Διπλό τελεσίγραφο εννέα ημερών για τα 88 προαπαιτούμενα και το χρέος

 
 
 
 
 

της Δήμητρας Καδδά
 
Στον απόηχο της αποκάλυψης των τεράστιων διαφωνιών που συνεχίζουν να υπάρχουν μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Βερολίνου αναφορικά με τον "μηχανισμό" των μελλοντικών παρεμβάσεων στο ελληνικό χρέος, ξεδιπλώνεται από σήμερα έως το Σάββατο ένα άλλο χάσμα.

Αυτό της ελληνικής "ευθύνης" αναφορικά με τα 88 προαπαιτούμενα της τέταρτης αξιολόγησης αλλά και με τις "σκέψεις" για ανατροπή των ψηφισμένων περικοπών σε συντάξεις και αφορολόγητο.

Ουσιαστικά διαμορφώνεται ένα διπλό τελεσίγραφο εννέα ημερών: για συμφωνία "εντός και "εκτός" συνόρων έως τη Σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 21 Μαΐου.

Έως τότε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (μέσω του Πολ Τόμσεν) ζητά από τη Γερμανία και τους υπόλοιπους δανειστές μία λύση για το χρέος, η οποία να "επιτρέπει" την ενεργοποίηση του προγράμματος του Ταμείου. Δηλαδή το ΔΝΤ ζητά το χρέος να ξεκαθαρίσει τώρα και να μην συνδέεται (εν μέρει) με αποφάσεις που θα πρέπει να λαμβάνονται στο μέλλον και υπό προϋποθέσεις πολιτικής οι οποίες θα επικυρώνονται για την επάρκειά τους μέσα από το κοινοβούλιο της Γερμανίας και άλλων κρατών μελών.

Από την άλλη πλευρά στην Αθήνα, επιχειρείται να μην υπάρξει "ατύχημα" έως τις 24 Μαΐου. Δηλαδή να μην δοθεί "αφορμή" για καθυστερήσεις μέσω μίας αδυναμίας ύπαρξης τεχνικής συμφωνίας αναφορικά με τα 88 προαπαιτούμενα (έως και το βράδυ του Σαββάτου είναι η προθεσμία αν και δεν αποκλείεται παράταση ημερών). Αν αυτό καταστεί εφικτό και υπάρξει η επιχειρούμενη SLA θα πρέπει στην συνέχεια πριν από την επόμενη σύνοδο (της 21ης Ιουνίου) να έχουν εκπληρωθεί από την κυβέρνηση μέσω ενός (τουλάχιστο) εφαρμοστικού νόμου, ενός νέου πολυετούς προϋπολογισμού και δεκάδων εφαρμοστικών πράξεων και αποφάσεων.

Πρώτη ημέρα διαπραγματεύσεων με πισωγυρίσματα σε συντάξεις - αφορολόγητο
Σήμερα στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων στην Αθήνα τίθενται οι ιδιωτικοποιήσεις και η αγορά ενέργειας, ενώ η συζήτηση για το δημόσιο ενδέχεται να αναβληθεί. Για το μεσημέρι έχει προγραμματιστεί και μία συνολική ανασκόπηση της κατάστασης, η οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες της προηγούμενης εβδομάδας ήταν σε… εμβρυακό στάδιο, με τον αριθμό των προαπαιτούμενων τα οποία ήταν έτοιμα, να είναι μικρότερα σε αριθμό από μία ομάδα μπάσκετ.

Και ενώ η κυβέρνηση διαρρέει μέσω αξιωματούχου του Υπουργείου Οικονομικών ότι προσδοκά σε μία ομαλή πορεία προς τεχνική συμφωνία κλείνει και το μάτι σε…. ανατροπές αναφορικά με τα μέτρα και τα αντίμετρα του 2019 – 2020. Δηλαδή, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τελικά δεν θεωρήσει επαρκή και έγκαιρη τη λύση για το χρέος, να μην ενεργοποιήσει και τις "απαιτήσεις" του κάνοντας αναπροσαρμογές/αναβολές στο ψηφισθέν μέτρο περικοπής των συντάξεων το 2019.

Προφανώς σε αυτό το σενάριο δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο ανάλογων "ανατροπών" στη μείωση του αφορολογήτου. Ο λόγος για το μέτρο που έχει προσδιοριστεί χρονικά για το 2020 εκτός και αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμμετάσχει και συνεχίζει να επιμένει (όπως φέρεται να το πράττει αυτή τη στιγμή) ότι πρέπει το μέτρο να εφαρμοστεί εμπροσθοβαρώς από το 2019 χωρίς καν την ενεργοποίηση των αντιμέτρων..

Οι επικίνδυνες ασάφειες και η νέα "γραμμή"
Ο καταιγισμός δηλώσεων και τοποθετήσεων της ελληνικής πλευράς (αλλά και των Θεσμών) διαμορφώνει ένα στενό χρονοδιάγραμμα αλλά και αποκαλύπτει τις μεγάλες ασάφειες αναφορικά με τον δρόμο ο οποίος "χαράσσεται" για την Ελλάδα με στόχο την έξοδο προς τις αγορές. Και τούτο διότι μία (πιθανή κατά την κυβέρνηση) αποχώρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου λόγω μιας μικρής (όπως το ΔΝΤ θα την κρίνει) λύσης για το χρέος, εκτιμάται  από αρμόδιες πηγές ότι θα επηρεάσει τις αγορές. Το ίδιο άλλωστε αναφέρουν ότι θα συμβεί και στις αγορές και από μία πιθανή αλλαγή πολιτικής από ελληνικής πλευράς αναφορικά με το πακέτο των συντάξεων και του αφορολόγητου…

Έτσι, στο τραπέζι τίθεται και οι προτάσεις της ΕΚΤ περί προληπτικής πιστοληπτικής γραμμής τις οποίες φέρεται ότι πέραν από την Τράπεζα της Ελλάδος συμμερίζεται και ο ESM αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Mία προληπτική πιστοληπτική γραμμή (ή κάποια άλλη υβριδική επιλογή) θα παρείχε - όπως εκτιμούν - ένα μαξιλάρι ασφαλείας για τις τράπεζες και όχι μόνο αλλά και θα έδιδε ένα περιθώριο "χρόνου" για τους μεγάλους "παίχτες" που διαφωνούν μεταξύ τους...