Άθλια φοιτητικά σπίτια με ενοίκια στο…Θεό. Μια περιπέτεια!
0Μη μου πείτε, πρωτόγνωρη εμπειρία για όσους την ζήσατε.
Γράφει ο Αιρετικός (αποσπάσματα)
Το παιδί διάβασε, έτρεχε στα φροντιστήρια μέχρι αργά το βράδυ και μετά πάλι διάβαζε. Καμιά φορά δεν καταλάβαινε γιατί διάβαζε αυτά που διάβαζε. Για παράδειγμα κάποτε διάβαζε Λατινικά, επειδή στην επιστήμη που ήθελε να ακολουθήσει θα χρησιμοποιούσε καμιά δεκαριά εκφράσεις από τους Λατίνους. Και έπρεπε να φάει κάποια χρόνια στη μέση εκπαίδευση εντρυφώντας στην νεκρή γλώσσα; Μια πεζή απάντηση μου έδωσε κάποιος φίλος, είσαι καλά ρε, ο τύπος με τα Λατινικά έχει παντρέψει δύο κόρες, τι θες να γίνει τώρα, γιατρός; Είναι μία άποψη.
Σε κάθε περίπτωση τα κατάφερε, πέρασε και με αρκετά καλή σειρά, ψήλωσε πέντε εκατοστά και οι γονείς του δέκα, έκανε όνειρα ως φθασμένος επιστήμονας πια με σωρό περγαμηνών να διδάσκει στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, τα λεφτά πολλά, οι επιτυχίες στο άλλο φύλο αμέτρητες και γενικά σχημάτισε το ελληνικό όνειρο της ευτυχίας.
Κάτι άλλο που αρέσει είναι η ανεξαρτησία. Δέκα οκτώ χρονών και μόνος σε σπίτι. Ο μικρός κόσμος της απόλυτης ανεξαρτησίας. Μάλιστα σε κάποια πόλη μακριά από το πατρικό, επειδή το πατρικό βρίσκεται σε περιοχή όπου δεν εδρεύει πανεπιστήμιο ή σε κάθε περίπτωση δεν περάσαμε εκεί βρε αδελφέ. Σε χαλάει δηλαδή η Ξάνθη, η Κομοτηνή, τα Γιάννενα, η Πάτρα ή το απόλυτο όνειρο με τους 110 χιλ φοιτητές, η Θεσσαλονίκη; Όχι φυσικά. Λες βέβαια για την τιμή των όπλων ένα, πόσο λυπάμαι που φεύγω, αλλά γελάει τόσο πολύ όλο το σώμα σου που δεν σε πιστεύει κανείς.
Αρχίζει λοιπόν το ψάξιμο. Στη μεγάλη πόλη το παίρνω έναν δρόμο και χτυπάω κουδούνια, είναι ανάλογο με το παίζω ξυστό και περιμένω να κερδίσω. Οπότε ο μεσίτης αστικών ακινήτων είναι απαραίτητος και θα σας εξηγήσω αμέσως μετά γιατί. Πριν φθάσουμε όμως εκεί, ας δούμε την άλλη πλευρά του ποταμιού, τους ιδιοκτήτες, έτσι ώστε να κατανοήσουμε κάποια πράγματα, επειδή η πρώτη άποψη είναι πως έχουμε να αντιμετωπίσουμε «στυγνούς κεφαλαιοκράτες».
Ο ιδιοκτήτης λοιπόν είναι ένας συνάνθρωπος που κάποια στιγμή, είτε του περίσσεψαν κάποια χρήματα και είπε να τα κάνει προσοδοφόρα τούβλα τα οποία θα του αποδίδουν εισόδημα, είτε τα κληρονόμησε, ή του έκαναν οι γονείς του γονική παροχή. […]
Ξαφνικά λοιπόν ο επενδυτής μας βρέθηκε εγκλωβισμένος, επειδή το κράτος αποφάσισε πως αποτελεί την επιτομή του κεφαλαίου στη χώρα και έτσι τον φορολογεί με 15% για εισοδήματα έως 12 χιλ. ευρώ, ενώ από εκεί και πάνω γίνεται ένα φορολογικό άλμα με τον συντελεστή να εξακοντίζεται στο 35% και αμέσως μετά στο 45%. Επιπλέον, πρέπει να καταβάλει και φόρο επειδή έχει το ακίνητο, δηλαδή ΕΝΦΙΑ, τέλη για τον Δήμο, να βγάλει ένα εντελώς άχρηστο χαρτί το οποίο ονομάζεται «πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης» το οποίο θεωρητικά συμβουλεύεται ο μισθωτής για να αποφασίσει, ενώ στην ουσία εξυπηρετεί την υφέρπουσα ανεργία των μηχανικών και πάει λέγοντας.
Ας προχωρήσουμε τώρα σε οικονομικά για μη οικονομολόγους. Αν λοιπόν θέλεις να «τσουρνέψεις» χρήματα από το κράτος μέσω μείωσης της φορολογικής σου επιβάρυνσης, η βιβλιογραφία προσδιορίζει τέσσερις τρόπους.
Μέσω φοροδιαφυγής (τυροπιτάς με έναρξη που δεν εκδίδει απόδειξη),
μέσω φοροαποφυγής (τυροπιτάς που διατηρεί χαλαρή σχέση με τη φορολογούσα αρχή φωνάζοντας ότι αποτελεί πολύ μικρή οικονομική οντότητα και θεωρεί ότι απαλλάσσεται από τα πάντα κάνοντας ταυτόχρονα και τον σταυρό του μην τον βρει κανένα κακό),
μέσω φοροκλοπής (τυροπιτάς που κόβει μεν απόδειξη γιατί την έχει στημένη το ΣΔΟΕ, αθετεί όμως να αποδώσει τον Φ.Π.Α.)
και μέσω μετακύλισης φόρου.
Τι είναι αυτό το τελευταίο; Η γιαγιά που έχει το προσφερόμενο ακίνητο και η οποία απαιτεί καθαρά το μήνα διακόσια ευρώ. Επειδή λοιπόν τα μάτια δεν βοηθούν και οι υπολογισμοί είναι πολύπλοκοι, θα απευθυνθεί σε επαγγελματία λογιστή, ο οποίος έχοντας ως βάση τις απαιτήσεις της γηραιάς κυρίας, θα αθροίσει τον αναλογούντα φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, στο τέλος δε θα ανακοινώσει στην κυρία πως για να ενθυλακώσει τα δύο κατοστάρικα, την σπηλιά με κλιματισμό θα πρέπει να την ζητήσει 400 ευρώ.
Αν λοιπόν εσύ ως νέος φοιτητής έχεις έρθει μια βδομάδα και έλειωσες δύο ζευγάρια παπούτσια χωρίς να βρεις κάτι που να σου αρέσει, η δε περιέργειά σου σε οδήγησε στο να μην βρίσκεις πλέον ούτε χαρτόκουτο να κοιμηθείς, θα ενδώσεις στις απαιτήσεις της κυρά Μαρίας, καταβάλλοντας ουσιαστικά τα δύο κατοστάρικα φορολογικών και λοιπών επιβαρύνσεων που της αναλογούσαν. […]
Ας αρχίσουμε λοιπόν με τη διαδικασία. Με το που βγαίνουν τα αποτελέσματα, το επόμενο Σαββατοκύριακο αρπάζεις τον πατέρα σου και τη μάνα σου και αμολιέστε στην πόλη των φοιτητικών σου ονείρων.
Λάθος πρώτο. Ελάχιστοι δουλεύουν τις Κυριακές (δεδομένου ότι το Σάββατο θα είστε στην εθνική στον δρόμο για την φοιτητική Ιθάκη) και όσους συναντήσεις, έχουν λόγο να το κάνουν.
Η απάντηση του μπάρμπα «τι να κάνω παιδάκι μου στο καφενείο, είπα Κυριακή απόγευμα μπορεί κάποιοι να ψάχνουν σπίτι», εμπεριέχει μύριους – όσους κινδύνους. Σε κάθε περίπτωση, η τρομάρα που θα πάρεις όταν θα δεις τη σουίτα και θα ακούσεις τις απαιτήσεις του μπάρμπα, θα αρχίσουν να σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα.
Δευτέρα και ξεκινάτε οικογενειακώς με νέο σχέδιο.
Τόπος εκκίνησης, φυσικά η σχολή σου, επειδή θέλουν να καμαρώσουν και οι γονείς σου που θα μορφωθεί το βλαστάρι τους. Το ψάξιμο αρχίζει από την απέναντι πολυκατοικία. Γιατί πουλάκι μου; Θα φύγει η Σχολή από τη θέση της; Εκατό χρόνια ρούπι δεν κούνησε. Θέλεις το πρωί που θα ξυπνάς να βλέπεις την καγκελόπορτα; Θα χαθείς αν πας πεντακόσια μέτρα πιο κάτω; Συμβουλή. Παίρνετε οικογενειακώς το αστικό από την πλησιέστερη στάση και όπου σας κάνει κλικ, κατεβαίνετε και ψάχνετε. Το αστικό δεν χάνεται ποτέ.
Κάποια στιγμή, αφού έχεις ανέβει εκατοντάδες σκαλιά, έχεις δει δεκάδες σπίτια ή κάτι που έτσι τα λέγανε οι ιδιοκτήτες, έχεις ακούσει πόσο κάνει το Four Season στη Νέα Υόρκη και μετά κατάλαβες ότι η κυρία εννοούσε το ενοίκιο της τρύπας, απογοητευμένοι οικογενειακά, καταλήγετε σε μεσιτικά γραφεία. [,,,]
Στον μεσίτη κοιτάς προσεκτικά φωτογραφίες. Έτσι αποφεύγεις να ξαναπάς σε ερείπια που είδες και τρόμαξες, αλλά τώρα σου φαίνονται αρχοντικά μέσα από ελάχιστα πειραγμένες φωτογραφίες. Θα μου πεις, πάλι θα το απορρίψω. Χαμένος χρόνος και το κυνήγι της φοιτητικής κατοικίας έχει συγκεκριμένη διάρκεια. Επιπλέον αποφεύγεις ακίνητα που έχουν εννιά φωτογραφίες με την θέα (κεραίες σε ταράτσες) και μία από το εσωτερικό. Πρώτον, πιθανώς το εσωτερικό να είναι άθλιο και δεύτερον δε θα ζήσεις στο μπαλκόνι.
Κάποτε με τη βοήθεια του μεσίτη και μειώνοντας τις απατήσεις σου αυξάνοντας αντιστρόφως αναλόγως το τίμημα που είσαι διατεθειμένος να καταβάλεις, καταλήγεις.
Μπαμπά, πάρε το χέρι από την τσέπη. Τίποτε δεν τέλειωσε ακόμη.
Αρχικά ξεκινάς σχολαστική έρευνα του εσωτερικού. Χώνεσαι κάτω από την κουζίνα για να δεις για διαρροές. Αν το σπίτι δεν έχει νερό, σημειώνεις στο συμβόλαιο πως είναι άκυρο, αν μετά τη σύνδεση με τον οργανισμό ύδρευσης παρουσιαστούν διαρροές και ο ιδιοκτήτης δεν τις επισκευάσει άμεσα. Μπορεί να είναι απλώς μια φλάντζα, μπορεί όμως όλη η αποχέτευση να είναι σάπια. Το ίδιο και στην τουαλέτα. όπου υπάρχει βρύση της ανοίγεις ξανά και ξανά και ξανά. Τραβάς το καζανάκι, περιμένεις να γεμίσει και επαναλαμβάνεις μερικές φορές. Καλύτερα να βλέπεις τα μούτρα του ιδιοκτήτη εκείνη τη στιγμή, παρά να συγγενέψεις με τον υδραυλικό. Φρεσκοβαμμένα σπίτια με τον μπογιατζή να έχει βάλει πολύ υλικό, μάλλον υποκρύπτουν φρεσκοβαμμένη μούχλα που θα σε κάνει παρέα τους αμέσως επόμενους μήνες.
Συμβόλαιο. Πουλάκι μου αν πας μόνος σου να συμφωνήσεις, κανείς δεν θα σου κάνει συμβόλαιο, επειδή έχεις μειωμένη φερεγγυότητα και σχεδόν μηδενική αυτόνομη οικονομική δύναμη.
Με απλά λόγια, χρειάζεται ο πατέρας σου με το τελευταίο εκκαθαριστικό από την ΑΑΔΕ και την ταυτότητά του. Αν ο μπαμπάς είναι του στυλ «έχουμε πολλά αλλά δεν δηλώνουμε» και το εκκαθαριστικό μοιάζει με εισιτήριο κινηματογράφου, τζάμπα ταλαιπωρείσαι. Ο ιδιοκτήτης δεν θα το διακινδυνεύσει [,,,]
Μια λύση ονομάζεται «τριτεγγυητής», ή με άλλα λόγια παππούς με καλή (όσο γίνεται) σύνταξη, ο οποίος θα επιστρατευτεί να συνυπογράψει πως αν ο μπαμπάς κάνει τον αδιάφορο, θα πληρώσει αυτός τα σπασμένα.
Ο κιμάς κόπτεται πάντοτε παρουσία του πελάτου. Κοινώς, μην δώσεις ούτε ένα ευρώ, αν δεν γίνει ηλεκτρονική καταχώρηση στο σύστημα του ενοικιαστηρίου. Η πρακτική λέει πως αφού τα βρείτε, εσύ, ο μπαμπάς σου, η μάνα σου, ο ιδιοκτήτης και ο μεσίτης, θα οδηγηθείτε σύσσωμοι στο μεσιτικό γραφείο για την ολοκλήρωση της πράξης.
Θα γίνει ένα ιδιωτικό συμφωνητικό το οποίο θα έχει σημαντικούς και άχρηστους όρους πως δεν θα κάνεις το σπίτι χαρτοπαικτική λέσχη, επιτρέπονται μόνο τα μικρά ζώα, άρα δεν θα φέρεις καμήλα κ.λπ. Κάνε ότι ασχολείσαι, είναι περισσότερο μέσα στο πακέτο παροχών του μεσίτη, κι’ αυτός τη δουλειά του κάνει.
Μην δώσετε ούτε ένα ευρώ αν ο ιδιοκτήτης, δεν χρησιμοποιήσει τον Η/Υ του μεσίτη για να μπει στη μερίδα του και να καταχωρήσει τη μίσθωση στο όνομα του πατέρα σου, έτσι ώστε αμέσως μετά ο μπαμπάς σου με τους δικούς του κωδικούς να κάνει αποδοχή. Δικαιολογίες του τύπου προτιμάω να το κάνω με τη ησυχία στο σπίτι μου, τι θα σας κοροϊδέψω, που να θυμάμαι τους κωδικούς, θα βγάλω σε λίγο καιρό πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης και θα το καταχωρήσω, συνήθως εμπεριέχουν κακόβουλες προθέσεις. Οπότε, είτε ανέβαλλέ το για λίγο, συνεχίζοντας το ψάξιμο, είτε, αν δεις και δυστροπεί ιδιαίτερα ο ιδιοκτήτης, πες του ότι χάρηκες για την γνωριμία.
Αν ήσουν αργός και δεν πρόκανες, περίεργος και δεν έμεινε τίποτα, θεωρούσες τον εαυτό σου καταφερτζή, πανέξυπνο κ.λπ. αλλά τελικά έμεινες με το ψάξιμο στο χέρι, νοίκιασε το πρώτο αξιοπρεπές επιπλωμένο που θα βρεις. Έχεις ήδη χάσει χρόνο και χρήμα. Stop losses. Θα έχεις κάπου να κάτσεις άμεσα και τον χρόνο να ψάξεις για κάτι που σου αρέσει του επόμενους δύο – τρεις μήνες. Θα χάσεις το ένα ενοίκιο εγγύηση, το υπερβάλλον φέσι από το κανονικό ενοίκιο που θα πλήρωνες και τον χρόνο σου.
Θα κερδίσεις αρκετά προσφερόμενα σπίτια μετά την εξεταστική του Σεπτεμβρίου από αυτούς που φεύγουν και δύναμη διαπραγμάτευσης, επειδή το μεγάλο παζάρι της φοιτητικής κατοικίας κρατάει μία εβδομάδα, αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.[…]
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα σπίτι έτσι ή αλλιώς θα λυθεί, εσύ θα περάσεις μερικά από τα πιο όμορφα και σχετικά ανέμελα χρόνια της ζωής σου, γι’ αυτό, συγχαρητήρια για την εισαγωγή σου και απόλαυσε τον προσωπικό σου θρίαμβο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου