- Aρχική
- Απόψεις
- ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Η λιτότητα βλάπτει σοβαρά τις οικογένειες με παιδιά
Η λιτότητα βλάπτει σοβαρά τις οικογένειες με παιδιά
Ημερομηνία δημοσίευσης: 16/12/2012
ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*
Στις 3.12.12 ανακοινώθηκαν από τη Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε. (την Eurostat) τα στοιχεία για τη φτώχεια στα κράτη - μέλη της Ε.Ε. Με βάση τα στοιχεία αυτά η Ελλάδα είχε το 2011 το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού στα όρια της φτώχειας (31% ή 3,4 εκατομμύρια κατοίκων της χώρας) ανάμεσα σε 13 από τα 15 κράτη - παλαιά μέλη της Ε.Ε. (δεν υπάρχουν στοιχεία για το έτος αυτό για την Ιρλανδία, η οποία το 2010 είχε ποσοστό μεγαλύτερο από εκείνο της χώρας μας, και την Ιταλία, της οποίας το ποσοστό ήταν ελαφρά χαμηλότερο από εκείνο της χώρας μας).
Στη σχετική ανακοίνωση της Eurostat δεν δίνονται στοιχεία για επιμέρους κατηγορίες του πληθυσμού. Τα στοιχεία, όμως, αυτά υπάρχουν στη βάση δεδομένων της Υπηρεσίας αυτής. Μια από τις κατηγορίες αυτές είναι οι οικογένειες με παιδιά. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε το ποσοστό των οικογενειών αυτών που είναι στο όριο της φτώχειας (ΣΟΦ) σε σχέση με το ποσοστό του ΑΕΠ που δαπανούν τα κράτη για την οικογένεια και τα παιδιά στα 15 κράτη - παλαιά μέλη της Ε.Ε. το έτος 2010 για το οποίο υπάρχουν στοιχεία και για τα 15 κράτη.
Τα στοιχεία αυτά δίνονται στις δύο πρώτες στήλες του Πίνακα που ακολουθεί. Στην 3η στήλη του Πίνακα δίνεται το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά στα όρια της φτώχειας των 13 κρατών για τα οποία υπάρχουν στοιχεία για το έτος 2011, προκειμένου να διαπιστωθεί ποιες είναι οι επιπτώσεις της πολιτικής των Μνημονίων ή της πολιτικής λιτότητας γενικότερα που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη.
Από τον Πίνακα αυτό φαίνεται ότι:
Το 2010 την 1η θέση, με το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ που αφιερωνόταν από τον κρατικό προϋπολογισμό για την οικογένεια και τα παιδιά ανάμεσα στα 15 κράτη - μέλη της Ε.Ε. κατείχε η Δανία και ακολουθούσαν το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία και η Φινλανδία. Την τελευταία θέση, με το μικρότερο ποσοστό κατείχε η Ολλανδία και ακολουθούσαν η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα (κατείχε την 11η θέση).
Το ίδιο έτος (2010) την 1η θέση, με το χαμηλότερο ποσοστό των οικογενειών με παιδιά που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας, κατείχε η Σουηδία και ακολουθούσαν η Φινλανδία, η Δανία και η Ολλανδία. Την τελευταία θέση, με το υψηλότερο ποσοστό κατείχε η Ιρλανδία και ακολουθούσαν η Ελλάδα, Ισπανία και η Ιταλία.
Το 2011 την 1η θέση, με το χαμηλότερο ποσοστό των οικογενειών στα όρια της φτώχειας ανάμεσα στα 13 κράτη για τα οποία υπάρχουν στοιχεία, κατείχε η Δανία και ακολουθούσαν η Σουηδία, η Φινλανδία και η Αυστρία. Την τελευταία θέση, με το υψηλότερο ποσοστό, κατείχε η Ελλάδα και τις δύο προηγούμενες θέσεις κατείχαν η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Το 2011 σε σχέση με το 2010 σε 5 από τα 13 κράτη που υπήρχαν στοιχεία για το 2011 το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά στο όριο της φτώχειας μειώθηκε, σε 7 αυξήθηκε και σε 1 παρέμεινε αμετάβλητο (στην Πορτογαλία). Η μεγαλύτερη μείωση σημειώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και η μεγαλύτερη αύξηση στην Ελλάδα. Κατά πάσα πιθανότητα οι αυξήσεις θα έχουν σημειωθεί στην Ιρλανδία και στην Ιταλία για τις οποίες, όπως προαναφέρθηκε, δεν υπάρχουν στοιχεία για το 2011.
Εξετάζοντας τη σχέση του ποσοστού του κρατικού προϋπολογισμού που αφιερώνεται στην οικογένεια και τα παιδιά και το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας παρατηρούμε ότι με την εξαίρεση του Λουξεμβούργου και της Ιρλανδίας, οι οποίες δαπανούν μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ στην οικογένεια (κατέχουν, αντίστοιχα, τη 2η και 3η θέση ανάμεσα στα 15 κράτη), εν τούτοις κατέχουν χαμηλές θέσεις (την 9η και 15η) με υψηλό ποσοστό των οικογενειών με παιδιά στο όριο της φτώχειας.
Αντίθετα, η Ολλανδία, με το χαμηλότερο ποσοστό δαπανών, έχει χαμηλό ποσοστό οικογενειών με παιδιά στα όρια της φτώχειας (κατέχει την 4η θέση). Για τα υπόλοιπα, όμως, 12 κράτη υπάρχει στενότατη σχέση ανάμεσα στα το ποσοστό που δαπανά ο κρατικός προϋπολογισμός για την οικογένεια και τα παιδιά και το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας (υψηλό ποσοστό του ΑΕΠ συνοδεύεται με χαμηλό ποσοστό φτώχειας και αντίστροφα). Η σχέση αυτή φαίνεται ανάγλυφα στο Διάγραμμα που ακολουθεί. Στο Διάγραμμα αυτό το ποσοστό στο ΑΕΠ είναι επι τοις χιλίοις προκειμένου να φανεί καθαρότερα η παραπάνω σχέση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 2012 η κατάσταση των οικογενειών με παιδιά έχει χειροτερεύσει λόγω των μέτρων των Μνημονίων που έχουν ήδη εφαρμοστεί. Το ίδιο θα συμβεί και το 2013 με τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου για νέες φορολογικές επιβαρύνσεις και νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Πρόκειται, κυριολεκτικά, για μέτρα που εξαθλιώνουν τις οικογένειες με παιδιά, αποτρέπουν ζευγάρια να αποκτήσουν ακόμα και ένα παιδί και τους νέους να συνάψουν γάμο, επιδεινώνοντας τη μεγάλη δημογραφική κρίση που περνά η χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια.
Πρόκειται για μια κοινωνικά και οικονομικά καταστροφική και εθνικά εγκληματική πολιτική, δεδομένου ότι όλα αυτά τα χρόνια οι γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες είναι λιγότερες από τους θανάτους των Ελλήνων, σημειώνεται δηλαδή συνεχής μείωση του ελληνικού πληθυσμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της χώρας.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Τι δείχνουν τα στοιχεια της Eurostat σε 12 κράτη - μέλη της Ε.Ε. για τη σχέση ποσοστού φτώχειας οικογενειών με παιδιά και δημοσίων δαπανών
Στις 3.12.12 ανακοινώθηκαν από τη Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε. (την Eurostat) τα στοιχεία για τη φτώχεια στα κράτη - μέλη της Ε.Ε. Με βάση τα στοιχεία αυτά η Ελλάδα είχε το 2011 το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού στα όρια της φτώχειας (31% ή 3,4 εκατομμύρια κατοίκων της χώρας) ανάμεσα σε 13 από τα 15 κράτη - παλαιά μέλη της Ε.Ε. (δεν υπάρχουν στοιχεία για το έτος αυτό για την Ιρλανδία, η οποία το 2010 είχε ποσοστό μεγαλύτερο από εκείνο της χώρας μας, και την Ιταλία, της οποίας το ποσοστό ήταν ελαφρά χαμηλότερο από εκείνο της χώρας μας).
Στη σχετική ανακοίνωση της Eurostat δεν δίνονται στοιχεία για επιμέρους κατηγορίες του πληθυσμού. Τα στοιχεία, όμως, αυτά υπάρχουν στη βάση δεδομένων της Υπηρεσίας αυτής. Μια από τις κατηγορίες αυτές είναι οι οικογένειες με παιδιά. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε το ποσοστό των οικογενειών αυτών που είναι στο όριο της φτώχειας (ΣΟΦ) σε σχέση με το ποσοστό του ΑΕΠ που δαπανούν τα κράτη για την οικογένεια και τα παιδιά στα 15 κράτη - παλαιά μέλη της Ε.Ε. το έτος 2010 για το οποίο υπάρχουν στοιχεία και για τα 15 κράτη.
Τα στοιχεία αυτά δίνονται στις δύο πρώτες στήλες του Πίνακα που ακολουθεί. Στην 3η στήλη του Πίνακα δίνεται το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά στα όρια της φτώχειας των 13 κρατών για τα οποία υπάρχουν στοιχεία για το έτος 2011, προκειμένου να διαπιστωθεί ποιες είναι οι επιπτώσεις της πολιτικής των Μνημονίων ή της πολιτικής λιτότητας γενικότερα που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη.
Από τον Πίνακα αυτό φαίνεται ότι:
Το 2010 την 1η θέση, με το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ που αφιερωνόταν από τον κρατικό προϋπολογισμό για την οικογένεια και τα παιδιά ανάμεσα στα 15 κράτη - μέλη της Ε.Ε. κατείχε η Δανία και ακολουθούσαν το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία και η Φινλανδία. Την τελευταία θέση, με το μικρότερο ποσοστό κατείχε η Ολλανδία και ακολουθούσαν η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα (κατείχε την 11η θέση).
Το ίδιο έτος (2010) την 1η θέση, με το χαμηλότερο ποσοστό των οικογενειών με παιδιά που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας, κατείχε η Σουηδία και ακολουθούσαν η Φινλανδία, η Δανία και η Ολλανδία. Την τελευταία θέση, με το υψηλότερο ποσοστό κατείχε η Ιρλανδία και ακολουθούσαν η Ελλάδα, Ισπανία και η Ιταλία.
Το 2011 την 1η θέση, με το χαμηλότερο ποσοστό των οικογενειών στα όρια της φτώχειας ανάμεσα στα 13 κράτη για τα οποία υπάρχουν στοιχεία, κατείχε η Δανία και ακολουθούσαν η Σουηδία, η Φινλανδία και η Αυστρία. Την τελευταία θέση, με το υψηλότερο ποσοστό, κατείχε η Ελλάδα και τις δύο προηγούμενες θέσεις κατείχαν η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Το 2011 σε σχέση με το 2010 σε 5 από τα 13 κράτη που υπήρχαν στοιχεία για το 2011 το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά στο όριο της φτώχειας μειώθηκε, σε 7 αυξήθηκε και σε 1 παρέμεινε αμετάβλητο (στην Πορτογαλία). Η μεγαλύτερη μείωση σημειώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και η μεγαλύτερη αύξηση στην Ελλάδα. Κατά πάσα πιθανότητα οι αυξήσεις θα έχουν σημειωθεί στην Ιρλανδία και στην Ιταλία για τις οποίες, όπως προαναφέρθηκε, δεν υπάρχουν στοιχεία για το 2011.
Εξετάζοντας τη σχέση του ποσοστού του κρατικού προϋπολογισμού που αφιερώνεται στην οικογένεια και τα παιδιά και το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας παρατηρούμε ότι με την εξαίρεση του Λουξεμβούργου και της Ιρλανδίας, οι οποίες δαπανούν μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ στην οικογένεια (κατέχουν, αντίστοιχα, τη 2η και 3η θέση ανάμεσα στα 15 κράτη), εν τούτοις κατέχουν χαμηλές θέσεις (την 9η και 15η) με υψηλό ποσοστό των οικογενειών με παιδιά στο όριο της φτώχειας.
Αντίθετα, η Ολλανδία, με το χαμηλότερο ποσοστό δαπανών, έχει χαμηλό ποσοστό οικογενειών με παιδιά στα όρια της φτώχειας (κατέχει την 4η θέση). Για τα υπόλοιπα, όμως, 12 κράτη υπάρχει στενότατη σχέση ανάμεσα στα το ποσοστό που δαπανά ο κρατικός προϋπολογισμός για την οικογένεια και τα παιδιά και το ποσοστό των οικογενειών με παιδιά που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας (υψηλό ποσοστό του ΑΕΠ συνοδεύεται με χαμηλό ποσοστό φτώχειας και αντίστροφα). Η σχέση αυτή φαίνεται ανάγλυφα στο Διάγραμμα που ακολουθεί. Στο Διάγραμμα αυτό το ποσοστό στο ΑΕΠ είναι επι τοις χιλίοις προκειμένου να φανεί καθαρότερα η παραπάνω σχέση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 2012 η κατάσταση των οικογενειών με παιδιά έχει χειροτερεύσει λόγω των μέτρων των Μνημονίων που έχουν ήδη εφαρμοστεί. Το ίδιο θα συμβεί και το 2013 με τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου για νέες φορολογικές επιβαρύνσεις και νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Πρόκειται, κυριολεκτικά, για μέτρα που εξαθλιώνουν τις οικογένειες με παιδιά, αποτρέπουν ζευγάρια να αποκτήσουν ακόμα και ένα παιδί και τους νέους να συνάψουν γάμο, επιδεινώνοντας τη μεγάλη δημογραφική κρίση που περνά η χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια.
Πρόκειται για μια κοινωνικά και οικονομικά καταστροφική και εθνικά εγκληματική πολιτική, δεδομένου ότι όλα αυτά τα χρόνια οι γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες είναι λιγότερες από τους θανάτους των Ελλήνων, σημειώνεται δηλαδή συνεχής μείωση του ελληνικού πληθυσμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της χώρας.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου