Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021

«Φωτιά» στις αντικειμενικές αξίες της Αττικής (Πίνακες)

 

«Φωτιά» στις αντικειμενικές αξίες της Αττικής (Πίνακες)

 0

Οι επεκτάσεις του μετρό, η έξαρση των βραχυχρόνιων μισθώσεων, ο προαστιακός, οι επενδύσεις στην «Αθηναϊκή Ριβιέρα», η έναρξη των εργασιών στο Ελληνικό, οι αυξήσεις στα τιμήματα πώλησης των ακινήτων και η μεσολάβηση αρκετών ετών από την τελευταία φορά που η επικαιροποίηση των αντικειμενικών αξιών έγινε με βάση τις εισηγήσεις των εκτιμητών ακινήτων και όχι με «οριζόντιες» αποφάσεις του υπουργείου Οικονομικών είχαν ως αποτέλεσμα να πάρουν «φωτιά» οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων στο λεκανοπέδιο.

του Θάνου Τσίρου

Τα ευρήματα από τη σύγκριση όλων των ζωνών στις οποίες διαιρείται πλέον η Αττική είναι εντυπωσιακά: αύξηση άνω του 50% για τη μία στις 10 ζώνες, αύξηση τιμής στο 83% των περιοχών και μείωση μόλις στο… 4%. Και μείωση κατά 61% στις τιμές ζώνης της Αττικής που εξακολουθούν να κυμαίνονται κάτω από τα 1.000 ευρώ.

Μια σαφής ένδειξη ότι οι ανατιμήσεις έχουν αγγίξει αυτήν τη φορά και τις φθηνότερες περιοχές του λεκανοπεδίου. Από τις 361 ζώνες που διαμορφώνονται μέχρι σήμερα κάτω από τα 1.000 ευρώ, από την 1/1/2022, οπότε θα ενεργοποιηθούν οι νέες τιμές, θα πέσουμε στις μόλις 138. Οι μεταβολές των τιμών ζώνης στην Αττική έχουν μεγάλη βαρύτητα. Πάνω από το 50% των εσόδων του ΕΝΦΙΑ «γεννιέται» από τα ακίνητα στο λεκανοπέδιο, ενώ η «συγκέντρωση» θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη. Και αυτό διότι η Αττική εμφανίζει εντελώς διαφορετική εικόνα όσον αφορά στις μεταβολές των τιμών ζώνης συγκριτικά με το σύνολο της χώρας. Ανακοινώνοντας τις νέες τιμές, το υπουργείο Οικονομικών μίλησε για μέση αύξηση στις υφιστάμενες ζώνες που κινήθηκαν ανοδικά κατά 18%. Στην Αττική, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 26%. Επίσης, η κυβέρνηση έκανε λόγο για μείωση τιμών στο 27% των περιοχών. Στην Αττική, μείωση θα έχουμε μόλις στο 3%.

Αυτή η «διαφοροποίηση» θα συγκεντρώσει ακόμη περισσότερα βάρη στην Αττική, με τη φορολογητέα αξία των ακινήτων να εκτινάσσεται σε πολλές εκατοντάδες δισ. ευρώ (ακόμη και πάνω από 400 δισ. ευρώ), δεδομένου πλέον ότι η μέση τιμή ενός τετραγωνικού στην Αττική φτάνει στα… 1.715 ευρώ.

Αυτό σημαίνει ότι θα πέσει και μεγάλο βάρος στην επιτροπή που θα αναλάβει τον επανασχεδιασμό των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ. Τα στοιχεία δείχνουν ότι αν δεν γίνει μεταβολή στον τρόπο υπολογισμού του φόρου κατοχής ακινήτων, θα έχουμε αυξημένη επιβάρυνση (που φτάνει και στο 111%) σε 691 περιοχές της Αττικής. Το λεκανοπέδιο –μαζί με τα νησιά που ανήκουν διοικητικά στην Αττική– διαιρείται πλέον σε 1.350 ζώνες. Από αυτές, οι 1.192 (ποσοστό 88,3%) προϋπήρχαν και οι υπόλοιπες 158 είναι νέες εντάξεις περιοχών ή επεκτάσεις του συστήματος. Η σύγκριση των νέων τιμών με τις υφιστάμενες οδηγεί στα ακόλουθα συμπεράσματα:

• Η μέση τιμή ζώνης στο λεκανοπέδιο (χωρίς τις επεκτάσεις και τις νέες εντάξεις που έγιναν) διαμορφώνεται πλέον στα 1.715 ευρώ από 1.405 ευρώ που ήταν μέχρι τώρα. Υπάρχει δηλαδή αύξηση 22% στη μέση τιμή ζώνης, κάτι που θα μεταφραστεί σε πολλές δεκάδες δισ. ευρώ όσον αφορά στη φορολογητέα αξία των ακινήτων.

• Η εικόνα που εμφανίζει το λεκανοπέδιο είναι εντελώς διαφορετική σε σχέση με την εικόνα που δόθηκε από το υπουργείο Οικονομικών για το σύνολο της χώρας. Από την επεξεργασία 1.161 τιμών ζώνης που προϋπήρχαν (και οι οποίες είναι άμεσα συγκρίσιμες) προκύπτει ότι μόλις σε 37 ζώνες είχαμε μείωση έως 10% (ποσοστό 3%), ενώ μόλις 10 ήταν οι περιοχές με μείωση πάνω από 10%. Στο 39% των τιμών ζώνης (456 περιοχές) είχαμε αύξηση από 20% έως 50% και στο 10% (117 περιοχές) είχαμε αύξηση πάνω από 50%. Αμετάβλητες έμειναν οι τιμές μόνο σε 38 περιπτώσεις.

• Το μέσο ποσοστό αύξησης των υφιστάμενων ζωνών στην Αττική (για τις περιοχές που είχαν αύξηση) αγγίζει το 26%, όταν για το σύνολο της χώρας –με βάση τα στοιχεία που ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών– διαμορφώνεται στο 18%. Αντίθετα, για τις περιοχές που είχαν μείωση, το μέσο ποσοστό είναι μόλις 8% έναντι 18% που ισχύει για το σύνολο της χώρας. Αμετάβλητες έμειναν οι τιμές στην Αττική μόλις στο 3% των περιοχών έναντι 27% που είναι το αντίστοιχο πανελλαδικό ποσοστό.

Παρά την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί ότι οι μεγάλες αυξήσεις εντοπίζονται στη λεγόμενη «Αθηναϊκή Ριβιέρα», τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ανατιμήσεις κυριαρχούν στο κέντρο της Αθήνας, σε περιοχές των βορείων προαστίων με πρόσβαση σε μετρό και Αττική Οδό (Χαλάνδρι, Βριλήσσια) αλλά και σε περιοχές που βρίσκονται στις παρυφές του κέντρου με πρόσβαση στα μέσα σταθερής τροχιάς. Η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση στο λεκανοπέδιο εντοπίζεται στη ΛΗ1 ζώνη του 1ου διαμερίσματος, η οποία αυξάνεται κατά 900 ευρώ, φτάνοντας στα 1.850 ευρώ.

Το Ηράκλειο Αττικής (ζώνες Ζ και ΙΔ) είναι επίσης στον κατάλογο με τις μεγαλύτερες ποσοστιαίες ανατιμήσεις, όπως επίσης και ο Άγιος Δημήτριος, ζώνες του οποίου έχουν ανατιμηθεί ακόμη και πάνω από 80%. Αντίστοιχη εικόνα και στη Δάφνη αλλά και την περιοχή του Ζωγράφου. Από τα νότια προάστια, η Γλυφάδα είναι αυτή που εμφανίζεται στον κατάλογο των μεγαλύτερων ανατιμήσεων, με τη Ζ’ ζώνη να εκτινάσσεται στα 3.800 ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 1.700 ευρώ ή 81%.

Η κατακόρυφη μείωση του αριθμού των ζωνών με τιμή κάτω των 1.000 ευρώ –από τις υφιστάμενες ζώνες έμειναν μόλις 138– θα υποχρεώσει το υπουργείο Οικονομικών να ξανασχεδιάσει την κλίμακα του ΕΝΦΙΑ προκειμένου να αποφευχθούν οι επιβαρύνσεις ιδιοκτητών στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του λεκανοπεδίου.

fotia-stis-antikeimenikes-axies-stin-attiki0

Ακριβαίνουν οι γονικές παροχές, πρόσθετα βάρη και σε οφειλέτες

Η επικείμενη ενεργοποίηση των νέων αντικειμενικών αξιών από την 1/1/2021 αναμένεται να προκαλέσει την κινητοποίηση των ιδιοκτητών ακινήτων οι οποίοι θα επιδιώξουν να αποφύγουν πρόσθετα οικονομικά βάρη. Δύο είναι οι κοινωνικές ομάδες που έχουν κίνητρο να επισπεύσουν τις ενέργειές τους.

Η πρώτη κοινωνική ομάδα περιλαμβάνει τους ιδιοκτήτες που θέλουν να μεταβιβάσουν περιουσιακά στοιχεία στα παιδιά τους ή σε άλλα συγγενικά πρόσωπα. Η ενεργοποίηση των νέων αξιών από την 1/1/2022 θα αυξήσει τόσο τον φόρο δωρεών και γονικών παροχών όσο και τα μεταβιβαστικά έξοδα τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις τιμές ζώνης.

Η επεξεργασία των στοιχείων δείχνει ότι για τη μεταβίβαση ενός διαμερίσματος 100 τ.μ στην Αττική –το οποίο σήμερα γίνεται γονική παροχή με μηδενικό φόρο– θα απαιτούνται έξοδα και φόροι χιλιάδων ευρώ. Οταν, για παράδειγμα, η Λ2 ζώνη στο 1ο διαμέρισμα της Αττικής έχει νέα τιμή 3.100 ευρώ ανά τετραγωνικό, με την υφιστάμενη αξία στα 1.400 ευρώ, μόνο για τον φόρο γονικής παροχής μπορεί να απαιτηθούν 2.000 ευρώ – όταν σήμερα το ίδιο ακίνητο μεταβιβάζεται στο παιδί δωρεάν ή με φόρο 200 ευρώ.

Η δεύτερη κοινωνική ομάδα που θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο επίσπευσης των ενεργειών είναι αυτή των οφειλετών. Εδώ και λίγες ημέρες έχει ενεργοποιηθεί η πλατφόρμα για τον εξωδικαστικό μηχανισμό διευθέτησης οφειλών. Καθοριστικό στοιχείο για τον υπολογισμό του ύψους και του αριθμού των δόσεων που θα «βγάζει» η πλατφόρμα για τον κάθε οφειλέτη, είναι και η αξία των ακινήτων.

Η πλατφόρμα λαμβάνει υπόψη την αξία της περιουσίας όπως υπολογίζεται για τις ανάγκες του ΕΝΦΙΑ. Ετσι, όσοι διαπιστώσουν μεγάλη αύξηση στην τιμή ζώνης όπου βρίσκεται το ακίνητό τους από την 1/1/2022, θα έχουν κάθε λόγο να σπεύσουν να ολοκληρώσουν τη ρύθμιση πριν από την ενεργοποίηση των νέων αξιών. Από το νέο έτος η αξία του ακινήτου στην πλατφόρμα του ΕΝΦΙΑ θα φαίνεται μεγαλύτερη στις περιοχές όπου υπάρχει αύξηση της τιμής ζώνης.

Από την πλατφόρμα του ΕΝΦΙΑ η πληροφορία θα διοχετεύεται στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού και ο οφειλέτης θα είναι πλέον υποχρεωμένος να καταβάλλει σε δημόσιο και τράπεζες ποσά τουλάχιστον ίσα με την (νέα) αξία των ακινήτων. Αυτό συμβαίνει διότι ο νόμος που διέπει την εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών προβλέπει ότι οι πιστωτές (τράπεζες και Δημόσιο) θα πρέπει να μη βρεθούν μετά τη ρύθμιση σε δυσχερέστερη θέση συγκριτικά με αυτήν που θα βρίσκονταν αν πωλούνταν όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη. Αρα, ανεξάρτητα από το εισόδημα του οφειλέτη, η αξία των ακινήτων καθορίζει ένα μίνιμουμ ποσό το οποίο θα πρέπει να πληρωθεί έναντι των συσσωρευμένων χρεών μέσω της ρύθμισης των 240-420 δόσεων.

Για τον ΕΝΦΙΑ, οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να κάνουν κάτι (πέραν ίσως να «σπάσουν» την περιουσία τους σε περισσότερους ιδιοκτήτες μέσω της μεταβίβασης σε συγγενικά πρόσωπα προκειμένου να μειωθεί ο συμπληρωματικός φόρος). Η πρωτοβουλία για τον φόρο κατοχής ακινήτων ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο και θα παρουσιάσει προς το τέλος του χρόνου νέους συντελεστές υπολογισμού. Οι μειώσεις του ΕΝΦΙΑ ανά τετραγωνικό (σ.σ.: σήμερα είναι 2 έως 13 ευρώ ανά μέτρο) αλλά και οι αλλαγές των κλιμακίων κρίνονται πλέον επιβεβλημένες, καθώς χωρίς αυτές οι νέες επιβαρύνσεις θα είναι τεράστιες. Μόνο στην Αττική, οι κάτοικοι 691 ζωνών κινδυνεύουν με επιβάρυνση λόγω της αύξησης της τιμής ζώνης.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο ΕΝΦΙΑ ανά τετραγωνικό αυξάνεται από τα 3,7 ευρώ στα 7,6 ευρώ ή από τα 4,5 ευρώ στα 9,2 ευρώ. Αυτές τις επιβαρύνσεις θα επιδιώξει να περιορίσει το οικονομικό επιτελείο με το νομοσχέδιο για τον υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ το οποίο αναμένεται μέχρι το τέλος του χρόνου στη Βουλή προκειμένου η εκκαθάριση να γίνει έως τον Φεβρουάριο του 2022.

πηγή: kathimerini.gr

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021

Νομιμοποίηση εσόδων: Υποχρεώσεις δικηγόρων και συμβολαιογράφων

 

Νομιμοποίηση εσόδων: Υποχρεώσεις δικηγόρων και συμβολαιογράφων

 0

Στόχος της απόφασης είναι η παροχή οδηγιών και τον καθορισμό εγγράφων και στοιχείων, καθώς και προτύπων εντύπων που απαιτούνται για τη εκπλήρωση των υποχρεώσεων της εξακρίβωσης και επαλήθευσης της ταυτότητας του εντολέως και της εξακρίβωσης του πραγματικού δικαιούχου από δικηγόρους και συμβολαιογράφους στις περιπτώσεις που απαιτείται, κατά την εφαρμογή των μέτρων δέουσας επιμέλειας, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 4557/2018 (Α’ 139), όπως και την εκπλήρωση των συναφών τους υποχρεώσεων.

Αναλυτικά η απόφαση αναφέρει:

Άρθρο 1 Υπόχρεα Πρόσωπα και Περιπτώσεις Εφαρμογής Μέτρων Δέουσας Επιμέλειας

Οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι, υποχρεούνται στην εξακρίβωση και επαλήθευση της ταυτότητας του εντολέως και την εξακρίβωση του πραγματικού δικαιούχου αυτού, εφόσον σωρευτικά (α) είναι στο πλαίσιο της εκάστοτε ειδικής περίπτωσης “υπόχρεο πρόσωπο” σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 4557/2018 και (β) συντρέχει περίπτωση εφαρμογής μέτρων δέουσας επιμέλειας κατ’ άρθρο 12 του ν. 4557/2018.

Ειδικότερα:

(α) Υπόχρεα πρόσωπα: Με τις διατάξεις της περ. ε’ της παρ. 1 του άρθρου 5 και της περ. ζ’ της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 4557/2018 ορίζονται ως υπόχρεα πρόσωπα αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι, όταν συμμετέχουν, ενεργώντας εξ ονόματος και για λογαριασμό των πελατών τους, σε:

(α.i) χρηματοπιστωτικές συναλλαγές ή

(α.ii) συναλλαγές επί ακινήτων,

(α.iii) και όταν βοηθούν στο σχεδιασμό ή τη διενέργεια συναλλαγών για τους πελάτες τους σχετικά με:

(α.iii.α) την αγορά ή πώληση ακινήτων ή επιχειρήσεων,

(α.iii.β) τη διαχείριση χρημάτων, τίτλων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων των πελατών τους,

(α.iii.γ) το άνοιγμα ή τη διαχείριση τραπεζικών λογαριασμών, λογαριασμών ταμιευτηρίου ή λογαριασμών τίτλων, καθώς και τη σύσταση χρηματικών παρακαταθηκών και προεχόντως αυτών που αφορούν σε εγγυοδοσίες που διατάσσονται από τη δικαστική αρχή στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών,

(α.iii.δ) τις αναγκαίες εισφορές για τη σύσταση, λειτουργία ή διοίκηση εταιρειών,

(α.iii.ε) τη σύσταση, λειτουργία ή διοίκηση εταιρειών, εμπιστευμάτων (trusts), εταιρειών εμπιστευματικής διαχείρισης, επιχειρήσεων, ιδρυμάτων ή ανάλογων σχημάτων ή αντίστοιχων νομικών μορφωμάτων.

Διευκρινίζεται ότι σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4557/2018 οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις του εν λόγω νόμου βαρύνουν τις δικηγορικές εταιρείες και εταιρείες συμβολαιογράφων ως νομικά πρόσωπα και όχι τους συνεργαζόμενους με οποιαδήποτε σύμβαση ή συμφωνία δικηγόρους και υπαλλήλους τους.

(β) Περιπτώσεις Εφαρμογής Μέτρων Δέουσας Επιμέλειας: Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 4557/2018, οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι, όταν είναι υπόχρεα πρόσωπα, εφαρμόζουν τα μέτρα δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη τους στην περίπτωση που συνάπτουν σχέση εντολής οι δικηγόροι ή στην περίπτωση που καταρτίζουν συμβολαιογραφική πράξη οι συμβολαιογράφοι. Διευκρινίζεται ότι οι λοιπές περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 4557/2018 δεν τυγχάνουν εφαρμογής σε ό,τι αφορά τους συμβολαιογράφους και τους δικηγόρους, ως συνάγεται από τον ορισμό τους ως «υπόχρεων προσώπων» και τη φύση του λειτουργήματός τους.

(γ) Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι όταν συμμετέχουν σε συναλλαγές που δεν εμπίπτουν στις ανωτέρω περιοριστικά αναφερόμενες περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 4557/2018, δεν είναι υπόχρεα πρόσωπα και δεν υποχρεούνται σε πιστοποίηση και επαλήθευση των στοιχείων ταυτότητας του εντολέως και του πραγματικού δικαιούχου αυτού (εφόσον ο εντολέας δεν είναι φυσικό πρόσωπο). Ομοίως δεν φέρουν σχετική υποχρέωση και στις περιπτώσεις που είναι υπόχρεα πρόσωπα, αλλά δε συντρέχει η ανωτέρω υπό (β) περίπτωση.

(δ) Ως προς την άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος διευκρινίζεται ότι:

i. Οι δικηγόροι δεν ενεργούν ως υπόχρεα πρόσωπα όταν παρέχουν απλώς γνωμοδοτήσεις ως προς θέματα ελληνικού δικαίου, χωρίς την υπαγωγή σε προσωποπαγή στοιχεία συγκεκριμένης συναλλαγής. ii. Οι δικηγόροι δεν ενεργούν ως υπόχρεα πρόσωπα όταν η εντολή τους περιλαμβάνει την αξιολόγηση της νομικής κατάστασης του εν λόγω εντολέως ή την υπεράσπιση ή εκπροσώπηση σε δίκη ή σχετικά με δίκη, συμπεριλαμβανομένης της παροχής συμβουλών για την κίνηση ή την αποφυγή δίκης, ανεξαρτήτως αν οι πληροφορίες λαμβάνονται πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη δίκη, σύμφωνα και με όσα προβλέπονται στο εδ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 13 και στην παρ. 2 του άρθρου 22 του ν. 4557/2018. iii. Οι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι δύνανται να αντιμετωπίζουν ως εντολείς τους έτερους δικηγόρους ή συμβολαιογράφους που τους δίδουν εντολές, εφόσον οι τελευταίοι δεν δηλώνουν διαφορετικά, είναι προσηκόντως αδειοδοτημένοι για άσκηση του αντίστοιχου λειτουργήματος στη δικαιοδοσία της έδρας τους και η έδρα τους δεν βρίσκεται σε τρίτες χώρες που χαρακτηρίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως υψηλού κινδύνου νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

Άρθρο 2 Έγγραφα και Στοιχεία Πιστοποίησης και Επαλήθευσης Ταυτότητας

Συνεκτιμώντας το γεγονός ότι στις περιπτώσεις που οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι ενεργούν ως υπόχρεα πρόσωπα, οι σχετικές συναλλαγές υλοποιούνται μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος υποχρεωτικά (ενόψει της κείμενης νομοθεσίας περί ορίων συναλλαγών σε μετρητά):

α) Καθορίζουμε τα έγγραφα και τα στοιχεία που απαιτούνται για τη διενέργεια της πιστοποίησης και επαλήθευσης της ταυτότητας του πελάτη και του πραγματικού δικαιούχου από τους συμβολαιογράφους και τους δικηγόρους κατά την εφαρμογή των μέτρων δέουσας επιμέλειας, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 12 έως 18 του ν. 4557/2018, ως τα αναφερόμενα στο Παράρτημα Ι για νομικά πρόσωπα και στο Παράρτημα ΙΙ για φυσικά πρόσωπα, τα οποία συνιστούν προτεινόμενα πρότυπα εντύπων προς χρήση των υπόχρεων προσώπων που εποπτεύονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

β) Διευκρινίζουμε ότι οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι εκπληρώνουν, πλήρως, στις περιπτώσεις που απαιτείται, τις κατ’ άρθρα 12 έως 18 του ν. 4557/2018 υποχρεώσεις της τήρησης μέτρων δέουσας επιμέλειας με τη συλλογή των πληροφοριών και υποστηρικτικών εγγράφων που ορίζονται στα Παραρτήματα Ι (για νομικά πρόσωπα) και ΙΙ (για φυσικά πρόσωπα) της παρούσας.

Άρθρο 3 Χρόνος Εφαρμογής των Μέτρων Δέουσας Επιμέλειας

Ως χρόνος εφαρμογής των μέτρων δέουσας επιμέλειας ορίζεται σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 14 του ν. 4557/2018 το διάστημα πριν από τη σύναψη σχέσης εντολής, υπό την επιφύλαξη της δυνατότητας εφαρμογής των ανωτέρω μέτρων μετά τη σύναψη σχέσης εντολής, εφόσον αυτό απαιτείται για την ομαλή διεξαγωγή της παρεχόμενης υπηρεσίας και εφόσον ο κίνδυνος διάπραξης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας είναι μικρός. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι διαδικασίες ολοκληρώνονται το συντομότερο δυνατό μετά την αρχική επαφή.

Άρθρο 4 Υποχρέωση Αναφοράς

(α) Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 22 του ν. 4557/ 2018 και υπό την επιφύλαξη της παρ. 2 του ίδιου άρθρου, οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι, όταν ενεργούν ως υπόχρεα πρόσωπα, οφείλουν:

i) να ενημερώνουν αμελλητί, με δική τους πρωτοβουλία, την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, όταν γνωρίζουν ή έχουν σοβαρές ενδείξεις ή υποψίες ότι χρηματικά ποσά, ανεξαρτήτως του ύψους τους, συνιστούν έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες ή σχετίζονται με χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Η υποχρέωση αυτή αφορά και σε κάθε περίπτωση απόπειρας ύποπτης συναλλαγής.

ii) Να παρέχουν αμελλητί στην Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και σε άλλες δημόσιες αρχές που είναι επιφορτισμένες με καθήκοντα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, ύστερα από αίτημά τους, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες και στοιχεία.

(β) Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 22 του ν. 4557/ 2018, δεν υφίσταται ως προς τους συμβολαιογράφους και τους δικηγόρους υποχρέωση αναφοράς αποκλειστικά και μόνο για τις πληροφορίες που λαμβάνουν από ή σχετικά με πελάτη τους κατά την αξιολόγηση της νομικής κατάστασης του εν λόγω πελάτη ή στο πλαίσιο της υπεράσπισης του πελάτη τους σε δικαστικές διαδικασίες ή σχετικά με αυτές, συμπεριλαμβανομένης της παροχής συμβουλών για την κίνηση ή την αποφυγή δίκης ανεξαρτήτως αν οι πληροφορίες λαμβάνονται πριν από τη δίκη, κατά τη διάρκειά της ή μετά από αυτή.

(γ) Διευκρινίζεται ότι οι δικηγόροι υποβάλλουν τις σχετικές αναφορές τους προς αξιολόγηση στην Επιτροπή Δικηγόρων του άρθρου 29 του ν. 4557/2018, η οποία και κρίνει αν αυτές πρέπει να διαβιβαστούν στην Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, και όχι απευθείας στην εν λόγω Αρχή.

Άρθρο 5 Απαγόρευση Γνωστοποίησης

Σύμφωνα με το άρθρο 27 του ν. 4557/2018, οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι, ως υπόχρεα πρόσωπα, απαγορεύεται να γνωστοποιούν στον εμπλεκόμενο εντολέα ή σε τρίτους ότι διαβιβάστηκαν ή θα διαβιβαστούν αρμοδίως πληροφορίες ή ότι διεξάγεται ή ενδέχεται να διεξαχθεί έρευνα ή ανάλυση για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Η απόπειρά τους να αποτρέψουν πελάτη να εμπλακεί σε εγκληματική δραστηριότητα δεν συνιστά γνωστοποίηση.

Άρθρο 6 Αποχή από συναλλαγές

Σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4557/2018, οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι, όταν ενεργούν ως υπόχρεα πρόσωπα, απέχουν υποχρεωτικώς από τη διενέργεια των συναλλαγών, για τις οποίες γνωρίζουν ή υποπτεύονται ότι σχετίζονται με προϊόντα εγκληματικών δραστηριοτήτων ή συνδέονται με χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, προτού συμμορφωθούν με την ανωτέρω υποχρέωση της αναφοράς. Εφόσον η αποφυγή της διενέργειας των ανωτέρω συναλλαγών είναι αδύνατη ή ενδέχεται να εμποδίσει τις προσπάθειες δίωξης των δικαιούχων αυτών, τα υπόχρεα πρόσωπα προβαίνουν σε ενημέρωση αμέσως μετά τη συναλλαγή.

Άρθρο 7 Χρόνος και Τρόπος Φύλαξης Στοιχείων

Σε εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους που απορρέουν από τα άρθρα 30 και 31 του ν. 4557/2018, οι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι που ενεργούν ως υπόχρεα πρόσωπα, οφείλουν να τηρούν τις κατά τα ανωτέρω συλλεγόμενες πληροφορίες και έγγραφα σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών μετά από το τέλος της σχέσης εντολής με τον πελάτη. Κατά τη λήξη της προθεσμίας αυτής διαγράφονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, εκτός αν επιτρέπεται ή επιβάλλεται από άλλη διάταξη νόμου ή κανονιστική απόφαση η φύλαξή τους για μακρότερο χρονικό διάστημα, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τη δεκαετία. Μετά την πάροδο της 10ετίας τα υπόχρεα πρόσωπα δεν υπόκεινται σε κανενός είδους διοικητική κύρωση, ποινική δίωξη ή άλλο έλεγχο, καθώς εξαιτίας της υποχρέωσής τους να διαγράψουν όλα τα αρχεία που έχουν στη διάθεσή τους αδυνατούν να ασκήσουν προσηκόντως την άμυνα και υπεράσπισή τους.

Άρθρο 8 Εφαρμογή μέτρων δέουσας επιμέλειας από τρίτα μέρη

Όταν η συναλλαγή διενεργείται μέσω πιστωτικού ιδρύματος ή μέσω άλλου τρίτου μέρους σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 4557/2018, τα υπόχρεα πρόσωπα δύνανται να βασίζονται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων δέουσας επιμέλειας στα ως άνω τρίτα μέρη, δεδομένου ότι τα τελευταία πληρούν τις προϋποθέσεις παροχής κατάλληλων εγγυήσεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν απαιτείται εκ νέου λήψη μέτρων δέουσας επιμέλειας από τα υπόχρεα πρόσωπα εποπτείας μας και, συναφώς, δεν εφαρμόζονται οι σχετικές λοιπές διατάξεις της παρούσας και ιδίως τα παραρτήματά της.

Άρθρο 9 Πειθαρχικές κυρώσεις

Σε περίπτωση που συμβολαιογράφος ή δικηγόρος παραβαίνει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις του ν. 4557/2018, όπως αυτές εξειδικεύονται με την παρούσα, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ως αρμόδια αρχή παραπέμπει το υπόχρεο πρόσωπο στον οικείο Συμβολαιογραφικό ή Δικηγορικό Σύλλογο, στον οποίο διαβιβάζονται όλα τα στοιχεία της παράβασης, προκειμένου να ασκηθεί ο προβλεπόμενος από τις κείμενες διατάξεις πειθαρχικός έλεγχος

πηγή: lawspot.gr 


Η διαφορά μεταξύ συμμετεχόντων και συνδικαιούχων κοινών τραπεζικών λογαριασμών

 

Η διαφορά μεταξύ συμμετεχόντων και συνδικαιούχων κοινών τραπεζικών λογαριασμών

 0

Έναυσμα του συγκεκριμένου άρθρου, είναι η καταγγελία που έλαβε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της χώρας μας σχετικά με την απαλλαγή από φόρο κληρονομιάς στους κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς και τα από κοινού μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων σε ελληνικές τράπεζες και μόνο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με βάση τη καταγγελία, ζήτησε εξηγήσεις από το Ελληνικό Δημόσιο, καθόσον η εν λόγω διαφορετική φορολογική μεταχείριση συνιστά προφανή κατά την Επιτροπή περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων, που απαγορεύεται από τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Περί κοινών τραπεζικών λογαριασμών

Κατά το άρθρο 1 παρ. 1 και 2 τουΝ.5368/1932, όπως αυτός αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 Ν.Δ. 751/1971 και διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 124 περ. Δ στοιχ. α` Ν.Δ. 118/1973, «χρηματική κατάθεσης παρά Τραπέζης εις ανοικτό λογαριασμό επ` ονόματι δύο ή πλειοτέρων από κοινού (compt Joint, Joint account) είναι εν τη έννοια του παρόντος νόμου η περιέχουσα τον όρο, ότι τον εκ ταύτης λογαριασμό δύναται να κάμνει χρήση, εν όλω ή εν μέρει, άνευ συμπράξεως των λοιπών, είτε εις είτε τινές και πάντες κατ` ιδίαν οι δικαιούχοι. Η χρηματική κατάθεσης, περί ης η προηγούμενη παράγραφος, επιτρέπεται να ενεργείται και εις κοινόν λογαριασμό επί προθεσμία ή ταμιευτηρίου υπό προειδοποίηση».

Από τις διατάξεις αυτές, συνδυαζόμενες προς εκείνες των άρθρων 2 παρ. 1 του Ν.Δ. της 17/7-13/8/1923 «περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιρειών», 411, 489, 490, 491 και 493 Α.Κ., προκύπτει ότι σε περίπτωση χρηματικής καταθέσεως επ` ονόματι του ίδιου του καταθέτη και τρίτου ή τρίτων σε κοινό λογαριασμό και ανεξαρτήτως αν τα κατατεθέντα χρήματα ανήκαν σε όλους υπέρ των οποίων έγινε η κατάθεση ή σε μερικούς από αυτούς, παράγεται μεταξύ του καταθέτη και του τρίτου αφενός και του δέκτη της καταθέσεως (Τράπεζας) αφετέρου ενεργητική εις ολόκληρον ενοχή, με αποτέλεσμα η ανάληψη των χρημάτων της καταθέσεως (ολικώς ή μερικώς) από ένα από τους δικαιούχους να γίνεται εξ ιδίου δικαίου, εάν δε αναληφθεί ολόκληρο το ποσό της χρηματικής καταθέσεως από ένα μόνο δικαιούχο, επέρχεται απόσβεση της απαιτήσεως καθ` ολοκληρίαν έναντι της Τράπεζας και ως προς τον άλλο, ήτοι τον μη αναλαβόντα δικαιούχο, ο οποίος εκ του νόμου αποκτά απαίτηση, έναντι εκείνου που ανέλαβε ολόκληρη την κατάθεση, για την καταβολή ποσού ίσου προς το μισό της καταθέσεως, εκτός εάν από τη μεταξύ τους εσωτερική σχέση προκύπτει άλλη αναλογία ή δικαίωμα επί ολοκλήρου του ποσού ή έλλειψη δικαιώματος αναγωγής εκ μέρους αυτού που δεν έκανε ανάληψη του ποσού.

Η κληρονομία ποσών εκ κοινού τραπεζικού λογαριασμού

Σύμφωνα με την παρ. 2γ΄ του άρθρου 25 τουΝ. 2961/2001 και ειδικά με τις απαλλαγές από τον φόρο, ορίζεται ότι:

«Επίσης απαλλάσσονται από το φόρο:..

γ) Η χρηματική κατάθεση σε τράπεζα σε ανοικτό λογαριασμό στο όνομα δύο ή περισσοτέρων από κοινού (Compte Joint, Joint Account) κατά τις διατάξεις του Ν.5638/1932 (ΦΕΚ 307 Α΄), στην οποία έχει τεθεί ο πρόσθετος όρος ότι με το θάνατο οποιουδήποτε δικαιούχου η κατάθεση και ο λογαριασμός αυτής περιέρχεται αυτοδίκαια στους λοιπούς επιζώντες μέχρι τον τελευταίο από αυτούς. Η απαλλαγή αυτή ισχύει και σε κοινούς λογαριασμούς με προθεσμία ή ταμιευτηρίου με προειδοποίηση και σε κοινούς λογαριασμούς σε συνάλλαγμα ή σε συνάλλαγμα και δραχμές με προθεσμία ή ταμιευτηρίου με προειδοποίηση μόνιμων κατοίκων της αλλοδαπής ή αυτών με συνδικαιούχους μόνιμους κατοίκους της ημεδαπής. Αντίθετα η απαλλαγή αυτή δεν επεκτείνεται στους κληρονόμους του τελευταίου απομείναντος δικαιούχου.

Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται ανάλογα και σε μερίδα αμοιβαίου κεφαλαίου».

Πρέπει να σημειωθεί ότι σε περίπτωση που συνδικαιούχος είναι και κληρονόμος, ναι μεν δεν υπάρχει θέμα επιβολής φόρου κληρονομιάς, αλλά όχι απαλλαγή από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Αυτό προκύπτει από συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 61 παρ. 10του νόμου 2961/2001 και της εγκυκλίου ΠΟΛ 1274/30/11/2001 εγκυκλίου.

Η Ε-004516-17 Ερώτηση προς της Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Σχετικά με τα ανωτέρω, υποβλήθηκε ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-004516-17 προς την Επιτροπή, την 4η Ιουλίου 2017, ως εξής:

«Θέμα: Απαλλαγή έναντι φόρου κληρονομιάς σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς και ελευθερία κίνησης κεφαλαίων

Δεν επιβάλλεται φόρος κληρονομιάς σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς (ν. 5638/1932στις τράπεζες της ημεδαπής, εφόσον η κατάθεση περιέρχεται αυτοδικαίως στους συνδικαιούχους με τον θάνατο.

Όμως, σύμφωνα με τη θέση της φορολογικής διοίκησης, η απαλλαγή περιορίζεται μόνο στους λογαριασμούς που τηρούνται σε πιστωτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και δεν επεκτείνεται σε λογαριασμούς που τηρούνται στην αλλοδαπή. Στην τελευταία περίπτωση, εφόσον ο θανών ήταν κάτοικος Ελλάδος, θα πρέπει να καταβληθεί φόρος κληρονομίας στην Ελλάδα, ενώ θα πρέπει να διερευνάται εάν θα οφείλεται και στην αλλοδαπή φόρος, σύμφωνα με τη νομοθεσία του αλλοδαπού κράτους όπου τηρείτο ο λογαριασμός.

Η συγκεκριμένη προσέγγιση φαίνεται πως πιθανώς παραβιάζει την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων που κατοχυρώνει το ευρωπαϊκό δίκαιο. Μάλιστα, σε περίπτωση που ποσά μεταβιβαστούν σε άλλο κληρονόμο, που δεν είναι συνδικαιούχος του λογαριασμού, τα ποσά αυτά μπορεί να χαρακτηριστούν ως άτυπη δωρεά χρημάτων και να φορολογηθούν (ΔΕΔ 1096/2017).

Δεδομένων των ανωτέρω, ερωτάται η Επιτροπή:

παραβιάζεται η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, όπως αυτό κατοχυρώνεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο, δυνάμει της συγκεκριμένης ερμηνείας της φορολογικής διοίκησης;

θεωρεί την περιοριστικά επιλεκτική απαλλαγή ως στρέβλωση του ανταγωνισμού, ως μη συμβατή των αρχών της ενιαίας αγοράς ή, ως άλλως, μη συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο;»

Νομολογία και Εγκύκλιοι της Διοίκησης

Το Υπ. Οικονομικών στο με αρ. πρωτ. 1019577/6619/ΔΕΥ-Β΄/20.2.2006 έγγραφό του αναφέρει ότι: «Στην περίπτωση που κατά τον έλεγχο διαπιστώνεται η ύπαρξη κοινού τραπεζικού λογαριασμού θα πρέπει να εξεταστεί καταρχήν, με κριτήριο τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, εάν τα πρόσωπα του κοινού λογαριασμού είχαν τέτοια οικονομική δυνατότητα και στη συνέχεια να εξεταστεί από τα παραστατικά στοιχεία κατάθεσης, ποιοι κατέθεσαν τα σχετικά ποσά, από πού προέρχονται και ποιοι προέβαιναν σε αναλήψεις, διενεργώντας περαιτέρω ανακρίσεις και ζητώντας από τον ελεγχόμενο την προσκόμιση κάθε πρόσφορου νόμιμου αποδεικτικού στοιχείου που κατά την κρίση του ελεγχόμενου απαιτείται».

Επιπλέον, με την με αριθμό ΔΕΑΦ Α’ 1144110 ΕΞ 2015/5.11.2015 εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, δόθηκαν οδηγίες για την ανάλωση κεφαλαίου προηγουμένων ετών και την προσαύξηση περιουσίας. Όσον αφορά την προσαύξηση περιουσίας, η εγκύκλιος διευκρινίζει ότι:..

«Επίσης, σε όσες περιπτώσεις επικαλείται ο φορολογούμενος ότι η προσαύξηση περιουσίας προέρχεται από δωρεά, δανειοδότηση, γονική παροχή, κληρονομιά κλπ., πρέπει να ελέγχεται αν υπήρχε η δυνατότητα από τον δωρητή, τον δανειοδότη, τον παρέχοντα, τον κληρονομούμενο, να καταβάλλει ποσά που επικαλείται ο φορολογούμενος, καθώς και αν έχουν καταλογιστεί τα ποσά που προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις (π.χ. τέλη χαρτοσήμου , φόρος γονικής παροχής, φόρος δωρεάς κ.λπ.).

Η προσαύξηση της περιουσίας που προκύπτει από τον έλεγχο τραπεζικών λογαριασμών πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς, καθόσον αναλήψεις / καταθέσεις μπορεί να αφορούν συναλλαγές-κινήσεις που δεν συνιστούν κατ’ ανάγκη φορολογητέο εισόδημα»

Περαιτέρω, με την με αριθμό 5981/2014 απόφαση του Διοικ. Εφ. Αθηνών (Τμήμα Γ΄), μεταξύ των άλλων σχετικά με τους κοινούς λογαριασμούς, έγινε δεκτό ότι:

«Αβάσιμος ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι πρέπει να εφαρμοστεί το τεκμήριο που προβλέπεται από το άρθρο 4 του Ν. 5638/1932, σύμφωνα με το οποίο τα χρήματα των κοινών λογαριασμών ανήκουν σε όλους τους συνδικαιούχους κατ’ ισομοιρία».

Συμπεράσματα – Απόψεις

Το θέμα των κοινών τραπεζικών λογαριασμών, απασχολεί τους Έλληνες φορολογουμένους – ελεγχόμενους κατά περίπτωση από τις φορολογικές αρχές, δεδομένου του γεγονότος ότι η φορολογική αρχή βασιζόμενη στο κατά άρθρο 1 παρ. 1 και 2 του Ν.5368/1932, όπως αυτός αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 Ν.Δ. 751/1971 και διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 124 περ. Δ στοιχ. α` Ν.Δ. 118/1973 παρωχημένο νομοθετικό πλαίσιο, χρησιμοποιεί ένα καθαρά τραπεζικό προϊόν, ουσιαστικά ως γεγονός απόδειξης προσαύξησης περιουσίας.

Η συνήθης αντιμετώπιση του θέματος επί φορολογικών ελέγχων αδήλωτων εισοδημάτων, είναι η ελεγκτική αρχή να ανατρέχει σε τραπεζικούς λογαριασμούς του ελεγχόμενου (έμμεσες τεχνικές ελέγχου με τη μέθοδο των τραπεζικών καταθέσεων) και σωστά μεν τους προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς να τους αξιοποιεί σύμφωνα με τα δεδομένα τους, τους κοινούς όμως τραπεζικούς λογαριασμούς να τους αξιοποιεί κατά το δοκούν.

Κοινή πρακτική της Ελληνικής κοινωνίας είναι η συμμετοχή σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς του συνόλου συνήθως της οικογένειας, ακόμα και για ανήλικα μέλη της τα οποία, εξ΄ αντικειμένου συνάγεται ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν συμμετέχει εν τοις πράγμασι στην χρηματική κατάθεση. Εδώ φυσικά η φορολογική αρχή, σε περίπτωση ελέγχου, δεν διαιρεί το ποσό των τραπεζικών κοινών λογαριασμών κατά του αριθμού των συμμετεχόντων, αλλά θεωρεί ότι αυτοί ανήκουν στους ενεργά οικονομικά δραστηριοποιούμενους συγκύριους.

Σε πλήθος όμως περιπτώσεων η παραπάνω δογματική παραδοχή δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί, ή δεν υφίσταται η θέληση να αποδειχθεί. Η δυνατότητα συμμετοχής σε τραπεζική κατάθεση με μορφή κοινού τραπεζικού λογαριασμού του πραγματικού δικαιούχου (beneficial owner), ο οποίος όμως δεν προσδιορίζεται στην Ελληνική πραγματικότητα, συνήθως συγγενών, εξυπηρετεί κληρονομικούς συνήθως λόγους. Ουσιαστικά, οι συνδικαιούχοι, ουδεμία σχέση έχουν με τις κινήσεις του λογαριασμού, παρά μόνο, γίνονται κάτοχοι του προϊόντος του, μετά τον θάνατο του εν τοις πράγμασι δικαιούχου. Η περίπτωση αυτή είναι σχετικά απλή. Αν και εφόσον όμως, για κάποιον από τους συνδικαιούχους, πριν την έλευση του θανάτου, τύχει να πραγματοποιηθεί έλεγχος περιουσιακής κατάστασης με τη μέθοδο των τραπεζικών καταθέσεων, η πραγματικότητα είναι δραματική. Στην περίπτωση αυτή, ο ελεγχόμενος, ουσιαστικά βρίσκεται σε αδυναμία να αποδείξει ότι ουδέποτε συμμετείχε ενεργά στο καταθετικό προϊόν, δεδομένου πως τα παραστατικά κατάθεσης που απαιτεί η φορολογική διοίκηση από τον ελεγχόμενο (extre), επειδή μόνο αυτά αναφέρουν τον καταθέτη ή τον αναλαβόντα το ποσό, αφενός μεν σπάνια διατηρούνται από τον πραγματοποιήσαντα την τραπεζική πράξη (και γιατί άλλωστε θα πρέπει ο κάθε καταθέτης να καθίσταται αρχειοφύλακας), αφετέρου δε, η αναζήτηση παραστατικών μέσω της τραπεζικής οδού, είναι πολλές φορές ατελέσφορη, χρονοβόρα και ιδιαίτερα δαπανηρή. Να σημειώσουμε ότι το πλήθος των παραστατικών μιας τράπεζας δεν τηρείται φυσικά στα ελαχίστου χώρου γραφεία της, αλλά δεματοποιημένα σε αποθήκες σε όλη την επικράτεια, με τις μικρότερες δυνατόν δαπάνες ενοικίασης και συνεπώς, με στόχευση της μείωσης ενός μη παραγωγικού κόστους για την τράπεζα.

Φυσικά στη σημερινή πραγματικότητα, η οποία πραγματικότητα άρχισε να αλλάζει δραματικά ιδιαίτερα μετά την επιβολή στη χώρα των κεφαλαιακών περιορισμών και την ανάγκη αναπροσαρμογής και εργασιακής συρρίκνωσης του τραπεζικού συστήματος και ενός επιθετικού ψηφιακού μετασχηματισμού, όλα τα παραπάνω μάλλον έχουν ξεπεραστεί οριστικά.

Καταθέσεις μέχρι ενός ποσού, όχι ασήμαντου (συνήθως εξακόσια ευρώ), γίνονται δεκτές πλέον από τις τράπεζες μόνο μέσω ταμειολογιστικών μηχανών (ATMs) και όχι από τα ταμεία των τραπεζών, οι οποίες φυσικά δεν αναγράφουν και το ονοματεπώνυμο του καταθέτη ή του αναλαβόντα το ποσό. Συνεπώς, οι αιτούμενες κατά τον έλεγχο από τη φορολογική διοίκηση αποδείξεις, είναι αδύνατον να υπάρξουν, ο δε ελεγχόμενος, κατά παράβαση του Συντάγματος, καλείται να αποδείξει το αδύνατο.

Συμπερασματικά θεωρούμε πως ο έλεγχος προσαύξησης περιουσίας μέσω του τραπεζικού συστήματος, είναι με μία δόκιμη πρακτική αλλά δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί καθολικά, συνεπώς θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνο σε αδιαμφησβήτητα και αποδείξιμα από την ελεγκτική αρχή γεγονότα και όχι σε παντελώς αναπόδεικτα και διφορούμενα. Ίσως έτσι κάποια στιγμή σταματήσει ο ελεγχόμενος να προσπαθεί να αποδείξει πως το ότι είναι συνδικαιούχος στον τραπεζικό λογαριασμό που η υπέργηρη μητέρα του λαμβάνει την μικρή σύνταξή της, δεν τον κάνει συνδικαιούχο (εκτός αν αναλάβει το ποσό προς ίδιο όφελος), αλλά απλό συμμετέχοντα. Δικαιούχος του ποσού, θα γίνει μόνο αν ο λογαριασμός έλθει σε αυτόν λόγω κληρονομικού δικαίου και από εκείνη τη στιγμή και μετά. Όλες οι προγενέστερες εικασίες (ανάληψη ποσού από το τέκνο και όχι από την μητέρα), ειδικά αν η μητέρα δεν είναι σε θέση να πάει από την κρεβατοκάμαρα στην τουαλέτα, μόνο ενεργή σχέση μεταξύ τραπεζικού λογαριασμού και τέκνου δεν αποδεικνύει.

πηγή: Επιστ. Ομάδα Epsilon Net- e-forologia.gr

Τρίτη 15 Ιουνίου 2021

Η παγίδα της τετραήμερης εργασίας 0

 

Η παγίδα της τετραήμερης εργασίας

 0
Η προοπτική της «συμπίεσης» της εργάσιμης εβδομάδας από 5 σε 4 ή ημέρες μπορεί να αποτελέσει έναν ακόμα εφιάλτη για τον εργαζόμενο, αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αποτελεί μια «όαση» στις εργασιακές σχέσεις οι οποίες διαρκώς μεταβάλλονται, με δυσμενείς σχεδόν στο σύνολο τους τάσεις, για τους εργαζόμενους

Η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και συγκεκριμένα, για την τετραήμερη εργασία, που έχει προκύψει εξ αφορμής, του άρθρου 55 του νομοσχέδιου, με τίτλο «Καθιέρωση χρονικών ορίων εργασίας», είναι σε εξέλιξη, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.

Ο Υπουργός Εργασίας, κ. Χατζηδάκης, επιχειρηματολογεί υπέρ του νέου συστήματος, που δίνει την δυνατότητα, να συμπιεστούν οι 40 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας σε διάστημα 4 ημερών(10ωρη εργασία), επικαλούμενος την εξισορρόπηση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Ποιοι είμαστε εμείς, που θα απαγορεύσουμε σε μια εργαζόμενη μητέρα ή σε ένα εργαζόμενο φοιτητή να έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται περισσότερο, για να μπορούν να ξοδέψουν χρόνο με τα παιδιά τους ή να πάνε μια εκδρομή;».

Η προοπτική της «συμπίεσης» της εργάσιμης εβδομάδας από 5 σε 4 ή ημέρες μπορεί να αποτελέσει έναν ακόμα εφιάλτη για τον εργαζόμενο, αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αποτελεί μια «όαση» στις εργασιακές σχέσις οι οποίες διαρκώς μεταβάλλονται, με δυσμενείς σχεδόν στο σύνολο τους τάσεις, για τους εργαζόμενους:

1.Εφόσον η τετραήμερη εργασιακή εβδομάδα δεν περιορίζει τις ώρες εργασίας αλλά τις συμπιέζει σε 4 αντί 5 ημέρες, είναι αναπόφευκτη, αργά ή γρήγορα, η κόπωση του εργαζομένου. Και τούτο, έχει άμεσο αντίκτυπο τόσο στην παραγωγικότητα του εργαζομένου, με συνέπειες στην γενικότερη παραγωγική διαδικασία της επιχείρησης, όσο και στην ίδια την προσωπική ζωή. Η δε αύξηση εργατικών ατυχημάτων, θα είναι αναπόφευκτη αφού έχει διαπιστωθεί ότι τα περισσότερα εξ αυτών συμβαίνουν στο τέλος της βάρδιας.

2.Η αύξηση των ωρών εργασίας των εργαζομένων καθημερινά, ώστε σε διάρκεια τεσσάρων ημερών να βγει η εργασία πέντε ημερών, τους καθιστά πιο ευάλωτους όσον αφορά την υγεία τους, τόσο τη σωματική, όσο και τη ψυχική. Έρευνες που έγιναν σε επιχειρήσεις, όπου τέθηκε σε εφαρμογή η τετραήμερη εργάσιμη εβδομάδα, κατέδειξαν μια αύξηση στη σωματική κόπωση των εργαζομένων, Συνάμα, η ψυχολογική πίεση που ασκείται στον εργαζόμενο από τον φόρτο της εργασίας που έχει να διευθετήσει σε λιγότερες ημέρες, προκάλεσε τον ψυχολογικό κλονισμό πολλών εργαζομένων σε αρκετές περιπτώσεις. Επίσης, η υπερβολικά μεγάλη εργάσιμη ημέρα του εργαζόμενου, είναι πιθανόν να επηρεάσει και να έχει άσχημο αντίκτυπο στις σχέσεις του εργαζόμενου με τη διεύθυνση και τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Η κούραση από την εργασία και η πολύωρη παραμονή στο χώρο εργασίας, καθιστά πιο δύσκολη την επικοινωνία του εργαζόμενου με τους συναδέλφους και γίνεται πιο ευέξαπτος στις αντιδράσεις του. Φυσικά, περιορίζεται και ο χρόνος που, ίσως, θα ήθελε να αφιερώσει για συνδικαλιστικά ζητήματα και θέματα που αφορούν τις εργασιακές του θέσεις και τα δικαιώματα.

3.Η παρατηρούμενη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου πρέπει να υλοποιείται και με παραμέτρους που σχετίζονται με την παιδεία και πως αυτή είναι δομημένη και προσφέρεται στους πολίτες. Οι ρυθμισμένες ώρες λειτουργίας των σχολείων και βρεφονηπιακών σταθμών οφείλουν να συμβαδίζουν με τα ωράρια εργασίας των γονιών και, κυρίως, με τα ωράρια των εργαζόμενων μητέρων.

Οι ώρες λειτουργίας των σχολείων ρυθμίζονται με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους, που αφορούν τόσο τα δημόσια όσο και τα ιδιωτικά σχολεία-νηπιαγωγεία. Έτσι, σήμερα τα ωράρια των εκπαιδευτηρίων ξεκινούν από τις 8.00 το πρωί και λήγουν στις 4 το απόγευμα(ολοήμερα).

Από τα ωράρια λειτουργίας των σχολείων, νηπιαγωγείων και βρεφονηπιακών σταθμών εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι κάθε άλλο παρά αποτελούν βοηθητική λύση για τις μητέρες οι οποίες κατέχουν συνάμα και το ρόλο της εργαζόμενης γυναίκας. Συγχρόνως, το γεγονός ότι πολλοί σταθμοί δέχονται παιδιά μιας ορισμένης ηλικίας και πάνω, καθιστά ακόμα πιο δύσκολο το έργο των εργαζόμενων γυναικών να τα βγάλουν πέρα. Η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου υπόσχεται επιμήκυνση του υφισταμένου ωραρίου, μέχρι αργά το βράδυ για να καλυφθούν οι καταναλωτικές ορέξεις του αγοραστικού κοινού. Ωστόσο, αυτού του είδους η διευθέτηση δε λαμβάνει υπόψη την οικογενειακή παράμετρο. Είναι πασίδηλες οι δυσκολίες που προκύπτουν για τις εργαζόμενες μητέρες, όταν είναι υποχρεωμένες να βρουν, χωρίς την κρατική αρωγή, τρόπους να συνδυάσουν την εκπαίδευση των παιδιών με τη δική τους σταδιοδρομία.

Η ζήτηση για μια θέση σε έναν κρατικό σταθμό είναι αρκετά μεγάλη με συνεχώς αυξανόμενους δείκτες. Και αντιστρόφως ανάλογος είναι ο αριθμός θέσεων που μπορούν να καλυφθούν από παιδιά. Αν και οι σχετικές αρχές, στις οποίες υπάγονται οι σταθμοί, προσπαθούν να καλύψουν πρώτα τις ανάγκες των εργαζόμενων μητέρων, πολλές εργαζόμενες μητέρες δεν κατορθώνουν στο τέλος να εξασφαλίσουν μια θέση σε έναν παιδικό σταθμό. Υπάρχουν σχεδόν πάντα πολύ περισσότερες αιτήσεις από τις διαθέσιμες θέσεις, ιδιαίτερα στις μεγάλες αστικές περιοχές, και η χρήση των γνωριμιών για την εξασφάλιση μιας τέτοιας θέσης, κρίνεται πολλές φορές η μόνη λύση στο πρόβλημα της εργαζόμενης.

4.Επιπροσθέτως, αποτελεί πρόβλημα το γεγονός ότι ο νόμος στην Ελλάδα, δεν προβλέπει σε μεγάλες επιχειρήσεις να υποχρεώνονται να προβλέπουν αρκετό και συγκεκριμένο χώρο για βρεφικό/νηπιακό σταθμό για τα παιδιά του προσωπικού τους. Στην βόρεια Ευρώπη με την οποία συγκρίνει τη χώρα μας ο κ.Χατζηδάκης, μεγάλες επιχειρήσεις παρέχουν υπηρεσίες νηπιακού σταθμού. Επίσης κάποιες επιχειρήσεις προσφέρουν αντί για υπηρεσίες σε είδος, επιδόματα σε μετρητά για βρεφικούς και νηπιακούς σταθμούς, τα οποία επιτρέπουν την αγορά ιδιωτικών υπηρεσιών.

Παρόλα τα επιδόματα, ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει υπαρκτό διότι τα ωράρια των σταθμών δεν είναι συμβατά με αυτά των εργαζομένων. Ακόμα και αν μια εργαζόμενη μητέρα στείλει το παιδί σε σταθμό, θα υπάρξει κάποιο κενό χρόνου ανάμεσα στην ώρα λειτουργίας του σταθμού και του εργάσιμου χρόνου του γονέα. Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε και ο θεσμός των ολοήμερων σχολείων, τα οποία, ωστόσο, σε αντιστοιχία με την αναλογία του πληθυσμού δεν επαρκούν. Ακόμα και αν επαρκούσαν όμως, τα ολοήμερα λειτουργούν μέχρι τις 16.00 στη χώρα μας ενώ η 10ωρη εργασία ενός εργαζόμενου που πιάνει δουλειά στις 8 θα τελειώνει στο 18:00!

5.Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας δεν πρέπει να συνδέεται μονάχα με τις οικονομικές αλλαγές που θα επιφέρει στην αγορά εργασίας. Οφείλει να συνδυαστεί με τον ελεύθερο χρόνο του εργαζόμενου που είναι προς αξιοποίηση και αποτελεί τον αντίποδα στον εργάσιμο χρόνο. Ο χρόνος πέραν του ωραρίου εργασίας, είναι χρόνος υπαρκτός και πολύτιμος για τον κάθε άνθρωπο με πολλές κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ο εργαζόμενος καθημερινά μοιράζεται σε 2 σφαίρες : την ιδιωτική και τη δημόσια. Ο σύγχρονος άνθρωπος με τα ωράρια εργασίας που πολλές φορές του επιβάλλονται, δε βρίσκει χρόνο να καλύψει ανάγκες απαραίτητες για την κοινωνικοποίησή του. Απόρροια της έλλειψης χρόνου, ένεκα του φόρτου εργασίας είναι το μειωμένο ενδιαφέρον των πολιτών στη συμμετοχική δημοκρατία. Το σύστημα αυτό που κυριαρχεί σήμερα στις δημοκρατίες, παρέχει εγγυήσεις και διευκολύνσεις στον κάθε πολίτη, εφόσον αυτός, όμως, συμμετέχει. Η διεύρυνση, ωστόσο, του εργάσιμου χρόνου, αποτρέπει τον πολίτη σήμερα να ασχοληθεί με τα κοινά, αφού θέτει ως προτεραιότητες τις υποχρεώσεις που έχει πρωτίστως στον εαυτό του και την οικογένεια. Επακόλουθο είναι η συμμετοχική δημοκρατία, αν και είναι σήμερα πιο ανοικτή από ποτέ άλλοτε στον κάθε πολίτη, να περνάει μια κρίση, αφού αυτοί στους οποίους απευθύνεται, δεν έχουν τον χρόνο να τη δοκιμάσουν.

Υπάρχει εναλλακτική;

Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας μπορεί να περιλαμβάνει την μείωση του ωραρίου από 40 σε 35 ώρες, που αποτελεί πάγια αίτημα των συνδικαλιστικών οργανώσεων εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Εξυπακούεται, ότι οποιαδήποτε μείωση του εργάσιμου χρόνου που συζητείται, θα πρέπει να αφήνει άθικτα τα εισοδήματα των εργαζομένων.

Μια τέτοια προοπτική είναι και αναπτυξιακή και παραγωγική καθώς είναι αποδεδειγμένο πια, ότι η αλματώδης πρόοδος της τεχνολογίας, έχει οδηγήσει στην αποσύνδεση των ωρών απασχόλησης από την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων.

(Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι Δικηγόρος- Εργατολόγος) Πηγή: ieidiseis.gr

«Σαφάρι» e-διασταυρώσεων ξεκινά ο ελεγκτικός μηχανισμός της ΑΑΔΕ

 

«Σαφάρι» e-διασταυρώσεων ξεκινά ο ελεγκτικός μηχανισμός της ΑΑΔΕ

 0

Στο «φουλ» βάζει τις μηχανές του ελεγκτικού μηχανισμού, από το τέλος του τρέχοντος μηνός, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων με κεντρική επιδίωξη την επίτευξη του φετινού στόχου που έχει τεθεί και με βάση το επιχειρησιακό της σχέδιο προβλέπει τη βεβαίωση έως το τέλος του 2021 φόρων ύψους 1,3 δισ. ευρώ.

του Γιώργου Κούρου

Στο πλαίσιο αυτό και ταυτόχρονα με την υποβολή των φετινών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος ξεκινούν εκτεταμένες ηλεκτρονικές διασταυρώσεις, αποσκοπώντας στην έγκαιρη και ορθή εκπλήρωση των υποχρεώσεων των φορολογουμένων καθώς και στον εντοπισμό της αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης.

Στο στόχαστρο

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός θα επικεντρωθεί σε διασταυρώσεις που περιλαμβάνουν επτά βασικούς «στόχους», με σκοπό τον εντοπισμό:

– των φορολογούμενων που ενώ είχαν σημαντική δραστηριότητα, υπέβαλαν μηδενικές δηλώσεις ΦΠΑ.

– των διαφορών μεταξύ των συνολικών ετήσιων εκροών δηλώσεων ΦΠΑ με τα δηλωθέντα εισοδήματα δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2019.

– των υπόχρεων νομικών προσώπων σε υποβολή αρχικών ή τροποποιητικών δηλώσεων Ε9.

– των φυσικών προσώπων που πρέπει να προβούν στην υποβολή τροποποιητικών φορολογικών δηλώσεων για πρόσθετες αποδοχές.

– των εισοδημάτων αλλοδαπής προέλευσης μέσω της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών.

– των αναδρομικών εισοδημάτων ή πρόσθετων αποδοχών.

– των αδήλωτων εισοδημάτων από βραχυχρόνιες μισθώσεις με δεδομένα από κάρτες.

Συγκεκριμένα οι έλεγχοι θα επικεντρωθούν σε ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν δήλωσαν εισοδήματα από βραχυχρόνιες μισθώσεις κατοικιών τα οποία απέκτησαν κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών. Γι’ αυτό άλλωστε και φέτος η ΑΑΔΕ σε συνεργασία με μεγάλες πλατφόρμες διάθεσης ακινήτων για βραχυχρόνιες μισθώσεις συγκεντρώνει ήδη τα στοιχεία για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν από ακίνητα τα οποία διατέθηκαν στην Ελλάδα.

Διασταυρώσεις

Τα συγκεκριμένα στοιχεία θα τα επεξεργαστούν οι αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες της ΑΑΔΕ, προβαίνοντας σε διασταυρώσεις με τα δεδομένα των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος που υπέβαλαν οι ιδιοκτήτες των ακινήτων αυτών πρωτίστως για τα έτη 2018 και 2019.

Επισημαίνεται ότι σε όσες περιπτώσεις οι υπηρεσίες της ΑΑΔΕ διαπιστώσουν ότι τα εισοδήματα αυτά δεν δηλώθηκαν ή δηλώθηκαν ανακριβώς θα αποστείλουν στους ιδιοκτήτες ειδοποιητήρια για την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος. Όσοι ανταποκριθούν στα ειδοποιητήρια θα κληθούν να καταβάλουν τους επιπλέον φόρους εισοδήματος που θα προκύψουν, προσαυξημένους μόνο με τους αναλογούντες τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.

Όσοι δεν ανταποκριθούν θα κληθούν να πληρώσουν και τους επιπλέον φόρους αλλά και πρόστιμα για την υποβολή ανακριβών δηλώσεων και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.

Έρευνες φοροδιαφυγής

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί και στις έρευνες φοροδιαφυγής σχετικές με τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών, επεξεργασίας κατασχεμένων στοιχείων και αρχείων, κυκλωμάτων έκδοσης και λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων κ.λπ., καθώς και έρευνες απάτης ΦΠΑ.

Στη διενέργεια όλων των εν λόγω ελέγχων αναμένεται φυσικά να συμβάλουν και τα τεχνολογικά μέσα, τα οποία θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στους φορολογικούς ελέγχους και τις διασταυρώσεις, με τα οποία θα συλλεχθούν οι απαιτούμενες πληροφορίες για τα εισοδήματα που τυχόν έχουν αποκρυφθεί ή παραλείφθηκαν να δηλωθούν.

Αδήλωτα εισοδήματα

Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, ο ελεγκτικός μηχανισμός το επόμενο διάστημα, μεταξύ των άλλων, θα «στοχοποιήσει» κυρίως τα αδήλωτα εισοδήματα που σχετίζονται με τη φορολογία εισοδήματος τόσο των φυσικών όσο και των νομικών προσώπων. Επισημαίνεται ότι τέτοια εισοδήματα μπορεί να είναι τόκοι και μερίσματα που έχουν πιστωθεί σε αλλοδαπούς τραπεζικούς λογαριασμούς και τα οποία δεν έχουν δηλωθεί κατά το φορολογικό έτος που αφορούν, αδήλωτα μισθώματα, εικονικά έσοδα ή έξοδα νομικών προσώπων κ.λπ. Στο πλαίσιο αυτό, οι φορολογούμενοι που τυχόν κινδυνεύουν να μπουν στο στόχαστρο των ελεγκτικών αρχών πρέπει να διακριβώσουν την ύπαρξη τυχόν αδήλωτων εισοδημάτων και εφόσον υπάρχουν τέτοια να προβούν στην υποβολή τροποποιητικών φορολογικών δηλώσεων προτού εκδοθούν σε βάρος τους σημειώματα ελέγχου ή καταλογιστικές πράξεις.

Σαρωτικοί έλεγχοι

Μπορεί οι έλεγχοι να σχεδιάζονται σαρωτικοί, όμως οι εντολές που έχουν τα στελέχη της ΑΑΔΕ είναι πρώτα απ’ όλα να συνειδητοποιούν και συνυπολογίζουν σε κάθε περίπτωση τις επιπτώσεις που έχει προκαλέσει η πανδημία στην αγορά, αφού κεντρική οδηγία του οικονομικού επιτελείου είναι να στηριχθούν οι επιχειρήσεις και η αγορά.

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά. Δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία ανοχή στην παραβατικότητα και στη φοροδιαφυγή. Έτσι, οι έλεγχοι ειδικά το «καυτό» τρίμηνο Ιουλίου – Σεπτεμβρίου θα διενεργούνται σε ημερήσια βάση, κατά τις πρωινές, απογευματινές και βραδινές ώρες. Και για όσους δεν το κατανόησαν, ετοιμάζονται έλεγχοι 7 ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο.

Σε κάθε περίπτωση βασικός «οδηγός» για τους εν λόγω ελέγχους θα είναι το Επιχειρησιακό Σχέδιο το οποίο προβλέπει:

* 30.000 μερικούς επιτόπιους ελέγχους (εμφανείς και μη) από τις ΔΟΥ

* 10.000 μερικούς επιτόπιους ελέγχους (πρόληψης) σε στοχευμένες γεωγραφικές περιοχές ή κλάδους επιτηδευματιών ή σε στοχευμένους ΑΦΜ επιχειρήσεων ή επιτηδευματιών από τις ΥΕΔΔΕ

* 6.000 εμφανείς ελέγχους από τις ΥΕΔΔΕ

* 720 ειδικούς στοχευμένους μερικούς επιτόπιους ελέγχους σε τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας που παρουσιάζουν αυξημένους κινδύνους φοροδιαφυγής και απάτης.

Ψηλά οι προσδοκίες εισπράξεων

Μέχρι το τέλος του 2021 η ΑΑΔΕ σχεδιάζει να εισπράξει 49,6 δισ. ευρώ από φόρους και 2,1 δισ. ευρώ από ληξιπρόθεσμα χρέη, όπως επίσης και:

— Να βεβαιώσει τουλάχιστον 1,3 δισ. από ελέγχους και διασταυρώσεις

— Να προχωρήσει σε τουλάχιστον 23.000 ολοκληρωμένους φορολογικούς ελέγχους, όπως και σε τουλάχιστον:

* 800 έρευνες από τις Υπηρεσίες Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων

* 15.000 πράξεις επιβολής διοικητικού ή εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου για αδήλωτα εισοδήματα που θα εντοπιστούν κατόπιν διενέργειας ηλεκτρονικών διασταυρώσεων

* 44.000 ελέγχους δίωξης από τα Τελωνεία και άλλους 22.000 ελέγχους δίωξης από τις ΚΟΕ -Κινητές Ομάδες Ελέγχου της ΑΑΔΕ

* επιπλέον 12.400 «εκ των υστέρων» ελέγχους από τα Τελωνεία και τις ΕΛΥΤ.

— Να «σκανάρει» τουλάχιστον 9.000 φορτηγά ή κοντέινερ με τη χρήση αυτοκινούμενων συστημάτων ελέγχου X-RAY των τελωνείων

— 400 στοχευμένες επιθεωρήσεις -κατόπιν πληροφοριών- σε χώρους παρασκευής, χρήσης και διακίνησης χημικών ουσιών και προϊόντων

— Να ολοκληρωθούν εργαστηριακοί έλεγχοι σε τουλάχιστον 24.000 δείγματα αλκοόλης και ποτών με αλκοόλη, τροφίμων και υλικών σε επαφή με τρόφιμα, νερών (εκτός αυτών του προγράμματος ΕΣΠΑ), ενεργειακών προϊόντων, πρώτων υλών και βιομηχανικών προϊόντων, καθώς και περιβαλλοντικών δειγμάτων, με σκοπό τον έλεγχο της συμμόρφωσής τους προς την ισχύουσα νομοθεσία.

 πηγή: Έντυπη Ναυτεμπορικη