Ποια όργανα, σύμφωνα με τον νόμο, μπορούν να μεταφράζουν νόμιμα δημόσια, ιδιωτικά έγγραφα και άλλα κείμενα
Α. Μεταφραστική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ
Η οργάνωση και η λειτουργία της Μεταφραστικής Υπηρεσίας του ΥΠΕΞ διέπεται από τον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως αυτός έχει κωδικοποιηθεί με τον νόμο 3566/2007.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών Σκοπός της Μεταφραστικής Υπηρεσίας είναι:
  • η έγκυρη μετάφραση δημόσιων και ιδιωτικών εγγράφων και άλλων κειμένων,
  • η επικύρωση αυτών, καθώς και των εγγράφων που εκδίδονται στην Ελλάδα από τις ξένες διπλωματικές και προξενικές αρχές,
  • η επικύρωση των υπογραφών των Ελλήνων υπηκόων επί παντός κειμένου, πλην των πληρεξουσίων, εφόσον αυτοί υπογράφουν ενώπιον του αρμόδιου υπαλλήλου των γραφείων της Μεταφραστικής Υπηρεσίας
Στο ίδιο άρθρο διευκρινίζεται ότι «Αλλοδαπά δημόσια έγγραφα μεταφράζονται εφόσον φέρουν την επισημείωση της σφραγίδας APOSTILLE, στην περίπτωση που προέρχονται από αρχή χώρας συμβεβλημένης στη Σύμβαση της Χάγης, η οποία κυρώθηκε με το ν. 1497/1984 (ΦΕΚ 188 Α), σε κάθε άλλη δε περίπτωση εφόσον φέρουν θεώρηση από την ελληνική προξενική αρχή της χώρας προέλευσης του εγγράφου ή από την προξενική αρχή της χώρας αυτής στην Ελλάδα.



Για έγγραφα χωρών για τις οποίες η Ελλάδα έχει εκφράσει επιφυλάξεις για την προσχώρηση τους στη Σύμβαση της Χάγης και για όσο διάστημα δεν έχουν αρθεί οι επιφυλάξεις αυτές, η επικύρωση θα γίνεται μόνο από την οικεία ελληνική προξενική αρχή.
Όσον αφορά στις γλώσσες από και προς τις οποίες εκπονούνται μεταφράσεις και επικυρώνονται έγγραφα πολιτών και Δημοσίων Υπηρεσιών, η υπηρεσία αυτή μεταφράζει και επικυρώνει σε (34) γλώσσες με δυνατότητα αύξησης ή μείωσης τους (ΥΑ αριθμ. 1856/98 (ΦΕΚ 478 Β)
Οι Μεταφραστές της Μεταφραστικής Υπηρεσίας είναι ιδιώτες από πίνακα που καταρτίζεται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών, με τους επιτυχόντες σε ειδική γραπτή δοκιμασία ελέγχου της επάρκειας της δηλούμενης, εκ μέρους του υποψηφίου, ξένης γλώσσας.
Τα μεταφραστικά τέλη που ισχύουν κατά κατηγορία εγγράφων καθορίζονται με απόφαση από τον Υπουργό Εξωτερικών.
Η Μεταφραστική Υπηρεσία καταρτίζει πίνακα με μεταφραστές που κατά δήλωση τους έχουν ειδικευθεί σε μεταφράσεις ιατρικών, δικαστικών και τεχνικών εγγράφων ή εγγράφων με ναυτική και στρατιωτική ορολογία.

Β. Η κατοχύρωση του δικαιώματος εκπόνησης νομίμων μεταφράσεων από τους δικηγόρους

Η κατοχύρωση αυτού του δικαιώματος για τους δικηγόρους προκύπτει κυρίως από το άρθρο 36 παρ. 2 περ. γ νόμου 4194/2013 του Κώδικα περί Δικηγόρων (ΦΕΚ Α 208/27-9-2013) και το άρθρο 454 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Άρθρο 36 παρ. 2 περ. γ νόμου 4194/2013 του Κώδικα περί Δικηγόρων (ΦΕΚ Α 208/27-9-2013)
«γ) Η μετάφραση εγγράφων που έχουν συνταχθεί σε ξένη γλώσσα, καθώς και η μετάφραση ελληνικών εγγράφων σε οποιαδήποτε ξένη γλώσσα. Η μετάφραση έχει πλήρη ισχύ έναντι οποιασδήποτε Δικαστικής ή άλλης Αρχής, εφόσον συνοδεύεται από επικυρωμένο αντίγραφο του εγγράφου που μεταφράστηκε και ο δικηγόρος βεβαιώνει ότι έχει επαρκή γνώση της γλώσσας από και προς την οποία μετέφρασε».
Επομένως, σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο οι δικηγόροι, οι εγγεγραμμένοι σε ελληνικούς δικηγορικούς συλλόγους έχουν το δικαίωμα να μεταφράζουν πάσης φύσεως έγγραφα, οι δε μεταφράσεις τους έχουν πλήρη ισχύ έναντι οποιασδήποτε Δικαστικής ή άλλης Αρχής. Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται επίσης ότι για να είναι έγκυρη αυτή η μετάφραση, πρέπει να συνοδεύεται από επικυρωμένο αντίγραφο του εγγράφου που μεταφράστηκε και βεβαίωση του δικηγόρου ότι έχει επαρκή γνώση της γλώσσας από και προς την οποία μετέφρασε
Άρθρο 454 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
«Αν το έγγραφο που προσάγεται έχει συνταχθεί σε ξένη γλώσσα, υποβάλλεται μαζί και επίσημη μετάφραση του επικυρωμένη από το Υπουργείο Εξωτερικών ή άλλο αρμόδιο κατά το νόμο πρόσωπο ή από την πρεσβεία ή το προξενείο της Ελλάδας στη χώρα, στην περιοχή της οποίας έχει συνταχθεί το έγγραφο ή από την πρεσβεία στην Ελλάδα ή το προξενείο της ίδιας χώρας. Σε οποιαδήποτε περίπτωση το δικαστήριο μπορεί να διατάξει να μεταφραστεί το έγγραφο στα ελληνικά από πραγματογνώμονα».
Από το ανωτέρω άρθρο προκύπτει ότι μεταφράσεις που εκπονούνται από δικηγόρους γίνονται δεκτές από τα Ελληνικά Δικαστήρια, αλλά σε περίπτωση που αυτό απαιτηθεί κατά την ακροαματική διαδικασία η μετάφραση εγγράφου δεν γίνεται ούτε από τους δικαστικούς λειτουργούς ούτε από τους συνηγόρους, αλλά ανατίθεται σε πραγματογνώμονα, ο οποίος ορίζεται από το δικαστήριο.

Γ. Η κατοχύρωση του δικαιώματος εκπόνησης νομίμων μεταφράσεων από τους συμβολαιογράφους

Όσον αφορά στους συμβολαιογράφους, σύμφωνα με τον ΝΟΜΟ 2830/2000 (ΦΕΚ Α 96/16-3-2000) Κώδικας Συμβολαιογράφων, άρθρο 1 παρ. 2 
2. Ο συμβολαιογράφος μπορεί να μεταφράζει με ευθύνη του στην ελληνική γλώσσα έγγραφα συνταγμένα σε ξένη γλώσσα τα οποία του προσκομίζονται και είναι χρήσιμα για την κατάρτιση μιας από τις αναφερόμενες πράξεις, θεωρώντας τα για την πραγματοποίηση της μετάφρασης και για την ακρίβειά τους.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η αρμοδιότητα των συμβολαιογράφων είναι περιορισμένη (συγκριτικά με των δικηγόρων) και αφορά αποκλειστικώς έγγραφα χρήσιμα για την κατάρτιση 
πηγή: odigostoypoliti.eu