Αλλαγές στο παρά πέντε για τις δηλώσεις του 2018
ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ
ΤΟΥ 2019
Γράφει ο Απόστολος Αλωνιάτης
Τις τελευταίες μέρες του 2018,
το οικονομικό επιτελείο με αλλεπάλληλες τροπολογίες που ψηφίστηκαν επέφερε αλλαγές που θα επηρεάσουν την
φορολογία των εισοδημάτων του 2019.
Αλλαγές, δηλαδή, που θα επηρεάσουν τη φορολογία εισοδημάτων του φορολογικού έτους 2018, δηλαδή τις δηλώσεις που θα καταθέσουμε μέχρι τέλος Ιουνίου του 2019.
I.
Φορολογία
εισοδήματος περιστασιακά ή ευκαιριακά απασχολούμενων
Γίνεται μόνιμη η ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία για τα
εισοδήματα που αποκτούν οι περιστασιακά απασχολούμενοι (άνεργοι, νοικοκυρές,
φοιτητές, συμμετέχοντες σε προγράμματα εργασιακής εμπειρίας κ.λπ.) εφόσον δεν
ασκούν επιχειρηματική ή ατομική αγροτική δραστηριότητα, εφαρμόζεται η ενιαία κλίμακα
των μισθωτών, εφόσον το πραγματικό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των
6.000 ευρώ και το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 9.500 ευρώ.
Η μεταβατική διάταξη που υπήρχε στο άρθρο 72 του Κώδικα
Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ Ν.4172/2013), ενσωματώθηκε στην παρ. 1 του άρθρου
15 του ΚΦΕ, μετά την κλίμακα φορολογίας του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και
συντάξεις.
Σύμφωνα με την παράγραφο αυτή ορίζεται ότι, , όταν το
πραγματικό εισόδημα των φορολογουμένων δεν υπερβαίνει το ποσό των 6.000,00 ευρώ
και το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 9.500,00 ευρώ και
εφόσον δεν ασκείται επιχειρηματική δραστηριότητα για την οποία απαιτείται η
υποβολή δήλωσης έναρξης εργασιών ή ατομική αγροτική δραστηριότητα, το εισόδημα
αυτό, εξαιρουμένου του εισοδήματος από κεφάλαιο και από υπεραξία μεταβίβασης
κεφαλαίου, και η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, φορολογούνται με την κλίμακα
φορολογίας του εισοδήματος από μισθωτή εργασία – συντάξεις και παρέχεται επίσης
η μείωση φόρου του άρθρου 16. Εάν όμως το πραγματικό εισόδημα υπερβαίνει το
ποσό των 6.000,00 ευρώ, το υπερβάλλον ποσό φορολογείται ως εισόδημα από ατομική
επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς να παρέχεται για το ποσό αυτό η μείωση φόρου
του άρθρου 16. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και για τους φορολογούμενους που
διέκοψαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, για το εισόδημα που απέκτησαν
μετά τη διακοπή της.
II.
Θεωρούνται
πλέον τεκμήριο τα ποσά που καταβάλλονται για επενδυτικά ασφαλιστικά συμβόλαια.
Από 14.6.2018, ημέρα δημοσίευση στο ΦΕΚ του νόμου 4549/2018
(ΦΕΚ Α' 105/14.6.2018) προστέθηκε στα
τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων και οι καταβολές που
πραγματοποιούνται για τα ασφαλιστικά επενδυτικά συμβόλαια, κατά το μέρος που
αποτελούν επενδυτικό προϊόν.
Πιο συγκεκριμένα στο
Άρθρο 115. Τροποποιήσεις Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος" έχει
προστεθεί η παράγραφος 7 η οποία αναφέρει:
"7. Στο τέλος της περίπτωσης β΄ του άρθρου 32 του ν.
4172/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«, καθώς και οι καταβολές που πραγματοποιούνται για τα
ασφαλιστικά επενδυτικά συμβόλαια, κατά το μέρος που αποτελούν επενδυτικό
προϊόν.»
Άρα μετά την τροποποίηση το σχετικό άρθρο, που αφορά τα
τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, όσο αφορά την σχετική περίπτωση, γίνεται
πλέον, ως εξής:
Άρθρο 32. Δαπάνες απόκτησης περιουσιακών
στοιχείων
Ως ετήσια δαπάνη του φορολογουμένου, της συζύγου του και των
εξαρτώμενων μελών του λογίζονται και τα χρηματικά ποσά που πραγματικά
καταβάλλονται για:
β) Αγορά επιχειρήσεων ή σύσταση ή αύξηση του κεφαλαίου
επιχειρήσεων που λειτουργούν ατομικώς ή με τη μορφή ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης ή
ανώνυμης εταιρείας ή περιορισμένης ευθύνης εταιρίας ή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής
εταιρίας ή κοινωνίας ή κοινοπραξίας ή αστικής εταιρίας ή αγορά εταιρικών
μερίδων και χρεογράφων γενικώς, καθώς και οι καταβολές που πραγματοποιούνται
για τα ασφαλιστικά επενδυτικά συμβόλαια, κατά το μέρος που αποτελούν επενδυτικό
προϊόν.
III.
Εξαίρεση
από το τέλος επιτηδεύματος
Αν και ο νόμος ψηφίστηκε στο τέλος του 2018 (Ν. 4577 (ΦΕΚ Α'
199/03-12-2018)), σύμφωνα με το άρθρο 17 είχαμε
αλλαγές και στις εξαιρέσεις από το τέλος επιτηδεύματος που αρχίζουν από
1.1.2018. Με την προσθήκη που έγινε, η
παράγραφος 3 του άρθρου 31 του Ν.3986/2011, που αφορά τις απαλλαγές από το
τέλος επιτηδεύματος γίνεται :
«3. Εξαιρούνται από τις υποχρεώσεις καταβολής του τέλους,
εκτός εάν πρόκειται για τουριστικούς τόπους, οι εμπορικές επιχειρήσεις και
ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν τη δραστηριότητά τους σε χωριά με πληθυσμό
έως πεντακόσιους (500) κατοίκους και σε νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό
(3.100) κατοίκους. Επίσης εξαιρούνται ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις και η
ατομική άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος, εφόσον δεν έχουν παρέλθει πέντε (5) έτη
από την πρώτη έναρξη εργασιών, καθώς και οι περιπτώσεις ατομικών επιχειρήσεων
εφόσον για τον επιτηδευματία υπολείπονται τρία (3) έτη από το έτος της
συνταξιοδότησής του. Ως έτος συνταξιοδότησης νοείται το 65ο έτος της ηλικίας.
Από το φορολογικό έτος 2018 και εφεξής εξαιρούνται από
την υποχρέωση καταβολής τέλους οι αγρότες - μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που
πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 8 του ν. 4384/2016 (Α΄ 78), οι αγροτικοί
συνεταιρισμοί, οι σχολικοί συνεταιρισμοί του άρθρου 46 του ν. 1566/1985 (Α΄
167), οι Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας με τη μορφή Κοινωνικής
Συνεταιριστικής Επιχείρησης ή Συνεταιρισμού Εργαζομένων, καθώς και οι
επιχειρήσεις ανεξαρτήτως νομικής μορφής που βρίσκονται σε εκκαθάριση, πτώχευση
ή αδράνεια.
Σε περίπτωση που η αδράνεια δεν καταλαμβάνει ολόκληρο το
φορολογικό έτος εφαρμόζεται αναλογικά η παράγραφος 2. (σ.σ. 2. Σε περίπτωση
διακοπής της δραστηριότητας μέσα στη χρήση, το τέλος επιτηδεύματος περιορίζεται
ανάλογα με τους μήνες λειτουργίας της επιχείρησης ή της άσκησης του
επαγγέλματος. Χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δεκαπέντε (15) ημερών λογίζεται
ως μήνας.»
Απόστολος Αλωνιάτης
Οικονομολόγος - Φοροτεχνικός,
Α' Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών & Φορολογικών
Μελετών (Ι.Ο.ΦΟ.Μ), Οικονομικός Διευθυντής της PROSVASIS AEBE, Συγγραφέας
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Finance & Markets
Voice, την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου