καθώς η συμφωνία περιλαμβάνει ότι είναι ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί το 2018 και να παραμείνει για μια μεσοπρόθεσμη περίοδο. "Δεν έχει οριστεί τι ακριβώς ορίζει ο όρος μεσοπρόθεσμη περίοδος, αλλά έχουμε τον χρόνο για να συμφωνήσουμε επ' αυτού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου