Η καταγγελία της σύμβασης εργασίας από τον εργοδότη είναι άκυρη, ως καταχρηστική, όταν υπαγορεύεται από ταπεινά ελατήρια που δεν εξυπηρετούν το σκοπό του δικαιώματος, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στις περιπτώσεις που η καταγγελία οφείλεται σε εμπάθεια, μίσος ή έχθρα ή σε λόγους εκδίκησης.
Όμως, εκτός από την «κακόβουλη» καταγγελία, καταχρηστική, και συνεπώς άκυρη, μπορεί να είναι και η «αντικειμενικά αδικαιολόγητη» καταγγελία, δηλαδή εκείνη, η οποία, χωρίς να οφείλεται σε επιλήψιμα κίνητρα του εργοδότη, δε δικαιολογείται από την καλή πίστη και από το καλώς νοούμενο συμφέρον του εργοδότη.
Η ασθένεια του εργαζομένου, κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις, δικαιολογεί την καταγγελία της σύμβασης εργασίας, η οποία –καταρχήν-δεν μπορεί να αποκρουστεί με τον ισχυρισμό ότι γίνεται κατά κατάχρηση δικαιώματος του εργοδότη. Βέβαια, η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ασθενούς μισθωτού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να λειτουργήσει ως κύρωση σε βάρος αυτού, για τις απουσίες που έλαβαν χώρα στο παρελθόν.
Όσο σοβαρή κι αν είναι η ασθένεια του εργαζομένου και όσο μακροχρόνια η απουσία του από την εργασία λόγω της ασθένειας του, δεν είναι ικανές να δικαιολογήσουν τη λύση της σύμβασης εργασίας με καταγγελία του εργοδότη, αν κατά το χρόνο που αυτή γίνεται, ο εργαζόμενος έχει θεραπευτεί ή αναμένεται σε σύντομο χρόνο η θεραπεία του, οπότε τυχόν καταγγελία που γίνεται υπό τις περιστάσεις αυτές είναι καταχρηστική.
Η κρίση περί νόμιμης ή καταχρηστικής απόλυσης λόγω ασθένειας, εξαρτάται από ορισμένα κριτήρια, όπως η διάρκεια απουσίας του ασθενούς μισθωτού, τυχόν μειωμένη απόδοσή του, τα προσόντα του, η εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης και ο κίνδυνος μετάδοσης του νοσήματος στους λοιπούς εργαζομένους.
Ενδεικτικά, έχει κριθεί ως καταχρηστική η απόλυση εργαζομένου κατόπιν υποβολής του σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, δεδομένου ότι αυτός επιδεικνύει υπερβάλλοντα ζήλο ως προς την εκπλήρωση των καθηκόντων του, ακόμα και μετά την επέμβαση. Επιπλέον, καταχρηστική έχει θεωρηθεί και η απόλυση μισθωτού, πάσχοντος από τον ιό του “ΑIDS”, καθ’ όσον ο επικαλούμενος από τον εργοδότη κίνδυνος μετάδοσης ήταν επιστημονικά αδικαιολόγητος, κατά τα ανωτέρω.
*Ο Γιάννης Καρούζος είναι δικηγόρος-εργατολόγος. Είναι Απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και Μεταπτυχιακός Διπλωματούχος της Σχολής Εργατικού και Συνδικαλιστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Τεργέστης στην Ιταλία, με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, Εργασιακές Σχέσεις, Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο, Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλισης. Έχει πολύχρονη εμπειρία και πείρα συμβουλεύοντας δεκάδες Σωματεία Εργαζομένων και Επιχειρήσεις σε εργασιακά θέματα. Διατέλεσε Σύμβουλος σε τρία Υπουργεία της Ελληνικής Δημοκρατίας και υπήρξε επί έτη ενεργό μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης. Είναι Μεσολαβήτης, Μέλος του Σώματος Μεσολαβητών του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Υπήρξε επίσης σύμβουλος στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδος (Ο.Κ.Ε). Δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε νομικά περιοδικά εργατικού δικαίου και εργασιακών σχέσεων και σε εφημερίδες.
Περισσότερα στην ιστοσελίδα https://dikigorosergatologos.gr
Άλλα άρθρα του Γιάννη Καρούζου στο fpress.gr:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου