Στο… μάτι της εφορίας τα ελαιοτριβεία και της Μεσσηνίας
Πρώτη Δημοσίευση: 01/12/2017 19:02 - Τελευταία Ενημέρωση: 01/12/2017 19:02
Ειδική επιχείρηση στοχευμένων ελέγχων σε ιδιωτικά ελαιοτριβεία ξεκινά η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ύστερα από πληθώρα στοιχείων που έχει στη διάθεσή της και δείχνουν εκτεταμένα φαινόμενα απόκρυψης εισοδημάτων και φοροδιαφυγής και στον κλάδο αυτόν.
Οι έρευνες θα επικεντρωθούν σε περιοχές όπου, σύμφωνα με τις πληροφορίες της ΑΑΔΕ, τα φαινόμενα αυτά προσλαμβάνουν τις μεγαλύτερες διαστάσεις και συγκεκριμένα σε Κρήτη, Μεσσηνία, Αργολίδα, Λακωνία και Φθιώτιδα.
Ειδικότερα, παρατηρείται ότι μεγάλος αριθμός ελαιοπαραγωγών δίνει την παραγωγή του σε ιδιωτικά ελαιοτριβεία, αντί για τους τοπικούς συνεταιρισμούς, χωρίς να τηρούνται παραστατικά, ενώ και η διακίνηση του ελαιολάδου στη συνέχεια γίνεται με παράνομο τρόπο, με αποτέλεσμα να αποκρύπτονται εισοδήματα και να συντελείται εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Οι έλεγχοι της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων θα ξεκινήσουν άμεσα και θα διαρκέσουν ως και το Μάρτιο.
Βέβαια, εκτός από πηγή φοροδιαφυγής τα ελαιοτριβεία είναι και ένας από τους βασικότερους παράγοντες για την ποιότητα του ελαιολάδου. Έτσι, παράλληλα, θα πρέπει να ξεκινήσουν έλεγχοι για το ελαιόλαδο, με τη λήψη δειγμάτων από τα ελαιοτριβεία, με σκοπό τον προσδιορισμό των ποιοτικών χαρακτηριστικών-και όχι μόνο-του συγκεκριμένου προϊόντος από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το μεσσηνιακό ελαιόλαδο, γνωστό για την ποιότητά του, με αυτή με τη διαδικασία θα μπορέσει να αποκτήσει ακόμα καλύτερο όνομα και μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, που θα το ανεβάσει εξαγωγικά και θα το προστατεύσει σε επίπεδο αγορών και αθέμιτου ανταγωνισμού.
Το προϊόν, που είναι σε μεγάλη κλίμακα ΠΟΠ, έχει τη δυνατότητα, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, περαιτέρω ποιοτικής αναβάθμισης, κερδίζοντας παράλληλα μια πιο επίσημη «ταυτότητα» και διασφαλίζοντας σημαντικά την ντόπια παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα, αφού λογικά και η τιμή του θα έχει ανοδική πορεία.
Όλα αυτά θα πρέπει όλοι να τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους, για να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα, σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης που πλήττει και τους αγρότες, σε συνδυασμό με τη σταδιακή μείωση των επιδοτήσεων και την αύξηση κόστους της παραγωγής.
Στο παρελθόν, ο Βασίλης Φραντζολάς (Food Policy M.Sc., δοκιμαστής και σύμβουλος Ποιότητος Ελαιολάδου, Ιδρυτής Σεμιναρίων Oliveoilseminars.com) υπήρξε καταιγιστικά καταγγελτικός στο θέμα των ελαιοτριβείων. Κατ' αρχάς θεωρεί ότι είναι εντελώς λανθασμένο αυτό που ακόμη υπάρχει στην Ελλάδα, τα ελαιοτριβεία να πληρώνονται σε είδος, δηλαδή να κρατούν μέρος από το λάδι που βγάζουν οι ελιές σου. Διότι έτσι πιέζουν συνέχεια για μεγαλύτερη ποσότητα, ρίχνοντας έτσι την ποιότητα με τις υψηλότερες θερμοκρασίες, τα πιο πολλά νερά και με το να παροτρύνουν τους παραγωγούς να μαζεύουν τις ελιές όταν είναι πιο ώριμες. Επίσης, έτσι, όταν εμφανίζονται οι Ιταλοί αγοραστές με μετρητά στην τσέπη, αγοράζουν ό,τι θέλουν, όσο χαμηλά θέλουν.
Σήμερα σε χώρες, όπως η Ιταλία κυρίως, ο εξοπλισμός των ελαιοτριβείων έχει φθάσει σε επίπεδα που εδώ πολλοί δεν έχουν φανταστεί καν. Δεξαμενές όπου πάνω από το ελαιόλαδο διοχετεύεται πλέον αέριο άζωτο για την αποφυγή της επαφής με το οξυγόνο του αέρα που οξειδώνει το προϊόν, διαφορετικές γραμμές παραγωγής για ελιές με διαφορετικό βαθμό ωρίμανσης ώστε να μην μπλέκουν τα λάδια των πιο ώριμων με τα πιο άγουρα, η ελαιοποίηση να γίνεται μέσα σε 24 ώρες από την άφιξη στο ελαιοτριβείο και να μην περιμένει η ελιά πιεσμένη για ημέρες σε σακιά στοιβαγμένα το ένα επάνω στο άλλο (που έπρεπε να μη χρησιμοποιούνται και να έχουν αντικατασταθεί με πλαστικές κλούβες).
Η μάλαξη του πολτού να μη διαρκεί περισσότερο από 40 λεπτά και οι ελιές να μαζεύονται προτού μπει ο Δεκέμβριος. Όλα αυτά τα κάνουν οι άλλοι, που δε διαθέτουν «μαγαζί γωνία». Ίσως γι' αυτό.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Οι έρευνες θα επικεντρωθούν σε περιοχές όπου, σύμφωνα με τις πληροφορίες της ΑΑΔΕ, τα φαινόμενα αυτά προσλαμβάνουν τις μεγαλύτερες διαστάσεις και συγκεκριμένα σε Κρήτη, Μεσσηνία, Αργολίδα, Λακωνία και Φθιώτιδα.
Ειδικότερα, παρατηρείται ότι μεγάλος αριθμός ελαιοπαραγωγών δίνει την παραγωγή του σε ιδιωτικά ελαιοτριβεία, αντί για τους τοπικούς συνεταιρισμούς, χωρίς να τηρούνται παραστατικά, ενώ και η διακίνηση του ελαιολάδου στη συνέχεια γίνεται με παράνομο τρόπο, με αποτέλεσμα να αποκρύπτονται εισοδήματα και να συντελείται εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Οι έλεγχοι της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων θα ξεκινήσουν άμεσα και θα διαρκέσουν ως και το Μάρτιο.
Βέβαια, εκτός από πηγή φοροδιαφυγής τα ελαιοτριβεία είναι και ένας από τους βασικότερους παράγοντες για την ποιότητα του ελαιολάδου. Έτσι, παράλληλα, θα πρέπει να ξεκινήσουν έλεγχοι για το ελαιόλαδο, με τη λήψη δειγμάτων από τα ελαιοτριβεία, με σκοπό τον προσδιορισμό των ποιοτικών χαρακτηριστικών-και όχι μόνο-του συγκεκριμένου προϊόντος από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το μεσσηνιακό ελαιόλαδο, γνωστό για την ποιότητά του, με αυτή με τη διαδικασία θα μπορέσει να αποκτήσει ακόμα καλύτερο όνομα και μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, που θα το ανεβάσει εξαγωγικά και θα το προστατεύσει σε επίπεδο αγορών και αθέμιτου ανταγωνισμού.
Το προϊόν, που είναι σε μεγάλη κλίμακα ΠΟΠ, έχει τη δυνατότητα, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, περαιτέρω ποιοτικής αναβάθμισης, κερδίζοντας παράλληλα μια πιο επίσημη «ταυτότητα» και διασφαλίζοντας σημαντικά την ντόπια παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα, αφού λογικά και η τιμή του θα έχει ανοδική πορεία.
Όλα αυτά θα πρέπει όλοι να τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους, για να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα, σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης που πλήττει και τους αγρότες, σε συνδυασμό με τη σταδιακή μείωση των επιδοτήσεων και την αύξηση κόστους της παραγωγής.
Στο παρελθόν, ο Βασίλης Φραντζολάς (Food Policy M.Sc., δοκιμαστής και σύμβουλος Ποιότητος Ελαιολάδου, Ιδρυτής Σεμιναρίων Oliveoilseminars.com) υπήρξε καταιγιστικά καταγγελτικός στο θέμα των ελαιοτριβείων. Κατ' αρχάς θεωρεί ότι είναι εντελώς λανθασμένο αυτό που ακόμη υπάρχει στην Ελλάδα, τα ελαιοτριβεία να πληρώνονται σε είδος, δηλαδή να κρατούν μέρος από το λάδι που βγάζουν οι ελιές σου. Διότι έτσι πιέζουν συνέχεια για μεγαλύτερη ποσότητα, ρίχνοντας έτσι την ποιότητα με τις υψηλότερες θερμοκρασίες, τα πιο πολλά νερά και με το να παροτρύνουν τους παραγωγούς να μαζεύουν τις ελιές όταν είναι πιο ώριμες. Επίσης, έτσι, όταν εμφανίζονται οι Ιταλοί αγοραστές με μετρητά στην τσέπη, αγοράζουν ό,τι θέλουν, όσο χαμηλά θέλουν.
Σήμερα σε χώρες, όπως η Ιταλία κυρίως, ο εξοπλισμός των ελαιοτριβείων έχει φθάσει σε επίπεδα που εδώ πολλοί δεν έχουν φανταστεί καν. Δεξαμενές όπου πάνω από το ελαιόλαδο διοχετεύεται πλέον αέριο άζωτο για την αποφυγή της επαφής με το οξυγόνο του αέρα που οξειδώνει το προϊόν, διαφορετικές γραμμές παραγωγής για ελιές με διαφορετικό βαθμό ωρίμανσης ώστε να μην μπλέκουν τα λάδια των πιο ώριμων με τα πιο άγουρα, η ελαιοποίηση να γίνεται μέσα σε 24 ώρες από την άφιξη στο ελαιοτριβείο και να μην περιμένει η ελιά πιεσμένη για ημέρες σε σακιά στοιβαγμένα το ένα επάνω στο άλλο (που έπρεπε να μη χρησιμοποιούνται και να έχουν αντικατασταθεί με πλαστικές κλούβες).
Η μάλαξη του πολτού να μη διαρκεί περισσότερο από 40 λεπτά και οι ελιές να μαζεύονται προτού μπει ο Δεκέμβριος. Όλα αυτά τα κάνουν οι άλλοι, που δε διαθέτουν «μαγαζί γωνία». Ίσως γι' αυτό.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου