Με την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα στις 10 Σεπτεμβρίου δεν θα ληφθούν αποφάσεις μόνο για τα δημοσιονομικά και το τι μέλλει γενέσθαι με τις συντάξεις, αλλά θα ληφθούνκρίσιμες αποφάσεις και για το χρόνο εξόδου της Ελλάδος στις αγορές.
Οι προηγούμενες ημέρες αποδείχτηκαν εξαιρετικά βεβαρημένες για τα ελληνικά ομόλογα καθώς στην δίνη των ανησυχιών που προκάλεσαν οι εξελίξεις στην Τουρκία, αλλά και οι δημοσιονομικές προοπτικές της Ιταλίας οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων πήραν την ανιούσα. Το δεκαετές ομόλογο βρέθηκε χθες στο 4,5% και το πενταετές έκλεισε με απόδοση 3,45%.
Μέσα σε αυτό το επιβαρυμένο περιβάλλον η έξοδος της Ελλάδος στις αγορές καθίσταται αρκετά δύσκολο εγχείρημα.
Οι εκδόσεις ομολόγων αποφασίζονται με τεχνοκρατικά κριτήρια από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), ωστόσο ο φόβος της πολιτικής ηγεσίας είναι πως εάν η χώρα δεν δανειστεί εντός εύλογου διαστήματος, τότε η αντίληψη ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική» θα παγιωθεί.
Πριν η Ελλάδα απευθυνθεί στους επενδυτές θα πρέπει να προηγηθούν συγκεκριμένες αποφάσεις. Θα πρέπει επί αθηναϊκού εδάφους να αποφασιστεί με τους θεσμούς και ειδικά με τον ESM το πώς και πότε θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα που είναι διαθέσιμα για την αντικατάσταση ακριβού χρέους (π.χ. τα δάνεια του ΔΝΤ) με φθηνότερο χρέος (τα διαθέσιμα χρήματα του ESM). Ακολούθως θα πρέπει εντός του Σεπτεμβρίου το Διοικητικό Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να εγκρίνει την επέκταση της περιόδου χάριτος για τα δάνεια του EFSF κατά δέκα χρόνια και την επιμήκυνση της μέσης διάρκειας λήξης κατά δέκα χρόνια.
Με την προϋπόθεση ότι στο διάστημα μεταξύ τέλος Οκτωβρίου – μέσα Δεκεμβρίου δεν υπάρξει αναζωπύρωση των ανησυχιών για την Ιταλία και το διεθνές περιβάλλον είναι ευνοϊκό τότε ο ΟΔΔΗΧ πιθανότατα να προχωρήσει με φειδώ σε δανεισμό από τις αγορές.
Μια η εισήγηση προτείνει μιας «τεχνικής φύσης» έξοδο στις αγορές με την έκδοση δεκαετούς ομολόγου που θα δοθεί προς ανταλλαγή (swap) στους κατόχους των λεγομένων ομολόγων PSΙ. Με μια τέτοια έκδοση το Δημόσιο θα μπορούσε να «καθαρίσει» το βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, στέλνοντας σε πιο μακρινές λήξεις μέρος του χρέους και εκδίδοντας συνολικά 500 εκατ. ευρώ νέου χρέους.
Ένα άλλο σενάριο είναι η Ελλάδα να δανειστεί έως 1,5 δισ. ευρώ από τις αγορές μέσω πενταετούς ομολόγου. Το επιτόκιο θα μπορούσε υπό καλές συνθήκες να κυμανθεί στο 3,4% -3,5%. Με τα χρήματα αυτά και με μέρος των 3,3 δισ. ευρώ που έχει λάβει από τον ESM για την επαναγορά χρέους, το Δημόσιο θα μπορούσε σε πρώτη φάση να αποπληρώσει όλα τα δάνεια του ΔΝΤ που λήγουν έως το 2019. Έτσι, θα αντικαθιστούσε χρέος που έχει επιτόκιο 4,9% (ΔΝΤ) με χρέος που θα έχει μεσοσταθμικό επιτόκιο 2,5% (1,6% ESM, 3,5% κόστος αγορών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου