Παρουσίαση νομοθεσίας νομολογίας σχετικά με τον τρόπο εξόφλησης συναλλαγών ως κριτήριο για την έκπτωση δαπανών (Άρθρο 23 περ. β Ν.4172/2013)

Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Δελτίο Σεπτεμβρίου 2019 της ΣΟΛ Α.Ε.

www.solcrowe.gr

Παρουσίαση νομοθεσίας νομολογίας σχετικά με τον τρόπο εξόφλησης συναλλαγών ως κριτήριο για την έκπτωση δαπανών (Άρθρο 23 περ. β Ν. 4172/2013)

του Γιώργου ΛαζαρίδηΟρκωτού Ελεγκτή ΛογιστήΜέλους της ΣΟΛ α.ε.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 23 Ν.4172/2013 Μη εκπιπτόμενες επιχειρη­ματικές δαπάνες:

«Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:

…………………………………………………………………………………………………………………………….

β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγα­θών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής,

Η παραπάνω διάταξη ισχύει για δαπάνες που αφο­ρούν φορολογικές περιόδους που αρχίζουν από την 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά (άρθρο 72 παρ. 2 Ν. 4172/2013)».

ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΑΣΕΙ ΕΓΚΥΚΛΙΩΝ

Βασική εγκύκλιος για τη διάταξη είναι η ΠΟΛ.1216/1.10.2014

Στη διάταξη εμπίπτουν οι αγορές πρώτων και βοη­θητικών υλών, εμπορευμάτων, υλικών, παγίων, κ.λπ., οι πάσης φύσεως δαπάνες της επιχείρησης καθώς και οι πάσης φύσεως υπηρεσίες που λαμβά­νει η επιχείρηση.

Ως αξία συναλλαγής λαμβάνεται υπόψη το καθαρό ποσό της αξίας της συναλλαγής, προ ΦΠΑ.

Είδη δαπανών που δεν υπάγονται στην προϋπόθε­ση εξόφλησης με τραπεζικό μέσο:

Μισθώματα ακινήτων, καθότι δεν πρόκειται για λήψη υπηρεσιών αλλά για χρήση μισθίου (εισόδημα από κεφάλαιο για τον εκμισθωτή, σχετ. άρθρο 39 N.4172/2013).

Τόκοι και συναφή έξοδα, καθόσον δεν εμπεριέχουν τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά της παροχής υπη­ρεσίας.

Σημειωτέον ότι η προϋπόθεση αυτή δεν απαιτείται για τους μισθούς υπό την ευρεία έννοια. Όμως ήδη βάσει της περ. ιδ του άρθρου 23 του Ν. 4172/2013 (τέθηκε με το άρθρο 72 του Ν.4446/2016) ο τρό­πος εξόφλησης των δαπανών στο πλαίσιο εργασια­κής σχέσης όπως αυτή ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013, ρυθμίζεται αυτοτελώς (έναρξη ισχύος από 1/1/2017, χωρίς να θίγεται η εκπτωσιμότητα αν είχαν δοθεί προκαταβολές έναντι της μισθοδοσίας του Ιανουαρίου 2017).

Ως τραπεζικό μέσο πληρωμής, προκειμένου για την εφαρμογή των κοινοποιούμενων διατάξεων, νοείται:

• Η κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του προ­μηθευτή, είτε με μετρητά είτε με μεταφορά μεταξύ λογαριασμών (έμβασμα),
• Η χρήση χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών της εταιρείας που πραγματοποιεί την πληρωμή,
• Η έκδοση τραπεζικής επιταγής της επιχείρησης ή η εκχώρηση επιταγών τρίτων,
• Η χρήση συναλλαγματικών οι οποίες εξοφλού­νται μέσω τραπέζης,
• Η χρήση ταχυδρομικής επιταγής - ταχυπληρω­μής ή η κατάθεση σε λογαριασμό πληρωμών των Ελληνικών Ταχυδρομείων.

Σε περίπτωση που οι αντισυμβαλλόμενοι είναι ταυ­τόχρονα προμηθευτές και πελάτες, επιτρέπεται να προβούν σε εκατέρωθεν λογιστικούς συμψηφι­σμούς, εφόσον αυτό δεν αντιβαίνει σε διατάξεις άλ­λων νόμων. Όταν η διαφορά που απομένει μετά τον συμψηφισμό είναι μεγαλύτερη των 500 ευρώ, τότε για να αναγνωρισθεί το σύνολο των αγορών απαι­τείται η εξόφλησή της με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Τα ίδια ισχύουν και στην περίπτωση πώλησης αγα­θών μεταξύ υπόχρεων απεικόνισης συναλλαγών με «ανταλλαγή».

Η προϋπόθεση αφορά και την περίπτωση σταδια­κής (τμηματικής) εξόφλησης, ακόμη και την περί­πτωση προκαταβολής.

Επισημαίνεται ότι οι δαπάνες που έχουν πραγματο­ποιηθεί εντός του φορολογικού έτους αλλά δεν έχουν εξοφληθεί στο έτος αυτό, κρίνονται οριστικά, ως προς την εκπεσιμότητά τους, στο φορολογικό έτος που θα λάβει χώρα η εξόφληση αυτών. Στην περίπτωση που στο έτος εξόφλησης των δαπανών διαπιστωθεί ότι οι δαπάνες αυτές εξοφλήθηκαν χω­ρίς να γίνει χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής (π.χ. με μετρητά), η επιχείρηση υποχρεούται να υποβάλλει τροποποιητική δήλωση του φορολογικού έτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η συ­ναλλαγή, προσθέτοντας τα ποσά αυτών των δαπα­νών ως θετική λογιστική διαφορά.

Στις υπόψη διατάξεις εμπίπτουν και οι περιπτώσεις εξόφλησης δαπανών που αφορούν στην αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών από πρόσωπα που δεν έχουν υποχρέωση έκδοσης στοιχείου του ΚΦAΣ (παρ. 5 άρθρου 6 του ΚΦAΣ). (δηλ. περίπτωση έκ­δοσης τιμολογίων αγοράς.)

Πρόσθετες διευκρινίσεις με άλλες εγκύκλιους και οδηγίες

ΠΟΛ 1079/6.4.2015 Διευκρινίσεις επί της αριθμ. ΠΟΛ.1216/2014 εγκυκλίου, σχετικά με την έκ­πτωση ή μη δαπάνης που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500 ευρώ:

«Σε περίπτωση αγοράς αγαθών που παραδίδονται από επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ταχυμεταφο­ράς (ταχυμεταφορέας - courier - «εισπράκτορας για λογαριασμό τρίτων») με αντικαταβολή του τιμήματος χωρίς τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής αλλά με μετρητά, τότε η επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ταχυμεταφοράς αναγράφει στο «συνοδευτικό δελτίο ταχυμεταφοράς» (ΣΥ.ΔΕ.ΤΑ) που υποχρεούται να εκδίδει με βάση τον Κανονισμό Γενικών Αδειών (αριθμ. Απόφ. 686/064 της Εθνικής Επιτροπής Τη­λεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων - Ε.Ε.Τ.Τ. /ΦΕΚ 1700Β΄/10.07.2013) τον αριθμό και την ημερομηνία του τιμολογίου που εξοφλείται και το ακριβές ποσό των μετρητών που παραλαμβάνει. Η επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ταχυμεταφοράς έχει την υπο­χρέωση να καταθέσει συνολικά τα ποσά σε τραπεζι­κό λογαριασμό της εταιρείας εντολέα - πωλητή, εντός δύο (2) ημερών από την έκδοση του ΣΥ.ΔΕ.ΤΑ. Το αντίγραφο του «συνοδευτικού δελτίου ταχυμεταφοράς» (ΣΥ.ΔΕ.ΤΑ.) που παραδίδεται στον αγοραστή των αγαθών και αναγράφει το ποσό που αυτός κατέβαλε διαφυλάσσεται μέχρι το χρόνο πα­ραγραφής της χρήσης μέσα στην οποία το έλαβε.

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις που οι συναλλαγές πραγματοποιούνται μέσω εμπο­ρικών αντιπροσώπων ή εισπρακτόρων, κ.λπ.».

Έγγραφο με Αρ.Πρωτ. ΔEAΦ Β1069397 ΕΞ 2016 Μη εφαρμογή των διατάξεων της περ. β' του άρ­θρου 23 του ν. 4172/2013 στην περίπτωση τα­μειακής εξόφλησης συναλλαγών με επιχειρή­σεις προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος και νε­ρού:

«Κατόπιν των ανωτέρω και για τη διευκόλυνση πλή­θους συναλλαγών των καταναλωτών, οι δαπάνες για την προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος και νερού που εξοφλούνται στα ταμεία (γκισέ) των επιχειρή­σεων καθώς και στα συμβεβλημένα καταστήματα που πραγματοποιούν εισπράξεις για λογαριασμό τους, εφόσον αποδεικνύονται από τα κατάλληλα δικαιολογητικά τα οποία φέρουν τα στοιχεία του πε­λάτη, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι αναγνωρίζο­νται φορολογικά ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες από το χρόνο έναρξης ισχύος του Ν.4172/2013, μη εφαρμοζομένων των διατάξεων της περ. β΄ του άρθρου 23 του Ν. 4172/2013 και ανακαλούμενων των όσων αναφέρονται στο αριθ. πρωτ. ΔEAΦΒ 1139502 ΕΞ2015/26.10.2015 έγγραφό μας».

Εγκύκλιος Ε.2068/3.5.2019 Έκπτωση δαπανών που αφορούν σε εξόφληση συναλλαγών σε επι­χειρήσεις για την προμήθεια φυσικού αερίου:

«4. Κατόπιν των ανωτέρω, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι τα οριζόμενα στο ΔΕΑΦ Β 1069397 ΕΞ 2016/26.4.2016 έγγραφό μας έχουν ανάλογη εφαρ­μογή και για τις δαπάνες προμήθειας φυσικού αερί­ου που εξοφλούνται στα ταμεία (γκισέ) των επιχει­ρήσεων παροχής φυσικού αερίου, καθώς και στα συμβεβλημένα καταστήματα που πραγματοποιούν εισπράξεις για λογαριασμό τους, εφόσον αποδει­κνύονται από τα κατάλληλα δικαιολογητικά τα οποία φέρουν τα στοιχεία του πελάτη, δεδομένου ότι και στην περίπτωση αυτή η ως άνω εξόφληση δεν θέτει εν αμφιβόλω τη διενέργεια πραγματικής ως προς το ύψος συναλλαγής, καθόσον οι υπόψη επιχειρήσεις εκδίδουν παραστατικά με βάση καθορισμένη τιμο­λογιακή πολιτική και γενικούς όρους συναλλαγών στους οποίους προσχωρεί ο καταναλωτής.».

ΠΟΛ. 1055/26.4.2016 Διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της περ. β’ του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 σε περίπτωση εξό­φλησης τιμολογίων προμηθευτών και πιστωτών από τρίτους:

«4. Από τη γραμματική διατύπωση των πιο πάνω διατάξεων προκύπτει, ότι ο νόμος απαιτεί η εξόφλη­ση να γίνεται με τραπεζικό μέσο πληρωμής, προκει­μένου να αποδεικνύεται η ύπαρξη και η πραγματο­ποίηση της συναλλαγής, χωρίς να κάνει διάκριση ως προς το πρόσωπο του καταβάλλοντος, ούτε να θέτει ως προϋπόθεση όπως το πρόσωπο στο οποίο ανή­κει ο λογαριασμός μέσω του οποίου εξοφλούνται οι σχετικές δαπάνες να είναι και αυτό που είχε τη σχε­τική απαίτηση από τον καταβάλλοντα (άμεσα αντι­συμβαλλόμενος).

5. Κατόπιν των ανωτέρω, σε περίπτωση εξόφλησης σε τραπεζικό λογαριασμό του προμηθευτή - πιστω­τή από τρίτο πρόσωπο (ημεδαπό ή αλλοδαπό), το οποίο, κατ΄ εντολή της επιχείρησης, εξοφλεί τη σχε­τική υποχρέωση προς απόσβεση ισόποσης υπο­χρέωσης αυτού προς αυτή, η σχετική δαπάνη εκπί­πτει από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης, αρκεί να αποδεικνύεται με βάση τα κατάλληλα στοι­χεία (τραπεζικά παραστατικά ή άλλα έγγραφα) η εξόφληση του προμηθευτή καθώς και ο λόγος εξό­φλησης των δαπανών από τον τρίτο.

Ομοίως, σε περίπτωση που, με βάση τα ανωτέρω, η εξόφληση γίνεται, κατ΄ εντολή της επιχείρησης, από τρίτο, πελάτη της, προς απόσβεση δικής του υπο­χρέωσης από αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών από την επιχείρηση, η σχετική δαπάνη αναγνωρίζε­ται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα του τρίτου με τις ίδιες ως άνω προϋποθέσεις και εφόσον πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις που τίθενται για την εκπεσιμότητα των δαπανών με τις διατάξεις του Ν.4172/2013, παρόλο που ο τραπεζικός λογα­ριασμός στον οποίο κατατέθηκαν τα μετρητά ή με­ταφέρθηκαν τα σχετικά εμβάσματα δεν ανήκει σε πρόσωπο έναντι του οποίου υφίστατο και η σχετική υποχρέωση.

6. Τέλος, διευκρινίζεται ότι για την εξασφάλιση του δικαιώματος έκπτωσης μιας δαπάνης, κατ΄ εφαρμο­γή των διατάξεων της περ. β΄ του άρθρου 23 του Ν.4172/2013 , η καταβολή μπορεί να γίνεται και σε τραπεζικό λογαριασμό του προμηθευτή σε αλλοδα­πή τράπεζα, του νόμου μη διακρίνοντος».

ΠΟΛ. 1158/24.10.2016 Πρόσθετες διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της περ. β' του άρθρου 23 του ν.4172/2013 σε περί­πτωση συμψηφισμού αμοιβαίων ανταπαιτήσε­ων αντισυμβαλλομένων:

« Κατόπιν των ανωτέρω, διευκρινίζεται ότι τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ.1216/2014 εγκύκλιό μας, αναφορικά με τους λογιστικούς συμψηφισμούς σε περίπτωση που οι αντισυμβαλλόμενοι είναι ταυτόχρονα προμηθευτές και πελάτες, ισχύουν και για κάθε περίπτωση συμψηφισμού υποχρεώσεων από αγορές αγαθών ή υπηρεσιών με απαιτήσεις έναντι των ίδιων προσώπων που έχουν γεννηθεί από άλλη αιτία (π.χ. απαιτήσεις των αγροτικών συνεταιρισμών έναντι των μελών τους για την κάλυψη της συνεταιριστικής τους μερίδας, απαίτηση για απόδοση των ποσών που εισέπραξε εταιρεία ταχυμεταφορέων - courier - «εισπράκτορα για λογαριασμό τρίτων» κατ΄ εντολή της επιχείρησης από πελάτες της, κ.λπ.). Επομένως, σε περίπτωση που οι σχετικές υποχρεώσεις εξοφλούνται δια συμψηφισμού τους με απαιτήσεις έναντι των ίδιων προσώπων, οι αντίστοιχες δαπάνες αγοράς αγαθών ή λήψης υπηρεσιών, κατά το μέρος που διαμορφώνουν το κόστος πωληθέντων κάθε φορολογικού έτους, αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22 του Ν.4172/2013 , ανεξάρτητα από την αιτία προέλευσης των απαιτήσεων αυτών. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι σε περίπτωση που, μετά τον συμψηφισμό, η εναπομένουσα υποχρέωση από την αγορά αγαθών ή τη λήψη υπηρεσιών υπερβαίνει τα 500 ευρώ, η εξόφλησή της θα πρέπει να γίνει με τραπεζικό μέσο πληρωμής προκειμένου να αναγνωρισθεί προς έκπτωση το σύνολο του κόστους πωληθέντων που αναλογεί στις σχετικές αγορές.».

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΕΔ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Από την ανάγνωση σχετικών αποφάσεων της ΔΕΔ προκύπτουν τα εξής σημαντικά:

- Εφόσον ο έλεγχος δεν αναγνωρίσει προς έκ­πτωση από τα ακαθάριστα έσοδα δαπάνες επει­δή θεώρησε ότι δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο, ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης σύμφωνα με το άρθρο 65 του Ν. 4174/2014 έναντι της ΔΕΔ, της εξόφλησης με τραπεζικό μέσο.

- Στην περίπτωση που από τον έλεγχο θεωρηθεί ότι περισσότερα του ενός παραστατικά αξίας (προ ΦΠΑ) του καθενός κάτω των 500 ευρώ, αφορούν σε μια συναλλαγή που αθροιστικά υπερβαίνει την αξία των 500 ευρώ, τότε οι δαπά­νες των παραστατικών αυτών δεν εκπίπτουν, εφόσον η εξόφληση αυτών έγινε με μετρητά. Ως εκ τούτου λοιπόν μπαίνουν στο μικροσκόπιο πα­ραστατικά του ιδίου προμηθευτή της ιδίας ημέ­ρας ειδικότερα μάλιστα στην περίπτωση που η μεταφορά των αγαθών που αγοράσθηκαν με τα παραστατικά αυτά, προκύπτει ότι έγινε ενιαία. Κατά την άποψή μου δεν μπορεί να καταλογισθεί δόλος στην πλευρά του αγοραστή σε περιπτώ­σεις που την ίδια ημέρα γίνονται περισσότερες της μιας αγορές από τον ίδιο προμηθευτή, όταν αυτό επιβάλλεται λόγω της φύσης της δραστη­ριότητας του φορολογούμενου (Λ.χ. Φαρμακεία, Περίπτερα).

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 65 Ν. 4174/2013

«Σε περίπτωση αμφισβήτησης πράξης προσδιορι­σμού φόρου στα πλαίσια ενδικοφανούς προσφυγής, ο φορολογούμενος ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που προβαίνει στην εν λόγω αμφισβήτηση φέρει το βάρος της απόδειξης της πλημμέλειας της πράξης προσδιορισμού του φόρου».

ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΔΕΔ

Παρακάτω παρατίθενται τα κύρια σημεία σχετικών με το θέμα αποφάσεων της ΔΕΔ.

ΔΕΔ 355/28.1.2019 Απόρριψη δαπανών λόγω μη εξόφλησης αυτών με τραπεζικό μέσω πληρω­μής

ΕΛΕΓΧΟΣ

Δεν αναγνωρίσθηκαν για έκπτωση από τα ακαθάρι­στα έσοδα τα παραπάνω ποσά, με την αιτιολογία, ότι ‘’…… η επιχείρηση προέβη σε εξόφληση δαπα­νών άνω των 500 ευρώ με μετρητά (σχ άρθρο 23 ν. 4172/2013) όπως αναλύεται εκτενώς στο κεφ. 6.1 «μη εκπιπτόμενες δαπάνες αρ. 23 ν. 4172/2013»…’’

ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΔ

Επειδή, με το αρ. πρωτ. Δ.Ε.Δ ……………… ΕΞ 2019 ΕΜΠ/16.01.2019 έγγραφό μας, ζητήσαμε από την προσφεύγουσα να μας προσκομίσει περαιτέρω στοιχεία και διευκρινήσεις για τον τρόπο εξόφλησης ή μη των ως άνω προμηθευτών.

Επειδή, η προσφεύγουσα, αμφισβητεί τη καταλογι­ζόμενη λογιστική διαφορά, φέρουσα δε το βάρος της απόδειξης της πλημμέλειας της πράξης προσδιορι­σμού του φόρου, όφειλε να αποδείξει τους ισχυρι­σμούς της, σύμφωνα με το άρθρο 65 του ν. 4174/2013.

Πλην, όμως δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτι­κό στοιχείο που να ανατρέπει και να αντικρούει τους ισχυρισμούς του φορολογικού ελέγχου, αόριστα επικαλείται τις σχετικές διατάξεις, την έκτα­κτη διακοπή των εργασιών, τη θέση αυτής σε εκκα­θάριση, τη μη διατήρηση πλήρους λογιστηρίου και άμεσης λογιστικής παρακολούθησης και μη νόμιμης κοινοποίησης των προσβαλλόμενων πράξεων.

Επειδή, η προσφεύγουσα, δεν εξόφλησε σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις τους ως άνω προμηθευ­τές μέσω τραπέζης, οι σχετικές δαπάνες δεν είναι εκπεστέες από τα ακαθάριστα έσοδα, οι δε ισχυρι­σμοί της απορρίπτονται ως νόμω και ουσία α­βάσιμοι.

ΔΕΔ 559/5.2.2019 Μη εξόφληση με τραπεζικό μέσο

ΕΛΕΓΧΟΣ

Για τις εν λόγω δαπάνες των Τιμολογίων Παροχής Υπηρεσιών Τ.Π.Υ ……… και ……… έκδοσης της εταιρείας «……………………...» στις απόψεις της φορολογικής αρχής προς την υπηρεσία μας, σημειώνονται τα εξής:

- Δεν υποβάλλονται αποδεικτικά της εξόφλησής τους με τραπεζικό μέσο πληρωμής

………………………………………………………………………………………….

ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΔ

Επειδή στο Άρθρο 23. «Μη εκπιπτόμενες επιχειρη­ματικές δαπάνες» του Ν. 4172/13 ορίζεται ότι:

«Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:

…..β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντα­κοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής…..»

Επειδή εν προκειμένω, η προσφεύγουσα για τις συ­ναλλαγές που είχε με την εταιρεία «……………… ……………….» συνολικής καθαρής αξίας € 45.000,00, δεν προσκόμισε κάποιο κατάλληλο αποδεικτικό στοιχείο το οποίο να καταδεικνύει την εξόφληση των υπό κρίση τιμολογίων με χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, ορθώς η φορολογική αρχή απέρριψε τις εν λόγω δαπά­νες ως μη εκπιπτόμενες δαπάνες της χρήσης 2016.

ΔΕΔ 1792/2019 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Προϋποθέσεις έκπτωσης δαπανών καυσίμων με ΑΛΠ

ΕΛΕΓΧΟΣ

Μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500,00€ που φέρονται να εξοφλήθηκαν χωρίς τη χρήση τραπεζι­κού μέσου, καθώς ουδέν στοιχείο προσκόμισε ……….. προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι το υπ' αριθ. 399/18.03.2014 Τιμολόγιο - δελτίο απο­στολής, καθαρής αξίας 902,40€ πλέον ΦΠΑ 117,31€, ήτοι συνολικής αξίας 1.019,71€, εκδόσεως του........... εξοφλήθηκε διατραπεζικά.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΔ

Επειδή………………….. β) Κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500 ευρώ, από την ημεδαπή ή την αλλοδαπή, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής. Για την περίπτωση αυτή έχουν παρασχεθεί αναλυτι­κές οδηγίες με τις ΠΟΛ.1216/2014 και ΠΟΛ.1079/ 2015 εγκυκλίους μας.».

Επειδή, ο ισχυρισμός περί πλημμέλειας του ελέγχου λόγω μη αναγνώρισης δαπανών άνω των 500,00€ που φέρονται να εξοφλήθηκαν χωρίς τη χρήση τρα­πεζικού μέσου προβάλλεται αναπόδεικτα, καθώς ουδέν στοιχείο προσκόμισε ο προσφεύγων προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι το υπ' αριθ. 399/18.03.2014 Τιμολόγιο - δελτίο αποστολής, καθαρής αξίας 902,40€ πλέον ΦΠΑ 117,31€, ήτοι συνολικής αξίας 1.019,71€, εκδόσεως του........... εξοφλήθηκε διατραπεζικά.

ΔΕΔ 1411/2019

ΕΛΕΓΧΟΣ

Η λογιστική διαφορά αφορά τις κάτωθι αγορές εμπορευμάτων εσωτερικού των οποίων η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. β του άρθρου 23 του ν. 4172/2013:

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ	ΠΑΡΑΣΤ	ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ	ΠΟΣΟ
31/12/2016	…… ……..	…………..	588,00
31/12/2016	…………..	…………..	756,00
ΣΥΝΟΛΟ		1.344,00

ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΔ

Επειδή η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα παρα­πάνω ποσά αφορούσαν δαπάνες που δίδονταν για πώληση λαχείων σκρατς, οι οποίες δίνονταν μεμο­νωμένα και τμηματικά καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και ήταν συναλλαγές κάτω του ποσού των 500,00 ευρώ, απλώς στα βιβλία της, λόγω της φύ­σης της συναλλαγής, αποτυπώνονταν συγκεντρωτι­κά.

Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4172/2013, όπως ίσχυε για το φορολογικό έτος 2015:

«Άρθρο 23 Μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπά­νες

Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:

…………..

β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγα­θών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής,

…………..»

Επειδή στα παραστατικά με τα οποία πραγματοποι­ήθηκαν οι εγγραφές στα βιβλία της προσφεύγουσας που επιδείχθηκαν στον έλεγχο, δεν αναγράφονταν τμηματικές συναλλαγές, αλλά ούτε συνοδεύο­νταν από έγγραφα, ώστε να αποδεικνύεται ότι αφορούν τμηματικές συναλλαγές κάτω των 500,00 ευρώ, ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας απορρίπτεται ως αναπόδεικτος.

ΔΕΔ 1057/2018 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΕΛΕΓΧΟΣ

Από τον έλεγχο θεωρήθηκε ότι οι επιμέρους συναλ­λαγές (η κάθε μια με καθαρή αξία μικρότερη των 500 ευρώ) με την επιχείρηση ……… που είχαν πραγματοποιηθεί εντός μιας ημέρας αποτελούσαν ενιαία συναλλαγή ανώτερη των 500 ευρώ για την οποία η καταβολή της αμοιβής θα έπρεπε να γίνει με τραπεζικό μέσο.

Η προσφεύγουσα προβάλει τους παρακάτω λό­γους:

1) Ο έλεγχος, εντελώς αυθαίρετα και αναιτιολόγητα, θεώρησε ότι οι επιμέρους συναλλαγές (η καθεμία με καθαρή αξία μικρότερη των 500 €) με την επιχείρη­ση «…………….. » που είχαν πραγματοποιηθεί εντός μίας ημέρας αποτελούσαν ενιαία συναλλαγή ανώτερη των 500 € για την οποία η καταβολή της αμοιβής θα έπρεπε να γίνει με τραπεζικό μέσο. Κά­θε τιμολόγιο αντιστοιχούσε σε διαφορετική διακίνη­ση και μεταφορά με διαφορετικό μέσο.

2) Η μη εξόφληση των δαπανών με τη χρήση τρα­πεζικού μέσου πληρωμής δεν συ