Η χώρα απειλείται με βαριά καταδίκη για τις μνημονιακές περικοπές των εργασιακών δικαιωμάτων που παραβιάζουν διεθνείς συμβάσεις εργασίας
Του Τζώρτζη Ρούσσου
Μπροστά σε μια καταδίκη για την παραβίαση των διεθνών συμβάσεων που έχει υπογράψει και αφορούν τα εργατικά δικαιώματα, που πετσόκοψαν στα χρόνια του Μνημονίου οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, βρίσκεται η χώρα μας.
Στην 102η Σύνοδο της Διεθνούς Συνδιάσκεψης Εργασίας, που ξεκινά σήμερα στη Γενεύη, αναμένεται να συζητηθεί η προσφυγή της ΓΣΕΕ για την παραβίαση μέσω των μνημονιακών μέτρων διεθνών συμβάσεων εργασίας.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ελεγκτικές επιτροπές του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας του ΟΗΕ έχουν πολλαπλώς κατακεραυνώσει τη χώρα μας για ό,τι, κατά παρέκκλιση των διεθνών δεσμεύσεών μας, έχουν προκαλέσει στον κόσμο της μισθωτής εργασίας και κατά συνέπεια στην οικονομία οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Η προσφυγή της ΓΣΕΕ κατατέθηκε το 2010 και η έκθεση-καταπέλτης της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας είναι η 5η κατά σειρά για τη χώρα μας που έχει συντάξει το Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, μεταξύ άλλων:
Ρητά εντοπίζει έλλειψη δικαιοσύνης και ισότητας κατά την αντιμετώπιση της κρίσης, ενώ διαπιστώνει ότι το ελληνικό κράτος στο δίλημμα κοινωνική ευθύνη απέναντι στον λαό ή οι οικονομικές υποχρεώσεις προς την τρόικα των δανειστών, επέλεξε με την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα τακτική την ικανοποίηση της τρόικας.
Ρητά μιλάει για την επιβολή εργασιακών και κοινωνικο-ασφαλιστικών μέτρων «προγραμματισμένης» φτωχοποίησης του ελληνικού λαού χωρίς ορατό μέλλον ανάκαμψης για τον πληθυσμό.
Ρητά αναφέρεται στην επιβολή μέτρων που οδηγούν στην καταρράκωση της εσωτερικής ζήτησης και της κοινωνικής λειτουργίας του κράτους.
Ζητά από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή να διαμορφώσει άμεσα «γρήγορα σενάρια» για την ανάκληση των μέτρων που έχουν γονατίσει τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους, ενώ ζητά από την κυβέρνηση να υποδείξει ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει στο άμεσο μέλλον για την αύξηση της συμμετοχής στην εθνική προσπάθεια των «εχόντων και κατεχόντων» (ιδιώτες με υψηλά εισοδήματα, τράπεζες, επιχειρήσεις κ.λπ.).
Εντοπίζει εκ νέου το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ επαναλαμβάνει την άμεση ανάγκη αναθεώρησης των μέτρων σε βάρος των ΣΣΕ, επαναφοράς της αρχής της εύνοιας και κατάργησης της δυνατότητας σύναψης ΣΣΕ από ενώσεις προσώπων, που δεν έχουν τα εχέγγυα της συνδικαλιστικής ελευθερίας.
Ζητά από το κράτος όχι μόνο να απέχει από πράξεις παρέμβασης και παρεμπόδισης της διαδικασίας ανεξάρτητης διαιτητικής επίλυσης των συλλογικών διαφορών (όπως η απαγόρευση συνομολόγησης μισθολογικών ζητημάτων), αλλά και να αποκαταστήσει την εύρυθμη λειτουργία του ΟΜΕΔ.
Ρητά ζητά την άμεση αναθεώρηση των μέτρων, τόσο στον ιδιωτικό όσο και τον δημόσιο τομέα που θέτουν σε διακινδύνευση τις θέσεις εργασίας και την αμοιβή των εργαζομένων (ευέλικτες μορφές απασχόλησης, διαθεσιμότητα, εφεδρεία κ.λπ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου