Πώς η Ελλάδα έχασε τον "θρόνο" της στα ψάρια
της Αλεξάνδρας Γκίτση
Η Ελλάδα έχασε τον "θρόνο” της στον κλάδο της μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας από τους γείτονες Τούρκους. Και αυτό από μόνο του δεν είναι πρόβλημα. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες ιχθυοκαλλιεργητές είναι το σφυροκόπημα στις τιμές που δέχονται, λόγω και της παραγωγικής δύναμης της Τουρκίας, το οποίο αναμένεται να ενταθεί τους επόμενους μήνες.
Στελέχη του κλάδου αναφέρουν πως οι τιμές στο λαβράκι ιχθυοκαλλιέργειας, βασικό εξαγώγιμο προϊόν, είναι εφέτος 25% χαμηλότερες σε σχέση με το 2018. Ενώ στις ΗΠΑ, σημαντική αγορά, η Τουρκία επιδοτεί με 60 cents ανά κιλό τη μεταφορά των προϊόντων με αεροπλάνο, διασφαλίζοντας έτσι ανταγωνιστική παρουσία για τα προϊόντα της.
Η πίεση που ασκούν οι Τούρκοι στις διεθνείς τιμές των ιχθυηρών αποτελεί μονόδρομο για τους ίδιους για να καλύψουν τις εσωτερικές οικονομικές πιέσεις που δέχονται λόγω της πτώσης της λίρας. Αυτό όμως αποτελεί και πλεονέκτημα. Η Ελλάδα είναι στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας παραγωγής ψαριών μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας με 120.000 περίπου τόνους ετησίως πίσω από την Τουρκία που παράγει περί τους 160.000 τόνους.
Για να ξεπεράσουν τον σκόπελο οι ελληνικές εταιρίες προσπαθούν με branding αλλά και αύξηση των όγκων διακινούμενων προϊόντων να απαντήσουν στην "τουρκική επίθεση". Η Νηρεύς, μια από τις δυο μεγάλες ελληνικές εταιρείες – σ.σ. η άλλη είναι η Σελόντα με την οποία τελούν υπό συγχώνευση από κοινού με την Ανδρομέδα- καταγράφει αύξηση 10% στους όγκους πωλήσεων με τις εξαγωγές να είναι κοντά στο 87% του συνολικού της τζίρου.
Εκτός από το εξωτερικό οι Έλληνες ψαράδες στρέφονται και στην εσωτερική αγορά όπου πωλούν περί τους 21.000 τόνους –σ.σ. το 2010 πούλησαν 18.000 τόνους από 25.000 τόνους που ήταν προ κρίσης- με μέση τιμή στο ράφι στα 7 ευρώ από 6,5 ευρώ προ κρίσης.
Η μέση κατανάλωση ιχθυηρών στην Ελλάδα βρίσκεται στα 14 κιλά ανά κάτοικο, όταν στην Ευρώπη είναι στα 22 κιλά η μέση κατανάλωση, με τα δύο κιλά να είναι ψάριαιχθυοκαλλιέργειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου