Σάββατο 4 Απριλίου 2015

Η φορολογική αντιμετώπιση των δαπανών κινητής τηλεφωνίας και αυτοκινήτων

Η φορολογική αντιμετώπιση των δαπανών κινητής τηλεφωνίας και αυτοκινήτων

  •  Print
Η φορολογική αντιμετώπιση των δαπανών κινητής τηλεφωνίας και αυτοκινήτων
Προσθήκη σχολίου
 Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε αυτή την εβδομάδα, μιας και έχουν αρχίσει να εκδίδονται σιγά – σιγά οι εγκύκλιοι που αφορούν την φορολόγηση των εισοδημάτων με τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος , το νόμο 4172/2013.
Όμως επιλέξαμε να ασχοληθούμε με ένα άλλο θέμα σήμερα, διευκρινιστικό μιας παλιότερης δημοσίευσης που είχαμε κάνει και αφορούσε τις εκπιπτόμενες δαπάνες του άρθρου 23 το 4172/2013.
Αφορμή για τούτο το σημείωμα στάθηκαν οι συχνές ερωτήσεις, στα σεμινάρια που κάνουμε σε όλη την Ελλάδα, και αφορούν την αντιμετώπιση στην δήλωση δαπανών που δεν αναφέρονται στις περιπτώσεις του άρθρου 23. Θα ασχοληθούμε λοιπόν σήμερα με τις δαπάνες κινητής τηλεφωνίας και αυτοκινήτων, από πλευράς φορολογικής και από πλευράς αντιμετώπισης του ΦΠΑ τους.
Θα απαντήσουμε στο ερώτημα αν θα αναμορφώσουμε στην δήλωση του οικονομικού έτους 2015, δηλαδή την δήλωση των εισοδημάτων του 2014, τις δαπάνες αυτές για τα αυτοκίνητα και τα κινητά όπως γνωρίζαμε και κάναμε μέχρι τις 31.12.2013.
Εκπιπτόμενες και μη δαπάνες με βάση τον νόμο 4172/2013.
Α)Εκπιπτόμενες
Να θυμίσουμε ο νέος ΚΦΕ, έχει βάλει συγκεκριμένους κανόνες για την έκπτωση των δαπανών.
Συγκεκριμένα για να μπορέσει να εκπέσει μια επιχείρηση μία δαπάνη, θα πρέπει να πληρούνται οι κάτωθι κανόνες (άρθρο 22 του ν. 4172/2014).
α) Πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, δηλαδή οι δαπάνες που κρίνονται απαραίτητες από τον επιχειρηματία ή τη διοίκηση της επιχείρησης για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού, την ανάπτυξη των εργασιών, τη βελτίωση της θέσης της στην αγορά, εφόσον αυτή ενεργείται μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής αποστολής της και συμβάλλει στη δημιουργία φορολογητέου εισοδήματος, δηλαδή όλες εκείνες οι δαπάνες οι οποίες θα δημιουργήσουν συνθήκες κέρδους βραχυπρόθεσμα ή/και μακροπρόθεσμα.
β) Αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η φορολογική διοίκηση, δηλαδή δεν πρέπει να είναι εικονικές ή πλασματικές ή υποτιμολογημένες ή υπερτιμολογημένες.
γ) Εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά, δηλαδή οι δαπάνες θα πρέπει να έχουν καταχωρισθεί στα τηρούμενα βιβλία της επιχείρησης είτε με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. τιμολόγια κ.λπ.) είτε απολογιστικά (π.χ. αποσβέσεις).
Β)Μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες
Με το επόμενο άρθρο ο νόμος καθορίζει τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες από τα μικτά έσοδα των επιχειρήσεων (άρθρο 23 του ν.4172/2013). Συγκεκριμένα το άρθρο ορίζει ότι οι δαπάνες που δεν εκπίπτουν είναι οι:
Άρθρο 23
Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:
«α) τόκοι από δάνεια που λαμβάνει η επιχείρηση από τρίτους, εκτός από τα τραπεζικά δάνεια, διατραπεζικά δάνεια, καθώς και τα ομολογιακά δάνεια που εκδίδουν ανώνυμες εταιρείες κατά το μέτρο που υπερβαίνουν τους τόκους που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό αναφέρεται στο στατιστικό δελτίο οικονομικής συγκυρίας της Τράπεζας της Ελλάδος για την πλησιέστερη χρονική περίοδο πριν την ημερομηνία δανεισμού,
β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής,
γ) οι μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές,
δ) προβλέψεις εκτός των οριζομένων στο άρθρο 26,
ε) πρόστιμα και ποινές, περιλαμβανομένων των προσαυξήσεων,
στ) η παροχή ή λήψη αμοιβών σε χρήμα ή είδος που συνιστούν ποινικό αδίκημα,
ζ) ο φόρος εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων του τέλους επιτηδεύματος και των έκτακτων εισφορών, που επιβάλλεται για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τον Κ.Φ.Ε., καθώς και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) που αναλογεί σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, εφόσον δεν είναι εκπεστέος ως Φ.Π.Α. εισροών,
η) το τεκμαρτό μίσθωμα της παραγράφου 2 του άρθρου 39 σε περίπτωση ιδιόχρησης κατά το μέτρο που υπερβαίνει το τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου,
θ) οι δαπάνες για την οργάνωση και διεξαγωγή ενημερωτικών ημερίδων και συναντήσεων που αφορούν στη σίτιση και διαμονή πελατών ή εργαζομένων της κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το μισό τοις εκατό (0,5%) επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης,
ι) οι δαπάνες για τη διεξαγωγή εορταστικών εκδηλώσεων, σίτισης και διαμονής φιλοξενούμενων προσώπων κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το μισό τοις εκατό (0,5%) επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης,
ια) οι δαπάνες ψυχαγωγίας. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που η επιχειρηματική δραστηριότητα του φορολογούμενου έχει ως κύριο αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών ψυχαγωγίας και οι δαπάνες αυτές πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της δραστηριότητας αυτής,
ιβ) προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες και
ιγ) ιγ) Το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο κατά την έννοια του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε..
β) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς, σύμφωνα με το άρθρο 65 του Κ.Φ.Ε..
γ) Είναι συνδεόμενη εν τοις πράγμασει εταιρεία, χωρίς να έχει συμμορφωθεί πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
δ) Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεμένη επιχείρηση την απαιτούμενη οργάνωση και υποδομή για τη διενέργεια κατ' επάγγελμα ομοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελμα με τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ο φορολογούμενος οφείλει, προκειμένου να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, και πριν τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκομίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ΄ και δ΄, προκειμένου ο φορολογούμενος να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλει παρακρατούμενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύοντα στην Ελλάδα φορολογικό συντελεστή φόρου εισοδήματος για επιχειρηματική δραστηριότητα επί του συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον, εντός τριμήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούμενος αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στον φορολογούμενο.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζονται οι διαδικασίες για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης και ειδικότερα η διαδικασία ελέγχου που προβλέπεται για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ανωτέρω.»
Όπως γίνεται φανερό δεν έχει καμία αναφορά για δαπάνες αυτοκινήτων και δαπάνες κινητής τηλεφωνίας.
Στα ερωτήματα τι γίνεται με αυτές τις δυο δαπάνες, πως αντιμετωπίζονται φορολογικά , απαντάμε παρακάτω.
Η φορολογική αντιμετώπιση των δαπανών των ΕΙΧ με το νέο φορολογικό νόμο
Πολύ συζήτηση έχει γίνει για τον τρόπο φορολόγησης των αυτοκινήτων, των κινητών τηλεφώνων και μια σειρά άλλων δαπανών των επιχειρήσεων, που μέχρι και τις 31.12.2013, δηλαδή μέχρι και την τελευταία ημέρα ισχύος του νόμου 2238/1994, θεωρούνταν μη εκπιπτόμενες δαπάνες, ολικώς ή μερικώς.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει καμία σχέση στην αντιμετώπιση των δαπανών αυτών με τον νέο νόμο 4172/2013, που είναι σε ισχύ από 1.1.2014.
Η λογική που βάζει ο νόμος, είναι «έκπτωση όλων των παραγωγικών δαπανών που επιφέρουν, μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα, έσοδα στην επιχείρηση , ή νομική οντότητα».
Σε περίπτωση που υπάρχουν εργαζόμενοι στην εταιρία, που πραγματοποιούν αυτές τις δαπάνες, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, αυτές οι δαπάνες που εκπίπτει η επιχείρηση θεωρούνται πρόσθετες αμοιβές.
Σε ότι αφορά την επιχείρηση.
Θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι γνωρίζαμε μέχρι της 31.12.2013 σχετικά με την δαπάνη για τα αυτοκίνητα.
Δεν υπάρχει πλέον καμία ποσόστωση σχετικά με τις δαπάνες των επιχειρήσεων για τα ΕΙΧ οχήματα τους.
Στο άρθρο 23 του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν.4172/2014), που αναφέρεται στις δαπάνες που δεν εκπίπτουν, δεν αναφέρει τίποτε για τις δαπάνες αυτοκινήτων.
Άρα όλες οι δαπάνες που αφορούν τα οχήματα των επιχειρήσεων , εκπίπτουν κανονικά από τα βιβλία τους.
Σημείωση:
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω ο νέος ΚΦΕ , έχει βάλει συγκεκριμένους κανόνες για την έκπτωση των δαπανών.
Αν λοιπόν έχουμε ένα αυτοκίνητο στην επιχείρηση, που όμως δεν χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της, π.χ. αν έχουμε ενοικιάσει ένα αυτοκίνητο και το οδηγεί η σύζυγος του επιχειρηματία , που δεν έχει σχέση με την επιχείρηση, θα πρέπει να καταχωρούμε κανονικά όλα τα έξοδα που φέρουν τα στοιχεία της επιχείρησης (Τιμολόγια για καύσιμα, επισκευές, διόδια κλπ), αλλά να τα αναμορφώσουμε φορολογικά στο τέλος της χρονιάς.
Παρατήρηση:
Στην ερώτηση που θα βρεθεί η χρέωση του αυτοκινήτου ή το ποιος κάνει χρήση του, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι υπάρχουν στοιχεία που μπορούν να προσδιορίσουν των χρήστη του οχήματος. Αυτά μπορεί να είναι το ασφαλιστήριο συμβόλαιο , το όνομα του χρήστη σε περίπτωση χρονομεριστικής μίσθωσης ή ακόμη και από έγραφα της τροχαίας (κλίσεις, κάρτες ελευθέρας σε δακτύλιο κ.λ.π.)
Σε ότι αφορά τον ΦΠΑ .
Σύμφωνα με το άρθρο 30 του Κ.Ν. 2859/2000 (Κώδικα ΦΠΑ) , δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι δαπάνες:
α) αγοράς, εισαγωγής ή ενδοκοινοτικής απόκτησης καπνοβιομηχανικών προϊόντων.
β) αγοράς, εισαγωγής ή ενδοκοινοτικής απόκτησης οινοπνευματωδών ή αλκοολούχων ποτών, εφόσον αυτά προορίζονται για την πραγματοποίηση μη φορολογητέων πράξεων.
γ) δεξιώσεων, ψυχαγωγίας και φιλοξενίας γενικά,
δ) στέγασης, τροφής, ποτών, μετακίνησης και ψυχαγωγίας για το προσωπικό ή τους εκπροσώπους της επιχείρησης,
ε) αγοράς, εισαγωγής ή ενδοκοινοτικής απόκτησης επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης μέχρι εννέα (9) θέσεων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, σκαφών και αεροσκαφών ιδιωτικής χρήσης που προορίζονται για αναψυχή ή αθλητισμό, καθώς και οι δαπάνες καυσίμων, επισκευής, συντήρησης, μίσθωσης και κυκλοφορίας αυτών γενικά. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται για τα πιο πάνω μεταφορικά μέσα. Εφόσον προορίζονται για πώληση, μίσθωση ή μεταφορά προσώπων με κόμιστρο.
Είναι λοιπόν κατανοητό ότι όλες οι δαπάνες των ΕΙΧ αυτοκινήτων μέχρι 9 θέσεων δεν εκπίπτουν φορολογικά ως εισροές ΦΠΑ .
Τόσο το καθαρό ποσό , όσο και ο ΦΠΑ αποτελούν δαπάνη από την επιχείρηση και αφαιρείται από τα έσοδά της ώστε να εξευρεθεί το καθαρός εισόδημα (κέρδος) που θα φορολογηθεί.
Προσοχή:
Στην περίπτωση που κάποιο μέρος της δαπάνης θεωρηθεί μη εκπιπτόμενη δαπάνη για την επιχείρηση, (π.χ. χρήση αυτοκινήτου της εταιρίας από συγγενικό πρόσωπο του επιχειρηματίας που δεν έχει σχέση με την παραγωγική λειτουργία της επιχείρησης), τότε δεν αναγνωρίζεται ως δαπάνη και ο αναλογούν ΦΠΑ.
Σύμφωνα με το άρθρο 23 του 4172/2014:
«ζ) ο φόρος εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων του τέλους επιτηδεύματος και των έκτακτων εισφορών, που επιβάλλεται για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τον Κ.Φ.Ε., καθώς και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ. Π. Α.) που αναλογεί σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, εφόσον δεν είναι εκπεστέος ως Φ. Π. Α. εισροών,»
Με βάση λοιπόν την συγκεκριμένη διάταξη , αφού ο ΦΠΑ των ΕΙΧ αυτοκινήτων δεν θεωρείται ΦΠΑ εκροών, αλλά δαπάνη , δεν αναγνωρίζεται και αυτή.
Παράδειγμα:
Αν η επιχείρηση έχει παραχωρήσει ένα αυτοκίνητο στην σύζυγο του επιχειρηματία, θα πρέπει τα έξοδά αυτού του αυτοκινήτου να αναμορφωθούν φορολογικά. Δεν θα θεωρηθούν ως φορολογικές δαπάνες της επιχείρησης , τόσο το καθαρό ποσό , όσο και το ΦΠΑ των συγκεκριμένων τιμολογίων.
Φορολογική αντιμετώπιση της δαπάνης των κινητών τηλεφώνων των επιχειρήσεων με το νέο φορολογικό νόμο.
Διαφορετική είναι η φορολογική αντιμετώπιση της δαπάνης της κινητής τηλεφωνίας με τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν.4172/2013)
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία σχέση στην αντιμετώπιση των δαπανών αυτών με τον νέο νόμο 4172/2013, που είναι σε ισχύ από 1.1.2014, με ότι γνωρίζαμε εως 31.12.2013
Την λογική που βάζει ο νόμος, την αναφέραμε και ποιο πάνω και την επαναλαμβάνουμε και εδώ. Είναι «έκπτωση όλων των παραγωγικών δαπανών που επιφέρουν, μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα , έσοδα στην επιχείρηση , ή νομική οντότητα».
Σε περίπτωση που υπάρχουν εργαζόμενοι στην εταιρία, που πραγματοποιούν αυτές τις δαπάνες, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις , αυτές οι δαπάνες που εκπίπτει η επιχείρηση θεωρούνται πρόσθετες αμοιβές.
Κινητά τηλέφωνα.
Σε ότι αφορά την επιχείρηση.
Όσο αφορά τα κινητά τηλέφωνα , δεν ισχύει η υποχρεωτική έκπτωση του 50% της συγκεκριμένης δαπάνης, όπως γνωρίζαμε μέχρι 31.12.13.
Όλες οι δαπάνες της κινητής τηλεφωνίας, που γίνονται για τις ανάγκες της επιχείρησης, εκπίπτουν στο σύνολο τους .
Παράδειγμα 1: Αν σε μία επιχείρηση υπάρχουν δύο εταίροι και πέντε εργαζόμενου και υπάρχει εταιρικό πρόγραμμα πέντε (5) τηλεφώνων , που έχουν δοθεί στους εργαζόμενους, τότε αυτή εκπίπτει όλο το ποσό της κινητής τηλεφωνίας.
Παράδειγμα 2: Αν σε μία επιχείρηση υπάρχουν δύο εταίροι και ένας εργαζόμενος και υπάρχει εταιρικό πρόγραμμα πέντε (5) τηλεφώνων , που έχουν δοθεί: δύο στους εταίρους , ένα στον εργαζόμενο και από ένα στα δυο παιδιά των εταίρων, η επιχείρηση θα πρέπει να αναμορφώσει φορολογικά το ποσό των λογαριασμών που κάνουν τα δύο παιδιά, γιατί η συγκεκριμένη δαπάνη δεν γίνεται για τους σκοπούς της εταιρίας.
Σε ότι αφορά το ΦΠΑ.
Το ΦΠΑ των λογαριασμών κινητής τηλεφωνίας εκπίπτει κανονικά, άσχετα αν η δαπάνη εξετάζεται και για το αν εκπίπτει ή όχι και από φορολογική άποψη.
Να θυμίσουμε εδώ το έγγραφο με αριθμό πρωτοκόλλου1038242/2342/550/0014/ 14.4.2006, της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογίας, όπου ορίζεται ρητά ότι, όσον αφορά τον ΦΠΑ με τον οποίο επιβαρύνονται οι λογαριασμοί κινητής τηλεφωνίας, δεν τίθεται θέμα μείωσης του ποσοστού έκπτωσης, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των όσων ορίζονται στη Φορολογία Εισοδήματος, δηλαδή στο άρθρο 31 του ΚΦΕ. Η παραπάνω θέση είναι ορθή, δεδομένου ότι αυτό που ισχύει είναι ότι η φορολογική έκπτωση μιας δαπάνης είναι πράξη και διαδικασία εντελώς διαφορετική από την έκπτωση του ΦΠΑ των εισροών από τον ΦΠΑ των εκροών.
Συμπερασματικά, το ΦΠΑ των λογαριασμών της κινητής τηλεφωνίας εκπίπτει κανονικά.
Σημείωση: Με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα θέματα που αφορούν την έκπτωση του ΦΠΑ στις δαπάνες και ειδικά με τα αναφερόμενα στην περίπτωση (ζ ) του της παραγράφου 1 του άρθρου 23 του 4172/2014, που αναφέρει ότι:
«ζ) ο φόρος εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων του τέλους επιτηδεύματος και των έκτακτων εισφορών, που επιβάλλεται για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τον Κ.Φ.Ε., καθώς και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ. Π. Α.) που αναλογεί σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, εφόσον δεν είναι εκπεστέος ως Φ. Π. Α. εισροών,»
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο νομοθέτης αναφέρεται σε ΦΠΑ που δεν είναι εκπεστέος ως δαπάνη της εταιρίας και όχι εκπεστέος ως ΦΠΑ εισροών.
Ποιο συγκεκριμένα το ΦΠΑ της κινητής τηλεφωνίας αναγνωρίζεται ως εκπεστέα δαπάνη ΦΠΑ , σε κάθε περίπτωση , όταν η εταιρία ανήκει στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ.
Δεν θα εκπέσει στην περίπτωση κατά την οποία η οντότητα είναι εκτός πεδίου ΦΠΑ ή σε ειδικό καθεστώς και η δαπάνη της κινητής τηλεφωνίας , καθαρό ποσό και ΦΠΑ, θεωρείται ως φορολογητέα δαπάνη.
Για παράδειγμα αν κάποιος γιατρός , που είναι εκτός πεδίου ΦΠΑ για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε ασθενείς , έχει, σε επαγγελματικό πρόγραμμα, τρεις γραμμές κινητής τηλεφωνίας και μπορεί να δικαιολογήσει μόνο μία γραμμή, τότε οι υπόλοιπες δυο γραμμές θα αναμορφωθούν φορολογικά και το καθαρό ποσό και το ΦΠΑ αυτών.
Αντίθετα ένας λογιστής φοροτεχνικός, που έχει το ίδιο πρόγραμμα και μπορεί και αυτός να δικαιολογήσει μόνο μία γραμμή, τις άλλες δυο, και αυτός θα τις αναμορφώσει φορολογικά, αλλά μόνο το καθαρό ποσό. Το ΦΠΑ των λογαριασμών της κινητής τηλεφωνίας θα εκπέσει κανονικά στην Περιοδική Δήλωση ΦΠΑ τους σαν «Εισροή φορολογητέα».
*Ο Απόστολος Αλωνιάτης Οικονομολόγος - Φοροτεχνικός, Α. Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών & Φορολογικών Μελετών (Ι.Ο.ΦΟ.Μ), Οικονομικός Διευθυντής της PROSVASIS AEBE, Συγγραφέας

Δεν υπάρχουν σχόλια: