Του Μπάμπη Μιχάλη
Τρανή απόδειξη ότι η χώρα μας αποτελεί σήμερα το βασικό πειραματικό εργαστήριο των πολιτικών της νέας -μετά κραχ 2008- παγκόσμιας τάξης πραγμάτων αποτελούν τα προχθεσινά τεκταινόμενα όσον αφορά το συνταξιοδοτικό. Την ίδια στιγμή που ο ΟΟΣΑ έδινε στη δημοσιότητα την ετήσια έκθεσή του για την εικόνα των συνταξιοδοτικών συστημάτων στις 34 χώρες-μέλη του, σε σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας ομάδα συμβούλων τεχνικής βοήθειας της τρόικας, στην οποία συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ και της ομάδας Ράιχενμπαχ, έριχνε -διόλου τυχαία- μια βόμβα μεγατόνων. Πρότεινε επί της ουσίας ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας, βάσει του οποίου ο υπολογισμός των συντάξεων δεν θα γίνεται πια με βάση τις εισφορές και τα έτη εργασίας του ασφαλισμένου αλλά το εισόδημα και την περιουσία του. Στόχος της προτεινόμενης μεταρρύθμισης, η διασφάλιση της χρηματοδότησης των Ταμείων. Η «βόμβα», που απορρίφθηκε έπειτα από έντονη συζήτηση από τους εκπροσώπους του υπουργείου Εργασίας, δεν έπεσε τυχαία από τους εκπροσώπους της τρόικας. Αποτελεί, όπως φαίνεται, ντιρεκτίβα της «νέας τάξης πραγμάτων» για τη μελλοντική διαχείριση των ελλειμμάτων στα συνταξιοδοτικά συστήματα. Διόλου τυχαία στην έκθεση «Penions at a Glance 2013» που έδωσε την ίδια ημέρα ο ΟΟΣΑ –το γνωστό think tank της ανεπτυγμένης Δύσης- εξέταζε, μεταξύ άλλων, σε ειδικό κεφάλαιο το ενδεχόμενο η λύση για τη μελλοντική χρηματοδότηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων των ανεπτυγμένων χωρών να προέλθει από τον πλούτο των συνταξιούχων, και δη από την αξία των σπιτιών τους. Τεχνηέντως η έκθεση επιλέγει τον διαχωρισμό μοιράζοντας τους συνταξιούχους σε κατηγορίες. Μεταξύ άλλων και σε όσους έχουν σπίτι -και άρα δεν χρειάζεται να καταβάλλουν ενοίκιο- και σε αυτούς που δεν έχουν. Θεωρεί το μη καταβαλλόμενο ενοίκιο ως εισροή, η οποία στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι είναι ίση με το 27% του διαθέσιμου εισοδήματος των συνταξιούχων έναντι 18% του μέσου όρου στον ΟΟΣΑ. Πατώντας σε αυτό το πεδίο το think tank εξετάζει έτσι ως λύση για τη μελλοντική αδυναμία των υποχρηματοδοτούμενων ασφαλιστικών ταμείων στις ανεπτυγμένες χώρες να καταβάλλουν αξιοπρεπείς συντάξεις μια σειρά μέτρων εκμετάλλευσης του πλούτου και ρευστοποίησης της αξίας που έχουν τα σπίτια των συνταξιούχων (equity release schemes). Οπως για παράδειγμα την πώληση μεριδίου ή και ολόκληρου του σπιτιού στο οποίο μένουν οι συνταξιούχοι (βλ. γράφημα). Τα επόμενα θα μας τα πει σύντομα ο Ράιχενμπαχ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου