Τα τρία «αγκάθια» για το νέο «νόμο Κατσέλη»

Ούτε και χθες εξήλθε «λευκός καπνός» γύρω από την κατάθεση του νομοσχεδίου που θα αντικαταστήσει τον λεγόμενο νόμο Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας, καθώς οι διαφορές κυβέρνησης και Βρυξελλών δεν φαίνεται να γεφυρώνονται προς το παρόν.

Γράφει ο: Βασίλης Κατσαρός

Αν και αισίως φθάνουμε στα μέσα Μαρτίου και ήδη υφίσταται νομικό κενό αφού η παράταση του νόμου Κατσέλη έχει λήξει στο τέλος Φεβρουαρίου το σχετικό νομοσχέδιο δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή. Από κυβερνητικής πλευράς υπάρχει η διαβεβαίωση ότι θα γίνει μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα , αλλά προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι αυτό και θα γίνει.

Χθες από το υπουργείο Οικονομικών υπήρξε η διαβεβαίωση ότι όλες οι εκκρεμότητες θα κλείσουν ως τις 25 Μαρτίου οπότε και είναι προγραμματισμένη η συνεδρίαση του Euro Working Group , ώστε να απελευθερωθεί και η επιστροφή των 970 εκατ. ευρώ από τις Κεντρικές Τράπεζες που προέρχονται από κέρδη των ελληνικών ομολόγων, αλλά εντείνει αντί να καθησυχάζει τις ανησυχίες. Διότι η παραπάνω αναφορά οδηγεί στην εκτίμηση ότι ακόμα δεν έχει υπάρξει συμφωνία με τις Βρυξέλες , πράγμα που αν ισχύει απομακρύνει τις πιθανότητες για άμεση κατάθεση του νομοσχεδίου.

Δύο είναι τα βασικά σημεία στα οποία «κολλάει» η άμεση προώθηση του νομοσχεδίου, αν και κατά βάση έχει υπάρξει συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης – Τράπεζας της Ελλάδος και εμπορικών τραπεζών.

Το κύριο ζήτημα είναι ότι παρά την καλή θέληση που όλες οι πλευρές έχουν επιδείξει δεν έχει λυθεί το «τεχνικό» θέμα εφαρμογής της διαδικασίας εντοπισμού και αποκλεισμού των μπαταχτσήδων, που πιθανόν να κάνουν χρήση των διατάξεων του νέου θεσμικού πλαισίου. Οι Βρυξέλες επιμένουν να εφαρμοστεί ένα απολύτως αυτοματοποιημένο σύστημα και να αποκλειστεί οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση. Αυτό όμως θεωρείται πρακτικά αδύνατο , αφού λόγω των σημαντικών εξαγορών και συγχωνεύσεων μεταξύ τραπεζών τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή ενιαίων κανόνων δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει για τα επιχειρηματικά δάνεια που είναι συνδεδεμένα με υποθήκη πρώτης κατοικίας. Αν και οι τράπεζες έχουν συμφωνήσει εκτιμώντας ότι η επιβάρυνσή τους δεν θα υπερβεί τα 2-2,5 δις ευρώ οι Βρυξέλες εκτιμούν η διαδικασία αυτή ανοίγει «ζητήματα» για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα δημιουργώντας «κακό προηγούμενο».

Το τρίο πρόβλημα, έχει αναφορά στα περιουσιακά κριτήρια τα οποία θα ισχύσουν για τους δανειολήπτες που θα τύχουν προστασίας. Στον τομέα αυτό , οι Βρυξέλες έχουν εντοπίσει «αδυναμίες» των ελληνικών τραπεζών που δέκα σχεδόν χρόνια μετά την κρίση δεν έχουν δημιουργήσει ένα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής των περιουσιακών στοιχείων των δανειοληπτών ( ακίνητα , οικόπεδα και καταθέσεις ).

Με το μεγαλύτερο όμως μέρος της χώρας χωρίς κτηματογράφηση η πιστή τήρηση αυτού του όρου φαντάζει αρκετά περίπλοκη.