Επίσπευση των μειώσεων στις συντάξεις κατά ένα χρόνο απαιτεί το ΔΝΤ
Η απαίτηση του ΔΝΤ έφερε σε δύσκολη θέση την ελληνική πλευρά, που μέχρι πρότινος διεκδικούσε όχι μόνο να ξεκινάει η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις το 2020, αλλά και να γίνει αυτή σταδιακά.
Εμπόδια στο «παρά πέντε» της συμφωνίας με τους θεσμούς ανέκυψαν χθες, καθώς η ελληνική πλευρά, στο πλαίσιο της εκ του μακρόθεν διαπραγμάτευσης, ζήτησε βελτιώσεις στο σκέλος της περικοπής των συντάξεων, και συνολικά στο δημοσιονομικό πακέτο, με αποτέλεσμα το ΔΝΤ να ζητεί να ανοίξουν εκ νέου κλεισμένα κεφάλαια της συμφωνίας.
Ετσι, αν και δεν αμφισβητείται η πρόοδος που έχει σημειωθεί, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει σήμερα το Euroworking Group να δώσει το «πράσινο φως» για την επιστροφή των επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα. Αμφίβολη είναι ως εκ τούτου και η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας ώς το Eurogroup της Μάλτας στις 7 Απριλίου. «Για να δοθεί η εντολή να επιστρέψουν οι θεσμοί, πρέπει να είναι σίγουρο ότι πάμε για κλείσιμο», ανέφερε πηγή των θεσμών.
Συμφωνα με πληροφορίες, το τελευταίο εμπόδιο στη διαπραγμάτευση αφορά και πάλι το ασφαλιστικό, καθώς το ΔΝΤ ζήτησε την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς το 2019 και όχι το 2020, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.
Η απαίτηση αυτή έφερε σε δύσκολη θέση την ελληνική πλευρά, που μέχρι πρότινος διεκδικούσε όχι μόνο να ξεκινάει η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις το 2020, αλλά και να γίνει αυτή σταδιακά.
Ετσι, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έστειλε τη Δευτέρα επιστολή στους θεσμούς αντιπροτείνοντας τις εξής εναλλακτικές:
1. Να μειωθεί, αλλά όχι να καταργηθεί πλήρως, η προσωπική διαφορά το 2019. Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά δέχεται να μειωθεί η προσωπική διαφορά κατά 0,7% του ΑΕΠ και ταυτόχρονα το 2019 να μειωθεί κατά 0,3% του ΑΕΠ το αφορολόγητο. Στη συνέχεια, το 2020, θα μειωθεί περαιτέρω κατά 0,7% του ΑΕΠ το αφορολόγητο. Κάτι τέτοιο, όμως, αφήνει ένα κενό 0,3% του ΑΕΠ, αφού συνολικά τα μέτρα πρέπει να φτάνουν στο 2% του ΑΕΠ.
2. Εναλλακτικά, κι αν οι θεσμοί επιμείνουν στην πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, η ελληνική πλευρά ζητεί να γίνει σε δύο χρόνια, το 2019 και το 2020.
Με την πλήρη κατάργηση επέρχονται μειώσεις στις καταβαλλόμενες συντάξεις που αρχίζουν από 5% στους συνταξιούχους του ΙΚΑ και 15% του Δημοσίου και φτάνουν έως το 30% σε κάποιους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ.
Εργασιακά
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, ήδη οι θεσμοί έχουν αποδεχθεί να μην περιληφθεί στην τεχνική συμφωνία (SLA) η αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και η θεσμοθέτηση του λοκ άουτ. Ταυτόχρονα, όμως, θέλουν να μην υπάρξει καμία αλλαγή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί το σημείο αυτό, αλλά επιδιώκει μια ρητή αναφορά ότι θα επανέλθουν μετά τη λήξη του προγράμματος, κάτι που οι θεσμοί απορρίπτουν και δεν δίνουν περιθώρια οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης. Επίσης, η κυβέρνηση δεν διατυπώνει πλέον ενστάσεις στις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο και δη στη λήψη απόφασης για απεργία σε πρωτοβάθμιο επίπεδο με πλειοψηφία 50%+1.
Oι διαφωνίες αυτές αποτυπώνονται στις δηλώσεις των θεσμών, που είναι πιο επιφυλακτικές από τα μηνύματα που στέλνει η κυβέρνηση. Ετσι χθες, έπειτα από δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters, το οποίο μιλούσε για προκαταρκτική συμφωνία, η εκπρόσωπος της Κομισιόν δήλωσε ότι «δεν μπορεί να επιβεβαιώσει μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και δανειστών».
Αλλη πηγή των δανειστών εξάλλου ανέφερε ότι δεν έχει σημειωθεί ιδιαίτερη πρόοδος από την περασμένη Παρασκευή, όταν αναχώρησαν οι αντιπροσωπείες από τις Βρυξέλλες. Η ίδια πηγή προσέθετε ότι είναι γεγονός πως είμαστε κοντά και η τάση είναι να «πάμε για κλείσιμο», αλλά ακόμη δεν είμαστε εκεί.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, άλλωστε, ως σημείο υποχώρησης των θεσμών αναφέρεται η μετάθεση της ψήφισης των μέτρων για την ενέργεια σε μεταγενέστερο στάδιο.
Ακόμα κι αν επιστρέψουν οι θεσμοί στις λίγες μέρες που μεσολαβούν μέχρι το επόμενο Eurogroup –αυτό της Μάλτας στις 7 Απριλίου– o ρεαλιστικός στόχος είναι μία συμφωνία επί της αρχής και όχι τεχνική συμφωνία (staff level agreement). Εστω και μια επί της αρχής συμφωνία, όμως, θα ήταν αρκετή ώστε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις των ευρωπαϊκών θεσμών με το ΔΝΤ για τη συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που θα εξασφαλίσουν τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.
Εως το Eurogroup της 22ας Μαΐου, πηγές των θεσμών αναφέρουν ότι πρέπει να υπάρξει όχι μόνο συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, αλλά και να ψηφιστούν τα μέτρα από την ελληνική Βουλή, σε αντίθεση με τις χθεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Τζανακόπουλου, που υποστήριξε ότι δεν θα ψηφιστούν τα μέτρα, εάν δεν υπάρξει συνολική συμφωνία.
Ετσι, αν και δεν αμφισβητείται η πρόοδος που έχει σημειωθεί, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει σήμερα το Euroworking Group να δώσει το «πράσινο φως» για την επιστροφή των επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα. Αμφίβολη είναι ως εκ τούτου και η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας ώς το Eurogroup της Μάλτας στις 7 Απριλίου. «Για να δοθεί η εντολή να επιστρέψουν οι θεσμοί, πρέπει να είναι σίγουρο ότι πάμε για κλείσιμο», ανέφερε πηγή των θεσμών.
Συμφωνα με πληροφορίες, το τελευταίο εμπόδιο στη διαπραγμάτευση αφορά και πάλι το ασφαλιστικό, καθώς το ΔΝΤ ζήτησε την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς το 2019 και όχι το 2020, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.
Η απαίτηση αυτή έφερε σε δύσκολη θέση την ελληνική πλευρά, που μέχρι πρότινος διεκδικούσε όχι μόνο να ξεκινάει η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις το 2020, αλλά και να γίνει αυτή σταδιακά.
Ετσι, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έστειλε τη Δευτέρα επιστολή στους θεσμούς αντιπροτείνοντας τις εξής εναλλακτικές:
1. Να μειωθεί, αλλά όχι να καταργηθεί πλήρως, η προσωπική διαφορά το 2019. Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά δέχεται να μειωθεί η προσωπική διαφορά κατά 0,7% του ΑΕΠ και ταυτόχρονα το 2019 να μειωθεί κατά 0,3% του ΑΕΠ το αφορολόγητο. Στη συνέχεια, το 2020, θα μειωθεί περαιτέρω κατά 0,7% του ΑΕΠ το αφορολόγητο. Κάτι τέτοιο, όμως, αφήνει ένα κενό 0,3% του ΑΕΠ, αφού συνολικά τα μέτρα πρέπει να φτάνουν στο 2% του ΑΕΠ.
2. Εναλλακτικά, κι αν οι θεσμοί επιμείνουν στην πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, η ελληνική πλευρά ζητεί να γίνει σε δύο χρόνια, το 2019 και το 2020.
Με την πλήρη κατάργηση επέρχονται μειώσεις στις καταβαλλόμενες συντάξεις που αρχίζουν από 5% στους συνταξιούχους του ΙΚΑ και 15% του Δημοσίου και φτάνουν έως το 30% σε κάποιους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ.
Εργασιακά
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, ήδη οι θεσμοί έχουν αποδεχθεί να μην περιληφθεί στην τεχνική συμφωνία (SLA) η αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και η θεσμοθέτηση του λοκ άουτ. Ταυτόχρονα, όμως, θέλουν να μην υπάρξει καμία αλλαγή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί το σημείο αυτό, αλλά επιδιώκει μια ρητή αναφορά ότι θα επανέλθουν μετά τη λήξη του προγράμματος, κάτι που οι θεσμοί απορρίπτουν και δεν δίνουν περιθώρια οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης. Επίσης, η κυβέρνηση δεν διατυπώνει πλέον ενστάσεις στις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο και δη στη λήψη απόφασης για απεργία σε πρωτοβάθμιο επίπεδο με πλειοψηφία 50%+1.
Oι διαφωνίες αυτές αποτυπώνονται στις δηλώσεις των θεσμών, που είναι πιο επιφυλακτικές από τα μηνύματα που στέλνει η κυβέρνηση. Ετσι χθες, έπειτα από δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters, το οποίο μιλούσε για προκαταρκτική συμφωνία, η εκπρόσωπος της Κομισιόν δήλωσε ότι «δεν μπορεί να επιβεβαιώσει μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και δανειστών».
Αλλη πηγή των δανειστών εξάλλου ανέφερε ότι δεν έχει σημειωθεί ιδιαίτερη πρόοδος από την περασμένη Παρασκευή, όταν αναχώρησαν οι αντιπροσωπείες από τις Βρυξέλλες. Η ίδια πηγή προσέθετε ότι είναι γεγονός πως είμαστε κοντά και η τάση είναι να «πάμε για κλείσιμο», αλλά ακόμη δεν είμαστε εκεί.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, άλλωστε, ως σημείο υποχώρησης των θεσμών αναφέρεται η μετάθεση της ψήφισης των μέτρων για την ενέργεια σε μεταγενέστερο στάδιο.
Ακόμα κι αν επιστρέψουν οι θεσμοί στις λίγες μέρες που μεσολαβούν μέχρι το επόμενο Eurogroup –αυτό της Μάλτας στις 7 Απριλίου– o ρεαλιστικός στόχος είναι μία συμφωνία επί της αρχής και όχι τεχνική συμφωνία (staff level agreement). Εστω και μια επί της αρχής συμφωνία, όμως, θα ήταν αρκετή ώστε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις των ευρωπαϊκών θεσμών με το ΔΝΤ για τη συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που θα εξασφαλίσουν τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.
Εως το Eurogroup της 22ας Μαΐου, πηγές των θεσμών αναφέρουν ότι πρέπει να υπάρξει όχι μόνο συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, αλλά και να ψηφιστούν τα μέτρα από την ελληνική Βουλή, σε αντίθεση με τις χθεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Τζανακόπουλου, που υποστήριξε ότι δεν θα ψηφιστούν τα μέτρα, εάν δεν υπάρξει συνολική συμφωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου