Προς κατάργηση το χαρτόσημο - ποιες περιπτώσεις αφορά 

 
 
 

Του Σπύρου Δημητρέλη

Μια σημαντική αλλαγή σε έναν ειδικό φόρο συναλλαγών βρίσκεται στο τραπέζι του υπουργείου Οικονομικών. Πρόκειται για το χαρτόσημο το οποίο ήδη μετρά περισσότερα από ογδόντα χρόνια ζωής (θεσπίστηκε το 1930) και έχει στο παρελθόν στηρίξει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας φέρνοντας ζεστό χρήμα στα κρατικά ταμεία.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας για την τρίτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος το υπουργείο Οικονομικών ανέλαβε την υποχρέωση να προχωρήσει έως τον Μάιο του 2018 στην αξιολόγηση του Κώδικα Χαρτοσήμου προκειμένου "να εκσυγχρονιστεί και να γίνει πιο συμβατός με το σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον".

Οι δυο κυριότερες συναλλαγές στις οποίες εξακολουθεί να επιβάλλεται χαρτόσημο είναι τα μισθώματα επαγγελματικής στέγης, στις εγγραφές υποθηκών σε κτηματολογικά γραφεία και υποθηκοφυλακεία καθώς και στη σύναψη δανείων μεταξύ ιδιωτών. Επιβάλλεται με συντελεστή 3% και εισφορά 20% επ’ αυτού που σημαίνει συνολικά 3,6%.

Στόχος της επανεξέτασης της επιβολής χαρτοσήμου είναι να υπολογιστεί το δημοσιονομικό κόστος της κατάργησης του χαρτοσήμου σε όσο το δυνατόν περισσότερες "περιοχές” που επιβάλλεται καθώς θεωρείται από τους θεσμούς ως φορολογία η οποία αυξάνει το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων και γενικότερα επιβραδύνει την οικονομική δραστηριότητα.

Αυτό που αναμένεται να επανεξεταστεί είναι η, έστω και σταδιακή, κατάργηση στις παραπάνω συναλλαγές και ενέργειες προκειμένου να διευκολυνθεί η αγορά. Ειδικότερα, η κατάργηση του χαρτοσήμου στα ενοίκια θα μειώσει το συνολικό καταβαλλόμενο μίσθωμα μειώνοντας το λειτουργικό κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Για παράδειγμα, μια μικρομεσαία επιχείρηση που καταβάλλει συνολικό μηνιαίο μίσθωμα για τη στέγασή της ύψους 500 ευρώ πληρώνει και 18 ευρώ το μήνα για χαρτόσημο, καταβάλλοντας συνολικά 518 ευρώ. Από την άλλη, η κατάργηση του χαρτοσήμου στις εγγραφές υποθηκών θα μειώσει το κόστος για τις δανειακές συναλλαγές στην αγορά αλλά και την προσπάθεια για μείωση των κόκκινων δανείων που έχουν συσσωρεύσει οι τράπεζες μέσω της μείωσης του κόστους για τις διαδικασίες αναγκαστικής είσπραξης όπως είναι οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί. Για παράδειγμα, αν ένας ιδιώτης που έχει μια ληξιπρόθεσμη απαίτηση ύψους 100.000 ευρώ από άλλον ιδιώτη προχωρήσει στην εγγραφή ίσης αξίας υποθήκης σε ακίνητο του οφειλέτη υποχρεούται, μεταξύ άλλων, να καταβάλλει και χαρτόσημο ύψους 3600 ευρώ. Η τρίτη παρέμβαση στο πεδίο του χαρτοσήμου είναι κατάργησή του στις συμβάσεις δανείων μεταξύ ιδιωτών. Οι συμβάσεις δανείων μεταξύ ιδιωτών κατατίθενται για φορολογικούς λόγους στην εφορία (π.χ. κάλυψη τεκμηρίων) και επιβαρύνονται με χαρτόσημο 3,6%. Τελικές αποφάσεις για τις αλλαγές στο χαρτόσημο αναμένεται να ληφθούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του νέου έτους.