Τράπεζες: Στο στόχαστρο 5 οικογένειες με κόκκινα δάνεια 1,8 δισ.
Η πίεση του SSM φέρνει υπερχρεωμένους επιχειρηματίες αντιμέτωπους με σκληρές αλήθειες. Οι χωρίς αποτέλεσμα επαφές και το... σύνδρομο άρνησης. Τι θα κάνουν οι τράπεζες αν δεν βρεθούν συναινετικές λύσεις.
Μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 1,8 δισ. ευρώ που ανήκουν σε τέσσερις επιχειρηματικές οικογένειες, οι οποίες δραστηριοποιούνται εδώ και δεκαετίες στην βαριά βιομηχανία και στον κλάδο εμπορίας αυτοκινήτου καθώς και ενός μεγαλο-ξενοδόχου πιάστηκαν στο ραντάρ του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM) οι επόπτες του οποίου σύστησαν στις ελληνικές τράπεζες να τα ανασύρουν από το συρτάρι και να προχωρήσουν με γοργό ρυθμό την τακτοποίησή τους.
Το θέμα είναι κυρίαρχο στην ατζέντα της μείωσης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, καθώς για το εν λόγω δανειακό χαρτοφυλάκιο οι επόπτες πιέζουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα με αποτέλεσμα οι διοικήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων να έχουν ήδη αρχίσει τις επαφές με τους επιχειρηματίες.
Στόχος των τραπεζών είναι εντός των επόμενων 18 μηνών να έχει «τακτοποιηθεί», είτε συναινετικά είτε με αλλαγή ιδιοκτησίας, το 80% του προβλήματος.
Πέραν των συγκεκριμένων πέντε φακέλων που οι τράπεζες έχουν αναγάγει στην κορωνίδα της αντιμετώπισης των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων υπάρχουν και άλλα 20 «εμβληματικά» τόσο ως προς το ύψος όσο και ως προς το μέγεθος της επιχείρησης εταιρικά μη εξυπηρετούμενα δάνεια συνολικής αξίας 6-8 δισ. ευρώ, τα οποία εξετάζονται ένα-ένα στο πλαίσιο του NPLs Forum που έχει συσταθεί στην Ελληνική Ένωση Τραπεζών, με αντικείμενο την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων κοινοπρακτικών εταιρικών δανείων.
«Denial syndrome»
Ασφαλείς πληροφορίες του Euro2day.gr αναφέρουν ότι οι εν λόγω επιχειρηματίες, οι οποίοι χρωστούν πάνω από 300 εκατ. ευρώ έκαστος, σε τουλάχιστον τρεις τράπεζες, έχουν ήδη κληθεί κατ' επανάληψη από τις διοικήσεις των τραπεζών με στόχο την αντιμετώπιση του υπέρογκου δανεισμού των επιχειρήσεών τους.
Στο σημείο αυτό αξίζει να υπογραμμισθεί ότι οι δύο επιχειρήσεις της βαριάς βιομηχανίας έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια, «σε κακή κατάσταση», όπως τα χαρακτηρίζουν τραπεζικές πηγές 800 εκατ. ευρώ, οι δύο οικογενειακές επιχειρήσεις του κλάδου του αυτοκινήτου έχουν μη εξυπηρετούμενα 600 εκατ. ευρώ και η ξενοδοχειακή – οικογενειακού χαρακτήρα – εταιρεία έχει δανειακή (σ.σ. μη εξυπηρετούμενη) έκθεση 400 εκατ. ευρώ. Οι προβλέψεις που έχουν σχηματίσει οι τράπεζες για τα δάνεια αυτά είναι κάτω από το 50% ωστόσο υπάρχουν και μία σειρά από εγγυήσεις, κυρίως ακίνητα.
Οι έως τώρα συναντήσεις μεταξύ των επιχειρηματιών και των τραπεζιτών δεν έχουν φέρει κάποια απτό αποτέλεσμα προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης μίας κοινής αποδεκτής λύσης καθώς όπως αναφέρουν στο Euro2day.gr πηγές με γνώση των επαφών «οι επιχειρηματίες επιδεικνύουν σύνδρομο άρνησης (denial syndrome) και προσπαθούν με «παλαιάς» κοπής προτάσεις και τρόπους να αποφύγουν την ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο να κρατήσουν ένα ποσοστό της επιχείρησής τους».
«Πρέπει να χάσουν το 50%»!
Οι προτάσεις των τραπεζών με στόχο την αναδιάρθρωση του δανεισμού διαφέρουν ανά περίπτωση και βασίζονται στις δυνατότητες που έχει η καθεμία από τις επιχειρήσεις τόσο ως προς την αξία των περιουσιακών της στοιχείων όσο όμως και ως προς τις προοπτικές που έχει το αντικείμενο της δραστηριότητάς της.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι τράπεζες προτείνουν στον επιχειρηματία να πουλήσει, για παράδειγμα, δυο από τα τρία εργοστάσια ή assets που έχει προκειμένου να διατηρήσει τα υπόλοιπα.
Σε διαφορετική περίπτωση και εφόσον οι λύσεις μείωσης της δραστηριότητας με σκοπό την μείωση του δανεισμού δεν προχωρήσουν τότε οι τράπεζες, όπως αναφέρει υψηλόβαθμο στέλεχος με γνώση της διαδικασίας και των επαφών, θα προχωρήσουν σε μετοχοποίηση της εταιρείας (σ.σ. με δεδομένο ότι στις εν λόγω περιπτώσεις τα δάνεια αντιστοιχούν σχεδόν στο 100% της αξίας των εταιρειών) και στην πώλησή της.
«Δεν κατανοούν πως πρέπει να θυσιάσουν το μισό της δραστηριότητας προκειμένου να σώσουν και να διατηρήσουν το υπόλοιπο 50%», αναφέρει η συγκεκριμένη πηγή και προσθέτει: «Δεν έχουν, επίσης, κατανοήσει ότι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες δεν είναι όπως μία δεκαετία πριν. Ανήκουν σε άλλους μετόχους και ελέγχονται αυστηρά από τον Ευρωπαϊκό Εποπτικό Μηχανισμό (SSM). Τα διοικητικά συμβούλια λογοδοτούν και ανά πάσα στιγμή μπορούν να αντικατασταθούν».
Από την πλευρά τους οι επιχειρηματίες προβάλλουν σθεναρά το επιχείρημα ότι η αγορά βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, οι τιμές έχουν εξευτελιστεί και δεν είναι η κατάλληλη περίοδος για πώληση περιουσιακών στοιχείων, ενώ στην δύσκολη αυτή εικόνα έρχεται να προστεθεί και το μικρό ενδιαφέρον από την πλευρά των επενδυτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου