Ε, όχι να λέγεται και η αλήθεια βρε αδελφέ!! του Χάρη Τσοχαντάρη

Άλλοι την αντέχουν, άλλοι την φοβούνται και άλλοι την περιγελούν

Ε, όχι να λέγεται και η αλήθεια βρε αδελφέ!!

του Χάρη Τσοχαντάρη

Ότι στην Ελλάδα η φαντασία ήταν πάντα ένα απ’ τα ισχυρά σημεία μας, είναι κάτι που νομίζω ποτέ δεν αμφισβητήθηκε. Έχουμε μάλιστα φανταστεί ως λαός τα πιο ετερόκλητα, δραματικά ή τρελά πράγματα. Από τα πιο σοβαρά, όπως ότι θα πείσουμε τους κατακτητές του 40% της Κύπρου να την εγκαταλείψουν… καλοπιάνοντάς τους, έως τα πιο αστεία, όπως ότι θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε απ’ το μνημόνιο και συγχρόνως να παραμείνουμε στη ζώνη του ευρώ (μεγάλη η χάρη του).

Αυτό το καλοκαίρι πάντως, η φαντασία μας νομίζω ότι ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Πριν φτάσουμε στον καταπληκτικό ισχυρισμό ότι για να σβήσουν οι πυρκαγιές θα έπρεπε ο Πρωθυπουργός να τρέχει με μια μάνικα στο χέρι από δένδρο σε δένδρο (ενδεχομένως θα έπρεπε να είναι εκεί και ο Άδωνης και να δίνει παραγγέλματα: Τσίπρας, ημιανάς, Τσίπρας, Προσχήηη), είχαμε την, επίσης καταπληκτική, πολιτική (ο Θεός να την κάνει) αντιπαράθεση για το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη.

Το βιβλίο το ίδιο δεν θα το σχολιάσω, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Η ίδια η παρουσία του όμως έθεσε ένα πραγματικό ερώτημα, στο οποίο η ελληνική κοινωνία αρνείται να απαντήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια: Πρέπει ο καθημερινός άνθρωπος, ο καθένας από εμάς, να γίνεται κοινωνός των όσων συζητούνται πίσω από κλειστές πόρτες ή όχι; Μην βιαστείτε να απαντήσετε, οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι και όλες οι θρησκείες δεν έχουν ακόμη καταφέρει να απαντήσουν. Θυμηθείτε ότι ο Εωσφόρος, αυτός που φέρνει δηλαδή το φως (συμβολικά τη γνώση και την αναζήτησή της) είναι στην Αρχαία Ελληνική αντίληψη ο Προμηθέας, το αρχέτυπο του ήρωα δηλαδή, που θυσιάζει τον εαυτό του για το καλό της ανθρωπότητας. Αντίθετα, στη δική μας θρησκεία (και σε κάθε άλλη εξ’ αποκαλύψεως θρησκεία, όπου η αλήθεια είναι προνόμιο του Θεού, που την αποκαλύπτει σε όποιον θεωρεί κατάλληλο), είναι ένα από τα ονόματα του Διαβόλου, του αιώνιου κακού δηλαδή που βασανίζει τον άνθρωπο και του στερεί τον Παράδεισο.

Πέραν του φιλοσοφικού ενδιαφέροντος πάντως, το πρακτικό μέρος παραμένει: Δικαιούται ο πολιτικός και οφείλει ο δημοσιογράφος να αποκαλύπτει την αλήθεια ή πρέπει να αυτολογοκρίνεται; Η απάντηση δική σας, αλλά οι δημοσιογράφοι μας, στο μεγαλύτερο ποσοστό, έδωσαν τη δική τους: όλοι (σημερινών βουλευτών και ευρωβουλευτών συμπεριλαμβανομένων) μπορούν να λένε και να γράφουν ότι θέλουν, όταν θέλουν και όπως θέλουν, εκτός από τον Γιάνη. Το γιατί είναι προφανές: Γράφει το όνομά του με ένα «ν» και φωτογραφίζεται στο σπίτι του, μπροστά στην Ακρόπολη. Αμέ! Τώρα που το σκέφτομαι, μήπως να του παίρναμε το σπίτι;

Αφού λύσαμε τα ηθικά θέματα του βιβλίου του Γιάνη, προχωράμε σε πιο πεζά πράγματα από όσα αναφέρονται σ’ αυτό. Ο τότε Υπουργός Οικονομικών λοιπόν, είχε προετοιμάσει ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών, για την περίπτωση που η ΕΚΤ θα υποχρέωνε τις τράπεζες να κλείσουν (όπως και έγινε). Άκουσον - Άκουσον. Ο Υπ. Οικονομικών να σκέφτεται ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών. Τί να πει κανείς;

Βέβαια, υπάρχουν κάτι ανόητοι που ισχυρίζονται ότι η χρήση πιστωτικών και χρεωστικών καρτών, που να σας υπενθυμίσω είναι πλέον υποχρεωτική στη χώρα μας, είναι ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών, εφόσον ανταλλάσσονται αξίες χωρίς να υπάρχει ανταλλαγή φυσικού χρήματος. Όμως μην τα ακούτε αυτά, γιατί αυτό είναι ένα καλό σύστημα παράλληλων πληρωμών (που όταν εφαρμοστεί πλήρως θα είμαστε η χώρα στο Ευρώ χωρίς Ευρώ), εφόσον έχει την εγγύηση των τραπεζών (με το αζημίωτο βέβαια) και όσων τις ελέγχουν, ενώ το σύστημα του Γιάνη ήταν ένα κακό σύστημα παράλληλων πληρωμών, γιατί θα είχε μόνο την εγγύηση του Ελληνικού Κράτους. Χα.

Άσε πια το άλλο. Ότι προετοιμαζόταν και σχέδιο για την περίπτωση που η Ελλάδα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει το Ευρώ (φτου-φτου στον κόρφο μας). Γιατί αυτό κυρ Γιάνη μας; Νομίζεις ότι δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο για μια τέτοια περίπτωση; Υπάρχει. Το ίδιο με το σχέδιο της διαπραγμάτευσης. Θα τους πούμε ότι αν μας βγάλουν απ’ το ευρώ, θα κάτσουμε απ’ έξω στο σκαλί και θα κλαίμε μέχρι να τους σπάσουμε τα νεύρα. Να δούνε.

Όλ’ αυτά τα κακά έκανε ο Γιάνης, για να μην αναφέρω όσα είπε και σκέφτηκε (άκου να σκέφτεται, Υπουργός άνθρωπος). Καλά λένε ότι πρέπει να πάει στο δικαστήριο και δεν ξέρω που αλλού. Προτείνω μάλιστα, σαν πρώτο μέτρο, να του πάρουμε τη μηχανή του.

Και να τη δώσουμε σε μένα. Ολέ.

Χάρης Τσοχαντάρης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Finance & Markets Voice, την Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017