Πότε είναι δίκοπο μαχαίρι το "πάγωμα" και η "περίοδος χάριτος"

Ποιες παγίδες κρύβουν οι ρυθμίσεις των δανείων από τις τράπεζες

Αύξηση επιτοκίου, περισσότερο κεφάλαιο και προσημείωση ακινήτου, είναι το κόστος για μια προσωρινή "ανακούφιση" με μικρότερη δόση

Η ρύθμιση των δανείων από τις τράπεζες σε όσους δυσκολεύονται να αποπληρώσουν έχει σημαντικό κόστος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δανειολήπτης μπορεί να βλέπει προσωρινά τη μηνιαία δόση να μειώνεται, αλλά σε λίγο καιρό θα βρεθεί να πληρώνει περισσότερα. Δείτε τι πρέπει να προσέξετε.

Δεδομένου ότι η νέα νομοθετική ρύθμιση που δίνει 4ετή περίοδο χάριτος για τα στεγαστικά αφήνει "εκτός" την την πλειονότητα των δανειοληπτών (αποκλείονται όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα άνω των 25.000 ευρώ και οι μη ενήμεροι οφειλέτες) πολλοί δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν προβλήματα δεν έχουν άλλη διέξοδο: είτε θα πρέπει να προσφύγουν στα δικαστήρια κάνοντας χρήση των διατάξεων του "νόμου Κατσέλη" για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, είτε θα πρέπει να ζητήσουν αναδιάρθρωση του δανείου από την τράπεζα.

Εάν ζητήσετε ρύθμιση από την τράπεζα, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, για να μην πληρώσετε τελικά περισσότερα χρήματα, είτε θέλετε να ρυθμίσετε στεγαστικό δάνειο, καταναλωτικό ή οφειλές από πιστωτικές κάρτες.

Και καλό είναι να γνωρίζετε τα εξής:

"Μόνο τόκοι", αλλά τους ξαναπληρώνεις

Στα στεγαστικά η πλέον δημοφιλής ρύθμιση είναι αυτή της καταβολής μόνο τόκων για ένα διάστημα 12 μηνών.

Πρόκειται για μία ρύθμιση που μειώνει κατακόρυφα το ποσό της μηνιαίας δόσης. Όμως ο δανειολήπτης, δεν κερδίζει στο ελάχιστο. Μπορεί βραχυπρόθεσμα να "ανακουφίζεται" και να πληρώνει χαμηλή δόση, όμως το κεφάλαιο δεν μειώνεται στο ελάχιστο.

Και μόλις τελειώσει η περίοδος της ρύθμισης, τότε θα πρέπει να καταβάλει εκ νέου αυξημένη τοκοχρεωλυτική δόση , στην οποία εκτός από τους τόκους περιλαμβάνεται και αποπληρωμή κεφαλαίου.

Δηλαδή αν κάποιος δεχθεί για διάστημα 12 μηνών να πληρώνει μόνο τον τόκο, στην κυριολεξία αυτά τα χρήματα πάνε στον καιάδα, αφού ο ίδιος δεν ωφελείται στο ελάχιστο.

Αντίθετα με τον δανειολήπτη, η τράπεζα «κερδίζει» αφού θα εισπράξει δύο φορές τον τόκο για το ίδιο κεφάλαιο.

Το "πάγωμα" αυξάνει το κεφάλαιο

Περισσότερο όμως «οδυνηρή» είναι για τον δανειολήπτη η περίοδος χάριτος.

Η ρύθμιση δηλαδή με την οποία το δάνειο «παγώνει» για διάστημα 6-12 μήνες. Ο δανειολήπτης για το διάστημα αυτό δεν κάνει καμία καταβολή στην τράπεζα. Όμως η «ανάσα» που παίρνει είναι πρόσκαιρη και στη συνέχεια θα την πληρώσει χρυσή. Διότι οι τόκοι της περιόδου χάριτος κεφαλαιοποιούνται και θα εισπραχθούν με το παραπάνω, μόλις λήξει η περίοδος χάριτος. Αν δηλαδή κάποιος δανειολήπτης «παγώσει» για 1 χρόνο το στεγαστικό του δάνειο, το κεφάλαιο θα αυξηθεί ανάλογα με το ποσό των τόκων που θα έπρεπε να καταβληθούν στο διάστημα αυτό.

Πιο απλά κάποιος που οφείλει ποσό 85.000 ευρώ από στεγαστικό και η δόση του είναι 500 ευρώ το μήνα, εκ των οποίων τα 200 ευρώ είναι τόκοι, όταν λήξει η περίοδος χάριτος του 1 έτους, τα 85.000 ευρώ του κεφαλαίου θα έχουν αυξηθεί στις 87.400 ευρώ.

Ζητούν προσημείωση για τα καταναλωτικά

Οι τράπεζες όταν πρόκειται για καταναλωτικά δάνεια και οφειλές από πιστωτικές κάρτες, προτείνουν μία και μοναδική λύση με το δέλεαρ του χαμηλού επιτοκίου. Την προσημείωση ακινήτου.

Και πιέζουν με κάθε τρόπο να δεχθεί ο δανειολήπτης την πρόταση τους, προκειμένου να έχουν οι ίδιες την «ασφάλεια» της εμπράγματης εξασφάλισης.

Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις κωλυσιεργούν χαρακτηριστικά, στην εξέταση αιτημάτων για επιμήκυνση, προκειμένου κάτω από το βάρος της οφειλής, ο δανειολήπτης να συναινέσει στην εγγραφή υποθήκης.

Η λύση αυτή είναι λεόντεια για τους καταναλωτές, καθώς όταν αρθεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών, χιλιάδες ακίνητα θα αλλάξουν χέρια με συνοπτικές διαδικασίες.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σήμερα τα επιτόκια στα καταναλωτικά δάνεια είναι της τάξης του 14% με 15%, ενώ στις πιστωτικές κάρτες φτάνουν ακόμα και το 20%.

Υψηλό επιτόκιο υπερημερίας

Μία άλλη τακτική των τραπεζών είναι ότι «κουτσουρεύουν» τα πιστωτικά όρια των καρτών, και συχνά δανειολήπτες που έχουν χρησιμοποιήσει προγράμματα άτοκων δόσεων για τις αγορές τους, βρίσκονται να υπερβαίνουν το πιστωτικό όριο και να χρεώνονται με επιτόκιο υπερημερίας, που είναι 2,5% επιπλέον του συμβατικού για το ποσό της υπέρβασης.

Επίσης οι τράπεζες σε περίπτωση καθυστέρησης της πληρωμής –ακόμα και για μία μέρα- «μπλοκάρουν» τις κάρτες.