Στο στόχαστρο των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών δάνεια στρατηγικών κακοπληρωτών 11 δισ. ευρώ

17

 
 
 
 
 

Της Νένας Μαλλιάρα​

Επιταχύνονται οι εξελίξεις στο μέτωπο των πλειστηριασμών από τις τράπεζες με στόχευση στους στρατηγικούς κακοπληρωτές και δη στον "σκληρό πυρήνα" τους. 

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες του Capital.gr, σε αυτόν το "σκληρό πυρήνα" αντιστοιχούν μη εξυπηρετούμενα δάνεια της τάξεως των 10 – 11 δισ. ευρώ, ενώ επιπλέον δάνεια, ύψους 5 δισ. ευρώ, αντιστοιχούν σε περιστασιακούς κακοπληρωτές. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το δύσκολο κομμάτι για τις τράπεζες, το οποίο κρύβει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές που αν και μπορούν, αρνούνται να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, είναι το 35% των δανείων με καθυστέρηση άνω των 360 ημερών.

Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο που αναμένεται να ψηφιστεί την ερχόμενη Δευτέρα, οι πλειστηριασμοί θα γίνονται αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή από τις 21 Φεβρουαρίου. Υπενθυμίζεται ότι ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου & Δωδεκανήσου ανακοίνωσε προχθές την αναστολή της διαδικασίας των  φυσικών πλειστηριασμών μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2018.

Σημειώνεται ότι στο πολυνομοσχέδιο για την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης θα πρέπει να ψηφιστεί και η ηλεκτρονική διαδικασία των πλειστηριασμών για χρέη προς το Δημόσιο. Ωστόσο στην πράξη, επειδή θα απαιτηθεί η εναρμόνιση του ηλεκτρονικού συστήματος με τις διατάξεις του ΚΕΔΕ, θα μεσολαβήσουν μήνες μέχρι να γίνουν ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για χρέη προς το Δημόσιο. 

Έτσι, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα αφορούν αρχικά μόνο τράπεζες και ιδιώτες ως επισπεύδοντες πιστωτές. 

Για τις τράπεζες, οι πλειστηριασμοί θα στοχεύσουν στους αποδεδειγμένα στρατηγικούς κακοπληρωτές, οι οποίοι υπολογίζονται στο 20% των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Από το ποσοστό αυτό, περίπου το 11% αντιστοιχεί στον "σκληρό πυρήνα" των κατά συνείδηση στρατηγικών κακοπληρωτών, όπως εκτιμούν οι τράπεζες. 

Η διαπίστωση  αυτή προκύπτει από έρευνα που διενήργησε για λογαριασμό των τραπεζών η PWC, σύμφωνα με την οποία ο δανειολήπτες με μη εξυπηρετούμενα δάνεια κατηγοριοποιούνται σε πέντε "φυλές".

Καταρχάς στους "νοικοκύρηδες": δανειολήπτες, οι οποίοι αντιστοιχούν σε ποσοστό άνω του 50% των οφειλετών και αν και θέλουν να πληρώσουν, αντικειμενικά δεν μπορούν.

Στο υπόλοιπο 50% των δανειοληπτών με "κόκκινα" δάνεια συγκαταλέγονται δανειολήπτες που πληρώνουν περιστασιακά, αναποφάσιστοι, περιθωριακοί και στρατηγικοί κακοπληρωτές.

Αυτοί που πληρώνουν περιστασιακά, είναι οφειλέτες που έχουν τη δυνατότητα, θέλουν να εξοφλήσουν την οφειλή τους και περιστασιακά καταβάλλουν κάποιες δόσεις. Από την έρευνα της PWC προκύπτει ότι αυτοί αναλογούν στο 5% των NPLs. 

Τριπλάσιο από αυτό, είναι το ποσοστό όσων δεν έχουν αποφασίσει αν θα πληρώσουν ή όχι τις οφειλές τους. Οι συγκεκριμένοι αξιολογούν, σε μεγάλο βαθμό, τη στάση της τράπεζας για να αποφασίσουν αν θα την πληρώσουν ή όχι.

Στους περιθωριακούς οφειλέτες κατατάσσονται αυτοί που ούτε θέλουν, αλλά ούτε και αντέχουν οικονομικά, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, με αποτέλεσμα να τους είναι αδιάφορο αν η τράπεζα θα προχωρήσει σε κατάσχεση ή πλειστηριασμό εναντίον τους. 

Και τέλος, οι αμιγώς στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, αλλά δεν θέλουν. Το ποσοστό αυτών υπολογίζεται στο 10% - 11% και το ζητούμενο είναι να μειωθεί και όχι να προσαυξηθεί από μερίδα δανειοληπτών που κατατάσσονται στους αναποφάσιστους.

Πάντως, όπως διαπιστώνουν οι τράπεζες, μετά την 29η Νοεμβρίου 2017, οπότε τυπικά ενεργοποιήθηκαν οι πλειστηριασμοί παρατηρείται αύξηση των δανειοληπτών που είχαν απλήρωτα δάνεια και σπεύδουν να τα ρυθμίσουν. Οι ρυθμίσεις υπολογίζεται ότι έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 15% το τελευταίο διάστημα, καθώς η κυβέρνηση έδωσε σταθερά σήματα για τη θέλησή της να προασπίσει με το προστατευτικό πλαίσιο του νόμου μόνο τους πραγματικά αδύναμους οφειλέτες και να απομονώσει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Η εμφάνιση των στρατηγικών κακοπληρωτών στα γκισέ των τραπεζών αναμένεται να ενταθεί ενόψει των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αφού πλέον δεν θα υπάρχει η δυνατότητα παρακώλυσης των τραπεζών στη διαδικασία ρευστοποίησης απαιτήσεων.