Οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις εποχιακής λειτουργίας, απασχολούνται βάσει συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την κάλυψη χρονικά περιορισμένων αναγκών σε εργατικό δυναμικό. Οι ανάγκες αυτές δεν είναι απρόβλεπτες, καθώς λόγω της δομής και της λειτουργίας των επιχειρήσεων αυτών, επαναλαμβάνονται σταθερά σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους του έτους. Κατά συνέπεια, η σύναψη διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, είναι αντικειμενικά δικαιολογημένη ακόμη και στην περίπτωση που ο εργαζόμενος απασχολείται στην ίδια επιχείρηση βάσει διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η εποχική σύμβαση εργασίας συνάπτεται είτε με επιχειρήσεις εποχιακής λειτουργίας είτε με επιχειρήσεις που λειτουργούν όλο το έτος, σε ορισμένες όμως περιόδους, λόγω της φύσης και του αντικειμένου τους, παρουσιάζουν αυξημένες ανάγκες σε εργατικό δυναμικό.
Σε ορισμένες μορφές εποχιακής απασχόλησης με μεγάλη σχετικά διάρκεια, που απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής δραστηριότητας του εργαζόμενου και αποτελούν την κύρια πηγή βιοπορισμού του, είναι έντονο και δικαιολογημένο το συμφέρον του να επαναπροσληφθεί την επόμενη περίοδο. Βάσει ορισμένων νομοθετικών ρυθμίσεων και συλλογικών συμβάσεων εργασίας, θεσπίζεται υποχρέωση του εργοδότη να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο την επόμενη περίοδο.
Συγκεκριμένα, θεσπίζεται το δικαίωμα επαναπρόσληψης για τους απασχολούμενους σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις εποχιακής λειτουργίας , για το προσωπικό των τουριστικών και επισιτιστικών καταστημάτων εποχιακής λειτουργίας και για τους οδηγούς που απασχολούνται σε επιχειρήσεις τουριστικών λεωφορείων.
Η επιχείρηση υποχρεούται να επαναπροσλάβει το ίδιο προσωπικό το οποίο απασχόλησε κατά την προηγούμενη περίοδο. Στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις η επαναπρόσληψη γίνεται σταδιακά ανάλογα με τα ποσοστά πληρότητας. Προϋπόθεση γι’ αυτό το καθιερωμένο δικαίωμα του εργαζομένου, αποτελεί η έγγραφη ειδοποίηση προς τον εργοδότη, εντός της προθεσμίας που θέτει ο νόμος, ότι επιθυμεί να απασχοληθεί κατά την προσεχή περίοδο. Σε περίπτωση που ο υπάλληλος κληθεί και δεν αναλάβει εργασία εντός πενθημέρου αδικαιολόγητα, χάνει κάθε δικαίωμα για επαναπρόσληψη και αποζημίωση.
Δικαίωμα επαναπρόσληψης, μπορεί βέβαια να προβλεφθεί και στην ατομική σύμβαση εργασίας. Τέτοια συμφωνία, μπορεί επίσης σιωπηρώς να προκύψει και από διαμορφωμένη πρακτική της εκμετάλλευσης, όταν ο εργοδότης επί σειρά ετών προσλαμβάνει για την επόμενη περίοδο όλους τους εργαζομένους που απασχολούσε την προηγούμενη περίοδο, χωρίς να διατηρήσει κάποια επιφύλαξη. Στη βάση αυτής της μακροχρόνιας συμπεριφοράς του εργοδότη, δημιουργείται το δικαίωμα επαναπρόσληψης.
*Ο Γιάννης Καρούζος είναι δικηγόρος-εργατολόγος. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και Μεταπτυχιακός Διπλωματούχος της Σχολής Εργατικού και Συνδικαλιστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Τεργέστης στην Ιταλία, με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, Εργασιακές Σχέσεις, Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο, Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλισης. Έχει πολύχρονη εμπειρία και πείρα συμβουλεύοντας δεκάδες Σωματεία Εργαζομένων και Επιχειρήσεις σε εργασιακά θέματα. Διατέλεσε Σύμβουλος σε τρία Υπουργεία της Ελληνικής Δημοκρατίας και υπήρξε επί έτη ενεργό μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης. Είναι Μεσολαβήτης, Μέλος του Σώματος Μεσολαβητών του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Υπήρξε επίσης σύμβουλος στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδος (Ο.Κ.Ε). Δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε νομικά περιοδικά εργατικού δικαίου και εργασιακών σχέσεων και σε εφημερίδες.
Περισσότερα στην ιστοσελίδα https://dikigorosergatologos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου