Άλλη μία χαμένη χρονιά στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής

• 16/10/2016 - 20:51
• Κατηγορία Φορολογία
• Comments::Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.

Πριν από αρκετούς μήνες είχαμε γράψει ένα σημείωμα με τίτλο «Καλύτερα να μασάς». Εκεί περιγράφαμε τα όσα έχει εξαγγείλει το οικονομικό επιτελείο, αλλά δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμη.

Γράφει ο: Απόστολος Αλωνιάτης

Τα ξαναθυμηθήκαμε, λοιπόν, με αφορμή συνέντευξη του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Τρύφωνα Αλεξιάδη, σχετικά με τις αποδείξεις για το φορολογικό έτος 2016.

Τι μας είπε λοιπόν ο υπουργός; Ότι χάσαμε άλλη μία χρονιά ενάντια στην φοροδιαφυγή, αφού ούτε το 2016, όπως και το 2015, δεν θεσμοθετήσαμε ένα μέτρο, που όταν εφαρμόστηκε το 2010, με το νόμο 2842/2010, απέδωσε τα μέγιστα, άσχετα από τους κακούς χειρισμούς του τότε οικονομικού επιτελείου.

Το έχουμε ξαναγράψει και θα το ξαναγράψουμε: Ο καλύτερος «φοροελεγκτής» στο θέμα της έκδοσης αποδείξεων είναι ο ίδιος ο φορολογούμενος και ειδικά… ο παππούς και η γιαγιά. Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι, αν δώσεις κίνητρα στο φορολογούμενο, θα μπει στο «κυνήγι της απόδειξης».

Βεβαίως, τα κίνητρα δεν μπορεί να είναι, μόνο, η «λοταρία»: Πέντε αυτοκίνητα κάθε μήνα κι ένα σπίτι στο τέλος της χρονιάς (αλήθεια από τα κατασχεμένα θα είναι το σπίτι;).

Τι δεν καταλαναίνουν…

Το μέτρο της έκπτωσης από το φόρο ενός ποσοστού 10%-15% πάνω από το ποσό που θα πρέπει να μαζευτεί για τη στήριξη του αφορολόγητου, περιοριζόμενο, για παράδειγμα, κατ’ ανώτερο στα 300 ευρώ, θα μπορούσε να είναι ένα ισχυρό κίνητρο. Και, βεβαίως, η υποχρέωση θα πρέπει να επεκταθεί σε όλους τους φορολογούμενους.

Πρέπει να γίνει κατανοητό στο οικονομικό επιτελείο ότι, μόνο η ενεργοποίηση αντικρουόμενων συμφερόντων και τα κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων από όλους τους φορολογούμενους, χωρίς διακρίσεις (μισθωτό ή ελεύθερο επαγγελματία), μπορούν να αποτελέσουν μία επιτυχημένη «βολή» ενάντια στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Πάει και αυτό. Άντε και του χρόνου...

Κωμικοτραγικά προβλήματα

Μιας και μιλάμε για επιτυχημένα και αποτυχημένα μέτρα ενάντια στη φοροδιαφυγή, θα θέλαμε να σταθούμε σε ένα ακόμη μέτρο, που διαφημίστηκε πολύ και εφαρμόστηκε με αυστηρούς όρους, από τον τότε γενικό γραμματέα Δημοσίων Εσόδων και νυν… εθνοπατέρα, Χάρη Θεοχάρη. Μιλάμε για τις συγκεντρωτικές καταστάσεις πελατών-προμηθευτών ή ΜΥΦ, όπως είναι ευρύτερα γνωστές.

Οι καταστάσεις αυτές υποβάλλονταν και παλιότερα και η αλήθεια είναι ότι έχουν αποφέρει αρκετά χρήματα από πρόστιμα, τόσο για τη μη κατάθεση, όσο κι από το ΣΔΟΕ, που έχει στοιχεία για να ξεσκεπάζει πλαστά και εικονικά τιμολόγια.

Αυτό που θέλουμε να κριτικάρουμε είναι ο τρόπος εφαρμογής και αποστολής των συγκεκριμένων καταστάσεων, που έχουν δημιουργήσει απίστευτα κωμικοτραγικά προβλήματα στα λογιστήρια όλων των επιχειρήσεων. Πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από την μοιρολατρική αντιμετώπιση του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων για τον τρόπο αποστολής τους, στο όνομα του «έτσι θα καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή».

Πολύ κακό για το τίποτα!

Τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την εφαρμογή του μέτρου είναι αμέτρητα και έχουν οδηγήσει το υπουργείο Οικονομικών να δώσει παράταση για πολλοστή φορά. Την ώρα που τυπώνεται η εφημερίδα μας πρέπει να έχει λήξει η (νέα) προθεσμία υποβολής των ΜΥΦ του 2015, που ήταν (μετά και τη νέα παράταση) έως χθες, 12 Οκτώβρη.

Θα είναι, όμως, η τελευταία; Θα σας ενημερώσουμε την επόμενη εβδομάδα.

Ας δούμε, ωστόσο, ορισμένα από τα προβλήματα. Ενδεικτικά, τρεις ημέρες πριν λήξει η παράταση, της παράτασης, το Taxisnet, μπόρεσε να παραλαμβάνει στοιχεία με αρνητικούς αριθμούς, δηλαδή, με μείον (-) στις ΜΥΦ.

Μεγάλος ντόρος και πολύ κακό για το τίποτα, καθώς προσπαθούμε να διασταυρώσουμε όλα τα τιμολόγια που διακινούνται μεταξύ επιτηδευματιών από το πρώτο ευρώ.

Ξεχνώντας ότι, για παράδειγμα, συνήθως οι μεταφορικές εταιρίες δεν παραδίδουν μικρές αποδείξεις και τιμολόγια π.χ. 1,09 ευρώ. Ξεχνώντας ότι δεν μπορούν να συμφωνηθούν ποτέ όλα τα ποσά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες ενός ολόκληρου κλάδου και τις χαμένες εργατοώρες, ώστε να γίνει συμφωνία αυτών των ρημαδοκαταστάσεων. Για παράδειγμα στην αγορά ενός αυτοκινήτου, που πωλείται με το ειδικό καθεστώς, άλλο καθαρό ποσό θα δηλώσει ο αγοραστής κι άλλο ο πωλητής.

Να μην σας πω τι γίνεται με τα τουριστικά πακέτα, από τα τουριστικά γραφεία ή τι γίνεται με τους εκτελωνιστές, όπου ο εκτελωνιστής δηλώνει την προμήθειά του και ο πελάτης όλο το εξοδολόγιο.

Το ίδιο συμβαίνει στα ελαιοτριβεία και γενικά στην πώληση, διακίνηση και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων. Για παράδειγμα σε όλους, όσοι παίρνουν επιχορήγηση, εκδίδεται ένα τιμολόγιο για την προμήθεια της επεξεργασίας. Έτσι, ένας γιατρός, δικηγόρος, οικονομολόγος, πολιτικός μηχανικός κ.λπ. παίρνει μία επιδότηση για ένα χωράφι, που έχει σαν ιδιώτης, αλλά θα δει διαφορά στην επαγγελματική του ΜΥΦ, γιατί υπάρχει η έκδοση ενός τιμολογίου, που δεν αφορά όμως το επάγγελμά του.

Πρέπει, επιτέλους, να ακούσει το υπουργείο τις προτάσεις των λογιστών-φοροτεχνικών και να αλλάξει αυτό το έκτρωμα. Μήπως, όμως, τελικά η φωνή μας είναι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»;

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Finance & Markets Voice, την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016.