Φοροεκτιμήσεις

Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2019 17:00

 

UPD:17:00

shutterstock

A- A A+

Από την έντυπη έκδοση

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Επιστημονική ομάδα της ARTION 
με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη  www.artion.gr

Συμπληρωματικά στοιχεία τα εικονικά τιμολόγια

Φύλλο ελέγχου, ακόμη και αν κατέστη οριστικό κατόπιν διοικητικής επίλυσης της διαφοράς, ακόμη δε και στις περιπτώσεις περαίωσης των εκκρεμών φορολογικών δηλώσεων, δεν αποκλείει την έκδοση και κοινοποίηση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου εντός της προβλεπόμενης από το άρθρο 84 παρ. 4 του ν. 2238/1994 (παλιός Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος) δεκαετούς προθεσμίας παραγραφής, αν από συμπληρωματικά στοιχεία τα οποία περιήλθαν μεταγενέστερα σε γνώση της φορολογικής αρχής και τα οποία η τελευταία δεν είχε υπόψη της κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου, εξακριβώνεται ότι το εισόδημα του υπόχρεου είναι ανώτερο από αυτό που περιλήφθηκε στο αρχικό φύλλο ελέγχου.

Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 68 παρ. 2 του ν. 2238/1994 συμπληρωματικά στοιχεία δεν αποκλείεται να είναι επίσημα ή ανεπίσημα βιβλία ή στοιχεία που τηρούν τρίτες επιχειρήσεις ή και άλλα έγγραφα από τα οποία αποδεικνύεται, κατά την κρίση της φορολογικής αρχής ή των διοικητικών δικαστηρίων, η εικονικότητα των τιμολογίων που εξέδιδε ή λάμβανε και καταχώριζε ο φορολογούμενος, η ανακρίβεια των βιβλίων και στοιχείων που τηρούσε και η απόκρυψη απ’ αυτόν εισοδήματος (βλ. ΣτΕ 1628/2019).

Παραγραφή φόρου κληρονομιάς

Το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξης επιβολής φόρου και προστίμου παραγράφεται ως εξής:

α) για ανακριβή δήλωση, μετά την πάροδο δεκαετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο υποβλήθηκε η δήλωση,

β) για παράλειψη δήλωσης ολόκληρης ή μέρους της περιουσίας που αποκτήθηκε ή εικονικότητας του συμβολαίου, μετά δεκαπενταετία από το τέλος του έτους, μέσα στο οποίο έληξε η προθεσμία για υποβολή της δήλωσης ή έχει συνταχθεί το προσβαλλόμενο για εικονικότητα συμβόλαιο,

γ) για επιβολή προστίμου, μετά δεκαετία από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο έχει συντελεσθεί η παράβαση.

Επίσης, σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα του Δημοσίου για την επιβολή των φόρων και προστίμων στις υποθέσεις φόρου κληρονομιών, δωρεών και γονικών παροχών δεν μπορεί να ανατρέχει σε διάστημα προ 31-12-2003, έχει δηλαδή υποπέσει σε οριστική παραγραφή για τα έτη προ του 2003.

Επισημαίνουμε ότι με την υπ’ αριθ. 170/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι διατάξεις που παρατείνουν την προθεσμία παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου.

Πίστωση φόρου αλλοδαπής για εισφορά αλληλεγγύης

Με την αριθμ. 2465/2018 απόφαση του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίθηκε ότι η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 29 του ν.3986/2011 και του άρθρου 43 Α του ν.4172/2013 έχει τον χαρακτήρα «τακτικού»/συνήθους φόρου επί του εισοδήματος ο οποίος εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των Συμβάσεων Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) εισοδήματος και συγκεκριμένα του άρθρου Ι των ΣΑΔΦ με το Ην. Βασίλειο, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ινδία, του άρθρου ΙΙ της ΣΑΔΦ με τη Σουηδία και του άρθρου 2 όλων των λοιπών ΣΑΔΦ που έχει συνάψει η Ελλάδα (σχετ. εγκύκλιος ΑΑΔΕ Ε.2009/2019).

Στις 56 από τις ΣΑΔΦ που έχει συνάψει η Ελλάδα περιλαμβάνονται διατάξεις για την εξάλειψη της διπλής φορολογίας, οι οποίες προβλέπουν τη μέθοδο της πίστωσης (credit method). Σε ό,τι αφορά φορολογικό κάτοικο Ελλάδος που αποκτά εισόδημα αλλοδαπής και για το οποίο έχει και η Ελλάδα δικαίωμα φορολόγησης, διευκρινίζεται ότι σύμφωνα με τις διατάξεις των ΣΑΔΦ που περιλαμβάνουν τη μέθοδο της πίστωσης, στην έννοια του φόρου εισοδήματος Ελλάδας έναντι του οποίου παρέχεται η πίστωση του φόρου αλλοδαπής με βάση τα οριζόμενα και στο άρθρο 9 του ν.4172/2013, περιλαμβάνεται και η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 29 του ν. 3986/2011 και του άρθρου 43 Α του ν.4172/2013 κατά το ποσό που αναλογεί στο εισόδημα αλλοδαπής.

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται για δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015 και επόμενα σε συμμόρφωση με την απόφαση ΣτΕ 2465/2018.

Δημοφιλή Ερωτήματα

Η έκδοση ομολογιακού δανείου δεν υπόκειται σε τέλη χαρτοσήμου (βλ. άρθρο 11 παρ. 4 δ’ Α.Ν. 148/1967).