Αναζητώντας έξοδο (περιορισμένου) κινδύνου στις αγορές

Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να επιχειρηθεί μια ακόμα έξοδος στις αγορές πριν την Άνοιξη του 2019.

Μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένεται να αποσαφηνιστεί πλήρως ο προγραμματισμός των νέων εκδόσεων του ελληνικού δημοσίου, με τις οποίες θα καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες του 2019. Ο προϋπολογισμός του 2019 ο οποίος κατατέθηκε πριν λίγες ημέρες στη Βουλή αναφέρει ότι, χωρίς να υπολογιστούν τα μέτρα ελάφρυνσης που έχουν αποφασιστεί στο Eurogoup του περασμένου Ιουνίου, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τη νέα χρονιά είναι λίγο πάνω από τα 11 δισ. ευρώ. 

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει στη διάθεση της το «μαξιλάρι» ασφαλείας δεν καθιστούν αναγκαία την επιστροφή στις αγορές προκειμένου να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας. Ωστόσο, όσο αυξάνεται ο χρόνος αποχής της Ελλάδας από τις αγορές, τόσο θα δημιουργούνται ερωτήματα για τη δυνατότητα να επιστρέψει η ελληνική οικονομία στην κανονικότητα. 

Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να επιχειρηθεί μια ακόμα έξοδος στις αγορές πριν την Άνοιξη του 2019. Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, την προηγούμενη εβδομάδα από τη Θεσσαλονίκη έθεσε ως στόχο την έξοδο στις αγορές το αργότερο ως τον Μάρτιο. Ο χρόνος βέβαια επιστροφής στις αγορές θα κριθεί από την πορεία των ελληνικών επιτοκίων. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να υπολογιστεί ακριβώς ο χρόνος, καθώς παραμένει πολύ μεγάλη η μεταβλητότητα στις αγορές. 

Διαχείριση του χρέους

Ιδιαίτερα μεγάλος στόχος παραμένει και η διαχείριση του χρέους που υπάρχει προς το ΔΝΤ. Ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), έχει θέσει σε άμεση προτεραιότητα την ανάγκη να προχωρήσει η επαναγορά των δανείων του ΔΝΤ, ύψους 9,8 δισ. ευρώ, καθώς θεωρούνται ιδιαίτερα ακριβά. 

Συγκεκριμένα αυτά τα δάνεια, σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Δημήτρη Τσάκωνα, έχουν σταθμισμένο μέσο όρο λήξης περίπου 3,5  χρόνια, με το ΔΝΤ να χρεώνει με επιτόκιο 4,9% ένα ποσό δανείου που φτάνει τα 5 δισ.  Υπό αυτές τις συνθήκες, η πολιτική του Ταμείου να χρεώνει με ιδιαίτερα υψηλά επιτόκια τα δάνεια του ανάλογα με την έκθεση που έχει κάθε χώρα στα δάνειά του ΔΝΤ, καθιστά ιδιαίτερα ακριβή την εξυπηρέτηση του το χρέος που έχει η Ελλάδα στο ΔΝΤ.

Η επαναγορά αυτών των δανείων από το ΔΝΤ θα μειώσει αυτόματα το κόστος εξυπηρέτησης του Δημόσιου χρέους, ενώ ταυτόχρονα θα περιορίσει τον συναλλαγματικό κίνδυνο, ο οποίος ελλοχεύει από την έκθεση της χώρας σε αυτό το δανεισμό.  

Προϋπόθεση βέβαια για την ολοκλήρωση αυτού του στόχου είναι το ελληνικό Δημόσιο να αποκτήσει και πάλι πρόσβαση σε φθηνό δανεισμό από τις αγορές. Ο προϋπολογισμός προβλέπει για το 2019 την έκδοση νέων ομολόγων ύψους 8 δισ. ευρώ, προκειμένου να καλυφθεί η αποπληρωμή του χρέους που ωριμάζει μέσα στην καινούργια χρονιά, σχεδιασμός ο οποίος θα κριθεί και από την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αλλά και το κλίμα στις διεθνής αγορές.

Αλέξανδρος ΚλώσσαςOικονομικός Συντάκτης