Κατραπακιά στους φτωχούς
Οι φτωχότεροι Ελληνες πλήρωσαν κυρίως τα καταστροφικά προγράμματα λιτότητας που επέβαλαν στη χώρα μας τα τελευταία 4 χρόνια οι ξένοι πιστωτές.
Σχετική έρευνα που πραγματοποίησαν για λογαριασμό του Iνστιτούτου Μακροοικονομίας και Ανάπτυξης (ΙΜΚ) του γερμανικού Ιδρύματος Χανς Μπέκλερ ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης και ο καθηγητής Σταύρος Ζωγραφάκης, έδειξε ότι οι συνέπειες των σκληρών μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα ήταν όχι μόνον πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι είχε εκτιμηθεί αρχικά, αλλά και άνισα κατανεμημένες στα στρώματα της κοινωνίας.
Οι ανισορροπίες ήταν περισσότερο έκδηλες στον επιμερισμό των επιπλέον φορολογικών βαρών που κλήθηκαν να πληρώσουν τα ελληνικά νοικοκυριά καθ’ υπόδειξιν της τρόικας. Από την αρχή της κρίσης οι άμεσοι φόροι αυξήθηκαν 53%, ενώ οι έμμεσοι 22%.
Επειδή όμως έγιναν ελάχιστα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, το κύμα των αυξήσεων στους φόρους διαχύθηκε στα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα. Η φορολογική επιβάρυνση των χαμηλότερων εισοδημάτων αυξήθηκε έτσι έως και 337% σε σχέση με το παρελθόν. Αντίθετα, τα ανώτερα οικονομικά στρώματα υπέστησαν επιπλέον φορολογική επιβάρυνση μόλις κατά... 9%.
Η φορολογική λαίλαπα σε συνδυασμό με τις περικοπές στους μισθούς και την καλπάζουσα ανεργία γονάτισαν τα φτωχά και μεσαία νοικοκυριά, διόγκωσαν τη φτώχεια και οδήγησαν αρκετό κόσμο στην απελπισία.
Μεταξύ 2008 και 2012 το ετήσιο προ φόρων εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών μειώθηκε κατά μέσο όρο 25%, από τα 23.100 ευρώ στα 17.900 ευρώ. Τα πιο φτωχά νοικοκυριά όμως έχασαν πολύ περισσότερα στη διάρκεια της κρίσης, αφού απώλεσαν το 86% του συνολικού τους εισοδήματος. Αντίθετα οι πιο εύπορες οικογένειες έχασαν αντίστοιχα μόλις το 16-20% του εισοδήματός τους.
Απόρροια αυτής της εξέλιξης ήταν η εκτόξευση της φτώχειας. Ενδεικτικό της τελευταίας είναι το ότι το 2012 ένα στα τρία ελληνικά νοικοκυριά ήταν υποχρεωμένο να καλύπτει τις υποχρεώσεις του με ετήσιο εισόδημα μόλις 7.000 ευρώ. Δηλαδή με λιγότερα χρήματα από αυτά του ορίου της φτώχειας.
Διόλου τυχαία ο επικεφαλής του ΙΜΚ, Gustav Horn, χαρακτήρισε το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης «κοντόφθαλμο και εν μέρει καθοδηγούμενο από συμφέροντα, χωρίς μέριμνα για κοινωνική προστασία». «Ηταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσης καταστροφής... απαιτείται αλλαγή πλεύσης», συμπλήρωσε.
Η έρευνα διαπιστώνει, τέλος, ότι οι περικοπές που επιβλήθηκαν ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που χρειάζονταν στην πραγματικότητα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, αλλά και ότι οι μειώσεις μισθών ήταν συγκριτικά πολύ πιο επώδυνες στον ιδιωτικό τομέα απ’ ό,τι στον δημόσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου