Σχετικά με τις ποινικές κυρώσεις για τα εικονικά τιμολόγια, μετά τη δημοσίευση του ν. 4337/2015 (ΦΕΚ Α’ 129/17.10.2015) τροποποιήθηκαν οι διατάξεις του ν. 4174/2013 για το έγκλημα της έκδοσης/αποδοχής εικονικών/πλαστών τιμολογίων (άρθρο 66) και επήλθαν οι εξής αλλαγές σε σχέση με το προϊσχύον καθεστώς (ν. 2523/1997):
Επιμέλεια: Επιστημονική ομάδα της ARTION με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη  www.artion.gr
α) μειώθηκαν οι ποινές και
β) προστέθηκε μια εξαίρεση: το αδίκημα δεν τιμωρείται αν τα επίδικα φορολογικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν για φοροδιαφυγή.
Με άλλα λόγια, αν το εικονικό τιμολόγιο λ.χ. έγινε αποδεκτό από επιχείρηση με σκοπό να μειωθούν τα φορολογητέα έσοδα και άρα το ποσό του καταβαλλόμενου φόρου εισοδήματος, τότε εφόσον τιμωρείται η πράξη φοροδιαφυγής στο εισόδημα, μένει ατιμώρητη η πράξη της αποδοχής του εικονικού τιμολογίου, με το σκεπτικό ότι στην περίπτωση αυτή το αδίκημα της φοροδιαφυγής που τελέστηκε μέσω του εικονικού φορολογικού στοιχείου απορροφά το αδίκημα της αποδοχής αυτού ως εικονικού (αποφυγή διπλής τιμωρίας).
Έτσι στην περίπτωση αυτή ο αποδέκτης που έχει τελέσει φοροδιαφυγή μέσω του εικονικού τιμολογίου τιμωρείται μόνο ως αυτουργός για φοροδιαφυγή και ο εκδότης του εικονικού τιμολογίου μόνο ως συμμέτοχος στο αδίκημα της φοροδιαφυγής.
➤➤ Αντιθέτως, το αδίκημα σχετικά με την έκδοση/αποδοχή εικονικού τιμολογίου τιμωρείται με βάση τις ποινές που προβλέπονται στο άρθρο 66 του ν. 4174/2013 (με φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους, εφόσον η συνολική αξία των εικονικών φορολογικών στοιχείων υπερβαίνει το ποσό των 75.000 ευρώ και με κάθειρξη έως 10 έτη, εφόσον το ως άνω ποσό υπερβαίνει τις 200.000 ευρώ) στην περίπτωση που π.χ. η έκδοση εικονικών τιμολογίων είχε ως στόχο την αύξηση του κύκλου εργασιών της επιχείρησης ώστε να καλυφθούν προϋποθέσεις για λήψη χρηματοδότησης ή προϋποθέσεις επενδυτικών νόμων για λήψη επιχορήγησης ή προϋποθέσεις διακηρύξεων για την ανάθεση δημοσίων έργων.