Δεν βρίσκουν χρήματα για να κατασχέσουν -Αδειοι οι λογαριασμοί

Ούτε …ευρώ δεν υπάρχει σε χιλιάδες τραπεζικούς λογαριασμούς πολιτών και επιχειρήσεων για τους οποίους η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) και ασφαλιστικοί φορείς αποστέλλουν κατασχετήρια στις τράπεζες λόγω οφειλών προς το δημόσιο.

Όπως σημειώνουν τραπεζικές πηγές στο Economistas.gr, ένας στους τρεις για τους οποίους εκδόθηκαν κατασχετήρια δεν βρέθηκε ούτε ένα ευρώ στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Αναλυτικότερα, το 2018 οι τράπεζες έλαβαν από την ΑΑΔΕ και το ΙΚΑ εντολές για κατασχέσεις, λόγω οφειλών προς το δημόσιο, για 170.000 πολίτες και επιχειρήσεις εκ των οποίων στους λογαριασμούς των 55.000 δεν βρέθηκε απολύτως τίποτα καθώς το υπόλοιπό τους ήταν μηδενικό!

- Advertisement -

Οι άδειοι λογαριασμοί δεν προκαλούν εντύπωση καθώς αποτελεί κοινό μυστικό ότι τα τελευταία χρόνια, πολλές επιχειρήσεις και νοικοκυριά, «τρώνε» από τα έτοιμα τα οποία χρόνο με το χρόνο μειώνονται.

Πάντως, την εφετινή χρονιά σημειώθηκε σημαντική μείωση του αριθμού κατασχέσεων καθώς τα σχετικά αιτήματα από 20.000, ανά μήνα, που ήταν το 2017 μειώθηκαν σε περίπου 14.000.

Τριπλασιασμός κατασχέσεων

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνήγορου του Πολίτη, από το τέλος του 2015 οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών στις οποίες έχει προχωρήσει η ΑΑΔΕ έχουν τριπλασιαστεί. Το 2015 η ΑΑΔΕ προχώρησε σε περίπου 650.000 κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, το 2016 ο αριθμός των κατασχέσεων διπλασιάστηκε, ενώ το 2017 οι κατασχέσεις υπερέβησαν το 1,7 εκατ., καισύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία έως τον Μάιο του 2018 οι συντελεσθείσες κατασχέσεις είχαν αγγίξει τα 1,2 εκατομμύρια. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα από το ΚΕΑΟ σε ό,τι αφορά κατασχέσεις λογαριασμών για την είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών. Μάλιστα η αυτοματοποίηση και η διασύνδεση με τα τραπεζικά ιδρύματα επιτρέπουν πλέον τη διαρκή αύξηση των δυνατοτήτων του συστήματος για βεβαίωση οφειλών και επιβολή κατασχέσεων.

Σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη σε πολλές περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί υπέρμετρη χρήση καταδιωκτικών μέτρων, κυρίως σε βάρος των οικονομικά αλλά και κοινωνικά πλέον ευάλωτων ομάδων, των οποίων η οικονομική αντοχή έχει εξαντληθεί από την μακρόχρονη οικονομική κρίση, παρά το γεγονός ότι η τακτική αυτή δεν πρόκειται να επιλύσει ουσιαστικά την χαμηλή εισπραξιμότητα των δημοσίων εσόδων.