του Γ. Αγγέλη
 
Η αναμφισβήτητη "υπέρβαση" της δυσκολίας συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με την ανακοίνωση της Lagarde ότι θα καταθέσει άμεσα πρόταση συμμετοχής στο ελληνικό πρόγραμμα, καλύπτει μεν τη γερμανική βουλή – παρά τις επιφυλάξεις – αλλά όχι την ΕΚΤ για την ενεργοποίηση του QE.
Αρμόδιο στέλεχος της Κομισιόν διευκρινίζει στο Capital.gr, ότι η επιλογή της φόρμουλας που χρησιμοποιήθηκε στο Eurogroup από την Lagarde (απόφαση συμμετοχής στο πρόγραμμα με ρήτρα χρηματοδότησης μετά τη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για το χρέος το αργότερο στις 27/7) έχει "δύο αφανή στοιχεία" που δεν επιτρέπουν στην ΕΚΤ να μπει στη διαδικασία εξέτασης του QE για την Ελλάδα.
Το πρώτο στοιχείο είναι ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να ξεκινήσει διαδικασία για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και το QE, η οποία στις 27 Ιουλίου θα μπορούσε να προσκρούσει σε μία έκθεση του ΔΝΤ η οποία θα συνεχίζει να χαρακτηρίζει το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο, αν η Ευρωζώνη μέχρι τότε δεν έχει αποσαφηνίσει τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι επειδή είναι κοινό μυστικό πως αυτό (σ.σ. η διευκρίνιση των μέτρων) δεν μπορεί να γίνει από την Ευρωζώνη πριν από τις γερμανικές εκλογές και την αλλαγή της σχετικής απόφασης από την νέα γερμανική βουλή, είναι μάλλον βέβαιο ότι στις 27 Ιουλίου το ΔΣ του Ταμείου θα υποχρεωθεί σε αναβολή (όπως έχει άλλωστε καταστατικό δικαίωμα) της σχετικής απόφασης για την Ελλάδα και θα περιμένει το πότε τα μεσοπρόθεσμα θα διευκρινισθούν...
Υπό τις προϋποθέσεις αυτές οι οποίες διατρέχουν τα σημεία των αποφάσεων που συγκροτούν την απόφαση της 15ης Ιουνίου, η ΕΚΤ δεν μπορεί να δρομολογήσει μία συζήτηση για το ελληνικό χρέος που θα κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με μία "ακύρωση" από την πλευρά του ΔΝΤ.
Η υπέρβαση αυτής της δυσκολίας σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους στην Κομισιόν έχει δύο δυνατότητες:
* είτε η νέα γερμανική Βουλή θα απαλλάξει με απόφασή της το Eurogroup από την δέσμευση συμμετοχής με χρηματοδότηση από το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα,
* είτε η νέα γερμανική βουλή θα ακυρώσει την δέσμευση/υποχρέωση συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Η πρώτη εκδοχή, με τα δεδομένα της τάσης που εμφανίζεται στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας για διατήρηση της ισχύος του CDU και κατά συνέπεια της πολιτικής που μέχρι στιγμής έχει ακολουθηθεί στο ελληνικό ζήτημα, δεν φαίνεται ιδιαίτερα πιθανή.
Η δεύτερη εκδοχή φαίνεται περισσότερο πιθανή σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, δεδομένου ότι και το ίδιο το ΔΝΤ επιζητεί με κάθε εύσχημο τρόπο την αποχώρησή του. Αλλά αυτό σημαίνει ότι οι όποιες εξελίξεις υπάρξουν σ’ αυτή την κατεύθυνση θα ενταχθούν σε ένα χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον 6 – 8 μηνών, που θα εντάσσεται στον σχεδιασμό ευρύτερης σημασίας αλλαγών στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, ειδικά όσον αφορά τον ρόλο του ΕΣΜ.
Σε κάθε περίπτωση οι  "τεχνικές" δυνατότητες της ΕΚΤ να συζητήσει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE, συναρτώνται από τον χρόνο αποφάσεων του ΔΝΤ ή της απομάκρυνσής του από το ελληνικό πρόγραμμα.
Και αυτός απομακρύνεται σε κάθε περίπτωση για την μετά το φθινόπωρο χρονική περίοδο.
Στο μεσοδιάστημα όμως οι εξελίξεις όσον αφορά την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές θα… διερευνηθούν και σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθούν από τις αξιολογήσεις των οίκων Moody’s, S&P, Fitch, κ.λ.π.
Και στην κατεύθυνση αυτή οι "μικρές" θετικές εκπλήξεις δεν θα πρέπει να αποκλείονται, αν οι διαδικασίες εφαρμογής του προγράμματος δεν εμπλακούν σε νέες αναταράξεις, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό.