Καταργείται η υποχρέωση για αιτιολογημένες απολύσεις
Η καταγγελία της εργασιακής σχέσης είναι έγκυρη εφόσον έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρισθεί η απασχόληση του απολυόμενου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ (τ. ΙΚΑ) μισθολόγια ή έχει ασφαλιστεί ο απολυμένος.
Καταργείται αναδρομικά αφότου ίσχυσε, δηλαδή από τις 17 Μαΐου του 2019, η υποχρέωση του εργοδότη να αιτιολογεί με «βάσιμο λόγο» τις απολύσεις μισθωτών αορίστου χρόνου. Η εγκύκλιος που υπέγραψε χθες ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης επαναφέρει το καθεστώς για τις απολύσεις στο ισχύον προ ΣΥΡΙΖΑ. Κατά συνέπεια θεωρείται πλέον ότι από τις 17/5/2019 (ημερομηνία δημοσίευσης της καταργούμενης διάταξης) η καταγγελία της εργασιακής σχέσης είναι έγκυρη εφόσον έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρηθεί η απασχόληση του απολυόμενου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ (τ. ΙΚΑ) μισθολόγια ή έχει ασφαλιστεί ο απολυμένος.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι δεν προβλέπεται πλέον, ως σωρευτικό κριτήριο για να είναι έγκυρη μια απόλυση, η συνδρομή βάσιμου λόγου κατά την καταγγελία, υπό την έννοια του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, ο οποίος έχει κυρωθεί με νόμο το 2016 (άρθρο 1 του ν. 4359/2016).
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η εγκύκλιος, η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου έχει το χαρακτήρα μονομερούς αναιτιώδους δικαιοπραξίας, το κύρος της δηλαδή δεν εξαρτάται από την ύπαρξη νόμιμης αιτίας και λαμβάνει χώρα, εκτός αν έχει περιορισθεί με συμφωνία των μερών ή με διάταξη νόμου. Η καταγγελία ως εκ τούτου δεν είναι καταχρηστική όταν δεν υπάρχει αιτία. Η δε καταχρηστικότητα υφίσταται μόνο αν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι, όπως αυτοί περιγράφονται στον Αστικό Κώδικα. Με την ίδια εγκύκλιο παύει και η υποχρέωση του εργοδότη να συμπληρώνει στο «Εντυπο Ε6 – Καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (με ή χωρίς προειδοποίηση)» πεδίο στο οποίο θα αναφέρεται ο βάσιμος λόγος καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, με την εγκύκλιο ολοκληρώνεται η αποκατάσταση του θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας, το οποίο είχε διαταραχθεί –σε βάρος, μάλιστα, των ίδιων των εργαζομένων– από τις προαναφερθείσες διατάξεις του ν. 4611/2019 που ψηφίστηκαν λίγες μέρες πριν από τις πρόσφατες εκλογές. «Καθορίζεται η επαναφορά στο προϊσχύον πλαίσιο προστασίας της εργασίας που θεμελιώνεται στις διατάξεις του Συντάγματος, του Αστικού Κώδικα και των νόμων 2112/20 και 3198/55, σε ευθυγράμμιση με το πνεύμα και το γράμμα του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, προστατεύοντας ιδίως τους εργαζομένους από τους κινδύνους που συνεπάγονταν οι καταργούμενες ρυθμίσεις, όπως:
α) την ηλεκτρονική καταγραφή των λόγων ενδεχόμενης απόλυσής τους και, κατά συνέπεια, τη βέβαιη υπονόμευση της μελλοντικής επαγγελματικής τους πορείας,
β) την οιαδήποτε μελλοντική αμφισβήτηση σχετικά με το δικαίωμα λήψης αποζημίωσης λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας τους,
γ) την εξώθησή τους σε συνεχείς δικαστικές εμπλοκές», αναφέρει η ανακοίνωση.
Αμέσως μετά την ανάρτηση της εγκυκλίου στη Διαύγεια, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης δήλωσε ότι «καταργούνται στην πράξη οι αναχρονιστικού, μεσαιωνικού χαρακτήρα προβλέψεις για το ηλεκτρονικό “φακέλωμα” των εργαζομένων που επιχείρησε να καθιερώσει η προηγούμενη κυβέρνηση». Σύμφωνα μάλιστα με τον υπουργό, ήδη στο πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ είχαν καταγραφεί περιπτώσεις λόγων απόλυσης που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν τους απολυμένους σε αδυναμία εύρεσης δουλειάς την επόμενη μέρα. Κάποια παραδείγματα: «Αργός και οκνηρός, ανεπαρκής, αδικαιολόγητες απουσίες, ιατρικοί λόγοι κ.λπ.» Να σημειωθεί ότι η διάταξη που καταργήθηκε είχε ψηφιστεί τον Μάιο του 2019, όμως η εφαρμοστική της εγκύκλιος είχε εκδοθεί στις 13 Ιουνίου. Μέσω αυτής προβλέφθηκε στο έντυπο Ε6 της καταγγελίας σύμβασης εργασίας η προσθήκη ειδικού πεδίου για τον βάσιμο λόγο απόλυσης, στην οποία δίνονταν τρεις επιλογές όπως αυτές καθορίζονται από το άρθρο 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, δηλαδή:
1) ικανότητα εργαζομένου κατά την εκτέλεση της εργασίας,
2) συμπεριφορά του εργαζομένου και
3) λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου