POS και ηλεκτρονικές συναλλαγές: Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει…
- Κατηγορία Φορολογία
- Comments::Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.
Τα προβλήματα που δημιουργεί η μη έκδοση των σχετικών υπουργικών αποφάσεων για τα POS, τις καταβολές μισθών και τις ηλεκτρονικές συναλλαγές.
Γράφει ο: Απόστολος Αλωνιάτης
Πριν από λίγα χρόνια, ενημερωνόμασταν μέσω twitter από τον τότε γενικό γραμματέα Εσόδων Χάρη Θεοχάρη. Τότε όλοι ανακαλύψαμε το μέσο αυτό της ενημέρωσης και ήταν η πρώτη φροντίδα το πρωί και η τελευταία μας το βράδυ, να διαβάζουμε τα τιτιβίσματα για να ενημερωθούμε.
Σήμερα το υπουργείο Οικονομικών και η ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων), μας ενημερώνουν με δελτία τύπου ή με διαρροές προς τις εφημερίδες.
Ποιες επιχειρήσεις είναι υπόχρεες για την υποχρεωτική εγκατάσταση μηχανημάτων POS.
Από μια τέτοια διαρροή μάθαμε ότι τα μηχανήματα για την υποδοχή των καρτών (POS) θα τοποθετηθούν σε τρεις φάσεις. Η πρώτη θα είναι μέχρι τις 30 Ιουνίου 2017 και περιλαμβάνει τις επιχειρήσεις: Εστίαση, μπαρ, καφέ, επισκευές, εκπαίδευση, ένδυση-υπόδηση, ενοικιάσεις, κομμωτήρια, γυμναστήρια, νομικές δραστηριότητες, ιατρικές υπηρεσίες, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, τυχερά παιγνίδια.
Σύμφωνα με τις ίδιες διαρροές η δεύτερη φάση θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2017 και η τρίτη φάση μέχρι τις 30 Ιουνίου 2018.
Επαναλαμβάνουμε ότι όλα αυτά έγιναν γνωστά από διαρροές και όχι από την πολυπόθητη Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Οικονομίας και Οικονομικών.
Δεν κατανοούμε γιατί αυτή η απόφαση, που ας σημειωθεί αφορά την κάλυψη του αφορολόγητου, δηλαδή της έμμεσης μείωσης του φόρου για εισοδήματα από 1/1/2017, σιγοψήνεται στα υπουργικά γραφεία, αλλά δεν βγαίνει.
Θεωρούμε όμως ότι αφού αυτή η καθυστέρηση φέρει τη σφραγίδα της ίδιας της κυβέρνησης και για λόγους χρηστής διοίκησης, θα πρέπει τουλάχιστον για το φορολογικό έτος 2017, να «μετρούν» στην κάλυψη του αφορολόγητου και οι χάρτινες αποδείξεις, αφού το οικονομικό επιτελείο δεν μπόρεσε να προετοιμάσει έγκαιρα την εφαρμογή του νόμου 4446/22.12.2016.
Πλαστικό χρήμα και τράπεζες
Πέρα από το πρόβλημα της υποχρεωτικής επιβολής των POS και της σύνδεσής τους με τη μείωση του φόρου, η κυβέρνηση δεν έχει λύσει, όπως είχε υποσχεθεί ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Τρύφωνας Αλεξιάδης, το θέμα των προμηθειών που επιβάλλουν οι τράπεζες.
Έτσι, όσες επιχειρήσεις καλούνται υποχρεωτικά να προμηθευτούν τα μηχανήματα αυτά, επιβαρύνουν το κόστος των αγαθών ή των υπηρεσιών που προσφέρουν, με ένα ποσοστό από 1,3% έως 1,7% του τζίρου τους. Αν σε αυτό το ποσοστό προστεθούν το κόστος αγοράς και το μηνιαίο πάγιο, η επιβάρυνση αυτή φτάνει το 2% με 2,3% του τζίρου.
Πέρα από τα έξοδα που δημιουργούνται, δεν έχει λυθεί ακόμη το θέμα του ακατάσχετου λογαριασμού, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να είναι απροστάτευτες.
Τέλος, δημιουργείται ένα είδος αθέμιτου ανταγωνισμού, καθώς υπάρχουν καταγγελίες ότι, για παράδειγμα, τα μεγάλα σουπερ μάρκετ έχουν εξασφαλίσει καλύτερα ποσοστά προμήθειας (κάποιοι μιλούν για 0,4%), σε αντίθεση με τα μίνι μάρκετ και τα παντοπωλεία, που πληρώνουν προμήθεια 2%.
Πληρωμή μισθοδοσίας μέσω τραπεζών
Σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν.4446/2016, από 22/12/2016, ημέρα δημοσίευσης του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, οι επιχειρήσεις πρέπει να εξοφλούν τη μισθοδοσία «με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών», αλλιώς, κινδυνεύουν να μην αναγνωριστούν οι πληρωμές αυτές, ως δαπάνες των επιχειρήσεων.
Σχεδόν δυο μήνες μετά την υποχρεωτική εφαρμογή της διάταξης, το υπουργείο δεν έχει δώσει οδηγίες για την «ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή του νόμου».
Πρέπει να σημειώσουμε ότι εγείρονται πολλά ερωτήματα στα οποία το υπουργείο θα πρέπει αν δώσει απαντήσεις.
Τι ακριβώς σημαίνει ηλεκτρονικός τρόπος πληρωμής, για το υπουργείο; Για παράδειγμα αν η επιχείρηση πάει με μετρητά στην τράπεζα και καταθέσει στο λογαριασμό του εργαζόμενου, σε οποιοδήποτε λογαριασμό, τα χρήματα, είναι καλυμμένη;
Πολλές επιχειρήσεις και ειδικά ατομικές, δεν έχουν e-banking. Αποτέλεσμα, οι πληρωμές του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου να έχουν γίνει με απλή κατάθεση στην τράπεζα.
Είχαμε γράψει και παλιότερα, ότι πολλές επιχειρήσεις πληρώνουν τις υποχρεώσεις των εργαζομένων τους, δόσεις σε εφορίες και δανείων κλπ, μέσω του δικού τους λογαριασμού και τώρα αναγκάζονται να κάνουν καταθέσεις σε προσωπικούς λογαριασμούς των εργαζομένων κι από εκεί οι εργαζόμενοι να πληρώνουν αυτές τις υποχρεώσεις. Αυτό, όπως καταλαβαίνουμε, σημαίνει εργατοώρες χαμένες στις ουρές των τραπεζών, από τους εργαζόμενους.
Πέρα από αυτές τις περιπτώσεις έχουμε και άλλες αποφάσεις, που θα έπρεπε να είχαν εκδοθεί. Αναφέρουμε ενδεικτικά:
- Την προηγούμενη εβδομάδα αναφερθήκαμε στην εγκύκλιο για τα επαγγελματικά αυτοκίνητα και την παροχή σε είδος.
- Με το άρθρο 69 του ν.4446/2016 «Διασφάλιση και έλεγχος συναλλαγών» μειώθηκε το όριο των συναλλαγών μεταξύ επαγγελματιών και ιδιωτών για τις συναλλαγές με μετρητά, στα 500 ευρώ. Το άρθρο αναφέρει ρητά ότι με υπουργική απόφαση θα δοθούν οδηγίες. Η απόφαση δεν έχει εκδοθεί…
- Στο άρθρο 68 του ν.4446/2016 για τις ιατρικές δαπάνες, αναφέρεται ότι «…συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό του ποσού μείωσης φόρου, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν πραγματοποιηθεί με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής. Με απόφαση του υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι εξαιρέσεις και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας». Ούτε εδώ έχει εκδοθεί απόφαση και το μέτρο ισχύει από 22/12/2016.
Ό,τι σιγοψήνεται, δεν βγαίνει και καλό. Εκτός αν είναι καφές ή φαγητό στον ξυλόφουρνο!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Finance & Markets Voice, την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου