Ο λογιστικός χειρισμός του περιβαλλοντικού τέλους της πλαστικής σακούλας
Με την Πολ. 1211/20.12.2017 παρέχονται οδηγίες για τον τρόπο αναγραφής του περιβαλλοντικού τέλους επί των εκδιδόμενων παραστατικών πωλήσεων
Με την Πολ. 1211/20.12.2017 (ΑΑΔΕ) παρέχονται οδηγίες για τον τρόπο αναγραφής του περιβαλλοντικού τέλους επί των εκδιδόμενων παραστατικών πωλήσεων, λόγω της επιβολής του στην διάθεση / χορήγηση λεπτών πλαστικών σακουλών, από τα καταστήματα λιανικής πώλησης, για την μεταφορά εμπορευμάτων ή προϊόντων από τον αγοραστή.
Το περιβαλλοντικό τέλος επιβαρύνει τον καταναλωτή, σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η (αλόγιστη) χρήση της (λεπτής) πλαστικής σακούλας, εξαιτίας του αναμφισβήτητου γεγονότος της περιβαλλοντικής ρύπανσης που αυτή προκαλεί.
Το θέμα αυτό ήταν ήδη γνωστό από τον περασμένο Αύγουστο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) με αριθμό 180036/952/10-8-2017, η οποία εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την οδηγία: 2015/720/ΕΕ «Για την τροποποίηση της οδηγίας 1994/62/ΕΚ με σκοπό την μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2015.
Υπό την έννοια αυτή, καθορίζεται η υποχρέωση αναγραφής στα παραστατικά πώλησης, της αξίας του περιβαλλοντικού τέλους, το οποίο ανέρχεται σε 0,03 του ευρώ, από την 1η Ιανουαρίου 2018, ανά τεμάχιο και σε 0,07 λεπτά του ευρώ, από την 1η Ιανουαρίου 2019, ανά τεμάχιο.
Ο τρόπος αναγραφής θα πρέπει να είναι διακριτός και εύκολα αναγνωρίσιμος από τον καταναλωτή, ενώ η προσθήκη της αξίας στο παραστατικό πώλησης θα σημαίνει και την επιβάρυνση με ΦΠΑ, μάλιστα δε με τον κανονικό συντελεστή 24%. Στις οδηγίες της Πολ. 1211/2017 (ως άνω), αναφέρεται ότι με τις απαραίτητες ρυθμίσεις που θα γίνουν στις εφαρμογές εμπορικής διαχείρισης του λογιστικού προγράμματος που χρησιμοποιεί η επιχείρηση και στις ταμειακές μηχανές, θα πρέπει κατά την διάθεση της πλαστικής σακούλας, η αξία του περιβαλλοντικού τέλους, αυτομάτως, να εμφανίζεται ως πωληθέν είδος στο παραστατικό πώλησης, όπως αυτό εκδίδεται σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 12 των ΕΛΠ (Ν 4308/2014).
Ωστόσο, δεν πρόκειται για πωληθέν είδος εν τοις πράγμασι, άρα δεν αποτελεί έσοδο για την επιχείρηση, αλλά συνιστά ένα ποσό υπέρ τρίτου που θα πρέπει να αποδοθεί εντός ορισμένης προθεσμίας. Συγκεκριμένα, κάθε έμπορος, ο οποίος «διαθέτει» στον καταναλωτή λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, υποχρεούται ανά τρίμηνο, την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα (άρα, για πρώτη φορά: στις 30 Απριλίου 2018), να υποβάλει στην ΑΑΔΕ δήλωση απόδοσης του περιβαλλοντικού τέλους. Το περιβαλλοντικό τέλος, υπό την έννοια αυτή, εκτός από το ότι θα αναγράφεται στα παραστατικά πώλησης, όπως ήδη αναφέρθηκε πιο πάνω, θα πρέπει και να αποτυπώνεται στα λογιστικά αρχεία (βιβλία) που υποχρεούται να τηρεί η οντότητα. Αναμένεται να οριστεί ο τρόπος απόδοσής του.
Σημειώνεται ότι οι λεπτές πλαστικές σακούλες, κατά την αγορά τους, αποτελούν έξοδο για την επιχείρηση, εντασσόμενο στην κατηγορία: «αναλώσιμα υλικά συσκευασίας», εκπιπτόμενο για σκοπούς φορολογίας εισοδήματος και ασφαλώς, με δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ με τον οποίον έχουν επιβαρυνθεί (ΦΠΑ εισροών). Ακολούθως, αφού κατά την διάθεσή τους δεν θα θεωρούνται (και δεν είναι) πωληθέν είδος, το ως άνω τέλος που θα καταβάλει ο καταναλωτής και θα εισπράττει η επιχείρηση, θα πρέπει να παρακολουθείται στα λογιστικά βιβλία, ως υποχρέωση προς απόδοση και όχι ως έσοδο πώλησης.
Το γεγονός ότι μαζί με το τέλος θα εισπράττεται και ΦΠΑ (0,03 χ 24% = 0,0072 του ευρώ, άρα συνολική επιβάρυνση για τον καταναλωτή: 0,0372 ευρώ / λεπτή πλαστική σακούλα), δεν εμποδίζει την διαχείριση του φόρου, δεδομένου ότι στην δήλωση ΦΠΑ (Έντυπο 050 ΦΠΑ / 2016), ενώ θα έχει περιληφθεί η αξία του στον κωδικό 303 (για να προκύψει ο προς απόδοση φόρος στον κωδικό 333), ακολούθως θα αφαιρεθεί αυτή η αξία από το ποσό του κωδικού 311, ώστε στον κωδικό 312 (κύκλος εργασιών ΦΠΑ) να αναγραφεί το σωστό ποσό που αφορά εκροές για σκοπούς ΦΠΑ.
Συνεπώς, κατά την γνώμη μου, πρέπει να κινηθεί ένας λογαριασμός υποχρέωσης (πχ ένας υπολογαριασμός του 54.05 «Λοιποί φόροι, τέλη και εισφορές»), ο οποίος θα πιστώνεται με την αξία του περιβαλλοντικού τέλους, προς απόδοση, ενώ ταυτοχρόνως η αξία αυτή θα συνιστά και βάση υπολογισμού του αναλογούντος ΦΠΑ.
Εν συνεχεία, ο ως άνω υπολογαριασμός, θα χρεώνεται, κατά την εκάστοτε τριμηνιαία απόδοση του τέλους, οπότε θα γίνονται και οι σχετικές λογιστικές επαληθεύσεις. Εννοείται ότι ο αναλογών ΦΠΑ 24%, θα πιστώνεται στον οικείο υπολογαριασμό του 54.02.01 «ΦΠΑ εκροών» (νέο Σχέδιο Λογαριασμών ΕΛΠ) και θα αποδίδεται κατά τα γνωστά.
Άρα, η αξία του περιβαλλοντικού τέλους θα εμφανίζεται μεν, ως οιονεί πωληθέν είδος στα παραστατικά πώλησης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πιστώνεται σε λογαριασμό εσόδου, αφού η αξία αυτή δεν συγκεντρώνει τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά της πώλησης αγαθού.
Νίκος Σγουρινάκης
n_sgourinakis@ hotmail.com
Πηγή:epixeirisi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου