17/08/2018 | 11:11
Ακύρωση απόφασης επιβολής προστίμου για παράβασης ΚΒΣ
Γράφει ο Στάθης Δημ. Σταματελόπουλος, Νομικός Συνεργάτης Ε.Ε.Α.
ΑΚΥΡΩΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΒΣ - ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟΦΑΣΗ 1491/2018
Ιδιαίτερο νομικό και ουσιαστικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόσφατη υπ. αριθμ. 1491/2018 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών ( Τμήμα 32ο ), η οποία έκανε δεκτή την σχετική προσφυγή εταιρείας, που εκμεταλλεύονταν επιχείρηση εστιατορίου και ακύρωσε απόφαση του Προϊσταμένου ΔΥΟ, για την επιβολή προστίμου συνολικής αξίας 4.200 Ευρώ, για την αποδιδόμενη φορολογική παράβαση της μη έκδοσης τεσσάρων (4) αποδείξεων λιανικής πώλησης, κατά παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΠΔ 186/1992), για την διαχειριστική περίοδο του έτους 2011 .
Ειδικότερα :
Κατόπιν εντολής ελέγχου του Προϊσταμένου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Αττικής του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) διενεργήθηκε από ελεγκτές της άνω Υπηρεσίας έλεγχος στην επιχείρηση (κατάστημα εστιατορίου – ψητοπωλείου), το οποίο λειτουργούσε και εκμεταλλεύονταν η προσφεύγουσα εταιρεία, για τις ανάγκες λειτουργίας της οποίας, αυτή τηρούσε λογιστικά βιβλία Γ΄ κατηγορίας Από τον έλεγχο που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε από τους ελεγκτές ότι, δεν είχαν εκδοθεί τέσσερις αποδείξεις λιανικής πώλησης από τις εν χρήσει φορολογικές ταμειακές μηχανές της επιχείρησης, ούτε και άλλο φορολογικό στοιχείο αξίας, για ισάριθμες παραγγελίες φαγητών, που μεταφέρονταν προς παράδοση σε αντίστοιχους πελάτες, εκτός του καταστήματος, αξίας 13,70 Ευρώ, 8,90 Ευρώ 9,80 Ευρώ και 7,10 Ευρώ αντίστοιχα. Για τον λόγο αυτό, συντάχθηκε από τους ελεγκτές το σχετικό Υπηρεσιακό Σημείωμα Ελέγχου, για τις διαπιστωθείσες παραβάσεις – το οποίο μάλιστα υπογράφηκε και από τον υπεύθυνο της επιχείρησης – και στην συνέχεια, μετά την απόρριψη των εγγράφων απόψεων της παραβάτιδος εταιρείας, εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της αρμόδιας ΔΟΥ η προσβαλλόμενη απόφαση για την επιβολή προστίμου συνολικού ύψους 4.800 Ευρώ (4 Χ 1.200 Ευρώ), σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 περ. α, γ και παρ. 8 του Ν.2523/1997, λόγω μη έκδοσης τεσσάρων αποδείξεων λιανικής πώλησης, για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 2 παρ.1 και 13 παρ. 1 και 3 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, σε συνδυασμό με την υπ. αριθμ. 1060347/648/ΠΟΛ. 1183/17-8-1990 Υπουργική Απόφαση .
Η προσφεύγουσα εταιρεία, με την ένδικη προσφυγή της επανέλαβε τα όσα και με τις έγγραφες εξηγήσεις της είχε θέσει υπόψη της ελεγκτικής και φορολογικής αρχής, υποστηρίζοντας ότι, για τις ανωτέρω παραγγελίες είχαν εκδοθεί τέσσερις αντίστοιχης αξίας αποδείξεις από συγκεκριμένη ταμειακή της μηχανή, με ώρα έκδοσης προγενέστερη αυτής του γενόμενου ελέγχου, τις οποίες και προσκόμισε και κατά συνέπεια, τόσο η προσβαλλόμενη απόφαση, όσο και η οικεία έκθεση ελέγχου είναι αόριστες και αναπόδεικτες, καθ’ όσον δεν αναφέρουν τα πραγματικά περιστατικά, που στοιχειοθετούν τις αποδιδόμενες παραβάσεις, αφού δεν αναφέρουν, ούτε και την ακριβή ώρα εκτέλεσης της κάθε παραγγελίας, ούτε και τα στοιχεία του προσώπου, που εκτελούσε κάθε μια από αυτές, ούτε επίσης το είδος και την ποσότητα των ειδών που αυτές αφορούσαν. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι, τα τέσσερα επίμαχα δελτία παραγγελίας, που βρήκαν οι ελεγκτές στο κατάστημα της αφορούσαν σε παραγγελίες προς παράδοση εκτός του καταστήματος, οι οποίες είχαν ήδη εκτελεστεί πριν από την άφιξη των ελεγκτών και σχετικά είχαν εκδοθεί οι προσκομιζόμενες επίδικες τέσσερις αποδείξεις λιανικής πώλησης, προσκόμισε δε και την κορδέλα της αντίστοιχης ταμειακής μηχανής, που περιελάμβανε αυτές .
Το Δικαστήριο εκτιμώντας τα σχετικά πραγματικά περιστατικά έκρινε τα εξής :
Επειδή στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΠΔ 186/1992) όπως αυτός ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο οριζόταν στο άρθρο 2 παρ. 1 ότι ….κάθε ημεδαπό ή αλλοδαπό φυσικό, ή νομικό πρόσωπο, ή κοινωνία του Αστικού Κώδικα, που ασκεί δραστηριότητα στην Ελληνική Επικράτεια και αποβλέπει στην απόκτηση εισοδήματος από εμπορική ή βιομηχανική ή γεωργική επιχείρηση, ή ελεύθερο επάγγελμα, ή από οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση, τηρεί, εκδίδει, παρέχει, ζητά, λαμβάνει, υποβάλλει, διαφυλάσσει, τα βιβλία, τα στοιχεία, τις καταστάσεις και κάθε άλλο μέσο σχετικό με την τήρηση των βιβλίων και την έκδοση στοιχείων, που ορίζονται κατά τον Κώδικα αυτί κατά περίπτωση ……στο δε άρθρο 13 ότι ……. ο επιτηδευματίας, που τηρεί βιβλία δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας, για κάθε πώληση αγαθών ή υπηρεσιών για ίδιο λογαριασμό, ή λογαριασμό τρίτων εκδίδει απόδειξη λιανικής πώλησης, ή παροχής υπηρεσιών κατά περίπτωση ……..3. η απόδειξη εκδίδεται κατά την παράδοση, ή την έναρξη της αποστολής του αγαθού ……ενώ στο άρθρο 18 παρ. 3 ορίζεται ότι ….τα στοιχεία εκδίδονται χειρόγραφα με μελάνι, ή με χρήση Η/Υ, ή με άλλη μηχανή τουλάχιστον διπλότυπα, ή σε όσα αντίτυπα ορίζονται από τις διατάξεις του Κώδικα αυτού κατά περίπτωση, το ένα δε αντίτυπο παραδίδεται ή αποστέλλεται στον αντισυμβαλλόμενο, ο οποίος έχει υποχρέωση να το ζητά και να το λαμβάνει, το δε άλλο αντίτυπο παραμένει στον εκδότη, ως στέλεχος ,ενώ και .και στο άρθρο 56 ορίζεται ότι ….Ο προϊστάμενος της ΔΟΥ και ο υπάλληλος που ορίζεται από αυτόν δικαιούται οποιαδήποτε εργάσιμη για τον υπόχρεο ημέρα και ώρα να λαμβάνει γνώση, να ελέγχει και να θεωρεί όλα τα στοιχεία και βιβλία που ορίζονται από τον Κώδικα, ή από άλλους νόμους, καθώς και αυτά που τηρούνται προαιρετικά από τον υπόχρεο και να λαμβάνει γνώση οποιουδήποτε άλλου βιβλίου, εγγράφου ή στοιχείου και κάθε περιουσιακού στοιχείου, που βρίσκεται στην επαγγελματική εγκατάσταση του επιτηδευματία, ή στο κατάστημα κάθε άλλου υπόχρεου.
Περαιτέρω, στην υπ. αριθμ. 1060347//ΠΟΛ 1183/1990 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της διάταξης της περ. γ του άρθρου 49 του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων (ΠΔ 99/1977) και εξακολουθεί να ισχύει με βάση το άρθρο 39 παρ. 12 του ΚΒΣ και την υπ. αριθμ.1057674/279/0015/2009 απόφαση του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, όπως η παρ. 1 της τελευταίας αυτής υπουργικής απόφασης αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου μόνου της υπ. αριθμ. 10884445/338/0015/16-9-2009 όμοιας απόφασης, ορίζονται τα ακόλουθα …….τα κέντρα διασκέδασης και τα καταστήματα γενικά που διαθέτουν στο κοινό οποιοδήποτε είδος τροφής ή ποτού για επιτόπια κατανάλωση (εστιατόρια, ψητοπωλεία, ταβέρνες κ.λ.π.) και υποχρεούνται να χρησιμοποιούν ή χρησιμοποιούν προαιρετικά φορολογική ταμειακή μηχανή του Ν.1809/1988, ή ηλεκτρονικό υπολογιστή, για την έκδοση των στοιχείων λιανικής πώλησης εκδίδουν ή παραδίδουν τα φορολογικά στοιχεία αμέσως μετά την εκτέλεση (σερβίρισμα) κάθε μίας παραγγελίας, αρχικής ή συμπληρωματικής, στα οποία μεταξύ άλλων αναγράφονται τα είδη τουλάχιστον κατά γενικές κατηγορίες, η ποσότητα και η αξία τους . Τα στοιχεία αυτά, που είναι για τον πελάτη πρέπει να βρίσκονται πάνω στο τραπέζι σε όλη την διάρκεια της παραμονής του πελάτη στο κατάστημα. Ειδικότερα, στην απόδειξη που εκδίδεται από εγκεκριμένη φορολογική ταμειακή μηχανή αναγράφονται όλα τα στοιχεία, που ορίζονται από τις τεχνικές προδιαγραφές, σύμφωνα με τις οποίες έχει κατασκευαστεί η μηχανή, μεταξύ των οποίων και η ένδειξη ΝΟΜΙΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ και ακόμα ο αριθμός του τραπεζιού ή του σερβιτόρου, αν είναι απαραίτητος για οργανωτικούς λόγους, ο αύξων αριθμός του σερβιρίσματος, ή της παραγγελίας ( π.χ. τραπέζι 15 σερβίρισμα 1ο , 2ο κ.λ.π. ) , καθώς και η συνολική αξία των προηγουμένων σερβιρισμάτων (από μεταφορά). Στην τελική απόδειξη (κλείσιμο λογαριασμού), εφόσον η μηχανή έχει την δυνατότητα να εκδίδει αυτήν την απόδειξη αναγράφονται τουλάχιστον ο αριθμός του τραπεζιού, ή του σερβιτόρου, ο αριθμός της απόδειξης που εκδόθηκε για κάθε σερβίρισμα, η παραγγελία και το συνολικό ποσό του λογαριασμού. Τα ίδια στοιχεία αναγράφονται και στις θεωρημένες διπλότυπες αποδείξεις, που εκδίδονται με την χρήση Η/Υ, εκτός από την ένδειξη ΝΟΜΙΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ .
Επειδή περαιτέρω, στο άρθρο 5 του Ν.2524/1997, όπως αυτό συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 του Ν.2753/1999 και ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο ορίζονται τα ακόλουθα……Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις του ΚΒΣ τιμωρείται με πρόστιμο, που προσδιορίζεται κατά αντικειμενικό τρόπο. Για τον σκοπό αυτό καθιερώνονται δύο βάσεις υπολογισμού, συντελεστές βαρύτητας και ανώτατο όριο (οροφές) . Οι παραβάσεις διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, γενικές και αυτοτελείς …….για υπόχρεους σε τήρηση βιβλίων Γ΄ κατηγορίας και για τις αυτοτελείς παραβάσεις το ποσό του προστίμου ανέρχεται σε ποσό 1.200 Ευρώ ……ο συντελεστής βαρύτητας είναι ο αριθμός που κλιμακώνεται ανάλογα με την βαρύτητα της παράβασης και εφαρμόζεται στην αντίστοιχη βάση υπολογισμού …….αυτοτελής παράβαση θεωρείται και η παράλειψη έκδοσης κάθε στοιχείου, που ορίζεται από τις διατάξεις του ΚΒΣ ……
Επειδή, στο άρθρο 148 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ορίζονται τα ακόλουθα : …Το Δικαστήριο χρησιμοποιεί τα αποδεικτικά μέσα κατά την κρίση του και τα εκτιμά ελευθέρως, αυτοτελώς, ή σε συνδυασμό μεταξύ τους, εκτός αν ειδική διάταξη νόμου ορίζει διαφορετικά … Εξάλλου, στο άρθρο 171 του ίδιου Κώδικα προβλέπεται ότι …..Τα δημόσια έγγραφα που έχουν συνταχθεί από το αρμόδιο όργανο και κατά τους νόμιμους τύπους αποτελούν πλήρη απόδειξη για όσα βεβαιώνονται σε αυτά, είτε ότι ενήργησε ο συντάκτης τους, είτε ότι έγιναν ενώπιον του, ως προς τα οποία είναι δυνατή η ανταπόδειξη μόνο αν τα έγγραφα αυτά προσβληθούν ως πλαστά …..3. Κατά τα λοιπά, το περιεχόμενο των δημοσίων εγγράφων , καθώς και το περιεχόμενο των ιδιωτικών εγγράφων εκτιμάται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 148….. 4. Οι εκθέσει ελέγχου που συντάσσονται από φορολογικά όργανα έχουν εκτός από τις αναφερόμενες σε αυτά πληροφορίες, ή ομολογίες του ελεγχομένου, την κατά την παρ. 1 αποδεικτική ισχύ ……5. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών η συντασσόμενη από το αρμόδιο δημόσιο όργανο έκθεση ελέγχου αποτελεί δημόσιο έγγραφο, ως γενόμενα όμως από τον συντάξαντα αυτήν. ή ενώπιον του, ως προς τα οποία και μόνο η βεβαίωση στην εν λόγω έκθεση αποτελεί πλήρη απόδειξη, δεν μπορούν όμως να θεωρηθούν όσα τα ανωτέρω πρόσωπα διαπίστωσαν, κατά την άσκηση του ελεγκτικού τους έργου, αναφορικά με γεγονότα, τα οποία έπρεπε να ερευνήσουν, πολλώ δε μάλλον, οι σχετικές εκτιμήσεις, οι κρίσεις και τα συμπεράσματα αυτών, ως προς τα οποία τα Δικαστήρια εκτιμούν ελευθέρως την έκθεση ελέγχου, χωρίς να δεσμεύονται από αυτήν (ΣτΕ 2124/2012, ΣτΕ 377/2007,ΣτΕ 1639/2014, ΣτΕ 1279/2014, ΣτΕ 4216/2013, ΣτΕ ) .
Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με βάση τα παραπάνω δεδομένα, τις διατάξεις που παρατέθηκαν και ερμηνεύτηκαν και θεωρώντας την από 27-12-2011 έκθεση ελέγχου, ως παρέχουσα πλήρη απόδειξη, μόνο για όσα οι συντάκτες της βεβαιώνουν, ότι έγιναν από αυτούς, ή ενώπιον τους, εκτιμώντας δε κατά τα λοιπά ελεύθερα το περιεχόμενο της, (βλεπ. ΣτΕ 5520/1995, ΣτΕ 1601/1994, ΣτΕ 2615/1993, ΣτΕ 893/1991, ΣτΕ 949/1990), το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη του ότι : α) η προαναφερόμενη έκθεση ελέγχου αναφέρει αόριστα ότι, κατά τον έλεγχο που πραγματοποιήσαμε, σχετικά με την έκδοση φορολογικών στοιχείων, διαπιστώσαμε ότι, δεν είχαν εκδοθεί τέσσερις (4) αποδείξεις λιανικής πώλησης από τις εν χρήσει φορολογικές ταμειακές μηχανές, ή άλλο φορολογικό στοιχείο αξίας, για ισάριθμες παραγγελίες φαγητών, που ¨μεταφέρονταν¨ προς παράδοση σε αντίστοιχους πελάτες εκτός καταστήματος , αξίας 13,70 Ευρώ, 8,90 Ευρώ , 9,80 Ευρώ και 7,10 Ευρώ αντίστοιχα, όπως είχε υποχρέωση, σύμφωνα με τις διατάξεις, β) στο υπ. αριθμ. 10594/30-9-2011 Υπηρεσιακό Σημείωμα Ελέγχου, που συντάχθηκε την ημέρα του ελέγχου, οι ελεγκτές αναφέρονται σε παραγγελίες, ¨που μεταφέρθηκαν¨, προς παράδοση εκτός του καταστήματος σε πελάτες, γ) τόσο και από την από 27-12-2011 έκθεση ελέγχου και την προσβαλλόμενη πράξη, όσο και από το υπ. αριθμ. 10594/30-9-2011 ΥΣΕ, δεν προκύπτει η ακριβής ώρα έναρξης της αποστολής των παραγγελθέντων ειδών από το κατάστημα της προσφεύγουσας, προκειμένου αυτά να παραδοθούν στους πελάτες, καθώς και το είδος και η ποσότητα αυτών, ώστε από τον συσχετισμό με τον χρόνο έκδοσης και τα αναφερθέντα είδη στις προαναφερόμενες αποδείξεις λιανικής πώλησης, που προσκόμισε η προσφεύγουσα, τόσο στην φορολογική αρχή, όσο και στο Δικαστήριο, να συνάγεται η ύπαρξη και η έκταση των ένδικων παραβάσεων, κρίνει ότι, δεν αποδεικνύεται από την φορολογική Αρχή, η οποία φέρει το σχετικό βάρος απόδειξης, η τέλεση των αποδοθέντων στην προσφεύγουσα αυτοτελών παραβάσεων της μη έκδοσης τεσσάρων (4) αποδείξεων λιανικής πώλήσης και κατά συνέπεια, δεν ήταν νόμιμος ο καταλογισμός σε βάρος της, με την προσβαλλόμενη πράξη, των επίδικων προστίμων, κατά τον σχετικό βάσιμο λόγο της προσφυγής και παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων αυτής, πρέπει δε να γίνει δεκτή η προσφυγή και να ακυρωθεί η απόφαση επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της αρμόδιας ΔΟΥ .
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο δέχτηκε την προσφυγή και ακύρωσε την υπ. αριθμ. 192/29-5-2012 απόφαση επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Νέας Ιωνίας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου